พระเจ้าช็อลจง
 | บทความนี้อาจต้องการพิสูจน์อักษร ในด้านไวยากรณ์ รูปแบบการเขียน การเรียบเรียง คุณภาพ หรือการสะกด คุณสามารถช่วยพัฒนาบทความได้ |
 | บทความนี้ไม่มีการอ้างอิงจากแหล่งที่มาใด |
| พระเจ้าช็อลจง | |
|---|---|
| |
|
| |
| พระบรมนามาภิไธย | ลี พยอน (이변, 李昪) ลี วอนบอม (이원범, 李元範) |
| พระปรมาภิไธย | พระเจ้าช็อลจง |
| พระราชอิสริยยศ | พระราชาองค์ที่ 25 แห่งโชซ็อน |
| ราชสกุล | อี |
| ราชวงศ์ | โชซ็อน |
| ครองราชย์ | ค.ศ. 1849 – ค.ศ. 1864 |
| รัชกาล | 14 ปี |
| รัชกาลก่อน | พระเจ้าฮอนจง |
| รัชกาลถัดไป | พระเจ้าโกจง |
| ข้อมูลส่วนพระองค์ | |
| พระราชสมภพ | 25 กรกฎาคม ค.ศ. 1831 ฮันซ็อง อาณาจักรโชซ็อน |
| สวรรคต | 16 มกราคม ค.ศ. 1864 (32 พรรษา) พระราชวังชังด็อก อาณาจักรโชซ็อน |
| พระราชบิดา | องค์ชายแทวอน จอนกเย |
| พระราชมารดา | พระชายายองซอง |
| พระมเหสี | พระมเหสีชอริน |
| พระสนม | พระสนมควีอิน ตระกูลปาร์ค พระสนมควีอิน ตระกูลโจ พระสนมควีอิน ตระกูลลี พระสนมซุกอึย ตระกูลพัง พระสนมซุกอึย ตระกูลพอม |
| พระเจ้าช็อลจง | |
|---|---|
| ฮันกึล | 철종 |
| ฮันจา | 哲宗 |
| RR | Cheoljong |
| MR | Ch'ŏljong |
| นามปากกา | |
| ฮันกึล | 대용재 |
| ฮันจา | 大勇齋 |
| RR | Daeyongjae |
| MR | Taeyongchae |
| ชื่อเกิด | |
| ฮันกึล | 이원범 |
| ฮันจา | 李元範 |
| RR | I Wonbeom |
| MR | Yi Wŏnpŏm |
| ชื่อสุภาพ | |
| ฮันกึล | 도승 |
| ฮันจา | 道升 |
| RR | Doseung |
| MR | Tosŭng |
| ชื่อใหม่ | |
| ฮันกึล | 이변 |
| ฮันจา | 李昪 |
| RR | I Byeon |
| MR | Yi Pyŏn |
พระเจ้าช็อลจง (เกาหลี: 철종, ฮันจา: 哲宗) มีพระชนม์ชีพอยู่ในช่วงปี ค.ศ. 1831 - ค.ศ. 1863 โดยเป็นพระราชาย์ลำดับที่ 25 แห่งอาณาจักรโชซอน (ค.ศ. 1850 - ค.ศ. 1863)
พระเจ้าชอลจง มีพระนามเดิมว่า ลี พยอน พระราชสมภพเมื่อ ค.ศ. 1831 โดยเป็นพระโอรสของแทว็อนกุนช็อนกเย ซึ่งเป็นพระโอรสของเจ้าชายอึนนอน ดังนั้น พระองค์จึงเป็นพระปนัดดาของเจ้าชายรัชทายาทซาโด แต่เนื่องจากพระราชวงศ์ทางฝ่ายขององค์ชายอึนนอนได้เข้ารีตนับถือศาสนาคริสต์ ทำให้องค์ชายอึนนอนและพระชายาถูกสำเร็จโทษในข้อหาข้องแวะคริสต์ศาสนาใน ค.ศ. 1801 จากเหตุการณ์สังหารหมู่ปีชินยู และต่อมาพระมารดาของพระองค์ คือ พระชายายงซอง ก็ถูกสำเร็จโทษด้วยข้อหาเดียวกัน ทำให้พระองค์ต้องทรงลี้ภัยไปเกาะเชจูและเปลี่ยนพระนามเป็น ลีวอนบอม และต่อมาเมื่อแทว็อนกุนช็อนกเยก็สิ้นพระชนม์ พระองค์จำต้องตรากตรำทำนาเลี้ยงชีพอยู่บนเกาะเชจู ด้วยเพราะการแก่งแย่งอำนาจของตระกูลคิมแห่งเมืองอันดง ทำให้สมาชิกพระราชวงศ์องค์อื่นๆ ตกอยู่ในสภาพตกต่ำเช่นกัน
ในปี ค.ศ. 1849 พระเจ้าฮ็อนจงแห่งโชซ็อนสวรรคตโดยไม่มีได้สถาปนารัชทายาทไว้ พระนางคิม พระอัยยิกาเจ้าซึ่งเป็นมเหสีของพระเจ้าซุนโจ ทรงมีหน้าที่ต้องเป็นผู้เลือกสรรพระมหากษัตริย์องค์ต่อไปตามธรรมเนียม ทำให้พระนางขื้นมามีอำนาจแทนตระกูลโจที่นำโดยพระพันปีหลวง และพระนางทรงต้องการกษัตริย์หุ่นเชิดอีกพระองค์ จึงส่งขันทีไปเรียกตัวลีวอนบอมกลับมาจากเกาะเชจู ซึ่งพระองค์มีความใกล้ชิดตรงสายพระโลหิตกับพระราชวงศ์ที่สุด โดยเมื่อขันทีไปถึงเกาะเชจู ก็คำนับลีวอนบอมทั้งๆ ที่ลีวอนบอมกำลังทำนาอยู่อย่างนั้น และมีชีวิตที่แร้งแค้นยากลำบาก[1]
