พระเจ้าช็องจงแห่งโชซ็อน

สำหรับความหมายอื่น ดูที่ พระเจ้าช็องจง

พระเจ้าช็องจง
พระมหากษัตริย์โชซ็อน
พ.ศ. 1941 - พ.ศ. 1942
ก่อนหน้า	พระเจ้าแทโจ
ถัดไป	พระเจ้าแทจง
อัครมเหสี	พระนางช็องอัน
ราชวงศ์	โชซ็อน
พระราชบิดา	พระเจ้าแทโจแห่งโชซ็อน
พระราชมารดา	พระนางชินอึย
พระราชสมภพ	พ.ศ. 1900
สวรรคต	พ.ศ. 1962 (62 พรรษา)

พระเจ้าช็องจงแห่งโชซ็อน
ฮันกึล	정종
ฮันจา	定宗
RR	Jeongjong
MR	Chŏngjong
ชื่อเกิด
ฮันกึล	이방과
ฮันจา	李芳果
RR	I Bang-gwa
MR	I Panggwa

พระเจ้าช็องจง (เกาหลี: 정종, ฮันจา: 定宗, MC: Jeongjong, MR: Chŏngjong ค.ศ. 1357 - ค.ศ. 1419) เป็นพระมหากษัตริย์รัชกาลที่ 2 แห่งราชวงศ์โชซ็อน (ค.ศ. 1398 - ค.ศ. 1400) เป็นพระราชโอรสพระองค์ที่สองในพระเจ้าแทโจ ปฐมกษัตริย์ผู้สถาปนาราชวงศ์โชซ็อน

พระเจ้าช็องจงประสูติเมื่อค.ศ. 1357 พระนามเดิมว่าลีบังกวา (이방과, 李芳果) เป็นบุตรชายของลีซ็องกเย (이성계, 李成桂) กับภรรยาจากตระกูลฮันซึ่งเสียชีวิตไปก่อน ต่อมาเมื่อลีซองกเยได้ปราบดาภิเษกเป็นพระมหากษัตริย์ราชวงศ์โชซ็อน ลีบังกวาจึงได้รับพระยศเป็นเจ้าชายยองอัน (영안대군, 永安大君) และตั้งพระมเหสีที่สิ้นพระชนม์ไปแล้วนั้นเป็นพระนางชินอี (신의왕후, 神懿王后) แต่พระเจ้าแทโจนั้นกลับโปรดปรานพระมเหสีพระองค์ใหม่คือพระนางชินด็อก (신덕왕후, 神德王后) จากตระกูลคังและตั้งเจ้าชายอีอัน (의안대군, 宜安大君) ลีบังซอก (이방석, 李芳碩) พระราชโอรสที่ประสูติแต่พระมเหสี่พระองค์ใหม่เป็นรัชทายาท ซึ่งสร้างความไม่พอใจแก่บรรดาพระโอรสของพระมเหสีฮันโดยเฉพาะเจ้าชายช็องอัน (정안대군, 靖安大君) ลีบังวอน (이방원, 李芳遠) พระราชโอรสพระองค์ที่ห้าของพระเจ้าแทโจ และพระอนุชาของเจ้าชายยองอัน ในค.ศ. 1398 ลีบังกวาได้นำสมัครพรรคพวกเข้าทำการลอบปลงพระชนม์เจ้าชายลีบังบอนและลีบังซอกพระโอรสทั้งสองของพระมเหสีคัง เรียกว่า เหตุการณ์จลาจลของเจ้าชาย (왕자의난, 王子－亂) ครั้งที่หนึ่ง เจ้าชายลีบังวอนจึงตั้งเจ้าชายยองอันเป็นรัชทายาทแทน ฝ่ายพระเจ้าแทโจเมื่อพระราชโอรสเข่นฆ่ากันเองทำให้ทรงเสียพระทัยมาจึงทรงสละราชบัลลังก์ใน ค.ศ. 1398 เจ้าชายยองอันจึงได้ขึ้นครองราชย์ต่อ

พระเจ้าช็องจงทรงเชื่อคำแนะนำของโหรหลวงว่าเมืองฮันซองนั้นได้กลายเป็นที่อัปมงคลไปในรัชสมัยของพระราชบิดา จึงย้ายราชธานีกลับไปที่เมืองแคซ็อง ซึ่งเมืองหลวงของเกาหลีในสมัยราชวงศ์โครยอ ทั้งนี้จะสามารถหลบหลีกอิทธิพลของพระอนุชาลีบังวอน ใน ค.ศ. 1400 พระอนุชาของพระเจ้าช็องจงอีกพระองค์คือเจ้าชายฮวีอัน (회안대군, 懷安大君) ลีบังกัน (이방간, 李芳幹) ซึ่งเป็นพระเชษฐาของเจ้าชายลีบังวอน ได้ก่อกบฏหวังจะยึดอำนาจ เจ้าชายลีบังวอนนำทัพเข้าปราบสองฝ่ายต่อสู้กันในเหตุการณ์จลาจลของเจ้าชาย (왕자의난, 王子－亂) ครั้งที่สอง เจ้าชายลีบังกันพ่ายแพ้และถูกกักพระองค์อยู่ที่เขาโทซาน เจ้าชายลีบังวอนบังคับให้พระเจ้าช็องจงสถาปนาพระองค์เองเป็นรัชทายาท จนในที่สุดพระเจ้าช็องจงก็ทรงทนไม่ได้อีก สละราชบัลลังก์ให้พระอนุชาขึ้นครองราชย์ต่อ เป็นพระเจ้าแทจง

