ข้ามไปเนื้อหา

กีฬาประจำชาติ

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี

กีฬาประจำชาติ เป็นส่วนหนึ่งของอัตลักษณ์ประจำชาติ หลายรัฐ และ หลายประเทศ ได้นำกีฬาประจำชาติมาใช้อย่างเป็นทางการ (นิตินัย)  ในขณะที่หลายประเทศได้นำกีฬาประจำชาติมาใช้โดยพฤตินัย สีประจำชาติมักจะปรากฏสื่อ , ธงของประเทศ สีที่ใช้ในการเล่นกีฬา เป็นต้น  

กีฬาประจำชาติโดยนิตินัย

[แก้]
ประเทศ กีฬา ปีที่กำหนด
 แคนาดา ลาครอส (ฤดูร้อน), ฮอกกี้น้ำแข็ง (ฤดูหนาว) 1994[1]
 โคลอมเบีย เตโฮ 2000[2]
 ชิลี โรเดโอชิลี 1962[3]
 เนปาล ฑันฑีพิโย 1973[4]
 บราซิล กาโปเอย์รา 1972[5]
 บังกลาเทศ คะแบดดี 1972[6]
 บาฮามาส การแล่นเรือใบ 1993[7]
 ปากีสถาน ฮอกกี้กลางแจ้ง 1948[8]
 ปวยร์โตรีโก ปาโซฟีโน 1966[9]
 ฟิลิปปินส์ อานิส 2009[10]
 เม็กซิโก ชาร์เรอาดา 1933[11]
 ศรีลังกา วอลเลย์บอล 1991[12]
 อาร์เจนตินา ปาโต 1953[13]
 อิหร่าน มวยปล้ำ 1976[14]
 อุรุกวัย เดสเตรซัสกรีโอยัส ("ทักษะโคบาล")[15] 2006[16]

กีฬาประจำชาติโดยพฤตินัย

[แก้]
ประเทศ กีฬา
 กานา ฟุตบอล
 กายอานา คริกเกต[17][18]
 กรีเนดา คริกเกต[19]
 เกาหลีใต้ เทควันโด[20][21]
 คิวบา เบสบอล[22][23][24]
 จอร์เจีย รักบี้ยูเนียน[25]
 จาเมกา คริกเกต[26]
 ญี่ปุ่น ซูโม่[27][28]
 ตุรกี มวยปล้ำน้ำมัน[29] และจีริต[30]
 ทาจิกิสถาน กุชตีกีรี (มวยปล้ำชนิดหนึ่ง)[31]
 นอร์เวย์ สกีวิบาก[32][33]
 นิวซีแลนด์ รักบี้ยูเนียน[34][35]
 บาร์เบโดส คริกเกต[36]
 เบอร์มิวดา คริกเกต[37]
 ปากีสถาน ฮอกกี้กลางแจ้ง[38][39]
 ปาปัวนิวกินี รักบี้ลีก[40][41]
 เปรู ปาเลตาฟรอนตอน[42]
 ปวยร์โตรีโก เบสบอล[43]
 ฟินแลนด์ เปแซปัลโล (เบสบอลฟินแลนด์)[44]
 ภูฏาน ยิงธนู[45][46]
 มองโกเลีย ยิงธนู, มวยปล้ำมองโกเลีย, การแข่งม้า[47][48]
 มอริเชียส ฟุตบอล[49]
 มาดากัสการ์ รักบี้ยูเนียน[50][51]
 มาเลเซีย เซปักตะกร้อ[52][53]
 รัสเซีย แบนดี้[54]
 โรมาเนีย ออยนา[55]
 ลัตเวีย บาสเกตบอล (ฤดูร้อน), ฮอกกี้น้ำแข็ง (ฤดูหนาว)[56]
 ลิทัวเนีย บาสเกตบอล[57][58]
 เวเนซุเอลา เบสบอล[59]
 เวลส์ รักบี้ยูเนียน[60]
 สกอตแลนด์ กอล์ฟ[61]
 สโลวีเนีย สกีลงเขา[62]
 สหรัฐ เบสบอล[63][64][65]
 เช็กเกีย ฮอกกี้น้ำแข็ง
 สาธารณรัฐโดมินิกัน เบสบอล[66]
 หมู่เกาะเติกส์และเคคอส คริกเกต[67]
 อังกฤษ คริกเกต[68]
 อัฟกานิสถาน บุซกะชี[69]
 อินเดีย ฮอกกี้[70]
 อิสราเอล ฟุตบอล[71]
 เอสโตเนีย บาสเกตบอล[72]
 แองกวิลลา แข่งเรือยอต[73]
 แอนทีกาและบาร์บิวดา คริกเกต[74]
 ไอร์แลนด์ กีฬาเกลิก[75][76][77]
 ฮังการี ฟุตบอล[78] หรือโปโลน้ำ[79]
 เฮติ ฟุตบอล[80]

