จังหวัดเซบู

จังหวัดเซบู Sugbu
จังหวัด
เซบูซิตี
ธง
สมญา:  The Gateway to a Thousand Journeys
ที่ตั้งในประเทศฟิลิปปินส์
ประเทศ	ฟิลิปปินส์
เขต	กิตนางคาบีซายาอัน
ก่อตั้ง	6 สิงหาคม ค.ศ. 1569
เมืองหลัก	เซบูซิตี
การปกครอง
• ประเภท	ซังกูเนียงปันลาลาวีกัน
• ผู้ว่าราชการจังหวัด	Gwendolyn Garcia (PDP-Laban)
• รองผู้ว่าราชการจังหวัด	Hilario Davide III (LP)
พื้นที่
• ทั้งหมด	4,943.72 ตร.กม. (1,908.78 ตร.ไมล์)
อันดับพื้นที่	20 จาก 81
	ไม่รวมพื้นที่นครอิสระ
ความสูง (ภูเขามานุงกัล)	1,097 เมตร (3,599 ฟุต)
ประชากร (ค.ศ. 2015)
• ทั้งหมด	2,938,982 คน
• อันดับ	4 จาก 81
• ความหนาแน่น	590 คน/ตร.กม. (1,500 คน/ตร.ไมล์)
• อันดับความหนาแน่น	7 จาก 81
• ผู้ที่ใช้สิทธิ์เลือกตั้งได้	1,903,740 คน (ค.ศ. 2,016)
	ไม่รวมประชากรในนครอิสระ
เขตการปกครอง
• นครอิสระ	3 เซบูซิตี ลาปู–ลาปู มันดาอูเว
• นคร	6 Bogo Carcar Danao Naga Talisay Toledo
• เทศบาล	44
• บารังไกย์	1,066 +  137 รวมนครอิสระ 1,203
• Districts	1st–7th districts of Cebu (shared with Mandaue) 1st and 2nd districts of Cebu City Lone district of Lapu-Lapu
เขตเวลา	UTC+8 (PST)
รหัสไปรษณีย์	6000–6053
ไอดีดี : รหัสโทรศัพท์	+63 (0)32
รหัสไอเอสโอ 3166	PH
ระดับรายได้	ระดับที่ 1
PSGC	072200000
เว็บไซต์	www.cebu.gov.ph

จังหวัดเซบู (/seɪˈbuː/; เซบัวโน: Lalawigan sa Sugbu; ฟิลิปีโน: Lalawigan ng Cebu) เป็นจังหวัดในเขตกิตนางคาบีซายาอัน ประเทศฟิลิปปินส์ ประกอบด้วยเกาะหลักและเกาะบริวารอีก 167 เกาะ เมืองหลักคือ เซบูซิตี ซึ่งเป็นเมืองที่เก่าแก่ที่สุดและเป็นเมืองหลวงแห่งแรกของฟิลิปปินส์ จังหวัดนี้มีท่าอากาศยานนานาชาติมักตัน–เซบู ตั้งอยู่บนเกาะมักตัน เป็นท่าอากาศยานที่มีผู้โดยสารมาเป็นอันดับที่ 4 ของประเทศ

จังหวัดเซบูเป็นหนึ่งในจังหวัดที่มีการพัฒนาดีที่สุดของประเทศ และเมืองหลักอย่างเซบูซิตี ก็เป็นศูนย์กลางด้านพาณิชยกรรม การค้า การศึกษา และอุตสาหกรรมของเกาะวิซายัส นอกจากนี้ยังโดดเด่นในด้านการขนส่งทางทะเล การผลิตเฟอร์นิเจอร์ และการท่องเที่ยว

ภูมิอากาศ

เซบูตั้งอยู่ทางทิศตะวันออกของเกาะเนโกรส ทางทิศตะวันตกของเกาะเลเตและเกาะโบโฮล ตัวจังหวัดประกอบด้วยเกาะเซบูและเกาะบริวารอีก 167 เกาะ ที่สำคัญได้แก่ เกาะมักตัน เกาะบันตายาน เกาะมาลาปาสกัว เกาะโอลังโก และหมู่เกาะคาโมเตส นครหนาแน่นอย่างเซบูซิตี, ลาปู-ลาปู และมันดาอูเว จัดเป็นนครอิสระที่ไม่อยู่ภายใต้การปกครองของจังหวัด แต่จะถูกจัดรวมอยู่ในจังหวัดในเชิงภูมิศาสตร์และสถิติ

จังหวัดเซบูมีพื้นที่ 4,944 ตารางกิโลเมตร (1,909 ตารางไมล์) แต่ถ้ารวมนครอิสระเข้าไปด้วย จะมีพื้นที่ 5,342 ตารางกิโลเมตร (2,063 ตารางไมล์) พื้นที่ใจกลางของเกาะเซบู มีสายพันธุ์พืชและสัตว์หายากหลายชนิด และมีความเสี่ยงจากแผ่นดินไหวและพายุไต้ฝุ่นที่น้อยมาก

ภูมิอากาศ

ภูมิอากาศของจังหวัดเซบูเป็นแบบเขตร้อน ประกอบด้วย 2 ฤดูกาล ได้แก่ ฤดูฝน และฤดูแล้ง แต่โดยส่วนใหญ่แล้ว อากาศจะร้อนและค่อนข้างแห้งแล้งในช่วงเดือนมิถุนายน-ธันวาคม และโอกาสที่จะประสบพายุไต้ฝุ่นนั้นมีน้อยมาก

พื้นที่ทางตอนเหนือจะมีฝนตกมากกว่าทางตอนใต้ และเคยได้รับความเสียหายจากพายุไต้ฝุ่นไห่เยี่ยนในปี ค.ศ. 2013 มีผู้เสียชีวิต 73 คน บาดเจ็บ 348 คน นอกจากนี้ยังมีพายุไต้ฝุ่นรูปิง ที่สร้างความเสียหายให้แก่เซบูตอนกลางในปี ค.ศ. 1990

อุณหภูมิของจังหวัดเซบูสามารถขึ้นสูงถึง 36 องศาเซลเซียส (97 องศาฟาเรนไฮต์) ในเดือนมีนาคม-พฤษภาคม และลดลงต่ำสุดถึง 18 องศาเซลเซียส (64 องศาฟาเรนไฮต์) ในเขตภูเขาช่วงฤดูฝน อุณหภูมิโดยเฉลี่ยอยู่ที่ 24-34 องศาเซลเซียส โดยจะไม่ค่อยแปรปรวนนัก ยกเว้นในเดือนพฤษภาคมซึ่งเป็นเดือนที่ร้อนที่สุด ความชื้นโดยเฉลี่ยอยู่ที่ 70–80%

แหล่งข้อมูลอื่น

จังหวัดเซบู ข้อมูลการท่องเที่ยวจาก วิกิท่องเที่ยว

• เว็บไซต์อย่างเป็นทางการ
• The Official Government Portal of the Republic of the Philippines – Cebu