พระเจ้าช็องจงแห่งโชซ็อน

สำหรับความหมายอื่น ดูที่ พระเจ้าช็องจง

พระเจ้าช็องจง
พระเจ้าหลวง พระบรมเชษฐาธิราช
กษัตริย์โชซ็อน
ครองราชย์	พ.ศ. 1941 - พ.ศ. 1942
ก่อนหน้า	พระเจ้าแทโจ
ถัดไป	พระเจ้าแทจง
คู่อภิเษก	พระนางช็องอัน
ราชวงศ์	โชซ็อน
พระราชบิดา	พระเจ้าแทโจแห่งโชซ็อน
พระราชมารดา	พระนางชินอึย
พระราชสมภพ	18 กรกฎาคม พ.ศ. 1900
สวรรคต	15 ตุลาคม พ.ศ. 1962 (62 พรรษา)

พระเจ้าช็องจงแห่งโชซ็อน
ฮันกึล	정종
ฮันจา	定宗
อาร์อาร์	Jeongjong
เอ็มอาร์	Chŏngjong
ชื่อเกิด
ฮันกึล	이방과
ฮันจา	李芳果
อาร์อาร์	I Bang-gwa
เอ็มอาร์	I Panggwa

พระมหากษัตริย์แห่งราชวงศ์โชซ็อน
	พระเจ้าแทโจ
	พระเจ้าจองจง
	พระเจ้าแทจง
	พระเจ้าเซจงมหาราช
	พระเจ้ามุนจง
	พระเจ้าทันจง
	พระเจ้าเซโจ
	พระเจ้าเยจง
	พระเจ้าซองจง
	องค์ชายยอนซัน
	พระเจ้าจุงจง
	พระเจ้าอินจง
	พระเจ้ามยองจง
	พระเจ้าซอนโจ
	องค์ชายควังแฮ
	พระเจ้าอินโจ
	พระเจ้าฮโยจง
	พระเจ้าฮยอนจง
	พระเจ้าซุกจง
	พระเจ้าคยองจง
	พระเจ้ายองโจ
	พระเจ้าจองโจ
	พระเจ้าซุนโจ
	พระเจ้าฮอนจง
	พระเจ้าชอลจง
	จักรพรรดิโคจง
	จักรพรรดิซุนจง

พระเจ้าช็องจง (เกาหลี: 정종; ฮันจา: 定宗; อาร์อาร์: Jeongjong; เอ็มอาร์: Chŏngjong ค.ศ. 1357 - ค.ศ. 1419) เมื่อแรกประสูติมีพระนามว่า อี พัง-กวา (이방과) ก่อนเปลี่ยนพระนามเป็น อี คย็อง (이경) เป็นกษัตริย์องค์ที่สองของราชวงศ์โชซ็อน พระองค์เป็นพระราชโอรสองค์ที่สองของพระเจ้าแทโจแห่งโชซ็อน กษัตริย์ผู้ก่อตั้งราชวงศ์ ก่อนจะก้าวขึ้นสู่อำนาจ พระองค์เป็นที่รู้จักในนาม เจ้าชายยองอัน (영안군)

พระราชประวัติ

ประสูติในปี ค.ศ. 1357 ในฐานะพระราชโอรสองค์ที่สองของพระเจ้าแทโจและพระราชินีองค์แรกคือ พระนางชินอึย พระองค์เป็นขุนพลที่สุขุมรอบคอบ ใจกว้าง กล้าหาญ และมีความสามารถ ในปลายราชวงศ์โครยอที่เริ่มเสื่อมอำนาจ พระเจ้าช็องจงตามเสด็จพระราชบิดาไปยังสมรภูมิต่าง ๆ และต่อสู้เคียงข้างพระราชบิดาของพระองค์ เมื่อพระราชบิดาของพระองค์กลายเป็นกษัตริย์องค์แรกของราชวงศ์โชซ็อนในปี ค.ศ. 1392 พระองค์ก็กลายเป็นเจ้าชายพระนามว่าเจ้าชายย็องอัน

