มหาวิทยาลัยแห่งชาติสิงคโปร์
 | |
คติพจน์อังกฤษ | Towards a Global Knowledge Enterprise |
|---|---|
| ประเภท | มหาวิทยาลัยรัฐบาล |
| สถาปนา | พ.ศ 2523 |
| ปริญญาตรี | 27,972 |
| บัณฑิตศึกษา | 9,997 |
| ที่ตั้ง | , |
| เครือข่าย | ACU, APRU, ASAIHL, AUN |
| เว็บไซต์ | www |
มหาวิทยาลัยแห่งชาติสิงคโปร์ (อังกฤษ: National University of Singapore : NUS) เป็นมหาวิทยาลัยวิจัยแห่งชาติของสิงคโปร์ และเป็นสถาบันอุดมศึกษาแห่งแรกของสิงคโปร์ จากวิทยาลัยแพทย์ศาสตร์ (King Edward VII College of Medicine) ในปี พ.ศ. 2448 และพัฒนาเป็นมหาวิทยาลัยแห่งชาติสิงคโปร์ในปี พ.ศ. 2523 ปัจจุบันมหาวิทยาลัยแห่งชาติสิงคโปร์เป็นสถาบันอุดมศึกษาชั้นนำในเอเชีย[1] จากการศึกษาของคอกโครัลลีไซมอนส์อยู่ในลำดับที่ 12 ของโลก และลำดับ 1 ในทวีปเอเชีย[2]
ประวัติ
[แก้]มหาวิทยาลัยแห่งชาติสิงคโปร์ ก่อตั้งในสมัยที่สิงคโปร์ยังเป็นส่วนหนึ่งของอาณานิคมอังกฤษ (British Malaya) โดยในช่วงปี ค.ศ.1900 มีการจัดตั้งโรงพยาบาลแพทย์แผนฝรั่งหลายแห่งในปีนังและสิงคโปร์ และเริ่มมีการเปิดโรงเรียนการแพทย์ในเวลาต่อมาเพื่อรองรับการขาดแคลนบุคลากรทางการแพทย์และการขยายตัวของประเทศจนพัฒนาเป็นวิทยาลัยแพทย์ (King Edward VII Medical College of Medicine) ในปี ค.ศ.1905 ส่วนวิทยาลัยราฟเฟิลส์ (Raffles College) เป็นวิทยาลัยที่มีการเรียนการสอนทางด้านมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์นั้น ก่อตั้งขึ้นในปี ค.ศ.1928 เพื่อเปิดการเรียนการสอนในสาขาวิชาทางภาษาและมีความร่วมมือทางวิชาการกับมหาวิทยาลัยจากประเทศอังกฤษอีกด้วย ระหว่างช่วงปี ค.ศ.1938-1949 เป็นช่วงหัวเลี้ยวหัวต่อจากภาวะสงครามโลกครั้งที่ 2 ทางรัฐบาลอังกฤษ British Malaya Government ได้มีการริเริ่มที่จะสร้างมหาวิทยาลัยของชาวมาเลเซียขึ้นมา โดยมีการส่งนักวิชาการจากมหาวิทยาลัยเบอร์มิงแฮมของอังกฤษ และอีกหลายท่านมาศึกษากระบวนการพัฒนาและความเป็นไปได้ จนกระทั่งในปี ค.ศ.1949 ได้มีการก่อตั้งมหาวิทยาลัยมาลายาขึ้นมาเป็นผลสำเร็จจากการรวม วิทยาลัยแพทยศาสตร์ (King Edward VII Medical College of Medicine) และวิทยาลัยราฟเฟิลส์ (Raffles College) ในวันที่ 8 ตุลาคม ค.ศ.1949 ณ ประเทศสิงคโปร์ ในปี ค.ศ.1959 มหาวิทยาลัยถูกแบ่งออกเป็น 2 มหาวิทยาลัยอันเนื่องจากมีวิทยาเขตหนึ่งอยู่ในกัวลาลัมเปอร์และอีกวิทยาเขตหนึ่งอยู่ในสิงคโปร์ และมติเป็นเอกฉันท์ในวันที่ 1 มกราคม ค.ศ.1962 มหาวิทยาลัยที่กัวลาลัมเปอร์จะใช้ชื่อมหาวิทยาลัยมาลายา ส่วนมหาวิทยาลัยในสิงคโปร์จะใช้ชื่อมหาวิทยาลัยแห่งชาติสิงคโปร์
คณะสาขาวิชาที่เปิดสอน
[แก้]ในปัจจุบันเปิดสอนทั้งสิ้น 16 คณะ/วิทยาลัย/สำนักวิชา[3]
- คณะศิลปศาสตร์และสังคมศาสตร์ (Faculty of Arts and Social Sciences)
- สำนักวิชาบริหารธุรกิจ (NUS Business School)
- สำนักวิทยาการคอมพิวเตอร์ (NUS School of Computing)
- คณะทันตแพทย์ศาสตร์ (Faculty of Dentistry )
- สำนักวิชาการออกแบบและสิ่งแวดล้อม (The School of Design and Environment)
- บัณฑิตวิทยาลัยแพทย์ศาสตร์ Duke-NUS (Duke-NUS Graduate Medical School Singapore)
- คณะวิศวกรรมศาสตร์ (Faculty of Engineering)
- บัณฑิตวิทยาลัยวิทยาศาสตร์บูรณาการและวิศวกรรม (Graduate School for Integrative Sciences and Engineering)
- คณะนิติศาสตร์ (Faculty of Law)
- สำนักวิชาแพทย์ศาสตร์ Yong Loo Lin (Yong Loo Lin School of Medicine)
- วิทยาลัยดนตรี Yong Siew Toh (Yong Siew Toh Conservatory of Music)
- สำนักวิชาสาธารณสุขศาสตร์ Saw Swee Hock (Saw Swee Hock School of Public Health)
- สำนักนโยบายสาธารณะ ลี กวน ยิว (Lee Kuan Yew School of Public Policy)
- คณะวิทยาศาสตร์ (Faculty of Sciences)
- The University Scholars Programme (USP)
- Yale-NUS College
