พระสูตร
พระสูตร (สันสกฤต: सूत्र, อักษรโรมัน: sūtra, แปลตรงตัว 'สาย, เชือก[1]') ในวรรณกรรมอินเดีย สื่อถึงคติพจน์หรือชุดคติพจน์ในรูปของคู่มือ หรือในความหมายโดยกว้างคือคู่มือหรือข้อความแบบย่อ พระสูตรเป็นหนึงในประเภทของเนื้อหาในอินเดียยุคโบราณถึงยุคกลาง ซึ่งพบในศาสนาฮินดู ศาสนาพุทธ และศาสนาเชน[2][1]
ในศาสนาฮินดู พระสูตรเป็นหนึ่งในประเภทองค์ประกอบทางวรรณกรรม ซึ่งเป็นการรวบรวมข้อความคติพจน์สั้น[2][3] แต่ละสูตรมีความยาวไม่มากเหมือนทฤษฎีที่ถูกกรองเป็นคำหรือพยางค์เพียงไม่กี่คำ ซึ่งมีวิธีการในพิธีกรรม ปรัชญา ไวยากรณ์ หรือศาสตร์ความรู้ใด ๆ ที่สามารถรวมกันได้[1][2] พระสูตรที่เก่าแก่ที่สุดในศาสนาฮินดูถูกพบที่ชั้นพราหมณะ (Brahmana) และอารันยก (Aranyaka) ของพระเวท[4][5] ปรัชญาฮินดูทุกสำนักถือให้พระเวทเป็นทางนำของพิธีกรรม ศิลปะสาขาต่าง ๆ กฎหมาย และจริยธรรมทางสังคม[3][6][7]
ในศาสนาพุทธ พระสูตรเป็นสารบบตามคัมภีร์ ซึ่งหลายอันถือว่าเป็นบันทึกปากเปล่าจากพระโคตมพุทธเจ้า แม้ว่ามันจะไม่ได้เป็นคติพจน์ แต่ยังมีรายละเอียดที่บางครั้งกล่าวถึงซ้ำ นี่อาจสะท้อนถึงรากทางปรัชญาของ สุกตะ (sukta; พูดดี) มากกว่า สูตร (sutra; เชือก)[8]
ในศาสนาเชน พระสูตรเป็นพระธรรมเทศนาของพระมหาวีระ ซึ่งรวบรวมในเชนอาคมเช่นเดียวกันกับตำรากฎเกณฑ์ (บัญญัติในภายหลัง) ในภายหลัง[9][10]
ดูเพิ่ม[แก้]
อ้างอิง[แก้]
- ↑ 1.0 1.1 1.2 Monier Williams, Sanskrit English Dictionary, Oxford University Press, Entry for sutra, page 1241
- ↑ 2.0 2.1 2.2 M Winternitz (2010 Reprint), A History of Indian Literature, Volume 1, Motilal Banarsidass, ISBN 978-81-208-0264-3, pages 249
- ↑ 3.0 3.1 Gavin Flood (1996), An Introduction to Hinduism, Cambridge University Press, ISBN 978-0-521-43878-0, pages 54–55
- ↑ Max Muller, History of Ancient Sanskrit Literature, Oxford University Press, pages 108–113
- ↑ M Winternitz (2010 Reprint), A History of Indian Literature, Volume 1, Motilal Banarsidass, ISBN 978-81-208-0264-3, pages 251–253
- ↑ Max Muller, History of Ancient Sanskrit Literature, Oxford University Press, page 74
- ↑ White, David Gordon (2014). The Yoga Sutra of Patanjali: A Biography. Princeton University Press. pp. 194–195. ISBN 978-0-691-14377-4.
- ↑ K. R. Norman (1997), A philological approach to Buddhism: the Bukkyo Dendo Kyokai Lectures 1994. (Buddhist Forum, Vol. v.)London: School of Oriental and African Studies,p. 104
- ↑ M. Whitney Kelting (2001). Singing to the Jinas: Jain Laywomen, Mandal Singing, and the Negotiations of Jain Devotion. Oxford University Press. pp. 111–112. ISBN 978-0-19-803211-3.
- ↑ Padmanabh S. Jaini (1991). Gender and Salvation: Jaina Debates on the Spiritual Liberation of Women. University of California Press. p. 32. ISBN 978-0-520-06820-9.
บรรณานุกรม[แก้]
- Arthur Anthony Macdonell (1900). . A History of Sanskrit Literature. New York: D. Appleton and company.
- Monier-Williams, Monier. (1899) A Sanskrit-English Dictionary. Delhi:Motilal Banarsidass. p. 1241
- Tubb, Gary A.; Boose, Emery R. (2007). Scholastic Sanskrit: A Handbook for Students. New York: Columbia University Press. ISBN 978-0-9753734-7-7.
แหล่งข้อมูลอื่น[แก้]
- SuttaCentral Public domain translations in multiple languages of suttas from the Pali Tipitaka and other collections.
- Buddhist Scriptures in Multiple Languages
- More Mahayana Sutras
- The Hindu Vedas, Upanishads, Puranas, and Vedanta Sacred-texts.com
- A Modern sutra
- Digital Sanskrit Buddhist Canon
- Ida B. Wells Memorial Sutra Library (Pali Suttas)
- Chinese and English Buddhist Sutras
| ฐานข้อมูลการควบคุมรายการหลักฐาน: ประจำชาติ |
|---|
