พระเจ้าซุนโจแห่งโชซ็อน
| ซุนโจ | |
|---|---|
| กษัตริย์แห่งโชซ็อน | |
| ครองราชย์ | ค.ศ. 1800–1834 |
| ก่อนหน้า | ช็องโจ |
| ถัดไป | ฮ็อนจง |
| คู่อภิเษก | ซุนว็อน |
| พระราชบุตร | ดู พงศาวลี |
| ราชสกุล | ตระกูลอี |
| พระราชบิดา | ช็องโจ |
| พระราชมารดา | ซูบินพักซี |
| ประสูติ | 29 กรกฎาคม ค.ศ. 1790 |
| สวรรคต | 13 ธันวาคม ค.ศ. 1834 (44 ปี) |
| ฝังพระศพ | ฮ็อนอินลึง, โซล |
| พระเจ้าซุนโจแห่งโชซ็อน | |
|---|---|
| ฮันกึล | 순조 |
| ฮันจา | 純祖 |
| RR | Sunjo |
| MR | Sunjo |
| ชื่อเกิด | |
| ฮันกึล | 이공 |
| ฮันจา | 李蚣 |
| RR | I Gong |
| MR | Yi Kong |
ซุนโจ (เกาหลี: 순조; อักษรโรมัน: Sunjo; 29 กรกฎาคม ค.ศ. 1790 – 13 ธันวาคม ค.ศ. 1834; ครองราชย์ ค.ศ. 1800–1834) เป็นพระมหากษัตริย์พระองค์ที่ 23 แห่งราชวงศ์โชซ็อน (조선) ของเกาหลี พระนามเดิมว่า อี กง (이공) เป็นพระโอรสพระองค์ที่ 2 ของพระเจ้าช็องโจ (정조) กับพระสนมนาม ซูบินพักซี (수빈박씨; "นางพัก[ผู้เป็น]ซูบิน")
พระประวัติ[แก้]
พระเจ้าซุนโจขึ้นครองราชย์ใน ค.ศ. 1800 พระชนม์ได้ 10 ชันษา หลังจากที่พระบิดาสวรรคาลัย ครั้น ค.ศ. 1802 พระเจ้าซุนโจเสกสมรสกับคิมซี (김씨; "นางคิม") ธิดาของขุนนางคิม โจ-ซุน (김조순) คิมซีเมื่อถึงแก่กรรมแล้วได้รับการสถาปนาขึ้นดำรงตำแหน่งพระมเหสีเรียก ซุนว็อนวังฮู (순원왕후; "ราชเทวีซุนว็อน")
เนื่องจากพระเจ้าซุนโจขึ้นครองราชย์ขณะทรงพระเยาว์ ช็องซุนวังฮู (정순왕후; "ราชเทวีช็องซุน") พระมเหสีพระองค์ที่สองของพระเจ้าย็องโจ (영조) จึงสำเร็จราชการแทน พระเจ้าซุนโจทรงพยายามจะปฏิรูปการเมืองแต่ไม่เป็นผล หลักการปกครองมีแต่เสื่อมโทรม การสอบขุนนางปั่นป่วน การทุจริตในราชสำนักรุนแรงหนัก สังคมจึงวุ่นวาย ประชาชนลุกฮือ เหตุการณ์ครั้งนี้รวมถึงกบฏฮง กย็อง-แน (홍경래) ช่วง ค.ศ. 1811–1812 นอกจากนี้ มีนำระบบสำนะโมครัวที่เรียก โอกาจักทงบ็อบ (五家作統法) ที่ให้นับห้าครัวเรือนเป็นหนึ่งหน่วย มาใช้ และมีการกดขี่กลุ่มโรมันแคทอลิกอย่างยิ่งยวด[1]
หลังครองราชย์ได้ 35 ปี พระเจ้าซุนโจสวรรคตใน ค.ศ. 1834 พระชนม์ 44 ชันษา เดิมพระศพฝังไว้ถัดจากหลุมของพระเจ้าอินโจ (인조) กับอินย็อลวังฮู (인열왕후) ผู้เป็นพระมเหสี ซึ่งอยู่ในสุสานหลวงชังนึง (장릉) ที่เมืองพาจู (파주) แต่ภายหลังเห็นว่า ฮวงจุ้ยไม่เหมาะ จึงย้ายไปฝังที่สุสานฮ็อนอินลึง (헌인릉) อยู่ที่เมืองโซล (서울) ปัจจุบัน[2]