อ้างอิง

[แก้]
  1. ↑ National Sports of Canada Act S.C. 1994, c. 16, Justice Laws Website, National Government of Canada
  2. ↑ "Colombia Law 613 of 4 September 2000" เก็บถาวร 2012-02-17 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน.
  3. ↑ Moreira Recchione, Alberto (December 2007).
  4. ↑ Fernando, Leslie (3 June 2005).
  5. ↑ Lowell, John (1992).
  6. ↑ "Banglapedia: Kabadi" เก็บถาวร 2018-12-26 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน.
  7. ↑ Craton, Michael; Gail Saunders (1998).
  8. ↑ Pakistan#Sports[unreliable source?
  9. ↑ "Puerto Rico Act 64 of 2000, S.B. 1856" เก็บถาวร 2018-12-26 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน (PDF).
  10. ↑ "Republic Act No. 9850: An Act declaring Arnis as the national martial art and sport of the Philippines" เก็บถาวร 2012-07-30 ที่ archive.today.
  11. ↑ "La Charrería "Nuestro Deporte Nacional"" เก็บถาวร 2011-11-27 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน (in Spanish).
  12. ↑ Fernando, Leslie (3 June 2005).
  13. ↑ "Argentina Decree Nº 17468 of 16 September 1953" เก็บถาวร 2018-12-26 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน.
  14. ↑ [1]
  15. ↑ Aeberhard, Danny; Andrew Benson; Lucy Phillips; et al. (2001).
  16. ↑ "Uruguay Law 17958 of 21 April 2006" เก็บถาวร 2010-06-21 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน.
  17. ↑ "Games". Guyana Tourism Authority. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 6 June 2008. สืบค้นเมื่อ 21 July 2008. Cricket lovely Cricket! One cannot miss out on Guyana's national sport without participating in a game of cricket while in Guyana.
  18. ↑ Wagg, Stephen; Andrews, David L., บ.ก. (2007). East Plays West: Sport and the Cold War. London/New York: Routledge. ISBN 978-0-415-35926-9. [E]ven though soccer football was and is considered the Hungarian national pastime
  19. ↑ "Batting For Grenada". Grenada Life. Grenada Board of Tourism. March 2007. p. 38. สืบค้นเมื่อ 21 July 2008. in the first Grenada Cricket Classics [, h]eroes such as Sir Viv Richards, Joel Garner and Curtley Ambrose came together to promote what is considered by many to be the national sport in Grenada.[ลิงก์เสีย]
  20. ↑ "Taekwondo designated as South Korea's flagbearing national sport" (ภาษาอังกฤษ). insidethegames. 4 April 2018. สืบค้นเมื่อ 20 April 2018.
  21. ↑ "Taekwondo is Korea's national martial art - now by law". The Korea Times (ภาษาอังกฤษ). 2 April 2018. สืบค้นเมื่อ 28 June 2021. The National Assembly on Friday passed a revised act on taekwondo promotion, which states that the sport is the South Korean national martial art. / Taekwondo has customarily been perceived as the national martial art but wasn't officially recognized by the law.
  22. ↑ Gonzalez Echevarria, Roberto (1999). "A Cuban Belle Époque". The Pride of Havana: A History of Cuban Baseball. Oxford University Press. pp. 76. ISBN 978-0-19-514605-9. Baseball is so ingrained in Cuba that it has thrived as the "national sport" through forty years of a bitterly anti-American revolution.
  23. ↑ Mckinley, James C., Jr (26 March 1999). "Baseball; Clash of Cultures, Pride and Passion". The New York Times. สืบค้นเมื่อ 24 July 2008. Most Cubans, after all, consider baseball to be their national sport, a game entwined in history with their struggle for independence from Spain and the birth of their nation.
  24. ↑ Castro, Fidel (13 August 1999). "Speech at a meeting with Pan American Games delegation members". cuba.cu. สืบค้นเมื่อ 24 July 2008. the game that […] is […] our national sport […] I am talking of baseball
  25. ↑ There is far more to savour in European rugby union than just the Six Nations The Guardian