ในปี ค.ศ. 1850 ลีวอนบอมก็ทรงขึ้นครองราชย์เป็น พระเจ้าช็อลจง แต่กระนั้นด้วยความที่ต้องทรงหลบหนีไปเกาะเชจูตั้งแต่ยังพระเยาว์ ทำให้ทรงไม่มีโอกาสจะเรียนหนังสือเหมือนสมาชิกพระราชวงศ์องค์อื่นๆ และทรงอ่านคำปฏิญาณในพิธีขึ้นครองราชย์ของพระองค์ไม่ออก กล่าวได้ว่าทรงเป็นกษัตริย์เกาหลีพระองค์เดียวที่ทรงพระอักษรไม่ออก และกล่าวกันว่ามีพระจริยวัตรเหมือนชาวประมง และเสวยน้ำจันท์มามายนัก
แม้พระเจ้าชอลจงจะพระชนมายุ 18 พรรษาแล้ว แต่พระอัยยิกาคิมก็ยังคงยึดอำนาจเป็นผู้สำเร็จราชการแทนและจัดแจงให้พระเจ้าช็อลจลอภิเษกกับ พระนางชอลอิน จากตระกูลคิมแห่งอันดง และทำการแก้แค้นตระกูลโจแห่งพงยาง โดยการขับขุนนางตระกูลโจออกจากราชสำนักไปหมดสิ้น เหลือแต่พระพันปีโจโดดเดี่ยวเดียวดายในพระราชวัง แต่เหตุการณ์ก็พลิกผัน เมื่อพระอัยยิกาคิมสวรรคตในปี ค.ศ. 1857 อำนาจของตระกูลคิมจึงเสื่อมลงและเป็นโอกาสให้พระพันปีโจฟื้นฟูอำนาจของตระกูลโจขึ้นมาอีกครั้ง
จนกระทั่งปี ค.ศ. 1863 พระเจ้าชอลจงสวรรคตโดยยังไม่ทันจะทรงมีรัชทายาท กล่าวกันอีกว่าแม้จะทรงครองราชย์มา 13 ปี แต่พระเจ้าชอลจงก็ยังมีพระจริยวัตรไม่สง่างามเหมือนชาวประมงและก็ยังทรงพระอักษรไม่ออกอยู่เหมือนเดิม แต่ในปี ค.ศ. 1897 ภายหลังจากที่พระเจ้าโกจงสถาปนาพระองค์เองเป็นจักรพรรดิแห่งเกาหลี จึงทรงแต่งตั้งพระเจ้าชอลจงเป็น ฮ่องเต้ชัง (章皇帝)
พระนามเต็ม[แก้]
พระเจ้า ชอลจง ฮุยยุน จองกุก ซูด็อก ซุนซอง ฮุมมยุง ควางโด ดนวอน ชางฮวา มุนฮย็อน มูซอง ฮอนอิน ยองฮโย แห่งโชซ็อน
พระราชวงศ์[แก้]
- พระราชบิดา: แทว็อนกุนช็อนกเย (전계대원군, 1785–1841) (โอรสขององค์ชายอึนออนซึ่งเป็นโอรสของเจ้าชายซาโดซึ่งเป็นโอรสของพระเจ้ายองโจ)
- พระราชมารดา: เจ้าหญิงพระชายายงซอง ตระกูลยอม (용성부대부인 염씨)
พระมเหสี
- พระนางชอริน ตระกูลคิม แห่งอันดง (철인왕후 김씨, 1837–1878)
พระสนม
- พระสนมควีอิน ตระกูลปาร์ค (귀인 박씨)
- พระสนมควีอิน ตระกูลโจ (귀인 조씨)
- พระสนมควีอิน ตระกูลลี (귀인 이씨)
- พระสนมซุกอึย ตระกูลพัง (숙의 방씨)
- พระสนมซุกอึย ตระกูลพอม (숙의 범씨)
- ซึงอีนซังกุง ตระกูลลี (궁인 이씨)
- ซึงอึนซังกุง ตระกูลคิม (궁인 김씨)
- ซึงอึนซังกุง ตระกูลปาร์ค (궁인 박씨)
พระราชโอรส
- เจ้าชายไม่ทราบพระนาม พระราชโอรสของพระสนมควีอิน ตระกูลลี
พระราชธิดา
- เจ้าหญิงไม่ทราบพระนาม พระราชธิดาของพระสนมควีอิน ตระกูลลี
- เจ้าหญิงยองฮเย พระราชธิดาของพระสนมซุกอึย ตระกูลพอม (ภายหลังอภิเสกกับ ปาร์ค ยองฮโย และมีธิดานามว่า ปาร์ค ชานจู ซึ่งอภิเสกกับเจ้าชายวูแห่งเกาหลี)
อ้างอิง[แก้]
| ก่อนหน้า | พระเจ้าช็อลจง | ถัดไป | ||
|---|---|---|---|---|
| พระเจ้าฮ็อนจง | 
|
 พระมหากษัตริย์โชซ็อน (พ.ศ. 2392 - 2406) |
|
พระเจ้าโกจง |
| |||||||||||||||||
