อาณาจักรนังนัง

สำหรับละครโทรทัศน์ ดูที่ จามอง ยอดหญิงผู้พิทักษ์แผ่นดิน

สำหรับเรื่องย่อละครโทรทัศน์ ดูที่ ชา-มย็อง

อาณาจักรนังนัง 낙랑군(樂浪郡)
108 ก่อนคริสต์ศักราช–ค.ศ. 313
เมืองหลวง	จินยาง
การปกครอง	สมบูรณาญาสิทธิราชย์
กษัตริย์
ยุคประวัติศาสตร์	โบราณ
• ก่อตั้ง	108 ก่อนคริสต์ศักราช
• สิ้นสุด	ค.ศ. 313
ประชากร
•	300,000
ก่อนหน้า ถัดไป อาณาจักรโชซอนโบราณ อาณาจักรโกคูรยอ

อาณาจักรนังนัง หรือ อาณาจักรนักรัง(เกาหลี: 낙랑군; ฮันจา: 樂浪郡 พ.ศ. 436 - ค.ศ. 313) เดิมเป็นส่วนมณฑลหนึ่งของอาณาจักรโชซอนโบราณ ภายหลังที่อาณาจักรโชซอนโบราณถูกราชวงศ์ฮั่นของจีนโจมตีทำให้ อาณาจักรนังนัง กลายเป็นมณฑลหนึ่งของจีน พระเจ้าชอยรีได้ประกาศเอกราชจากราชวงศ์ฮั่น และล่มสลายเมื่อจักรพรรดิแทมูชินแห่งจักรวรรดิโกคูรยอมาโจมตี ใน ค.ศ. 331

เอกราชจากจีน

ในปี ค.ศ. 17 พระเจ้าชอยรีทรงประกาศเอกราชจากราชวงศ์ฮั่นของจีน แล้วสถาปนาตนขึ้นเป็นกษัตริย์ปกครองอาณาจักรนังนัง

อาณาจักรนังนัง

พระเจ้าแชรี(ชอยรี)ได้ขึ้นเป็นกษัตริย์หลังจากประกาศเอกราชจากราชวงศ์ฮั่นและได้เจริญสัมพันธไมตรีกับราชวงศ์ฮั่น อาณาจักรแพกเจ และจักรวรรดิโกคูรยอ โดยให้เมืองจินยางเป็นเมืองหลวงของอาณาจักรนังนังพร้อมกับสร้างพระราชวังจินยางขึ้น แล้วสถาปนาองค์ราชินีสองพระองค์คือ พระนางฮาซู ตระกูล โม และพระนางจาชิล ตระกูลวัง ในปี ค.ศ. 18

ตำนานเล่าว่าในสมัยพระเจ้าแชรี มีกลองศักดิ์สิทธิ์ที่เทพดันกุนได้ประทานให้แก่อาณาจักรนังนังนามว่า กลองจามยองโก เมื่อใดที่มีข้าศึกมารุกราน กลองจะดังขึ้นเอง พระเจ้าแชรีได้สถาปนาองค์หญิงลาฮี พระธิดาของพระองค์ขึ้นเป็นองค์หญิงรัชทายาท แล้วพระราชทานพระนามใหม่ว่า องค์หญิงนังนัง จนกลายเป็นตำนานพื้นบ้านของผู้คนบนคาบสมุทรเกาหลีที่ได้กล่าวขานเกี่ยวกับความรักระหว่างองค์ชายโฮดงแห่งโคกูรยอและองค์หญิงนังนัง โดยองค์ชายโฮดงได้ใช้ความรักกล่อมให้องค์หญิงนังนังทำลายกลองจามยองโก ครั้นปราศจากกลองศักดิ์สิทธิ์ กองทัพโคกูรยอจึงได้บุกเข้าอาณาจักรนังนัง และเหล่าทหารของนังนังก็ไม่ได้เตรียมตัวรับข้าศึกเพราะไม่ได้ยินเสียงกลอง เมื่อองค์หญิงนังนังเลือกความรักส่วนตัวมาก่อนบ้านเมือง พระเจ้าแชรีจึงสังหารพระธิดาของพระองค์เอง ก่อนจะยอมศิโรราบต่ออาณาจักรโคกูรยอในปี ค.ศ. 32.

ความสัมพันธ์ต่างประเทศและอาณาจักรล่มสลาย

ในปี ค.ศ. 369 พระเจ้ากึนโชโกแห่งอาณาจักรแพกเจได้ยกทัพไปโจมตีจักรวรรดิโกคูรยอโดยของกองทัพจากนังนังไปช่วยรบ ทำให้อาณาจักรโกคูรยอตกอยู่ภายใต้อำนาจของอาณาจักรแพกเจเป็นเวลานาน ซึ่งทำให้โกคูรยอไม่มาโจมตีนังนังเป็นเวลานาน หลังจากเสร็จศึกนังนังได้เปิดการค้าด้านต่างๆกับแพกเจ แพกเจได้ให้นังนังเป็นศูนย์การการขายสินค้าของดินแดนทางเหนือ และนังนังได้สร้างสัมพันธ์กับเผ่าซ่งนู๋ เผ่าเสี้ยนเป่ย เพื่อคานอำนาจของอาณาจักรจิ้นของจีน

และภายหลัง ค.ศ. 375พระเจ้ากึนโชโกสิ้นพระชนม์ จักรวรรดิโกคูรยอเริ่มมีอำนาจมากขึ้นและในสมัยของจักรพรรดิควางแคโทมหาราชได้นำทัพใหญ่บุกโจมตีนังนังอยางนัก สามารถบุกยึดเมืองยองโบเมืองหน้าด้านของนังนัง และสุดท้ายบุกเข้าเมืองจินยางเมืองหลวงของนังนัง และเผาทำลายวังหลวง และสุดท้ายโกคูรยอได้ผนวกดินแดนนังนังเข้ากับโกคูรยอ