ข้ามไปเนื้อหา

พระนิจิเร็ง

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
อนุสาวรีย์พระนิจิเร็ง ด้านนอกฮอนโนะจิ ใน อำเภอเทะระมะชิ กรุงเกียวโต

พระนิจิเร็ง (ญี่ปุ่น: 日蓮) หรือ พระนิจิเร็งไดโชนิง (ใช้ในนิกายนิจิเร็งโชชู) เป็นพระภิกษุชาวญี่ปุ่น ซึ่งนิกายนิจิเร็งโชชูเชื่อว่าท่านเป็นพระพุทธเจ้าแท้จริง ท่านคือผู้สถาปนาและริเริ่มเผยแผ่คำสอน "นัมเมียวโฮเร็งเงเคียว" บนพื้นฐานของสัทธรรมปุณฑรีกสูตร อันเป็นต้นกำเนิดของศาสนาพุทธนิกายนิชิเร็ง ซึ่งปัจจุบันได้แตกกิ่งก้านออกไปเป็นนิกายย่อย ๆ ประมาณ 32 นิกายในญี่ปุ่น และมีหลายลัทธิยืมคำสอนของท่านไปใช้ด้วย นิกายหลัก ๆ ที่เป็นที่รู้จักกันดีคือนิชิเร็งโชชูและนิชิเร็งชู แต่นิกายแรกจะเป็นที่รู้จักมากกว่าเพราะมีสานุศิษย์กระจายอยู่ทั่วโลกแม้แต่ในเมืองไทย

ตลอดชีวิตของพระนิชิเร็ง ท่านทุ่มเทเผยแผ่คำสอน โดยท่านเรียกร้องให้ชาวญี่ปุ่นละทิ้งคำสอนของนิกายและความเชื่อต่าง ๆ หันมายึดมั่นในสัทธรรมปุณฑรีกสูตรแต่เพียงพระสูตรเดียว เพราะท่านกล่าวว่าเป็นพระสูตรที่สูงส่งที่สุดและเป็นเจตนาที่แท้จริงของพระศากยมุนีพุทธเจ้า เมื่อทำเช่นนั้นแล้วจึงจะช่วยให้ประเทศญี่ปุ่นสงบสุข มั่นคง รอดพ้นจากปัญหานานาประการทั้งจากภัยธรรมชาติ ฤดูกาลแปรปรวน โรคระบาด เศรษฐกิจตกต่ำรุนแรง กบฏภายใน และภัยจากจักรวรรดิมองโกล ซึ่งญี่ปุ่นกำลังเผชิญอยู่ในขณะนั้น

แต่หนทางในการเผยแผ่คำสอนของพระนิชิเร็งไม่เรียบง่าย บางครั้งถึงขั้นต้องแลกกับชีวิต ด้วยเหตุนี้วงการพุทธศาสนามหายานจึงสดุดีท่านว่า ผู้อุทิศชีวิตต่อสัทธรรมปุณฑรีกสูตร

ภูมิหลัง

[แก้]
พระนิจิเร็ง

พระนิชิเร็งเกิดในวันที่ 16 กุมภาพันธ์ ค.ศ. 1222 (พ.ศ. 1765) หรือปีที 1 แห่งสมัยโจโอ ในยามรุ่งอรุณ เป็นบุตรชาวประมง หมู่บ้านโตโจ ตำบลนางาสะ เมืองอาวะ (ปัจจุบันคือจังหวัดชิบะ) ประเทศญี่ปุ่น นามในวัยเด็กคือเซ็นนิชิ มาโร โยมบิดาชื่อมิคุนิ โนะ ไทฝุ ชิเงะทาดะ โยมมารดาชื่ออุเมะงิขุ

