ฐานปฏิบัติการหลัก

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี

ฐานปฏิบัติการหลัก (อังกฤษ: main operating base: MOB) เป็นคำที่ใช้โดยกองทัพสหรัฐ ซึ่งนิยามว่าเป็น "ฐานทัพที่มีการควบคุมอย่างถาวร มีการป้องกันอย่างดี ใช้เพื่อรองรับกองกำลังที่ประจำการอย่างถาวร และมีการเข้าถึงทางทะเลและ/หรือทางอากาศที่แข็งแกร่ง"[1] คำนี้ใช้เพื่อแยกความแตกต่างระหว่างสถานที่ทางยุทธวิธีที่สำคัญทางยุทธศาสตร์ในต่างประเทศ กับสถานที่ทางยุทธวิธีฉุกเฉินที่มีขนาดเล็กกว่า ปลอดภัยน้อยกว่า หรือมีกำลังประจำการชั่วคราว เช่น ฐานปฏิบัติการหน้า (forward operating base), ฐานปฏิบัติการสำรอง (forward operating site) หรือสถานที่ความมั่นคงความร่วมมือ (cooperative security location) การจำแนกความแตกต่างดังกล่าวเกิดขึ้นเมื่อเดอะเพนตากอนเริ่มจัดการกับภัยคุกคามในภูมิภาคในแอฟริกา เอเชีย และลาตินอเมริกาเป็นหลัก หลังจากการทบทวนสถานะทั่วโลกในปี พ.ศ. 2547[2]

อดีตฐานปฏิบัติการหลักในอัฟกานิสถาน[แก้]

ดูเพิ่ม[แก้]

อ้างอิง[แก้]

  1. "U.S. European Command Posture Statement 2016". United States European Command. 2005-01-14. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2007-02-04. สืบค้นเมื่อ 2007-02-07.
  2. "U.S. European Command Statement Following President Bush's Remarks Addressing Global Posture". United States European Command. 2004-08-16. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2017-03-31. สืบค้นเมื่อ 2017-03-30.
  3. "Royal Engineers construct new checkpoint". British Forces Broadcasting Service (BFBS). คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2 November 2013. สืบค้นเมื่อ 22 November 2012.
  4. "British Forces mark Christmas in Helmand". Ministry of Defence. สืบค้นเมื่อ 30 December 2012.