พระเจ้าช็องจงแห่งโชซ็อน
บทความนี้ยังต้องการเพิ่มแหล่งอ้างอิงเพื่อพิสูจน์ความถูกต้อง |
พระเจ้าช็องจง | |||||
---|---|---|---|---|---|
พระเจ้าหลวง พระบรมเชษฐาธิราช | |||||
พระมหากษัตริย์แห่งโชซ็อน | |||||
ครองราชย์ | 5 กันยายน พ.ศ. 1941 - 13 พฤศจิกายน พ.ศ. 1943 | ||||
ก่อนหน้า | พระเจ้าแทโจ | ||||
ถัดไป | พระเจ้าแทจง | ||||
พระราชสมภพ | 18 กรกฎาคม พ.ศ. 1900 | ||||
สวรรคต | 15 ตุลาคม พ.ศ. 1962 (62 พรรษา) | ||||
คู่อภิเษก | พระนางช็องอัน | ||||
| |||||
ราชวงศ์ | โชซ็อน | ||||
พระราชบิดา | พระเจ้าแทโจ | ||||
พระราชมารดา | พระนางชินอึย |
พระเจ้าช็องจงแห่งโชซ็อน | |
ฮันกึล | 정종 |
---|---|
ฮันจา | 定宗 |
อาร์อาร์ | Jeongjong |
เอ็มอาร์ | Chŏngjong |
ชื่อเกิด | |
ฮันกึล | 이방과 |
ฮันจา | 李芳果 |
อาร์อาร์ | I Bang-gwa |
เอ็มอาร์ | I Panggwa |
พระเจ้าช็องจง (เกาหลี: 정종; ฮันจา: 定宗; อาร์อาร์: Jeongjong; เอ็มอาร์: Chŏngjong ค.ศ. 1357 - ค.ศ. 1419) เมื่อแรกพระราชสมภพมีพระนามว่า อี พัง-กวา (이방과) ก่อนเปลี่ยนพระนามเป็น อี คย็อง (이경) เป็นกษัตริย์องค์ที่สองของราชวงศ์โชซ็อน พระองค์เป็นพระราชโอรสองค์ที่สองของพระเจ้าแทโจแห่งโชซ็อน กษัตริย์ผู้ก่อตั้งราชวงศ์ ก่อนจะก้าวขึ้นสู่อำนาจ พระองค์เป็นที่รู้จักในนาม เจ้าชายยองอัน (영안군)
พระราชประวัติ
[แก้]เสด็จพระราชสมภพในปี ค.ศ. 1357 ในฐานะพระราชโอรสองค์ที่สองของพระเจ้าแทโจและพระราชินีองค์แรกคือ พระนางชินอึย พระองค์เป็นขุนพลที่สุขุมรอบคอบ ใจกว้าง กล้าหาญ และมีความสามารถ ในปลายราชวงศ์โครยอที่เริ่มเสื่อมอำนาจ พระเจ้าช็องจงตามเสด็จพระราชบิดาไปยังสมรภูมิต่าง ๆ และต่อสู้เคียงข้างพระราชบิดาของพระองค์ เมื่อพระราชบิดาของพระองค์กลายเป็นกษัตริย์องค์แรกของราชวงศ์โชซ็อนในปี ค.ศ. 1392 พระองค์ก็กลายเป็นเจ้าชายพระนามว่าเจ้าชายย็องอัน
