ข้ามไปเนื้อหา

สถานีรถไฟเซอเริมบัน

พิกัด: 2°43′08″N 101°56′28″E / 2.71889°N 101.941°E / 2.71889; 101.941
จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
เซอเริมบัน
 KB14  KTM_Komuter_Logo KTM_ETS_Logo
สถานีรถไฟชานเมืองและรถไฟระหว่างเมือง
อาคารสถานีก่อนสงคราม สถานีรถไฟเซเรมบันที่ยังคงเปิดให้บริการ
ข้อมูลทั่วไป
ชื่ออื่นมลายู: ستيسين كريتاڤي سرمبن (ยาวี)
จีน: 芙蓉
ทมิฬ: சரம்பன்
ที่ตั้งเซอเริมบัน รัฐเนอเกอรีเซิมบีลัน ประเทศมาเลเซีย
พิกัด2°43′08″N 101°56′28″E / 2.71889°N 101.941°E / 2.71889; 101.941
เจ้าของเกอเรตาปีตานะฮ์เมอลายู
สายสายชายฝั่งทะเลตะวันตก
ชานชาลา1 ชานชาลาด้านข้าง และ 1 ชานชาลาเกาะกลาง
ทางวิ่ง3
โครงสร้าง
ที่จอดรถมีบริการ
ข้อมูลอื่น
รหัสสถานี KB14 
ประวัติ
เริ่มเปิดให้บริการ1910
ติดตั้งระบบไฟฟ้า1995
การเชื่อมต่อ
สถานีก่อนหน้า การรถไฟมาลายา
(รถไฟชานเมือง)
สถานีต่อไป
ตีรอย
มุ่งหน้า บาตูเคฟส์
สายบาตูเคฟส์–ปูเลาเซอบัง เซอนาวัง
สถานีก่อนหน้า การรถไฟมาลายา (อีทีเอส) สถานีต่อไป
กาจัง
มุ่งหน้า ปาดังเบซาร์
ปาดังเบซาร์–เกอมัส (โกลด์) ปูเลาเซอบัง/ตัมปิน
มุ่งหน้า เกอมัส
กาจัง บัตเตอร์เวิร์ท–เกอมัส (โกลด์)
ที่ตั้ง
แผนที่

สถานีรถไฟเซอเริมบัน เป็นสถานีรถไฟ ตั้งอยู่ทางฝั่งตะวันตกของเมืองเซอเริมบัน ในรัฐเนอเกอรีเซิมบีลัน ประเทศมาเลเซีย ให้บริการรถไฟระหว่างเมือง สายเหนือ–ใต้ และรถไฟชานเมืองเคทีเอ็ม สายเซอเริมบัน ซึ่งเปิดให้บริการมาตั้งแต่ปี ค.ศ. 1995

ประวัติ

[แก้]

สถานีรถไฟเซอเริมบันก่อสร้างระหว่างปี ค.ศ. 1904–1910 ด้วยงบประมาณ 26,000 ริงกิต เริ่มดำเนินการโดยกรมรถไฟมาเลเซีย (ต่อมาได้กลายเป็น การรถไฟมลายา) ซึ่งดำเนินการรถไฟทุกสายในคาบสมุทรมลายูในขณะนั้น

ตั้งแต่วันที่ 6 กุมภาพันธ์ ค.ศ. 1994 – 12 เมษายน ค.ศ. 1994 ได้มีการทดลองเดินรถไฟชานเมืองเคทีเอ็ม สายเซอเริมบัน ก่อนเปิดใช้งานอย่างเป็นทางการ

ชานชาลา

[แก้]
ชานชาลาสถานีรถไฟเซอเริมบัน กับรถไฟฟ้าสายเซอเริมบัน

ชานชาลาสถานีรถไฟเซอเริมบัน มีทั้งหมด 3 ชานชาลา เชื่อมต่อกันโดยสะพานลอย และเนื่องจากเป็นสถานีปลายทางของรถไฟชานเมืองเคทีเอ็ม สายเซอเริมบัน ชานชาลาที่ 1 จึงถูกใช้เป็นชานชาลาสำหรับรถไฟชานเมืองเพียงชานชาลาเดียว ส่วนชานชาลาที่ 2–3 ใช้เป็นชานชาลารถไฟระหว่างเมือง

อนึ่ง ชานชาลาที่ 1 เป็นชานชาลาด้านข้าง ส่วนชานชาลาที่ 2–3 เป็นชานชาลาเกาะกลาง

สถาปัตยกรรม

[แก้]

อาคารสถานีรถไฟเซอเริมบันเป็นอาคารชั้นเดียว รูปแบบเรียบง่าย มีการแบ่งจัดสรรพื้นที่ภายในตัวอาคาร ดังนี้ ปีกอาคารฝั่งใต้ ใช้เป็นที่ทำการสถานี ส่วนปีกอาคารฝั่งเหนือ ใช้เป็นที่จำหน่ายตั๋ว และที่พักผู้โดยสาร

อ้างอิง

[แก้]

แหล่งข้อมูลอื่น

[แก้]