พระเจ้าช็องจงประทับอยู่ที่เมืองแคซองตลอดพระชนม์ชีพที่เหลือในฐานะพระเจ้าหลวง (태상왕, 太上王) และสวรรคตใน ค.ศ. 1419 ในรัชกาลของพระเจ้าเซจงมหาราช พระสุสานมีชื่อว่า ฮูนึง (후릉, 厚陵) แต่ไม่ได้รับพระนามที่พระสุสาน แต่ได้รับพระราชทานพระนามจากจักรพรรดิราชวงศ์หมิงว่า พระเจ้าคงจอง (공정대왕, 恭靖大王) จนในรัชสมัยของพระเจ้าซุกจงได้ถวายพระนามที่พระสุสานเป็น พระเจ้าจองจง (정종, 定宗)

พระนามเต็ม

• พระเจ้าช็องจงคงจ็องอึยมุนชังมูอนอินซุนฮโยแห่งเกาหลี
• 정종공정의문장무온인순효대왕
• 定宗恭靖懿文莊武溫仁順孝大王

พระบรมวงศานุวงศ์

• พระราชบิดา: พระเจ้าแทโจแห่งโชซ็อน (조선 태조)
• พระราชมารดา: พระนางชินอึย ตระกูลฮัน แห่งอันพย็อน (신의왕후 한씨, 神懿王后韓氏 กันยายน 1337 – 21 ตุลาคม 1391)
• พระอัครมเหสี พระสนม และพระราชบุตร:

1. พระนางช็องอัน ตระกูลคิม แห่งคยองจู (정안왕후 김씨 ,定安王后 金氏 22 กรกฎาคม 1355 － 2 กันยายน 1412)
2. พระสนมซ็องบิน ตระกูลชี แห่งชุงจู (성빈 지씨 ,誠嬪 池氏)
   1. อี ฮู-แซ็ง; เจ้าชายด็อกช็อน (이후생 덕천군)
   2. อี มัล-แซ็ง; เจ้าชายโทพย็อง (이말생 도평군)
3. พระสนมซุกอึย ตระกูลจี แห่งชุงจู (숙의 지씨 ,淑儀 池氏)
   1. อี ว็อน-แซ็ง; เจ้าชายอึยพย็อง (이원생 의평군)
   2. อี มู-แซ็ง; เจ้าชายซ็อนซ็อง (이무생 선성군)
   3. อี โฮ-แซ็ง; เจ้าชายอิมซ็อง (이호생 임성군)
   4. เจ้าหญิงฮัมยัง (함양옹주)
4. พระสนมซุกอึย ตระกูลคี แห่งแฮงจู (숙의 기씨 ,淑儀 奇氏 ? - 1457)
   1. อี กุน-แซ็ง; เจ้าชายซุนพย็อง (이군생 순평군)
   2. อี อึย-แซ็ง; เจ้าชายกึมพย็อง (이의생 금평군)
   3. อี ยุง-แซ็ง; เจ้าชายช็องซ็อก (이융생 정석군)
   4. อี ซ็อน-แซ็ง; เจ้าชายมูริม (이선생 무림군)
   5. เจ้าหญิงซุกชิน (숙신옹주)
   6. เจ้าหญิงโกซ็อง (고성옹주)
   7. เจ้าหญิงซังว็อน (상원옹주)
   8. เจ้าหญิงช็อนซัน (전산옹주)
5. พระสนมซุกอึย ตระกูลมุน (숙의 문씨,淑儀 文氏)
   1. อี ควีแซ็ง; เจ้าชายจองอึย (이귀생 종의군)
6. พระสนมซุกอึย ตระกูลอี (숙의 이씨 ,淑儀 李氏)
   1. อี จองแซง; เจ้าชายจินนัม (숙의 이씨)
7. พระสนมซุกอึย ตระกูลยุน แห่งแฮพย็อง (숙의 윤씨 ,淑儀尹氏)
   1. อี ด็อก-แซ็ง; เจ้าชายซูโท (이덕생 수도군)
   2. อี นก-แซ็ง; เจ้าชายอิมอึน (이녹생 임언군)
   3. อี พก-แซ็ง; เจ้าชายซ็อกโพ (이복생 석보군)
   4. อี โบ-แซ็ง; เจ้าชายชังช็อน (이보생 장천군)
   5. เจ้าหญิงอินช็อน (인천옹주)
   6. เจ้าหญิงฮัมอัน (함안옹주)
8. เจ้าหญิงคาอึย ตระกูลยู (가의궁주 유씨)
   1. เจ้าหญิงด็อกชอน (덕천옹주)
9. พระสนมโช คุงชัง (초궁장)
10. คี-แม (궁장)

อ้างอิง

ก่อนหน้า		พระเจ้าช็องจงแห่งโชซ็อน		ถัดไป
พระเจ้าแทโจ		พระมหากษัตริย์โชซ็อน (พ.ศ. 1941 - พ.ศ. 1949)		พระเจ้าแทจง