อิน ตัม
อิน ตัม | |
|---|---|
| អ៊ិន តាំ | |
| นายกรัฐมนตรีสาธารณรัฐเขมร | |
| ดำรงตำแหน่ง 6 พฤษภาคม 1973 – 9 ธันวาคม 1973 | |
| ประธานาธิบดี | ลอน นอล |
| ก่อนหน้า | ฮาง ทุน ฮัก |
| ถัดไป | ลอง โบเรต |
| ประธานรัฐสภากัมพูชา | |
| ดำรงตำแหน่ง 18 มีนาคม 1970 – 11 มีนาคม 1971 | |
| นายกรัฐมนตรี | ลอน นอล |
| ก่อนหน้า | เอก ยิ อึน |
| ถัดไป | แยม ซัมโบร์ |
| รัฐมนตรีว่าการกระทรวงมหาดไทย | |
| ดำรงตำแหน่ง 1964–1966 | |
| นายกรัฐมนตรี | นโรดม กันตล |
| ข้อมูลส่วนบุคคล | |
| เกิด | 22 กันยายน 1916 กำปงจาม กัมพูชา อินโดจีนของฝรั่งเศส |
| เสียชีวิต | 1 เมษายน ค.ศ. 2006 (89 ปี) แชนด์เลอร์ รัฐแอริโซนา ประเทศสหรัฐ |
| พรรคการเมือง | กรมประชาธิปไตย |
| ยศที่ได้รับการแต่งตั้ง | |
| รับใช้ | |
| สังกัด | |
| ยศ | พลจัตวา |
| บังคับบัญชา | Governor of Kampong Cham province and commander of the Kampong Cham military sub-district (1970–1971) |
| ผ่านศึก | สงครามกลางเมืองกัมพูชา |
อิน ตัม (เขมร: អ៊ិន តាំ, [ʔɨn tam]; 22 กันยายน ค.ศ. 1916 – 1 เมษายน ค.ศ. 2006) เป็นอดีตนายกรัฐมนตรีของกัมพูชาโดยดำรงตำแหน่งระหว่าง 6 พฤษภาคม พ.ศ. 2516 จนถึง 9 ธันวาคม พ.ศ. 2516 และมีบทบาทสำคัญในการเมืองกัมพูชา ตัมเกิดเมื่อ 22 กันยายน พ.ศ. 2459 ในตำบลสตึงเตรง จังหวัดกำปงจาม ทางตะวันออกของกัมพูชา ในวัยเด็กเขาเรียนภาษาบาลี ก่อนจะเข้าเรียนใน Lycée Sisowath จากนั้นเข้ารับราชการทหารเป็นนายพลพิเศษที่จังหวัดตาแก้ว
บทบาททางการเมือง
[แก้]หลังจากกัมพูชาได้รับเอกราช ตัมเข้าร่วมกับระบอบสังคม ได้เป็นรัฐมนตรีกระทรวงกิจการภายในระหว่าง พ.ศ. 2507 – 2509 เขามีความเกี่ยวข้องกับการจับกุม เปรียบ อินซึ่งเป็นญาติของเขาและเป็นสมาชิกเขมรเสรีที่เป็นฝ่ายต่อต้านพระนโรดม สีหนุ เปรียบ อินถูกประหารชีวิตในที่สุด นอกจากนั้น เขายังเกี่ยวข้องกับรัฐประหาร พ.ศ. 2513 และเป็นผู้ประกาศจัดตั้งสาธารณรัฐเขมรในฐานะประธานสภาแห่งรัฐเมื่อเดือนตุลาคม พ.ศ. 2513[1]
หลัง พ.ศ. 2513 ตัมมีความขัดแย้งกับผู้นำรัฐประหารคือ ลน นล มากขึ้น โดยลน นลเข้ามาครอบงำสภาแห่งชาติในเดือนตุลาคม พ.ศ. 2514 ต่อมา ใน พ.ศ. 2515 อิน ตัมลงสมัครรับเลือกตั้งเป็นประธานาธิบดีโดยมีคู่แข่งคือลน นล และแกว อิน ผลการเลือกตั้งปรากฏว่าอิน ตัมได้อันดับที่สองโดยได้คะแนน 24% ส่วนลน นลได้รับเลือกตั้ง พรรคประชาธิปไตยของอิน ตัมถูกขัดขวางไม่ให้ลงแข่งขันในการเลือกตั้งสมาชิกสภาเช่นเดียวกับพรรคสาธารณรัฐของพระสีสุวัตถิ์ สิริมตะ ทำให้พรรคสาธารณรัฐสังคมนิยมของลน นล และลน นนได้รับการเลือกตั้ง
ในเวลาต่อมา อิน ตัมได้เป็นนายกรัฐมนตรีในรัฐบาลของลน นลเป็นเวลาหลายเดือน แต่เกิดความขัดแย้งจนเขาเลิกเล่นการเมืองไปอาศัยกับครอบครัวที่พระตะบอง โดยลอง โบเรตได้เป็นนายกรัฐมนตรีคนต่อมา เมื่อพนมเปญแตกในเดือนเมษายน พ.ศ. 2518 อิน ตัมยังอยู่ในนาของเขาที่ปอยเปต เขาเกือบถูกประหารชีวิตแต่หนีเข้าประเทศไทยได้ทันและเข้าร่วมกับกลุ่มต่อต้านเขมรแดงตามแนวชายแดน แต่ต่อมาเขาก็ลี้ภัยไปฝรั่งเศสและเดินทางต่อไปยังสหรัฐใน พ.ศ. 2519
การลี้ภัย
[แก้]หลังจากเขมรแดงหมดอำนาจ อิน ตัมได้เข้าร่วมกับฝ่ายที่สนับสนุนพระนโรดม สีหนุคือพรรคฟุนซินเปก เพื่อต่อต้านรัฐบาลที่มีเวียดนามหนุนหลัง เขาเป็นผู้บัญชาการกองทัพของฝ่ายฟุนซินเปกจนถูกแทนที่ด้วยพระนโรดม รณฤทธิ์เมื่อ พ.ศ. 2528 เขาเป็นรัฐมนตรีว่าการกระทรวงกลาโหม 1 ใน 3 คนของรัฐบาลของแนวร่วมเขมรสามฝ่าย[2] และได้ฟื้นฟูพรรคประชาธิปไตยกัมพูชาเพื่อเข้าร่วมในการเลือกตั้ง พ.ศ. 2536 และไปเป็นพันธมิตรกับพรรคประชาชนกัมพูชาเมื่อ พ.ศ. 2540 เขาเสียชีวิตที่รัฐอริโซนา สหรัฐเมื่อ 1 เมษายน พ.ศ. 2549
อ้างอิง
[แก้]- ↑ Corfield J. J., "A History of the Cambodian Non-Communist Resistance, 1975-1983." Clayton, Vic., Australia: Centre of Southeast Asian Studies, Monash University, 1991, p. 6.
- ↑ "Chronology of Cambodian History, 1900-1919". คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2009-10-26. สืบค้นเมื่อ 2009-10-26.