ข้ามไปเนื้อหา

โยนาธาน (1 ซามูเอล)

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
โยนาธาน
โยนาธานทรงยิงธนูสามดอกเพื่อเตือนดาวิด[1]
เจ้าชายแห่งอิสราเอลและพระสหายของกษัตริย์ดาวิด
นับถือ ในโรมันคาทอลิก
วันฉลอง29 ธันวาคม[2]
สัญลักษณ์คันธนูและลูกธนู

โยนาธาน (อังกฤษ: Jonathan; ฮีบรู: יְהוֹנָתָןYəhōnāṯān หรือ יוֹנָתָןYōnāṯān; "พระยาห์เวห์ทรงประทาน") เป็นบุคคลในหนังสือซามูเอลของคัมภีร์ฮีบรู ในเรื่องเล่าของคัมภีร์ฮีบรู โยนาธานเป็นราชโอรสองค์โตของกษัตริย์ซาอูลแห่งอาณาจักรอิสราเอลและเป็นพระสหายสนิทของดาวิด พระองค์มีความแข็งแรงและความว่องไวเป็นเลิศ (2 ซามูเอล 1:23) ทรงชำนาญการยิงธนู (1 ซามูเอล 20:20, 2 ซามูเอล 1:22) และการยิงสลิง (1 พงศาวดาร 12:2)[3]

อ้างอิง

[แก้]
  1. "Jonathan's Token to David - Frederic Leighton, 1st Baron Leighton of Stretton". Google Arts & Culture.
  2. "Jonatan". Ökumenisches Heiligenlexikon.
  3. "BIBLEing.com, 'Jonathan'". สืบค้นเมื่อ 2014-05-23.

บรรณานุกรม

[แก้]

อ่านเพิ่มเติม

[แก้]
  • Adam Green, King Saul, The True History of the First Messiah (Lutterworth Press, 2007) – includes a critical literary reassessment of the character and personality of Jonathan and his relationships with Saul and David.