พระเจ้าช็องจงแห่งโชซ็อน
บทความนี้ยังต้องการเพิ่มแหล่งอ้างอิงเพื่อพิสูจน์ความถูกต้อง คุณสามารถพัฒนาบทความนี้ได้โดยเพิ่มแหล่งอ้างอิงตามสมควร เนื้อหาที่ขาดแหล่งอ้างอิงอาจถูกลบออก |
พระเจ้าช็องจง | |
---|---|
กษัตริย์โชซ็อน | |
ครองราชย์ | พ.ศ. 1941 - พ.ศ. 1942 |
ก่อนหน้า | พระเจ้าแทโจ |
ถัดไป | พระเจ้าแทจง |
คู่อภิเษก | พระนางช็องอัน |
ราชวงศ์ | โชซ็อน |
พระราชบิดา | พระเจ้าแทโจแห่งโชซ็อน |
พระราชมารดา | พระนางชินอึย |
พระราชสมภพ | 18 กรกฎาคม พ.ศ. 1900 |
สวรรคต | 15 ตุลาคม พ.ศ. 1962 (62 พรรษา) |
พระเจ้าช็องจงแห่งโชซ็อน | |
---|---|
ฮันกึล | 정종 |
ฮันจา | 定宗 |
RR | Jeongjong |
MR | Chŏngjong |
ชื่อเกิด | |
ฮันกึล | 이방과 |
ฮันจา | 李芳果 |
RR | I Bang-gwa |
MR | I Panggwa |
พระเจ้าช็องจง (เกาหลี: 정종, ฮันจา: 定宗, MC: Jeongjong, MR: Chŏngjong ค.ศ. 1357 - ค.ศ. 1419) เป็นพระมหากษัตริย์รัชกาลที่ 2 แห่งราชวงศ์โชซ็อน (ค.ศ. 1398 - ค.ศ. 1400) เป็นพระราชโอรสพระองค์ที่สองในพระเจ้าแทโจ ปฐมกษัตริย์ผู้สถาปนาราชวงศ์โชซ็อน
พระเจ้าช็องจงพระราชสมภพเมื่อค.ศ. 1357 พระนามเดิมว่าลีบังกวา (이방과, 李芳果) เป็นบุตรชายของลีซ็องกเย (이성계, 李成桂) กับภรรยาจากตระกูลฮันซึ่งเสียชีวิตไปก่อน ต่อมาเมื่อลีซองกเยได้ปราบดาภิเษกเป็นพระมหากษัตริย์ราชวงศ์โชซ็อน ลีบังกวาจึงได้รับพระยศเป็นเจ้าชายยองอัน (영안대군, 永安大君) และตั้งพระมเหสีที่สิ้นพระชนม์ไปแล้วนั้นเป็นพระนางชินอี (신의왕후, 神懿王后) แต่พระเจ้าแทโจนั้นกลับโปรดปรานพระมเหสีพระองค์ใหม่คือพระนางชินด็อก[1] (신덕왕후, 神德王后) จากตระกูลคังและตั้งเจ้าชายอีอัน (의안대군, 宜安大君) ลีบังซอก (이방석, 李芳碩) พระราชโอรสที่ประสูติแต่พระมเหสี่พระองค์ใหม่เป็นรัชทายาท ซึ่งสร้างความไม่พอใจแก่บรรดาพระโอรสของพระมเหสีฮันโดยเฉพาะเจ้าชายช็องอัน (정안대군, 靖安大君) ลีบังวอน (이방원, 李芳遠) พระราชโอรสพระองค์ที่ห้าของพระเจ้าแทโจ และพระอนุชาของเจ้าชายยองอัน ในค.ศ. 1398 ลีบังกวาได้นำสมัครพรรคพวกเข้าทำการลอบปลงพระชนม์เจ้าชายลีบังบอนและลีบังซอกพระโอรสทั้งสองของพระมเหสีคัง เรียกว่า เหตุการณ์จลาจลของเจ้าชาย (왕자의난, 王子-亂) ครั้งที่หนึ่ง เจ้าชายลีบังวอนจึงตั้งเจ้าชายยองอันเป็นรัชทายาทแทน ฝ่ายพระเจ้าแทโจเมื่อพระราชโอรสเข่นฆ่ากันเองทำให้ทรงเสียพระทัยมาจึงทรงสละราชบัลลังก์ใน ค.ศ. 1398 เจ้าชายยองอันจึงได้ขึ้นครองราชย์ต่อ
พระเจ้าช็องจงทรงเชื่อคำแนะนำของโหรหลวงว่าเมืองฮันซองนั้นได้กลายเป็นที่อัปมงคลไปในรัชสมัยของพระราชบิดา จึงย้ายราชธานีกลับไปที่เมืองแคซ็อง ซึ่งเมืองหลวงของเกาหลีในสมัยราชวงศ์โครยอ ทั้งนี้จะสามารถหลบหลีกอิทธิพลของพระอนุชาลีบังวอน ใน ค.ศ. 1400 พระอนุชาของพระเจ้าช็องจงอีกพระองค์คือเจ้าชายฮวีอัน (회안대군, 懷安大君) ลีบังกัน (이방간, 李芳幹) ซึ่งเป็นพระเชษฐาของเจ้าชายลีบังวอน ได้ก่อกบฏหวังจะยึดอำนาจ เจ้าชายลีบังวอนนำทัพเข้าปราบสองฝ่ายต่อสู้กันในเหตุการณ์จลาจลของเจ้าชาย (왕자의난, 王子-亂) ครั้งที่สอง เจ้าชายลีบังกันพ่ายแพ้และถูกกักพระองค์อยู่ที่เขาโทซาน เจ้าชายลีบังวอนบังคับให้พระเจ้าช็องจงสถาปนาพระองค์เองเป็นรัชทายาท จนในที่สุดพระเจ้าช็องจงก็ทรงทนไม่ได้อีก สละราชบัลลังก์ให้พระอนุชาขึ้นครองราชย์ต่อ เป็นพระเจ้าแทจง
