สิบหกรัฐ

สิบหกรัฐ
อักษรจีนตัวเต็ม	十六國
อักษรจีนตัวย่อ	十六国
การถอดเสียง ภาษาจีนกลางมาตรฐาน พินอิน Shíliù Guó ภาษากวางตุ้งมาตรฐาน อักษรโรมันแบบเยล Sap6luk6 gwok3 IPA [sɐ̀p̚ lòk̚ kʷɔ̄ːk̚]

ประวัติศาสตร์จีน
ยุคโบราณ
สามราชาห้าจักรพรรดิ
ราชวงศ์เซี่ย 2100–1600 BCE
ราชวงศ์ชาง 1600–1046 BCE
ราชวงศ์โจว 1045–256 BCE
ราชวงศ์โจวตะวันตก 1046–771 BCE
ราชวงศ์โจวตะวันออก 771–256 BCE    ยุควสันตสารท    ยุครณรัฐ
ยุคจักรวรรดิ
ราชวงศ์ฉิน 221 BCE–206 BCE
ราชวงศ์ฮั่น 206 BCE–220 CE
ราชวงศ์ฮั่นตะวันตก
ราชวงศ์ซิน
ราชวงศ์ฮั่นตะวันออก
ยุคสามก๊ก 220–280
เว่ย์ ฉู่ และ อู๋
ราชวงศ์จิ้น 265–420
จิ้นตะวันตก	ยุคห้าชนเผ่าสิบหกรัฐ 304–439
จิ้นตะวันออก
ราชวงศ์เหนือ-ใต้ 420–589
ราชวงศ์สุย 581–618
ราชวงศ์ถัง 618–690, 705–907
ราชวงศ์อู่โจว 690–705
ยุคห้าวงศ์สิบรัฐ 907–960	ราชวงศ์เหลียว 907–1125
ราชวงศ์ซ่ง 960–1279
ราชวงศ์ซ่งเหนือ		เซี่ยตะวันตก
ราชวงศ์ซ่งใต้	จิน
ราชวงศ์หยวน 1271–1368
ราชวงศ์หมิง 1368–1644
ราชวงศ์จินยุคหลัง 1616–1636
ราชวงศ์ชิง 1636–1912
ยุคใหม่
สาธารณรัฐจีน (บนแผ่นดินใหญ่) 1912–1949
สาธารณรัฐประชาชนจีน (จีนแผ่นดินใหญ่) 1949–ปัจจุบัน	สาธารณรัฐจีน (ไต้หวัน) 1949–ปัจจุบัน
บทความที่เกี่ยวข้อง  Chinese historiography Timeline of Chinese history Dynasties in Chinese history Linguistic history Art history Economic history Education history Science and technology history Legal history Media history Military history Naval history

สิบหกอาณาจักร หรือ สิบหกรัฐ น้อยครั้งที่เรียกว่า สิบหกแคว้น เป็นช่วงเวลาที่สับสนวุ่นวายในประวัติศาสตร์จีน ตั้งแต่ปี ค.ศ. 304 ถึง ค.ศ. 439 เมื่ออำนาจทางการเมืองของแผ่นดินจีนทางตอนเหนือได้แตกออกเป็นรัฐที่มีอำนาจอธิปไตยในระยะเวลาอันสั้น ซึ่งส่วนใหญ่ล้วนได้ถูกสถาปนาโดย "ห้าชนเผ่า" ชนเผ่าส่วนใหญ่เป็นกลุ่มชนที่ตั้งรกรากทางตอนเหนือนอกแผ่นดินจีนในช่วงหลายศตวรรษก่อนหน้า และมีส่วนร่วมในการโค่นล้มราชวงศ์จิ้นตะวันตกในช่วงต้นของคริสต์ศตวรรษที่ 4 รัฐที่ได้ถูกก่อตั้งขึ้นโดยชนเชื้อชาติจากเผ่าซยฺงหนู (匈奴) เผ่าเซียนเปย์ (鲜卑) เผ่าตี (氐) เผ่าเจี๋ย (羯) และเผ่าเชียง (羌) เช่นเดียวกับชาวจีนฮั่นและชาวเผ่าอื่นๆ ได้มีการต่อสู้รบกันเองและรบกับราชวงศ์จิ้นตะวันออก ซึ่งได้สืบทอดต่อจากราชวงศ์จิ้นตะวันตกและปกครองแผ่นดินจีนทางตอนใต้ ในช่วงเวลานั้นได้สิ้นสุดลงด้วยการรวบรวมแผ่นดินจีนทางตอนเหนือในช่วงต้นคริสต์ศตววรษที่ 5 โดยราชวงศ์เว่ยเหนือที่วิวัฒนการมาจากรัฐที่ก่อตั้งโดยเผ่าเซียนเปย์

คำว่า "สิบหกรัฐ" ได้ถูกใช้เป็นครั้งแรกโดยในช่วงศตวรรษที่ 6 นักประวัติศาสตร์นามว่า Cui Hong ในจดหมายเหตุฤดูใบไม้ผลิและฤดูใบไม้ร่วงของสิบหกรัฐ และยังได้หมายถึงห้ารัฐของเหลียง (อดีต, หลัง, เหนือ, ใต้และตะวันตก) สี่รัฐของยาน (อดีต, หลัง, เหนือ, และใต้) สามรัฐของฉิน (อดีต, หลัง และตะวันตก) สองรัฐของจ้าว (อดีต และหลัง) รัฐเฉิงฮั่นและรัฐเซี่ย Cui Hong นั้นไม่ได้นับรวมกับรัฐอื่นๆที่ปรากฏในช่วงสมัยนั้น ซึ่งรวมถึงได้แก่ Ran Wei, Zhai Wei, Chouchi, Duan Qi, Qiao Shu, Huan Chu, Tuyuhun และ ยันตะวันตก และเขาก็ยังไม่นับรวมถึงรัฐเว่ย์เหนือและบรรพบุรษของรัฐเตีย เพราะรัฐเว่ยเ์หนือได้กลายเป็นราชวงศ์ปกครองแผ่นดินจีนทางตอนเหนือในที่สุด