พงศาวลี[แก้]
- พระบิดา: อี ซัน (이산; 28 ตุลาคม ค.ศ. 1752 – 18 สิงหาคม ค.ศ. 1800) ได้ครองราชย์เป็น พระเจ้าช็องโจ (정조)
- พระมารดา: พักซี (박씨; "นางพัก"; 8 พฤษภาคม ค.ศ. 1770 – 26 ธันวาคม ค.ศ. 1822) ได้เป็นพระสนมตำแหน่งซูบิน (수빈)
- พระเจ้าตา: พัก จุน-ว็อน (박준원; ค.ศ. 1739–1807) ขุนนาง
- พระเจ้ายาย: ว็อนซี (원씨; "นางว็อน"; ค.ศ. 1740–1783) ภายหลังได้เป็นท่านหญิงเรียก ว็อนจู (원주)
- พระชายาและพระราชบุตร
- คิมซี (김씨; "นางคิม"; 8 มิถุนายน ค.ศ. 1789 – 21 กันยายน ค.ศ. 1857) เมื่อถึงแก่กรรมแล้วได้รับการสถาปนาขึ้นดำรงตำแหน่งพระมเหสีเรียก ซุนว็อนวังฮู (순원왕후; "ราชเทวีซุนว็อน")
- อี ย็อง (이영; 18 กันยายน ค.ศ. 1809 – 25 มิถุนายน ค.ศ. 1830) ได้เป็นรัชทายาทเรียก ฮโยมย็องเซจา (효명세자)
- มย็องอนกงจู (명온공주; "องค์หญิงมย็องอน"; 13 ตุลาคม ค.ศ. 1810 – 13 มิถุนายน ค.ศ. 1832)
- พก-อง-กงจู (복온공주; "องค์หญิงพก-อง"; 26 ตุลาคม ค.ศ. 1818 – 12 พฤษภาคม ค.ศ. 1832)
- พระราชโอรสไม่ทราบพระนาม (ค.ศ. 1820–?)
- ท็อกอนกงจู (덕온공주; "องค์หญิงท็อกอน"; 10 มิถุนายน ค.ศ. 1822 – 24 พฤษภาคม ค.ศ. 1844)
- พักซี (박씨; "นางพัก"; ? – 30 มิถุนายน ค.ศ. 1854) ได้เป็นพระสนมตำแหน่งซุกอี (숙의)
- ย็องอนกงจู (영온공주; "องค์หญิงย็องอน"; 11 ตุลาคม ค.ศ. 1817 – 8 เมษายน ค.ศ. 1829)
- คิมซี (김씨; "นางคิม"; 8 มิถุนายน ค.ศ. 1789 – 21 กันยายน ค.ศ. 1857) เมื่อถึงแก่กรรมแล้วได้รับการสถาปนาขึ้นดำรงตำแหน่งพระมเหสีเรียก ซุนว็อนวังฮู (순원왕후; "ราชเทวีซุนว็อน")
ในวัฒนธรรมประชานิยม[แก้]
- คิม ซึง-ซู (김승수) แสดงเป็นพระเจ้าซุนโจในละครชุดของสถานีโทรทัศน์เคบีเอสทู (KBS2) เรื่อง รักเราพระจันทร์เป็นใจ (구르미 그린 달빛; Love in the Moonlight) เมื่อ ค.ศ. 2016
อ้างอิง[แก้]
- ↑ "Cultural Heritage, the source for Koreans' Strength and Dream". Cultural Heritage Administration Of Korea. สืบค้นเมื่อ 2 September 2013.
- ↑ "Heonilleung Royal Tomb Seoul, Korea". Exploring Korea. คลังข้อมูลเก่า เก็บจาก แหล่งเดิม เมื่อ 6 September 2013. สืบค้นเมื่อ 2 September 2013.