พระเจ้าแทโจมีพระราชินีสองพระองค์ พระองค์แรกคือพระนางชินอึย ให้กำเนิดพระราชโอรสหกพระองค์ รวมถึงพระเจ้าช็องจง พระเจ้าแทจง ซึ่งพระนางสิ้นพระชนม์ก่อนที่พระเจ้าแทโจและพระราชโอรสทั้งสองของพระนางจะสวมมงกุฎขึ้นเป็นกษัตริย์ พระราชินีองค์ที่สองคือพระนางชินด็อกผู้ซึ่งให้กำเนิดพระราชโอรสสองพระองค์แก่พระเจ้าแทโจ พระเจ้าแทโจทรงโปรดปรานพระราชโอรสองค์เล็กของพระองค์คือ อี พัง-ซ็อก ซึ่งมีพระมารดาคือพระนางชินด็อก อัครมหาเสนาบดีช็อง โด-จ็อนยังสนับสนุนพระองค์ในฐานะผู้สืบทอดราชบัลลังก์ ทำให้เจ้าชายองค์อื่น ๆ ผิดหวังมาก ในปี ค.ศ. 1398 พระราชโอรสองค์ที่ 5 ของพระเจ้าแทโจ คือ เจ้าชายช็องอันหรือ อี พัง-ว็อน ซึ่งต่อมาได้กลายเป็นพระเจ้าแทจง นำการรัฐประหารร่วมกับนายทหารจำนวนมากและสังหารพระอนุชาต่างพระมารดาทั้ง 2 พระองค์พร้อมกับช็อง โด-จ็อน และอีกหลายคนในฝ่ายของเขา เจ้าชายช็องอันพยายามแสดงให้เห็นว่าพระองค์ไม่สนใจในราชบัลลังก์ ดังนั้นพระองค์จึงสนับสนุนพระเชษฐาของพระองค์คือ เจ้าชายย็องอัน ให้เป็นรัชทายาท พระเจ้าแทโจพระพิโรธต่อเจ้าชายจองอัน แต่พระองค์ก็สละราชบัลลังก์ให้กับเจ้าชายย็องอันเป็นกษัตริย์องค์ที่สองของราชวงศ์โชซ็อนมีพระนามว่าพระเจ้าช็องจง ในปีเดียวกันนั้น พระเจ้าช็องจงมีพระราชโองการให้ย้ายเมืองหลวงกลับไปที่แกซอง ซึ่งเป็นเมืองหลวงเก่าของราชวงศ์โครยอ
ในปี ค.ศ. 1400 เกิดความขัดแย้งระหว่าง เจ้าชายลีบังวอนและพระเชษฐาของพระองค์ เจ้าชายลีบังกัน กองกำลังของเจ้าชายลีบัวสอนโจมตีและเอาชนะกองกำลังของเจ้าชายลีบังกัน เจ้าชายลีบังกันถูกเนรเทศไปพร้อมกับพระราชวงศ์ของพระองค์ ขุนพล พักโบ ที่ชักชวนให้เจ้าชายลีบังกันสู้กับเจ้าชายลีบังวอน ถูกประหารชีวิต พระเจ้าช็องจงรู้ว่าเป็นพระองค์เป็นเพียงหุ่นเชิดทางการเมืองของพระอนุชา เจ้าชายลีบังวอน ซึ่งพระองค์ได้แต่งตั้งให้เป็นรัชทายาท และสละราชสมบัติในอีกไม่กี่วันต่อมา
พระองค์เป็นผู้ปกครองที่มีความสามารถและเฉลียวฉลาดแม้ว่ารัชกาลอันสั้นของพระองค์จะถูกแสดงด้วยการนองเลือดภายในพระราชวงศ์ พระองค์ถูกสั่งห้ามมีกองกำลังส่วนพระองค์ทุกประเภทตามคำแนะนำของเจ้าชายรัชทายาท เจ้าชายลีบังวอน พระองค์สวรรคตในปี ค.ศ. 1419 และถูกฝังใกล้ แคซ็อง
พระนามเต็ม
[แก้]- พระเจ้าช็องจงคงจ็องอึยมุนชังมูอนอินซุนฮโยแห่งเกาหลี