พระเจ้าแทโจมีพระราชินีสองพระองค์ พระองค์แรกคือพระนางชินอึย ให้กำเนิดพระราชโอรสหกพระองค์ รวมถึงพระเจ้าช็องจง พระเจ้าแทจง ซึ่งพระนางสิ้นพระชนม์ก่อนที่พระเจ้าแทโจและพระราชโอรสทั้งสองของพระนางจะสวมมงกุฎขึ้นเป็นกษัตริย์ พระราชินีองค์ที่สองคือพระนางชินด็อกผู้ซึ่งให้กำเนิดพระราชโอรสสองพระองค์แก่พระเจ้าแทโจ พระเจ้าแทโจทรงโปรดปรานพระราชโอรสองค์เล็กของพระองค์คือ อี พัง-ซ็อก ซึ่งมีพระมารดาคือพระนางชินด็อก อัครมหาเสนาบดีช็อง โด-จ็อนยังสนับสนุนพระองค์ในฐานะผู้สืบทอดราชบัลลังก์ ทำให้เจ้าชายองค์อื่น ๆ ผิดหวังมาก ในปี ค.ศ. 1398 พระราชโอรสองค์ที่ 5 ของพระเจ้าแทโจ คือ เจ้าชายช็องอันหรือ อี พัง-ว็อน ซึ่งต่อมาได้กลายเป็นพระเจ้าแทจง นำการรัฐประหารร่วมกับนายทหารจำนวนมากและสังหารพระอนุชาต่างพระมารดาทั้ง 2 พระองค์พร้อมกับช็อง โด-จ็อน และอีกหลายคนในฝ่ายของเขา เจ้าชายช็องอันพยายามแสดงให้เห็นว่าพระองค์ไม่สนใจในราชบัลลังก์ ดังนั้นพระองค์จึงสนับสนุนพระเชษฐาของพระองค์คือ เจ้าชายย็องอัน ให้เป็นรัชทายาท พระเจ้าแทโจพระพิโรธต่อเจ้าชายจองอัน แต่พระองค์ก็สละราชบัลลังก์ให้กับเจ้าชายย็องอันเป็นกษัตริย์องค์ที่สองของราชวงศ์โชซ็อนมีพระนามว่าพระเจ้าช็องจง ในปีเดียวกันนั้น พระเจ้าช็องจงมีพระราชโองการให้ย้ายเมืองหลวงกลับไปที่แกซอง ซึ่งเป็นเมืองหลวงเก่าของราชวงศ์โครยอ

ในปี ค.ศ. 1400 เกิดความขัดแย้งระหว่าง เจ้าชายลีบังวอนและพระเชษฐาของพระองค์ เจ้าชายลีบังกัน กองกำลังของเจ้าชายลีบัวสอนโจมตีและเอาชนะกองกำลังของเจ้าชายลีบังกัน เจ้าชายลีบังกันถูกเนรเทศไปพร้อมกับพระราชวงศ์ของพระองค์ ขุนพล พักโบ ที่ชักชวนให้เจ้าชายลีบังกันสู้กับเจ้าชายลีบังวอน ถูกประหารชีวิต พระเจ้าช็องจงรู้ว่าเป็นพระองค์เป็นเพียงหุ่นเชิดทางการเมืองของพระอนุชา เจ้าชายลีบังวอน ซึ่งพระองค์ได้แต่งตั้งให้เป็นรัชทายาท และสละราชสมบัติในอีกไม่กี่วันต่อมา

พระองค์เป็นผู้ปกครองที่มีความสามารถและเฉลียวฉลาดแม้ว่ารัชกาลอันสั้นของพระองค์จะถูกแสดงด้วยการนองเลือดภายในพระราชวงศ์ พระองค์ถูกสั่งห้ามมีกองกำลังส่วนพระองค์ทุกประเภทตามคำแนะนำของเจ้าชายรัชทายาท เจ้าชายลีบังวอน พระองค์สวรรคตในปี ค.ศ. 1419 และถูกฝังใกล้ แคซ็อง

