ภาษามือบ้านค้อ

ภาษามือบ้านค้อ
ประเทศที่มีการพูด	ประเทศไทย
จำนวนผู้พูด	400 (2009)
ตระกูลภาษา	ภาษามือ หมู่บ้าน โดดเดี่ยว ภาษามือบ้านค้อ; ; ;
รหัสภาษา
ISO 639-3	bfk

ภาษามือบ้านค้อ (อังกฤษ: Ban Khor Sign Language, BKSL) เป็นภาษามือหมู่บ้านที่มีผู้ใช้งานอย่างน้อย 400 คนในชุมชนทำนาข้านในหมู่บ้านบ้านค้อบริเวณภาคอีสาน (ภาคตะวันออกเฉียงเหนือของประเทศไทย)^[2]^[3]^[4] ภาษานี้พัฒนาขึ้นในคริสต์ทศวรรษ 1930 เนื่องจากมีบุคคลที่มีปัญหาทางด้านการได้ยินจำนวนมาก โดยจำนวนประมาณใน พ.ศ. 2552 ระบุว่าในจำนวนชาวบ้าน 2741 คน มีคนหูหนวก 16 คน และได้ยินประมาณ 400 คน^[3] ภาษานี้ถือเป็นภาษาโดดเดี่ยวที่แยกจากภาษามืออื่น ๆ ในประเทศไทยอย่างภาษามือกรุงเทพเก่าและภาษามือไทย^[4]

ภาษามือท้องถิ่นอื่น ๆ[แก้]

ภาษามือหมู่บ้านอื่น ๆ ที่มีรายงานว่ามาจากหมู่บ้าน Plaa Pag, Huay Hai และ Na Sai ในพื้นที่บ้านค้อ ภาษาเหล่านี้ยังไม่ได้รับการบันทึก ทำให้ไม่ทราบภาษาเหล่านี้เป็นภาษาย่อยของภาษามือบ้านค้อหรือเป็นภาษาที่แตกต่างกัน^[5]^[2]

อ้างอิง[แก้]

↑ ภาษามือบ้านค้อ ที่ Ethnologue (25th ed., 2022)
↑ ^2.0 ^2.1 Nonaka, Angela M. (2004). "The forgotten endangered languages: Lessons on the importance of remembering from Thailand's Ban Khor Sign Language". Language in Society. 33 (5): 737–768. doi:10.1017/s004740450404504x. S2CID 145520563.
↑ ^3.0 ^3.1 Nonaka, Angela M. (2009). "Estimating size, scope, and membership of the speech/sign communities of undocumented indigenous/village sign languages: The Ban Khor case study". Language & Communication. 29 (3): 210–229. doi:10.1016/j.langcom.2009.02.004.
↑ ^4.0 ^4.1 Nonaka, Angela M. (2014). "(Almost) everyone here spoke Ban Khor Sign Language—Until they started using TSL: Language shift and endangerment of a Thai village sign language". Language & Communication. 38: 54–72. doi:10.1016/j.langcom.2014.05.005.
↑ Hurlbut, Hope M. (2009). "Thai signed languages survey—A rapid appraisal". SIL Electronic Survey Reports (2009–016): 7. สืบค้นเมื่อ 2015-11-23.

บทความภาษานี้ยังเป็นโครง คุณสามารถช่วยวิกิพีเดียได้โดยการเพิ่มเติมข้อมูล

[e25-1] ภาษามือบ้านค้อ ที่ Ethnologue (25th ed., 2022)

[Nonaka2004-2] 2.0 ^2.1 Nonaka, Angela M. (2004). "The forgotten endangered languages: Lessons on the importance of remembering from Thailand's Ban Khor Sign Language". Language in Society. 33 (5): 737–768. doi:10.1017/s004740450404504x. S2CID 145520563.

[Nonaka2009-3] 3.0 ^3.1 Nonaka, Angela M. (2009). "Estimating size, scope, and membership of the speech/sign communities of undocumented indigenous/village sign languages: The Ban Khor case study". Language & Communication. 29 (3): 210–229. doi:10.1016/j.langcom.2009.02.004.

[Nonaka2014-4] 4.0 ^4.1 Nonaka, Angela M. (2014). "(Almost) everyone here spoke Ban Khor Sign Language—Until they started using TSL: Language shift and endangerment of a Thai village sign language". Language & Communication. 38: 54–72. doi:10.1016/j.langcom.2014.05.005.

[Hurlbut2009-5] Hurlbut, Hope M. (2009). "Thai signed languages survey—A rapid appraisal". SIL Electronic Survey Reports (2009–016): 7. สืบค้นเมื่อ 2015-11-23.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]