พระเจ้าช็องจงประทับอยู่ที่เมืองแคซองตลอดพระชนม์ชีพที่เหลือในฐานะพระเจ้าหลวง (태상왕, 太上王) และสวรรคตใน ค.ศ. 1419 ในรัชกาลของพระเจ้าเซจงมหาราช พระสุสานมีชื่อว่า ฮูนึง (후릉, 厚陵) แต่ไม่ได้รับพระนามที่พระสุสาน แต่ได้รับพระราชทานพระนามจากจักรพรรดิราชวงศ์หมิงว่า พระเจ้าคงจอง (공정대왕, 恭靖大王) จนในรัชสมัยของพระเจ้าซุกจงได้ถวายพระนามที่พระสุสานเป็น พระเจ้าจองจง (정종, 定宗)
พระนามเต็ม[แก้]
- พระเจ้าช็องจงคงจ็องอึยมุนชังมูอนอินซุนฮโยแห่งเกาหลี
- 정종공정의문장무온인순효대왕
- 定宗恭靖懿文莊武溫仁順孝大王
พระบรมวงศานุวงศ์[แก้]
- พระราชบิดา: พระเจ้าแทโจแห่งโชซ็อน (조선 태조)
- พระราชมารดา: พระนางชินอึย ตระกูลฮัน แห่งอันพย็อน (신의왕후 한씨, 神懿王后韓氏 กันยายน 1337 – 21 ตุลาคม 1391)
- พระอัครมเหสี พระสนม และพระราชบุตร:
- พระนางช็องอัน ตระกูลคิม แห่งคยองจู (정안왕후 김씨 ,定安王后 金氏 22 กรกฎาคม 1355 - 2 กันยายน 1412)
- พระสนมซ็องบิน ตระกูลชี แห่งชุงจู (성빈 지씨 ,誠嬪 池氏)
- อี ฮู-แซ็ง; เจ้าชายด็อกช็อน (이후생 덕천군)
- อี มัล-แซ็ง; เจ้าชายโทพย็อง (이말생 도평군)
- พระสนมซุกอึย ตระกูลจี แห่งชุงจู (숙의 지씨 ,淑儀 池氏)
- อี ว็อน-แซ็ง; เจ้าชายอึยพย็อง (이원생 의평군)
- อี มู-แซ็ง; เจ้าชายซ็อนซ็อง (이무생 선성군)
- อี โฮ-แซ็ง; เจ้าชายอิมซ็อง (이호생 임성군)
- เจ้าหญิงฮัมยัง (함양옹주)
- พระสนมซุกอึย ตระกูลคี แห่งแฮงจู (숙의 기씨 ,淑儀 奇氏 ? - 1457)
- อี กุน-แซ็ง; เจ้าชายซุนพย็อง (이군생 순평군)
- อี อึย-แซ็ง; เจ้าชายกึมพย็อง (이의생 금평군)
- อี ยุง-แซ็ง; เจ้าชายช็องซ็อก (이융생 정석군)
- อี ซ็อน-แซ็ง; เจ้าชายมูริม (이선생 무림군)
- เจ้าหญิงซุกชิน (숙신옹주)
- เจ้าหญิงโกซ็อง (고성옹주)
- เจ้าหญิงซังว็อน (상원옹주)
- เจ้าหญิงช็อนซัน (전산옹주)
- พระสนมซุกอึย ตระกูลมุน (숙의 문씨,淑儀 文氏)
- อี ควีแซ็ง; เจ้าชายจองอึย (이귀생 종의군)
- พระสนมซุกอึย ตระกูลอี (숙의 이씨 ,淑儀 李氏)
- อี จองแซง; เจ้าชายจินนัม (숙의 이씨)
- พระสนมซุกอึย ตระกูลยุน แห่งแฮพย็อง (숙의 윤씨 ,淑儀尹氏)
- อี ด็อก-แซ็ง; เจ้าชายซูโท (이덕생 수도군)
- อี นก-แซ็ง; เจ้าชายอิมอึน (이녹생 임언군)
- อี พก-แซ็ง; เจ้าชายซ็อกโพ (이복생 석보군)
- อี โบ-แซ็ง; เจ้าชายชังช็อน (이보생 장천군)
- เจ้าหญิงอินช็อน (인천옹주)
- เจ้าหญิงฮัมอัน (함안옹주)
- เจ้าหญิงคาอึย ตระกูลยู (가의궁주 유씨)
- เจ้าหญิงด็อกชอน (덕천옹주)
- พระสนมโช คุงชัง (초궁장)
- คี-แม (궁장)
อ้างอิง[แก้]
- ↑ The Winds of Change (อังกฤษ)
ก่อนหน้า | พระเจ้าช็องจงแห่งโชซ็อน | ถัดไป | ||
---|---|---|---|---|
พระเจ้าแทโจ | ![]() |
กษัตริย์โชซ็อน (พ.ศ. 1941 - พ.ศ. 1949) |
![]() |
พระเจ้าแทจง |