ข้ามไปเนื้อหา

คุ

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
คุ
ฮิรางานะ
ฮิรางานะ คุ
คาตากานะ
คาตากานะ คุ
การถอดอักษรku
การถอดอักษรกับดากูเต็งgu
การถอดอักษรกับฮันดากูเต็ง(ngu)
มังโยงานะของฮิรางานะ
มังโยงานะของคาตากานะ
รหัสเรียกขานクラブのク
(คุระบุ โนะ คุ)
ยูนิโคดU+304F, U+30AF
อักษรเบรลล์⠩
รหัสมอร์ส・・・-

คุ เป็นคะนะของภาษาญี่ปุ่นตัวหนึ่ง ฮิระงะนะเขียนว่า く มีที่มาจากตัวเขียนหวัดของมันโยงะนะ 久 และคะตะกะนะเขียนว่า ク มีที่มาจากส่วนซ้ายของมันโยงะนะ 久 ออกเสียงว่า [ku] เมื่อเติมดะกุเต็งจะออกเสียงว่า [gu] ในพยางค์แรก และแปรเสียงอยู่ระหว่าง [ŋu] กับ [ɣu] ในพยางค์อื่น ชาวญี่ปุ่นอาจออกเสียงคุที่อยู่ท้ายคำหรือท้ายประโยคเป็น [k̚] โดยละเสียงสระเพื่อความสะดวกในการสนทนา

く เป็นอักษรลำดับที่ 8 อยู่ระหว่าง き (คิ) กับ け (เคะ) ในการจัดลำดับอักษรปัจจุบัน ส่วนการจัดลำดับแบบอิโระฮะ く เป็นอักษรลำดับที่ 28 อยู่ระหว่าง お (โอะ) กับ や (ยะ)

รูปแบบโรมะจิฮิระงะนะคะตะกะนะเสียงอ่าน รูปแบบโรมะจิฮิระงะนะคะตะกะนะเสียงอ่าน รูปแบบโรมะจิฮิระงะนะคะตะกะนะเสียงอ่าน
ธรรมดา kuคุ-กุ ธรรมดา
+ดะกุเต็ง
guกุ-งุ ธรรมดา
+ฮันดะกุเต็ง
(ngu)く゚ク゚งุ
くう, くぅ
くー, く~
クウ, クゥ
クー, ク~
คู-กู ぐう, ぐぅ
ぐー, ぐ~
グウ, グゥ
グー, グ~
กู-งู (ngū)く゚う, く゚ぅ
く゚ー, く゚~
ク゚ウ, ク゚ゥ
ク゚ー, ク゚~
งู
ทวิอักษร kwaくぁ, くゎクァ, クヮคฺวะ-กฺวะ ทวิอักษร
+ดะกุเต็ง
gwaぐぁ, ぐゎグァ, グヮกฺวะ-งฺวะ ทวิอักษร
+ฮันดะกุเต็ง
(ngwa)く゚ぁ, く゚ゎク゚ァ, ク゚ヮงฺวะ
kwiくぃクィคฺวิ-กฺวิ gwiぐぃグィกฺวิ-งฺวิ (ngwi)く゚ぃク゚ィงฺวิ
kweくぇクェคฺเวะ-กฺเวะ gweぐぇグェกฺเวะ-งฺเวะ (ngwe)く゚ぇク゚ェงฺเวะ
kwoくぉクォคฺโวะ-กฺโวะ gwoぐぉグォกฺโวะ-งฺโวะ (ngwo)く゚ぉク゚ォงฺโวะ

อักษรแบบอื่น

[แก้]

ภาษาไอนุใช้คะตะกะนะขนาดเล็ก ㇰ เป็นพยัญชนะสะกด [k̚] เหมือนการสะกดด้วย -ก

ข้อความภาษาญี่ปุ่นทั่วไปไม่เติมฮันดะกุเต็งบนคุ แต่อาจนักภาษาศาสตร์อาจเติมฮันดะกุเต็งบนคุ く゚, ク゚ เพื่อแสดงเสียง [ŋu]

อักขระยูนิโคดจิส เอกซ์ 0213[1]ความหมาย
U+304F1-4-15ฮิระงะนะ คุ
U+30501-4-16ฮิระงะนะ กุ
く゚U+304F U+309A1-4-89ฮิระงะนะ งุ
U+30AF1-5-15คะตะกะนะ คุ
U+30B01-5-16คะตะกะนะ กุ
ク゚U+30AF U+309A1-5-89คะตะกะนะ งุ
U+31F01-6-78คะตะกะนะ คุ ตัวเล็ก
U+32D71-12-66คะตะกะนะ คุ ในวงกลม
U+FF78ไม่มีคะตะกะนะ คุ ครึ่งความกว้าง

ลำดับขีด

[แก้]
ลำดับขีดในการเขียน く
ลำดับขีดในการเขียน く
ลำดับขีดในการเขียน ク
ลำดับขีดในการเขียน ク

ฮิระงะนะ く มีลำดับขีด 1 ขีดดังนี้

  1. ขีดเส้นเฉียงลงทางซ้ายจากบน เมื่อถึงตำแหน่งกึ่งกลางก็หักเฉียงลงทางขวา คล้ายเครื่องหมายน้อยกว่า (<)

คะตะกะนะ ク มีลำดับขีด 2 ขีดดังนี้

  1. ขีดเส้นโค้งลงทางซ้าย จากด้านบนถึงกึ่งกลาง
  2. ขีดเส้นนอนจากซ้ายไปขวา โดยเริ่มที่กึ่งกลางของเส้นแรก แล้วหักลงโค้งไปทางซ้าย

คันจิ

[แก้]

ตัวอย่างคันจิที่อ่านว่าคุ และขึ้นต้นด้วยคุ มีดังนี้

九 倶 句 区 狗 玖 矩 苦 躯 駆 駈 駒 具 愚 虞 喰 空 偶 寓 遇
隅 串 櫛 釧 屑 屈 掘 窟 沓 靴 轡 窪 熊 隈 粂 栗 繰 桑 鍬 勲
君 薫 訓 群 軍 郡

อ้างอิง

[แก้]