จังหวัดคันลูรังเนโกรส
จังหวัดคันลูรังเนโกรส | |
|---|---|
จังหวัด | |
 ศาลากลางจังหวัดคันลูรังเนโกรส | |
 ธง  ตรา | |
| สมญา: ชามน้ำตาลแห่งฟิลิปปินส์ | |
| เพลง: Matuod nga Negrosanon (คำแปล: True Negrense) | |
 ที่ตั้งในประเทศฟิลิปปินส์ | |
| ประเทศ |  ฟิลิปปินส์ |
| เขต | คันลูรังคาบีซายาอัน |
| ก่อตั้ง | 1 มกราคม ค.ศ. 1890 |
| เมืองหลัก | บาโคโลด |
| การปกครอง | |
| • ประเภท | ซังกูเนียงปันลาลาวีกัน |
| • ผู้ว่าราชการจังหวัด | Alfredo G. Marañon, Jr. (PDP-Laban) |
| • รองผู้ว่าราชการจังหวัด | Eugenio Jose Lacson (NPC) |
| • คณะกรรมการ | Negros Occidental Provincial Board |
| พื้นที่[1] | |
| • ทั้งหมด | 7,802.54 ตร.กม. (3,012.58 ตร.ไมล์) |
| อันดับพื้นที่ | 8 จาก 81 |
| (ไม่รวมพื้นที่นครบาโคโลด) | |
| ความสูงจุดสูงสุด (ภูเขาคันลาโอน) | 2,465 เมตร (8,087 ฟุต) |
| ประชากร (ค.ศ. 2015)[2] | |
| • ทั้งหมด | 2,497,261 คน |
| • อันดับ | 8 จาก 81 |
| • ความหนาแน่น | 320 คน/ตร.กม. (830 คน/ตร.ไมล์) |
| • อันดับความหนาแน่น | 22 จาก 81 |
| (ไม่รวมประชากรในนครบาโคโลด) | |
| เขตการปกครอง | |
| • นครอิสระ | 1 (บาโคโลด) |
| • นคร | |
| • เทศบาล | |
| • บารังไกย์ | 601 (รวมนครอิสระ: 662) |
| • Districts | |
| เขตเวลา | PST (UTC+8) |
| รหัสไปรษณีย์ | 6100–6132 |
| รหัสไอเอสโอ 3166 | PH |
| ภาษา | |
| ระดับรายได้ | ระดับที่ 1 |
| เว็บไซต์ | www.negros-occ.gov.ph |
จังหวัดคันลูรังเนโกรส (ฮีลีไกโนน: Negros Nakatundan; เซบัวโน: Kasadpang Negros; ฟิลิปีโน: Kanlurang Negros) หรือ จังหวัดออกซิเดนทัลเนโกรส หรือ จังหวัดเนโกรสตะวันตก เป็นจังหวัดในเขตคันลูรังคาบีซายาอัน ประเทศฟิลิปปินส์ ครอบคลุมพื้นที่ทางตะวันตกเฉียงเหนือของเกาะเนโกรส ส่วนอีกครึ่งหนึ่งของเกาะเป็นจังหวัดซีลางังเนโกรส จังหวัดคันลูรังเนโกรสรู้จักกันในชื่อ "ชามน้ำตาลแห่งฟิลิปปินส์" เนื่องจากปริมาณน้ำตาลกว่าครึ่งหนึ่งของประเทศ มาจากจังหวัดนี้
คันลูรังเนโกรสอยู่ใกล้กับจังหวัดเนโกรสและจังหวัดอีโลอีโลทางทิศตะวันตกเฉียงเหนือ ภาษาที่ใช้กันเป็นส่วนใหญ่คือภาษาฮีลีไกโนน ศาสนาหลักคือโรมันคาทอลิก เมืองศูนย์กลางคือบาโคโลด ซึ่งยังเป็นเมืองที่มีประชากรมากที่สุดในจังหวัด และปกครองอย่างเป็นอิสระจากรัฐบาลจังหวัด ในปี ค.ศ. 2015 มีประชากร 2,497,261 คน จึงเป็นจังหวัดที่มีประชากรมากที่สุดในคันลูรังคาบีซายาอัน และเป็นอันดับที่สองในกลุ่มเกาะวิซายัส รองจากจังหวัดเซบู และเป็นจังหวัดที่มีประชากรมากเป็นอันดับที่ 8 ของประเทศ
อ้างอิง[แก้]
- ↑ "List of Provinces". PSGC Interactive. Makati City, Philippines: National Statistical Coordination Board. สืบค้นเมื่อ 4 March 2013.
- ↑ https://www.psa.gov.ph/sites/default/files/attachments/hsd/pressrelease/2015%20population%20counts%20Summary_0.xlsx
แหล่งข้อมูลอื่น[แก้]
จังหวัดคันลูรังเนโกรส คู่มือการท่องเที่ยวจากวิกิเดินทาง (อังกฤษ)
วิกิมีเดียคอมมอนส์มีสื่อเกี่ยวกับ จังหวัดคันลูรังเนโกรส- แม่แบบ:OSM relation
- เว็บไซต์อย่างเป็นทางการ
- Local Governance Performance Management System
วิกิมีเดียคอมมอนส์มีสื่อเกี่ยวกับ  |
อ่าวปาไนย์ | จังหวัดอีโลอีโล, จังหวัดกีมารัส ช่องแคบกีมารัส |
ทะเลวีซายัน |
|
| ทะเลซูลู | 
|
ช่องแคบตาโนน / จังหวัดเซบู | ||
| ||||
| ||||
| จังหวัดซีลางังเนโกรส |
บทความเกี่ยวกับประเทศ ดินแดน หรือเขตการปกครองนี้ยังเป็นโครง คุณสามารถช่วยวิกิพีเดียได้โดยเพิ่มข้อมูล