พระนิชิเร็งออกจากบ้านเพื่อศึกษาเล่าเรียน ณ วัดเซอิโซจิเมื่ออายุได้ 12 ปี หลังรับการศึกษาขั้นพื้นฐานแล้วจึงบรรพชาเป็นภิกษุเมื่ออายุ 16 ปี และเปลี่ยนชื่อเป็นเซโชโบะ เร็นโช โดยมีพระอาจารย์นามโดเซ็นโบะคอยดูแลสั่งสอน และเพื่อหวังให้การศึกษาคำสอนศาสนาพุทธลึกซึ้งมากยิ่งขึ้นท่านจึงเริ่มไปเยือนวัดและนิกายต่าง ๆ ในเมืองคามาคูระ เกียวโต นาราและภูเขาฮิเออิ

สถาปนาคำสอน

[แก้]

พระนิชิเร็งสถาปนาคำสอนเมื่อวันที่ 28 เมษายน ค.ศ. 1253 (พ.ศ. 1796) หรือปีที่ 5 แห่งสมัยเค็นโช พร้อมทั้งเปลี่ยนชื่อเป็น นิชิเร็ง ขณะอายุได้ 32 ปี ซึ่งนิชิแปลว่าดวงอาทิตย์ เร็งแปลว่าดอกบัว (แห่งสัทธรรมปุณฑริกสูตร)

ท่านเริ่มเทศนาประกาศคำสอนของท่านครั้งแรก ณ วัดเซอิโซจิ วัดที่ท่านได้รับการศึกษาในวัยเด็กนั่นเอง ท่านได้เริ่มประณามคำสอนนิกายต่าง ๆ ต่อหน้าสาธารณชนเป็นครั้งแรกและอย่างต่อเนื่องด้วยการท้าพระภิกษุในนิกายต่างๆ มาโต้วาทีธรรม ด้วยเหตุนี้จึงสร้างความไม่พอใจและถูกวิพากษ์วิจารณ์ในกลุ่มผู้นับถือนิกายเหล่านั้นเป็นอย่างมากและนับวันจะยิ่งรุนแรงมากขึ้น

การยื่นริชโชอันโกกุรอน

[แก้]

ในบรรดาบทธรรมนิพนธ์ของพระนิชิเร็งบทธรรมนิพนธ์ริชโชอันโกกุรอน (การก่อตั้งคำสอนที่ถูกถ้วนแท้จริงเพื่อก่อเกิดประเทศสันติ) นับว่าโดดเด่นที่สุด ท่านยื่นหนังสือนี้ในวันที่ 16 กรกฎาคม 1260 ต่อรัฐบาลทหารคามาคูระภายใต้การบริหารของผู้สำเร็จราชการโฮโจ โทกิโยริซึ่งปกครองญี่ปุ่นในขณะนั้น ใจความหนังสือเสนอให้รัฐบาลและชาวญี่ปุ่นเลิกให้การสนับสนุนนับถือนิกายต่างๆ หันมานับถือสัทธรรมปุณฑริกสูตรแต่เพียงอย่างเดียวบ้านเมืองจึงจะสงบสุขพ้นหายนะ แต่ไม่ได้รับการสนใจจากรัฐบาลแม้ท่านจะยื่นหนังสือนี้ 3 ครั้งด้วยกัน จนทำให้ผู้นำประเทศหันมาปฏิบัติศรัทธาพุทธรรมของพระนิจิเร็งไดโชนิง

เหตุการณ์สำคัญ

[แก้]

ในชีวิตพระนิชิเร็งมีเหตุการณ์สำคัญๆหลายครั้ง ซึ่งนิกายนิชิเรนเรียกว่าการบีฑาธรรม ตัวอย่างเช่น

  • ถูกซามูไรรุมทำร้ายกลางดึก ณ ที่พักที่มัตสึบางะยัตสึ
  • ต้องโทษประหารชีวิตโดยการตัดคอที่ทัตซูโนะคูชิ แต่ประหารไม่สำเร็จ
  • ถูกเนรเทศไปเกาะซาโดะ
  • ถูกเนรเทศไปแหลมอิสึ
  • การประหารชีวิตและคุมขังกลุ่มชาวนาผู้นับถือที่อัตสึฮาระ