พระนามเต็ม

• พระเจ้าช็องจงคงจ็องอึยมุนชังมูอนอินซุนฮโยแห่งเกาหลี
• 정종공정의문장무온인순효대왕
• 定宗恭靖懿文莊武溫仁順孝大王

พระบรมวงศานุวงศ์

• พระราชบิดา: พระเจ้าแทโจแห่งโชซ็อน (조선 태조)
• พระราชมารดา: พระนางชินอึย ตระกูลฮัน แห่งอันพย็อน (신의왕후 한씨, 神懿王后韓氏 กันยายน 1337 – 21 ตุลาคม 1391)
• พระอัครมเหสี พระสนม และพระราชบุตร:

1. พระนางช็องอัน ตระกูลคิม แห่งคยองจู (정안왕후 김씨 ,定安王后 金氏 22 กรกฎาคม 1355 － 2 กันยายน 1412)
2. พระสนมซ็องบิน ตระกูลชี แห่งชุงจู (성빈 지씨 ,誠嬪 池氏)
   1. อี ฮู-แซ็ง; เจ้าชายด็อกช็อน (이후생 덕천군)
   2. อี มัล-แซ็ง; เจ้าชายโทพย็อง (이말생 도평군)
3. พระสนมซุกอึย ตระกูลจี แห่งชุงจู (숙의 지씨 ,淑儀 池氏)
   1. อี ว็อน-แซ็ง; เจ้าชายอึยพย็อง (이원생 의평군)
   2. อี มู-แซ็ง; เจ้าชายซ็อนซ็อง (이무생 선성군)
   3. อี โฮ-แซ็ง; เจ้าชายอิมซ็อง (이호생 임성군)
   4. เจ้าหญิงฮัมยัง (함양옹주)
4. พระสนมซุกอึย ตระกูลคี แห่งแฮงจู (숙의 기씨 ,淑儀 奇氏  ? - 1457)
   1. อี กุน-แซ็ง; เจ้าชายซุนพย็อง (이군생 순평군)
   2. อี อึย-แซ็ง; เจ้าชายกึมพย็อง (이의생 금평군)
   3. อี ยุง-แซ็ง; เจ้าชายช็องซ็อก (이융생 정석군)
   4. อี ซ็อน-แซ็ง; เจ้าชายมูริม (이선생 무림군)
   5. เจ้าหญิงซุกชิน (숙신옹주)
   6. เจ้าหญิงโกซ็อง (고성옹주)
   7. เจ้าหญิงซังว็อน (상원옹주)
   8. เจ้าหญิงช็อนซัน (전산옹주)
5. พระสนมซุกอึย ตระกูลมุน (숙의 문씨,淑儀 文氏)
   1. อี ควีแซ็ง; เจ้าชายจองอึย (이귀생 종의군)
6. พระสนมซุกอึย ตระกูลอี (숙의 이씨 ,淑儀 李氏)
   1. อี จองแซง; เจ้าชายจินนัม (숙의 이씨)
7. พระสนมซุกอึย ตระกูลยุน แห่งแฮพย็อง (숙의 윤씨 ,淑儀尹氏)
   1. อี ด็อก-แซ็ง; เจ้าชายซูโท (이덕생 수도군)
   2. อี นก-แซ็ง; เจ้าชายอิมอึน (이녹생 임언군)
   3. อี พก-แซ็ง; เจ้าชายซ็อกโพ (이복생 석보군)
   4. อี โบ-แซ็ง; เจ้าชายชังช็อน (이보생 장천군)
   5. เจ้าหญิงอินช็อน (인천옹주)
   6. เจ้าหญิงฮัมอัน (함안옹주)
8. เจ้าหญิงคาอึย ตระกูลยู (가의궁주 유씨)
   1. เจ้าหญิงด็อกชอน (덕천옹주)
9. พระสนมโช คุงชัง (초궁장)
10. คี-แม (궁장)

อ้างอิง

ก่อนหน้า		พระเจ้าช็องจงแห่งโชซ็อน		ถัดไป
พระเจ้าแทโจ		กษัตริย์โชซ็อน (พ.ศ. 1941 - พ.ศ. 1949)		พระเจ้าแทจง