  26. ↑ "History of Jamaica". Jamaican Embassy, Washington. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 20 June 2008. สืบค้นเมื่อ 21 July 2008. The legacy of Britain also lives on in Jamaica in many ways […] the game of cricket is the national sport.
  27. ↑ "What Is Sumo?". Kids Web Japan sponsored by the Ministry of Foreign Affairs of Japan. สืบค้นเมื่อ 30 April 2012.
  28. ↑ "Yoroku: The pride of Japan's 'national sport'". The Mainichi. 2016-01-25. สืบค้นเมื่อ 2022-12-30.
  29. ↑ "Ata Sporu – Güreş". Alaturka.info. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 23 December 2009. สืบค้นเมื่อ 31 December 2009.
  30. ↑ "Ata Sporu – Cirit". Kalem.biz. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2018-12-26. สืบค้นเมื่อ 31 December 2009.
  31. ↑ Ibbotson, Sophie; Lovell-Hoare, Max (2013). Tajikistan. Bradt Travel Guides. ISBN 978-1841624556. สืบค้นเมื่อ 8 November 2015.
  32. ↑ Mølster, Odd (1996). "Skiing and the Creation of a Norwegian Identity – part 2". News of Norway, issue 2. Norwegian Embassy, Washington. สืบค้นเมื่อ 21 July 2008. the national sport could become a fine weapon in time of war. In 1943, Norway's resistance movement won an epochal victory – on skis, of course
  33. ↑ Berglund, Nina (20 February 2006). "Few cheers for Norway". Aftenposten. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 21 February 2006. สืบค้นเมื่อ 21 July 2008. The scoreboard shows how the Norwegians placed, a performance considered much too poor in a country where cross-country skiing is a national sport.
  34. ↑ Alves, Thalita (21 September 2017). "How Rugby Became New Zealand's National Sport". Culture Trip. สืบค้นเมื่อ 2019-06-10.
  35. ↑ Palenski, Ron (1 September 2016). "Rugby union". Te Ara: The Encyclopedia of New Zealand (ภาษาNew Zealand English). สืบค้นเมื่อ 14 April 2020. Regarded as New Zealand’s national game from the early 20th century, when the All Blacks swept triumphantly across Britain, rugby remains hugely popular.
  36. ↑ "Barbados: Sports". Government of Barbados. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 13 November 2009. สืบค้นเมื่อ 21 July 2008. The national sport of Barbados is cricket
  37. ↑ Luke, Will (March 2007). "Cricket by association". The Wisden Cricketer. สืบค้นเมื่อ 21 July 2008. Bermuda are one of the few sides who count cricket as a national sport.
  38. ↑ Khan, M. Ilyas (8 August 2012). "Pakistan's Olympic humiliation in national sport". BBC. สืบค้นเมื่อ 5 December 2016.
  39. ↑ Abbott, David (2015). Changing World: Pakistan. Encyclopædia Britannica. p. 21. ISBN 978-1625133212.
  40. ↑ "PNG vow to upset World Cup odds". Rugby League. Federación Peruana de Frontón. 15 October 2008. สืบค้นเมื่อ 3 July 2009. But it would still be one of the biggest shocks in World Cup history if Papua New Guinea – the only country to have rugby league as its national sport – were to qualify for the last four.
  41. ↑ "PNG seal 2010 Four Nations place". BBC. 1 November 2009.
  42. ↑ "Paleta-Frontón". Club Regatas Lima. Club Regatas Lima. 31 August 2009. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 25 June 2009. สืบค้นเมื่อ 31 August 2009.
  43. ↑ "Puerto Rico Act 64 of 2000, S.B. 1856" (PDF). Office of Legislative Services of Puerto Rico. 11 April 2000. p. 1. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิม (PDF)เมื่อ 29 March 2019. สืบค้นเมื่อ 14 July 2008. In 1966, the Public Parks and Recreation Administration and the Puerto Rico Olympic Committee awarded official recognition of the "paso fino" horse riding sport as the autochthonous sport of Puerto Rico.
  44. ↑ "About Finland: General information: Sports". Embassy of Finland, Washington. 11 June 2007. สืบค้นเมื่อ 21 July 2008. the national sport, "pesäpallo"[ลิงก์เสีย]
