ข้ามไปเนื้อหา

เบตชิอัน

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
เบตชิอัน

בֵּית שְׁאָן‎
เมือง
การถอดเสียงHebrew
 • ISO 259Beit Šˀan
 • ทับศัพท์Bet Šəʼan
 • บางครั้งสะกดเป็นBet She'an (ทางการ)
Beth Shean (ไม่ทางการ)
โลโกอย่างเป็นทางการของเบตชิอัน
Logo
เบตชิอันตั้งอยู่ในJezreel Valley region of Israel
เบตชิอัน
เบตชิอัน
เบตชิอันตั้งอยู่ในประเทศอิสราเอล
เบตชิอัน
เบตชิอัน
พิกัด: 32°30′N 35°30′E / 32.500°N 35.500°E / 32.500; 35.500
ประเทศ อิสราเอล
อำเภอเหนือ
ก่อตั้งสหัสวรรษที่ 6–5 ก่อน ค.ศ.(ที่อยู่อาศัยแรกสุด)
ยุคสัมฤทธิ์ (เมืองคานาอัน)
การปกครอง
 • นายกเทศมนตรีNoam Juma'a
พื้นที่
 • ทั้งหมด7.33 ตร.กม. (2.83 ตร.ไมล์)
ประชากร
 (2021)[1]
 • ทั้งหมด18,900 คน
 • ความหนาแน่น2,600 คน/ตร.กม. (6,700 คน/ตร.ไมล์)
ความหมายชื่อบ้านแห่งความสงบ[2]
เว็บไซต์http://www.bet-shean.org.il
ถนนโรมันในอุทยานแห่งชาติเบตชิอัน

เบตชิอัน (ฮีบรู: בֵּית שְׁאָן Bēṯ Šəʾānⓘ) หรือ บีซาน (อาหรับ: بيسان Bisānⓘ)[2] เป็นเมืองในเขตนอร์เทิร์นดิสตริกต์ของประเทศอิสราเอล ตั้งอยู่ที่หุบเขาเบตชิอันที่อยู่ต่ำกว่าระดับน้ำทะเล 120 เมตร

เบตชิอันเชื่อว่าเป็นหนึ่งในเมืองที่เก่าแก่ที่สุดในภูมิภาคนี้ โดยมีบทบาทสำคัญในประวัติศาสตร์เนื่องจากที่ตั้งภูมิศาสตร์เป็นทางแยกของหุบเขาแม่น้ำจอร์แดนกับหุบเขาเยซเรเอล เทลล์โบราณของเบตชิอันมีส่วนหลงเหลือที่เริ่มต้นในยุคทองแดง เมื่อชาวคานาอันเข้ามาในสมัยอียิปต์ช่วงปลายยุคสัมฤทธิ์ เบตชิอันทำหน้าที่เป็นศูนย์กลางการบริหารหลักของอียิปต์[3] นครนี้ตกอยู่ภายใต้การปกครองของกลุ่มชนอิสราเอลในสมัยกษัตริย์ และน่าจะตกเป็นของฟิลิสเทียในสมัยของซาอูล ซึ่งคัมภีร์ไบเบิลระบุว่า พระศพของพระองค์ถูกจัดแสดงอยู่ที่นั่นพร้อมกับพระราชโอรสของพระองค์[4]

ในสมัยเฮลเลนิสต์ ที่อยู่อาศัยนี้มีชื่อเรียกว่า Scythopolis (กรีกโบราณ: Σκυθόπολις) หลังภูมิภาคนี้ตกอยู่ภายใต้การปกครองของโรม Scythopolis จึงได้รับสถานะอิสระและเป็นเมืองชั้นนำของทศบุรี มหานครที่มีความหลากหลายทางวัฒนธรรมภายใต้การปกครองของจักรวรรดิไบแซนไทน์ทำหน้าที่เป็นเมืองหลวงของมณฑล Palaestina Secunda และมีประชากรทั้งคริสเตียน เพแกน ยิว และสะมาเรีย หลังการพิชิตลิแวนต์ของอาหรับ และเหตุการณ์แผ่นดินไหวรุนแรงหลายครั้ง (โดยเฉพาะใน ค.ศ. 749) เมืองนี้จึงสูญเสียความโดดเด่นและกลายเป็นเมืองชนบทขนาดกลาง[3][5]