- 정종공정의문장무온인순효대왕
- 定宗恭靖懿文莊武溫仁順孝大王
พระบรมวงศานุวงศ์
[แก้]- พระราชบิดา: พระเจ้าแทโจ (조선 태조)
- พระราชมารดา: พระนางชินอึย ตระกูลฮัน แห่งอันพย็อน (신의왕후 한씨, 神懿王后韓氏 กันยายน 1337 – 21 ตุลาคม 1391)
- พระอัครมเหสี พระสนม และพระราชบุตร:
- พระนางช็องอัน ตระกูลคิม แห่งคยองจู (정안왕후 김씨 ,定安王后 金氏 22 กรกฎาคม 1355 - 2 กันยายน 1412)
- พระสนมซ็องบิน ตระกูลชี แห่งชุงจู (성빈 지씨 ,誠嬪 池氏)
- อี ฮู-แซ็ง; เจ้าชายด็อกช็อน (이후생 덕천군)
- อี มัล-แซ็ง; เจ้าชายโทพย็อง (이말생 도평군)
- พระสนมซุกอึย ตระกูลจี แห่งชุงจู (숙의 지씨 ,淑儀 池氏)
- อี ว็อน-แซ็ง; เจ้าชายอึยพย็อง (이원생 의평군)
- อี มู-แซ็ง; เจ้าชายซ็อนซ็อง (이무생 선성군)
- อี โฮ-แซ็ง; เจ้าชายอิมซ็อง (이호생 임성군)
- เจ้าหญิงฮัมยัง (함양옹주)
- พระสนมซุกอึย ตระกูลคี แห่งแฮงจู (숙의 기씨 ,淑儀 奇氏 ? - 1457)
- อี กุน-แซ็ง; เจ้าชายซุนพย็อง (이군생 순평군)
- อี อึย-แซ็ง; เจ้าชายกึมพย็อง (이의생 금평군)
- อี ยุง-แซ็ง; เจ้าชายช็องซ็อก (이융생 정석군)
- อี ซ็อน-แซ็ง; เจ้าชายมูริม (이선생 무림군)
- เจ้าหญิงซุกชิน (숙신옹주)
- เจ้าหญิงโกซ็อง (고성옹주)
- เจ้าหญิงซังว็อน (상원옹주)
- เจ้าหญิงช็อนซัน (전산옹주)
- พระสนมซุกอึย ตระกูลมุน (숙의 문씨,淑儀 文氏)
- อี ควีแซ็ง; เจ้าชายจองอึย (이귀생 종의군)
- พระสนมซุกอึย ตระกูลอี (숙의 이씨 ,淑儀 李氏)
- อี จองแซง; เจ้าชายจินนัม (숙의 이씨)
- พระสนมซุกอึย ตระกูลยุน แห่งแฮพย็อง (숙의 윤씨 ,淑儀尹氏)
- อี ด็อก-แซ็ง; เจ้าชายซูโท (이덕생 수도군)
- อี นก-แซ็ง; เจ้าชายอิมอึน (이녹생 임언군)
- อี พก-แซ็ง; เจ้าชายซ็อกโพ (이복생 석보군)
- อี โบ-แซ็ง; เจ้าชายชังช็อน (이보생 장천군)
- เจ้าหญิงอินช็อน (인천옹주)
- เจ้าหญิงฮัมอัน (함안옹주)
- เจ้าหญิงคาอึย ตระกูลยู (가의궁주 유씨)
- เจ้าหญิงด็อกชอน (덕천옹주)
- พระสนมโช คุงชัง (초궁장)
- คี-แม (궁장)
พงศาวลี
[แก้]พงศาวลีของพระเจ้าช็องจงแห่งโชซ็อน | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
|
อ้างอิง
[แก้]ก่อนหน้า | พระเจ้าช็องจงแห่งโชซ็อน | ถัดไป | ||
---|---|---|---|---|
พระเจ้าแทโจ | พระมหากษัตริย์โชซ็อน (พ.ศ. 1941 - พ.ศ. 1943) |
พระเจ้าแทจง |