  45. ↑ Bisht, Ramesh Chandra (January 2008). International Encyclopaedia of Himalayas. Mittal Publications. p. 134. ISBN 978-81-8324-265-3. สืบค้นเมื่อ 2011-09-20.
  46. ↑ "In Bhutan, archery is a national sport with a difference | DW | 01.03.2011". DW.COM. Deutsche Welle. สืบค้นเมื่อ 28 June 2021. However, it (archery) was only declared as a national sport in 1971
  47. ↑ Metawise LLC. "A wrestling competition dedicated to the Wonder of Mongolian National Wrestling". infomongolia.com. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 4 March 2016. สืบค้นเมื่อ 13 October 2013.
  48. ↑ "Mongolian Embassy in the USA". คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 7 October 2013. สืบค้นเมื่อ 13 October 2013.
  49. ↑ Richards, Alexandra.Mauritius: Rodrigues, Réunion. Bradt Travel Guides, 2009, p.90
  50. ↑ "Madagascar take Sevens honours". คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 24 October 2012. สืบค้นเมื่อ 24 July 2012.
  51. ↑ "14-place jump for Madagascar". คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 18 November 2012. สืบค้นเมื่อ 24 July 2012.
  52. ↑ "Official Sepaktakraw Website – Malaysian Sepaktakraw Association (PSM) pays official visit to ISTAF and Asia Sports Ventures". สืบค้นเมื่อ 2015-10-10.
  53. ↑ Editions Didier Millet (1 February 2010), Malaysia at Random, Editions Didier Millet, pp. 62–, ISBN 978-981-4217-95-8
  54. ↑ "Russian bandy players blessed for victory at world championship in Kazan". Tatar-Inform. 21 January 2011. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 24 April 2012. สืบค้นเมื่อ 31 August 2009.
  55. ↑ "Oina – sportul naţional uitat" (ภาษาโรมาเนีย). Adevărul Holding. 18 September 2010. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2018-12-26. สืบค้นเมื่อ 21 November 2012. Dar nici deciziile luate de autorităţile comuniste nu au salvat sportul naţional românesc de la uitare.
  56. ↑ "Sports". [Latvia.eu] (ภาษาอังกฤษ). 2014-12-17. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2019-04-15. สืบค้นเมื่อ 2019-05-12.
  57. ↑ Adamkus, Valdas (28 July 2005). "Address at Charles University, Prague". President of Lithuania official website. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 5 October 2006. สืบค้นเมื่อ 24 July 2008. Lithuania is a country that loves basketball. It is our national sport and we are proud to be reigning European Champions.
  58. ↑ Winn, Luke (15 August 2011). "Lithuania Calling". Sports Illustrated. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2011-10-10. สืบค้นเมื่อ 24 August 2011. Basketball is the only sport the 3.2 million Lithuanians truly care about—it's their second religion, after Catholicism—and their success is proportionately stunning.
  59. ↑ Gmelch, George (2006-01-01). Baseball Without Borders: The International Pastime. p. 308. ISBN 9780803256064. สืบค้นเมื่อ 2014-07-09.
  60. ↑ Harris, John (Summer 2006). "(Re)Presenting Wales: National Identity and Celebrity in the Postmodern Rugby World" (PDF). North American Journal of Welsh Studies. 6 (2). คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิม (PDF)เมื่อ 10 September 2008. สืบค้นเมื่อ 14 July 2008. rugby used to be the undisputed national sport of Wales […] Rugby Union's assumed position as "the national game" has often been questioned on the basis that it is predominantly a game played and followed in South Wales.
  61. ↑ "Alex Salmond quote". Sport Scotland. 31 August 2009. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 28 October 2010. สืบค้นเมื่อ 25 October 2010.
  62. ↑ Kotnik, Vlado (2008). "Skiing Nation: Towards an Anthropology of Slovenia's National Sport". Studies in Ethnicity and Nationalism. 7 (2): 56–78. doi:10.1111/j.1754-9469.2007.tb00118.x.
