อาณาจักรคายา

อาณาจักรคายา
가야 (加倻)
← 42 BC–562 AD →
เมืองหลวง		คิมแฮ, ซังจู, ชางนยอง, ฮามาน
ภาษา		ภาษาคายา
ศาสนา		พระพุทธศาสนา, ลัทธิขงจื๊อ, ลัทธิเต๋า, ลัทธิเชมันแบบเกาหลี
การปกครอง		สมบูรณาญาสิทธิราชย์
ยุคประวัติศาสตร์		โบราณ
-	สถาปนาอาณาจักร	42 BC 42 BC
-	ร่วมเข้ากับอาณาจักรซิลลา	562 AD 562 AD

บทความนี้เป็นส่วนหนึ่งของ
ประวัติศาสตร์เกาหลี
ยุคก่อนประวัติศาสตร์
ชึลมุน มูมุน
ยุคโบราณ
โชซ็อนโบราณ 2333 BCE–108 BCE รัฐจิน
ก่อนสามก๊ก
พูยอ โคกูรยอ อกจอ ทงเย สามฮั่น มา บย็อน ชิน สี่ผู้บัญชาการแห่งราชวงศ์ฮั่น
สามก๊ก
อาณาจักรโคกูรยอ 37 BCE–668 อาณาจักรแพ็กเจ 18 BCE–660 อาณาจักรชิลลา 57 BCE–935 สมาพันธ์คายา 42–562
อาณาจักรเหนือใต้
อาณาจักรชิลลาใหม่ (รวมชิลลา) 668–935 อาณาจักรพัลแฮ 698–926
สามอาณาจักรหลัง
อาณาจักรแพ็กเจใหม่ 892–936 อาณาจักรโคกูรยอใหม่ (แทบง) 901–918 อาณาจักรรวมชิลลา 668–935
ยุคราชวงศ์
ราชวงศ์โครยอ 918–1392 ราชวงศ์โชซ็อน 1392–1897 จักรวรรดิเกาหลี 1897–1910
ยุคในอาณานิคม
ญี่ปุ่นปกครอง 1910–1945 รัฐบาลพลัดถิ่น 1919–1948
การแบ่งเกาหลี
รัฐบาลทหาร 1945–1948 เกาหลีเหนือ 1948–ปัจจุบัน เกาหลีใต้ 1948–ปัจจุบัน
แยกตามหัวข้อ
กษัตริย์ การเดินเรือ การทหาร (ยุคโคกูรยอ) ภาษา วิทยาศาสตร์และเทคโนโลยี ศิลปะ
เส้นเวลา
ตัวเลขคือปีคริสต์ศักราช BCE หมายถึง ปีก่อนคริสต์ศักราช

อาณาจักรคายา หรือ อาณาจักรกายา เป็นอาณาจักรโบราณในแถมลุ่มแม่น้ำนักดงบริเวณภาคใต้ของคาบสมุทรเกาหลี อาณาจักรคายาเป็นอาณาจักรหนึ่งที่ก่อตัวขึ้นจากการล่มสลายของอาณาจักรพยอนฮันประกอบไปด้วย 5 ราชวงศ์ คือ ราชวงศ์กึมควันคายา ราชวงศ์โกรยองคายา ราชวงศ์พีฮวาคายา ราชวงศ์อาราคายา และราชวงศ์ซองซันคายา ราชวงศกึมควันคายานั้นก่อตั้งโดยพระเจ้าซูโรและเป็นกษัตริย์พระองค์แรกแห่งกึมควันคายา และมีพระมเหสีคือ พระมเหสีฮอฮวางอ๊กที่เป็นองค์หญิงแห่งอินเดียที่เดินทางมายังคาบสมุทรเกาหลี เจริญรุ่งเรืองระหว่าง 42 ปีก่อนคริสตกาล - ค.ศ. 562 และภายหลังรวมเข้ากับอาณาจักรซิลลาเนื่องจากกษัตริย์และเชื้อพระวงศ์แห่งคายาเริ่มเกี่ยวดองทางสายเลือดกับราชวงศ์ซิลลา อาณาจักรคายาเป็นอาณาจักรเล็ก ๆ ที่มีวัฒนธรรมเอกลักษณ์เป็นของตนเอง และปัจจุบันได้ค้นพบหลักฐานมากมายเกี่ยวกับกษัตริย์อาณาจักรคายาบริเวณหลุมฝั่งพระศพในภาคใต้ของเกาหลีใต้