เขตบริหารคอร์ดิลเยรา

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
เขตบริหารคอร์ดิลเยรา

CAR
Batad Rice Terraces
Tayum Church in Abra
Lubuagan, Kalinga
สถานที่สำคัญในเขตบริหารคอร์ดิลเยรา
แผนที่ของประเทศฟิลิปปินส์แสดงที่ตั้งของเขตบริหารคอร์ดิลเยรา
แผนที่ของประเทศฟิลิปปินส์แสดงที่ตั้งของเขตบริหารคอร์ดิลเยรา
ประเทศ ฟิลิปปินส์
หมู่เกาะเกาะลูซอน
ศูนย์กลางการบริหารเขตบาเกียว
พื้นที่
 • ทั้งหมด19,422.03 ตร.กม. (7,498.89 ตร.ไมล์)
ประชากร
 (ค.ศ. 2015) [1]
 • ทั้งหมด1,722,006 คน
 • ความหนาแน่น89 คน/ตร.กม. (230 คน/ตร.ไมล์)
เขตเวลาUTC+8 (PST)
จังหวัด
เมือง
เทศบาล75
บารังไกย์1,176
ผู้แทนราษฎร7
ภาษา

เขตบริหารคอร์ดิลเยรา (อีโลกาโน: Rehion/Deppaar Administratibo ti Kordiliera; ฟิลิปปินส์: Rehiyong Pampangasiwaan ng Cordillera) หรือชื่อย่อ CAR เป็นเขตบริหารเขตหนึ่งของประเทศฟิลิปปินส์ ตั้งอยู่บนเกาะลูซอน เป็นเพียงเขตเดียวของประเทศที่ไม่มีทางออกสู่ทะเล ล้อมรอบด้วยเขตอีโลโคสทางทิศตะวันตกและตะวันตกเฉียงใต้ และเขตลัมบักนางคากายันทางทิศเหนือ ตะวันออก และตะวันออกเฉียงใต้ อ้างอิงจากสำมะโนประชากร ค.ศ. 2015 เขตนี้เป็นเขตที่มีประชากรและความหนาแน่นน้อยที่สุดของประเทศ เขตนี้ประกอบด้วย 6 จังหวัด ศูนย์กลางคือเมืองบาเกียว

เขตก่อตั้งเมื่อวันที่ 15 กรกฎาคม ค.ศ. 1987[2] ครอบคลุมพื้นที่ส่วนใหญ่ของภูเขาคอร์ดิลเยราเซนทรัล และเป็นบ้านของชาวอีโกรอต

ภูมิศาสตร์[แก้]

แผนที่ทางกายภาพ
แผนที่ทางรัฐกิจ

เขตบริหารคอร์ดิลเยรา เป็นเพียงเขตเดียวของประเทศฟิลิปปินส์ที่ไม่มีทางออกสู่ทะเล ล้อมรอบด้วยเขตอีโลโคสทางทิศตะวันตกและตะวันตกเฉียงใต้ และเขตลัมบักนางคากายันทางทิศเหนือ ตะวันออก และตะวันออกเฉียงใต้

พื้นที่ส่วนใหญ่เป็นภูเขาคอร์ดิลเยราเซนทรัล โดยมียอดเขาปูลักเป็นยอดเขาที่สูงที่สุดของเกาะ เป็นที่ตั้งของสามเหลี่ยมทองคำ ระหว่างจังหวัดเบงเก็ต‎, อีฟูเกา และนูเอวาวิซคายา

ภายในเขตมีแม่น้ำลำธารหลายสาย แม่น้ำที่กว้างที่สุดคือแม่น้ำชิโค ซึ่งเป็นสาขาของแม่น้ำคากายัน ไหลผ่านจังหวัดบูลูบุนดูคินและคาลิงกา แม่น้ำอื่น ๆ ได้แก่ แม่น้ำอักโน, แม่น้ำแอมบูรายัน, แม่น้ำบูเอ็ดในจังหวัดเบงเก็ต‎, แม่น้ำอาบูล็อกในจังหวัดคาลิงกา, แม่น้ำอาบราในจังหวัดอาบรา, แม่น้ำอาฮินในจังหวัดอีฟูเกา, แม่น้ำอาปาเยาในจังหวัดอาปาเยา และแม่น้ำซิฟฟูในจังหวัดอีฟูเกาและบูลูบุนดูคิน[3][4]

การแบ่งเขตการปกครอง[แก้]

แบ่งออกเป็น 6 จังหวัดและ 2 นคร ได้แก่ บาเกียว และตาบุก นอกจากนี้ยังมีบารังไกย์ 1,176 แห่ง

จังหวัดหรือนคร เมืองหลัก ประชากร (ค.ศ. 2015)[1] พื้นที่[5] ความหนาแน่น นคร เทศบาล บารังไกย์
ตร.กม. ตร.ไมล์ /ตร.กม. /ตร.ไมล์
อาบรา บังเกด 14.0% 241,160 4,165.25 1,608.21 58 150 0 27 303
อาปาเยา คาบูเกา 6.9% 119,184 4,413.35 1,704.00 27 70 0 7 133
เบงเก็ต‎ ลาตรินิแดด 25.9% 446,224 2,769.08 1,069.15 160 410 1 13 140
อีฟูเกา ลากาเว 11.8% 202,802 2,628.21 1,014.76 77 200 0 11 175
คาลิงกา ตาบุก 12.4% 212,680 3,231.25 1,247.59 66 170 1 7 152
บูลูบุนดูคิน โบนโตก 9.0% 154,590 2,157.38 832.97 72 190 0 10 144
บาเกียว 20.1% 345,366 57.51 22.20 6,000 16,000 129
ทั้งหมด 1,722,006 19,422.03 7,498.89 89 230 2 75 1,176

 †  บาเกียวเป็นเมืองที่มีประชากรอาศัยอย่างสูง โดยเป็นเอกเทศจากจังหวัดเบงเก็ต‎‎

อ้างอิง[แก้]

  1. 1.0 1.1 Census of Population (2015). "Cordillera Administrative Region (CAR)". Total Population by Province, City, Municipality and Barangay. PSA. สืบค้นเมื่อ 20 มิถุนายน 2016.
  2. "Regional Profile: Cordillera Administrative Region (CAR)". CountrySTAT Philippines. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 22 October 2014. สืบค้นเมื่อ 18 September 2014.
  3. Cordillera People's Alliance, Public Information Commission (1 January 2001). "Dams In the Cordillera" (PDF). International Rivers. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิม (PDF)เมื่อ 4 January 2015. สืบค้นเมื่อ 4 January 2015.
  4. "Cordillera's Water Resources". Cordillera Peoples Alliance. สืบค้นเมื่อ 4 January 2015.
  5. "PSGC Interactive; List of Provinces". Philippine Statistics Authority. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 21 January 2013. สืบค้นเมื่อ 29 March 2016.

แหล่งข้อมูลอื่น[แก้]