  63. ↑ Duquette, Jerold J. (1999). Regulating the National Pastime: Baseball and Antitrust. Greenwood. p. 104. ISBN 978-0-275-96535-8. สืบค้นเมื่อ 21 July 2008. Baseball justified its privileged legal status by citing the special nature and cultural significance of America's national pastime.
  64. ↑ Schrag, Myles (2003). "Baseball as National Pastime Revisted: And a Little Town Shall Lead Them". ใน Peter Carino (บ.ก.). Baseball/literature/culture: Essays, 1995–2001. McFarland. p. Chp.13 p.140. ISBN 978-0-7864-1643-1. Tradition – that quality so instrumental in elevating baseball to its century-old status as national pastime – has become less important
  65. ↑ Gmelch, George (2006-01-01). Baseball Without Borders: The International Pastime. p. 308. ISBN 9780803256064. สืบค้นเมื่อ 2014-07-09.
  66. ↑ "Some facts about the Dominican Republic". Embassy of the Dominican Republic, Washington. สืบค้นเมื่อ 22 July 2008. Baseball is the Dominican Republic's national sport.
  67. ↑ "ICC Members: Turks and Caicos Islands". International Cricket Council. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 7 November 2012. สืบค้นเมื่อ 7 October 2012.
  68. ↑ "สำเนาที่เก็บถาวร". คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2016-03-05. สืบค้นเมื่อ 2016-01-17.
  69. ↑ "Buzkashi: The National Game of Afghanis". Embassy of Afghanistan, Canberra. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 19 July 2008. สืบค้นเมื่อ 21 July 2008.
  70. ↑ "Govt has not declared any sport as national game: RTI reply". The Times of India (ภาษาอังกฤษ). 13 February 2020. สืบค้นเมื่อ 25 October 2021. The ministry of youth affairs and sports has said that the central government has not declared any sport as the 'national game' of the country (India)
  71. ↑ "Football in Israel" เก็บถาวร 2018-12-26 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน
  72. ↑ Lonely Planet Eastern Europe (9 ed.). Lonely Planet. 2007. p. 319. ISBN 9781741044768. Basketball is the unofficial national sport
  73. ↑ "Boat Racing Season Officially Opens". The Anguillian. 3 March 2007. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 8 February 2009. สืบค้นเมื่อ 21 July 2008. Director of Sports, Alkins Rogers, […] reported that the Government recognizes boat racing as the national sport of Anguilla and was giving financial resources for its development.
  74. ↑ "Antiguans and Barbudans". everyculture.com. สืบค้นเมื่อ 10 July 2008. Cricket, a left-over from the British rule, is the national sport of Antigua and Barbuda.
  75. ↑ "RTÉ Secures Comprehensive GAA Championship Coverage Until 2010". RTÉ Online. 19 February 2008. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2 July 2010. สืบค้นเมื่อ 29 April 2009. Today's announcement ensures that the public will enjoy quality coverage of our national games across all of RTÉ's media platforms.
  76. ↑ "Adjournment Matters. - Eurathlon Programme". Seanad Éireann. 22 November 1995. pp. Volume 145. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 7 June 2011. สืบค้นเมื่อ 29 April 2009.
  77. ↑ Farrelly, Hugh (15 September 2009). "The most progressive team in Ireland". Scrum.com. สืบค้นเมื่อ 17 September 2009. It's [the All-Ireland Senior Football Championship Final] a big deal in Ireland, where Gaelic games are the national sport, but the problem for the Gaelic Athletic Association (GAA) is that no-one outside the country, save for committed expatriates, gives a fig.
  78. ↑ Rinehart, Robert E. (2007)
  79. ↑ Pedersen, Paul M.; Thibault, Lucie (2014)
  80. ↑ Graves, Kerry A. (August 2006). Haiti (ภาษาอังกฤษ). Capstone. ISBN 978-0736869614.
เข้าถึงจาก "https://th.wikipedia.org/w/index.php?title=กีฬาประจำชาติ&oldid=11700480"