การบรรลุพุทธภาวะ

[แก้]

นิกายนิชิเร็งโชชู นั้นเชื่อว่า พระนิชิเรนเป็นพระพุทธสมัยธรรมปลาย (1500 ปีหลังจากที่พระพุทธเจ้าปรินิพพาน) เดิม โดยเชื่อว่าคำสอนของพระศากยมุนีพุทธเจ้าก่อนหน้าสัทธรรมปุณฑริกสูตร เป็นเพียงคำสอนชั่วคราวเท่านั้น ซึ่งสัทธรรมปุณฑริกสูตรถูกเทศนาก่อนที่พระพุทธเจ้าปรินิพพาน 8 ปี

แต่งตั้งพระภิกษุอาวุโส 6 รูป

[แก้]

ก่อนที่พระนิชิเรน จะดับขันธ์ท่านได้แต่งตั้งพระภิกษุอาวุโส 6 รูปขึ้นเป็นผู้ทำหน้าที่เป็นแกนนำในการเผยแผ่คำสอนของท่านต่อไปในอนาคต ประกอบด้วย

มรณภาพ

[แก้]

พระนิชิเร็งมรณภาพ ณ คฤหาสน์ของอิเคงามิ มูเนนากะ เมื่อวันที่ 13 ตุลาคม ค.ศ. 1282 (พ.ศ. 1825) เวลา 8.00 น. สิริอายุได้ 60 ปี โดยก่อนมรณภาพท่านได้เทศนาริชโชอันโกกุรอนให้แก่สานุศิษย์ที่มารวมตัวกันเป็นครั้งสุดท้าย มีตำนานที่เล่าต่อกันมาว่ายามที่ท่านมรณภาพนั้นเกิดแผ่นดินไหวชนิดไม่รุนแรง และดอกซากุระในสวนคฤหาสน์อิเคงามิผลิบานนอกฤดูกาล

อ้างอิง

[แก้]
  • ฝ่ายต่างประเทศ, นิชิเรนโชชู, คู่มือการปฏิบัติ
  • Letters of Nichiren. Burton Watson et al., trans.; Philip B. Yampolsky, ed. Columbia University Press, 1996 ISBN 0-231-10384-0
  • Selected Writings of Nichiren. Burton Watson et al., trans.; Philip B. Yampolsky, ed. Columbia University Press, 1990 ISBN 0-231-07260-0
    Full disclosure statement: Soka Gakkai retains the copyrights on the foregoing two works and financed their publication; nonetheless, they show some deviation from similar works currently published under Soka Gakkai's own name.
  • The Record of the Orally Transmitted Teachings, hard cover, Burton Watson, Translator, Soka Gakkai, 2005, ISBN 4-412-01286-7
  • The Soka Gakkai Dictionary of Buddhism (Seikyo Press), Tokyo, 2002.
  • The Writings of Nichiren Daishonin, Soka Gakkai, 1999.)
  • Nichiren Daishōnin Shōden (日蓮大聖人正伝: "Orthodox biography of Nichiren Daishonin"), Taisekiji, 1981
  • A Dictionary of Buddhist Terms and Concepts, Nichiren Shoshu International Center (NSIC), Tokyo, 1983. ISBN 4-88872-014-2.
  • Kirimura, Yasuji: The Life of Nichiren Daishonin. NSIC, 1980
    Note: NSIC, publisher of the foregoing two works, is no longer connected with Nichiren Shoshu.
  • Heisei Shimpen Nichiren Daishonin Gosho (平成新編 日蓮大聖人御書: "Heisei new compilation of Nichiren Daishonin's writings"), Taisekiji, 1994
  • The Writings of Nichiren Daishonin. Soka Gakkai, Tokyo, 1999.

แหล่งข้อมูลอื่น

[แก้]
ก่อนหน้า พระนิจิเร็ง ถัดไป
ไม่มี สังฆนายกแห่งนิชิเร็งโชชู
(พ.ศ. 1796-1825)
พระนิกโก