พระเจ้าซุนโจแห่งโชซ็อน

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
พระเจ้าซุนโจ
朝鮮純祖
조선 순조
순조어진.jpg
กษัตริย์แห่งโชซ็อน
ครองราชย์ค.ศ. 1800–1834
ก่อนหน้าช็องโจ
ถัดไปฮ็อนจง
คู่อภิเษกพระนางซุนว็อน
พระราชบุตรดู พงศาวลี
ราชสกุลตระกูลอี
พระราชบิดาพระเจ้าช็องโจแห่งโชซ็อน
พระราชมารดาพระสนมซูบิน ตระกูลปาร์ค
ประสูติ29 กรกฎาคม ค.ศ. 1790(1790-07-29)
สวรรคต13 ธันวาคม ค.ศ. 1834(1834-12-13) (44 ปี)
ฝังพระศพฮ็อนอินลึง, โซล
พระเจ้าซุนโจแห่งโชซ็อน
ฮันกึล
순조
ฮันจา
純祖
อาร์อาร์Sunjo
เอ็มอาร์Sunjo
ชื่อเกิด
ฮันกึล
이공
ฮันจา
李蚣
อาร์อาร์I Gong
เอ็มอาร์Yi Kong

พระเจ้าซุนโจ (เกาหลี: 순조; อักษรโรมัน: Sunjo; 29 กรกฎาคม ค.ศ. 1790 – 13 ธันวาคม ค.ศ. 1834; ครองราชย์ ค.ศ. 1800–1834) เป็นพระมหากษัตริย์พระองค์ที่ 23 แห่งราชวงศ์โชซ็อน (조선) ของเกาหลี พระนามเดิมว่า อี กง (이공) เป็นพระโอรสพระองค์ที่ 2 ของพระเจ้าช็องโจ (정조) กับพระสนมซูบินตระกูลปาร์ค (수빈박씨)

พระราชประวัติ[แก้]

พระเจ้าซุนโจขึ้นเสด็จขึ้นครองราชย์ในปีค.ศ. 1800 พระชนม์ได้ 10 ชันษา หลังจากที่พระบิดาสวรรคต ครั้น ค.ศ. 1802 พระเจ้าซุนโจเสกสมรสกับคิมซี (김씨; "นางคิม") ธิดาของขุนนางคิม โจ-ซุน (김조순) คิมซีเมื่อถึงแก่กรรมแล้วได้รับการสถาปนาขึ้นดำรงตำแหน่งพระมเหสีเรียก ซุนว็อนวังฮู (순원왕후; "ราชเทวีซุนว็อน")

เนื่องจากพระเจ้าซุนโจขึ้นครองราชย์ขณะทรงพระเยาว์ ช็องซุนวังฮู (정순왕후; "ราชเทวีช็องซุน") พระมเหสีพระองค์ที่สองของพระเจ้าย็องโจ (영조) จึงสำเร็จราชการแทน พระเจ้าซุนโจทรงพยายามจะปฏิรูปการเมืองแต่ไม่เป็นผล หลักการปกครองมีแต่เสื่อมโทรม การสอบขุนนางปั่นป่วน การทุจริตในราชสำนักรุนแรงหนัก สังคมจึงวุ่นวาย ประชาชนลุกฮือ เหตุการณ์ครั้งนี้รวมถึงกบฏฮง กย็อง-แน (홍경래) ช่วง ค.ศ. 1811–1812 นอกจากนี้ มีนำระบบสำนะโมครัวที่เรียก โอกาจักทงบ็อบ (五家作統法) ที่ให้นับห้าครัวเรือนเป็นหนึ่งหน่วย มาใช้ และมีการกดขี่กลุ่มโรมันแคทอลิกอย่างยิ่งยวด[1]

หลังครองราชย์ได้ 35 ปี พระเจ้าซุนโจสวรรคตใน ค.ศ. 1834 พระชนม์ 44 ชันษา เดิมพระศพฝังไว้ถัดจากหลุมของพระเจ้าอินโจ (인조) กับอินย็อลวังฮู (인열왕후) ผู้เป็นพระมเหสี ซึ่งอยู่ในสุสานหลวงชังนึง (장릉) ที่เมืองพาจู (파주) แต่ภายหลังเห็นว่า ฮวงจุ้ยไม่เหมาะ จึงย้ายไปฝังที่สุสานฮ็อนอินลึง (헌인릉) อยู่ที่เมืองโซล (서울) ปัจจุบัน[2]

พงศาวลี[แก้]

  • พระบิดา: พระเจ้าช็องโจแห่งโชซ็อน (이산; 28 ตุลาคม ค.ศ. 1752 – 18 สิงหาคม ค.ศ. 1800)
  • พระมารดา: พระสนมซูบิน (박씨; "นางพัก"; 8 พฤษภาคม ค.ศ. 1770 – 26 ธันวาคม ค.ศ. 1822)
  • พระชายาและพระราชบุตร
    1. พระนางซุนว็อน (김씨; "นางคิม"; 8 มิถุนายน ค.ศ. 1789 – 21 กันยายน ค.ศ. 1857) เมื่อสวรรคตได้รับการสถาปนาขึ้นเป็น ซุนว็อนวังฮู (순원왕후; "ราชินีซุนว็อน")
      1. อี ย็อง (이영; 18 กันยายน ค.ศ. 1809 – 25 มิถุนายน ค.ศ. 1830) ได้เป็นรัชทายาทเรียก ฮโยมย็องเซจา (효명세자)
      2. มย็องอนกงจู (명온공주; "องค์หญิงมย็องอน"; 13 ตุลาคม ค.ศ. 1810 – 13 มิถุนายน ค.ศ. 1832)
      3. พก-อง-กงจู (복온공주; "องค์หญิงพก-อง"; 26 ตุลาคม ค.ศ. 1818 – 12 พฤษภาคม ค.ศ. 1832)
      4. พระราชโอรสไม่ทราบพระนาม (ค.ศ. 1820–?)
      5. ท็อกอนกงจู (덕온공주; "องค์หญิงท็อกอน"; 10 มิถุนายน ค.ศ. 1822 – 24 พฤษภาคม ค.ศ. 1844)
    2. พักซี (박씨; "นางพัก"; ? – 30 มิถุนายน ค.ศ. 1854) ได้เป็นพระสนมตำแหน่งซุกอี (숙의)
      1. ย็องอนกงจู (영온공주; "องค์หญิงย็องอน"; 11 ตุลาคม ค.ศ. 1817 – 8 เมษายน ค.ศ. 1829)

ในวัฒนธรรมประชานิยม[แก้]

อ้างอิง[แก้]

  1. "Cultural Heritage, the source for Koreans' Strength and Dream". Cultural Heritage Administration Of Korea. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2016-03-03. สืบค้นเมื่อ 2 September 2013.
  2. "Heonilleung Royal Tomb Seoul, Korea". Exploring Korea. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 6 กันยายน 2013. สืบค้นเมื่อ 2 กันยายน 2013.