ประชากรในเมืองเปลี่ยนแปลงถาวรใน ค.ศ. 1948 ถึง 1950 ในตอนนั้นเมืองนี้มีประชากรเป็นมุสลิมและคริสต์ทั้งหมด ถูกจัดให้เป็นส่วนหนึ่งของรัฐยิวในแผนแบ่งปาเลสไตน์ของสหประชาชาติ ค.ศ. 1947 และฝ่ายฮากานะห์เข้ายึดครองในเดือนพฤษภาคม ค.ศ. 1948 สงครามเหนือเมืองในช่วงปฏิบัติการกิเดโอนทำให้พลเมืองส่วนใหญ่ต้องหนีออกไป และผู้ที่ยังเหลืออยู่ก็ถูกขับไล่[6] ผู้อพยพชาวยิวเข้ามาตั้งถิ่นฐานในเมืองนี้อีกครั้ง[6] ปัจจุบัน เบตชิอันทำหน้าที่เป็นศูนย์กลางระดับภูมิภาคสำหรับเมืองต่าง ๆ ในหุบเขาเบตชิอัน ซากเมืองโบราณปัจจุบันได้รับความคุ้มครองภายในอุทยานแห่งชาติเบตชิอัน เมืองนี้ตั้งอยู่ใกล้ชายแดนแม่น้ำจอร์แดน ซึ่งเป็นหนึ่งในสามด่านชายแดนระหว่างอิสราเอลกับจอร์แดน

เมืองพี่น้อง

[แก้]

อ้างอิง

[แก้]
  1. ↑ "Regional Statistics". Israel Central Bureau of Statistics. สืบค้นเมื่อ 22 February 2023.
  2. 1 2 Shahin, Mariam (2005). Palestine: A Guide. Interlink Books. pp. 159–165. ISBN 978-1-56656-557-8.
  3. 1 2 "Bet Sheʾan | Israel | Britannica". www.britannica.com (ภาษาอังกฤษ). สืบค้นเมื่อ 2022-06-29.
  4. ↑ Lemche, Niels Peter (2004). Historical dictionary of ancient Israel. Historical dictionaries of ancient civilizations and historical eras. Lanham, Md.: Scarecrow Press. pp. 84–85. ISBN 978-0-8108-4848-1.
  5. ↑ אבני, גדעון (2014). "התעצמות ודעיכה: תהליכי שינוי בערי ארץ ישראל בתקופה המוסלמית הקדומה" [Intensification and abatement: processes of change in the cities of Palestine during the early Muslim period]. קתדרה (ภาษาHebrew) (153): 42–43.{{cite journal}}: CS1 maint: unrecognized language (ลิงก์)
  6. 1 2 Arnon Golan (2002) Jewish Settlement of Former Arab Towns and Their Incorporation into the Israeli Urban System (1948-50), Israel Affairs, 9:1-2, 149–164, doi:10.1080/714003467 "The former Arab town of Beisan... Jewish troops took over the town and its environs in fighting in April and May 1948. Most of the Arab population fled at that time, while the handful of remaining residents were expelled following the town's surrender on 13 May, after which it was placed under military government. As early as June 1948 the Israeli authorities initiated a new settlement venture in the Beit Shean valley, which established three new kibbutzim by March 1949. To block any possible return of former Arab residents, the local military government began the demolition of the town's built-up area; this was halted only by the intervention of the Israeli agriculture minister, Aaron Ziesling, who opposed the demolition policy on ideological grounds... The government decided to build 1,000 new apartments in Beisan and to restore 600 former Arab dwelling units for immigrants. In April 1950 the Jewish population of Beisan, renamed in Hebrew "Beit Shean", numbered 2,000, all of them newly arrived immigrants."
  7. ↑ "Cleveland Sister City Partnerships". Encyclopedia of Cleveland History (Case Western Reserve University). สืบค้นเมื่อ 2019-05-27.

แหล่งข้อมูลอื่น

[แก้]
เข้าถึงจาก "https://th.wikipedia.org/w/index.php?title=เบตชิอัน&oldid=12327223"