วัดนักบุญยอแซฟ อยุธยา

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
วัดนักบุญยอแซฟ อยุธยา
โบสถ์มุมมองจากฝั่งตรงข้ามแม่น้ำเจ้าพระยา
แผนที่
ที่ตั้ง30 หมู่ 11 ตำบลสำเภาล่ม อำเภอพระนครศรีอยุธยา จังหวัดพระนครศรีอยุธยา
ประเทศไทย
นิกายโรมันคาทอลิก
ประวัติ
ผู้ก่อตั้งพระคุณเจ้าหลุยส์ ลาโน
คุณพ่อแปร์โร
โจอาคิม แกรซี
เสกเมื่อ25 มีนาคม พ.ศ. 2228(หลังเก่า)[1]
21 พฤศจิกายน พ.ศ. 2426 (หลังปัจจุบัน)[1]
สถาปัตยกรรม
สถาปนิกคุณพ่อแปร์โร[1]
รูปแบบสถาปัตย์สถาปัตยกรรมฟื้นฟูโรมาเนสก์[2]
แบบผัง: กางเขนแบบละติน[3]
ปีสร้างพ.ศ. 2228
พ.ศ. 2547 (บูรณะ)
โครงสร้าง
อาคารยาว42.74 เมตร[2]
อาคารกว้าง23.11 เมตร[2]
ความสูงอาคาร29.25 เมตร[3]
การปกครอง
อัครมุขมณฑลกรุงเทพฯ
นักบวช
อัครมุขนายกพระคาร์ดินัลเกรียงศักดิ์ โกวิทวาณิช
อธิการโบสถ์บาทหลวงวรยุทธ กิจบำรุง

วัดนักบุญยอแซฟ อยุธยา (อังกฤษ: Saint Joseph Catholic Church, Ayutthaya) เป็นโบสถ์คริสต์นิกายโรมันคาทอลิกแห่งแรกในประเทศไทย ตั้งอยู่ริมแม่น้ำเจ้าพระยา ตำบลสำเภาล่ม อำเภอพระนครศรีอยุธยา จังหวัดพระนครศรีอยุธยา สร้างมาตั้งแต่สมัยกรุงศรีอยุธยา โดยอาคารหลังแรก ตามบันทึกของคณะบาทหลวงและพระคุณเจ้าฟร็องซัว ปาลูว์ บันทึกไว้ว่า ได้สร้างในปี พ.ศ. 2205 หลังจากท่านมาเมืองไทยได้สามปี และมีภาพประกอบแสดงไว้ด้วย[4] โดยมีภาพประกอบแสดงไว้ในหนังสือของท่าน ที่เขียนในปี พ.ศ. 2210-2211 ก็ปรากฏรูปโบสถ์แล้ว

ข้อมูลอีกแหล่งหนึ่ง ในพงศาวดาร ฉบับที่ 32 ที่จัดทำขึ้นภายหลังสมัยหมอบรัดเลย์ มีข้อมูลว่า สร้างขึ้นครั้งแรกหลังขอพระราชทานที่ดิน ซึ่งเป็นที่นาชั้นดี ริมคลองด้านท้ายเกาะ ในราวปี พ.ศ. 2209 ครั้งแรกทำเป็นเรือนไม้ขึ้นก่อนสองหลัง ก่ออิฐด้านล่าง ยกพื้นสูงเพราะน้ำท่วมเสมอ และอาคารหนึ่งมีสองชั้น หลังคากระเบื้อง อีกอาคารหลังคาดินเผา ที่เหตุใช้หลังคากระเบื้องเพื่อกันไฟ เพราะมีเอกสารการสอน และตำราต่างๆ อาคารทั้งสอง ทำหน้าที่โบสถ์ ในชั้นบน และมีการเรียนการสอน และเป็นที่อยู่อาศัยบาทหลวงส่วนหนึ่ง

อย่างไรก็ตาม ในการบันทึกของบาทหลวงฟร็องซัว-ตีมอเลอง เดอ ชัวซี ที่เข้ามาพร้อมกับคณะทูต กล่าวชมโดยสรุปว่า วัดนี้มีนักเรียนจากนานาประเทศเข้าศึกษา การจัดการดีมาก นักเรียนชาวญวนและเขมรอ่านภาษาละตินได้ดี มีไทยและมอญด้วยเช่นกัน กิจการเจริญดี น่าจะได้ก่อสร้างแบบก่ออิฐถือปูนในอนาคต และในเวลานั้น บันทึกไว้ในวันอาทิตย์ที่ 21 เดือนตุลาคม พ.ศ. 2228 ก็ยังไม่ได้ก่อสร้างเป็นอิฐ

แต่ในข้อมูลแหล่งอื่นในประเทศไทยแสดงว่าก่อสร้างครั้งแรกหลังจากนั้นมาก เกือบ 20 ปี (โดยข้อมูลแสดงว่าเป็นอาคารไม้ สร้างเมื่อวันที่ 25 มีนาคม พ.ศ. 2228[1]) และได้ปรับปรุง บูรณะเรื่อยมาจนกระทั่งเป็นหลังปัจจุบัน คือ หลังที่ 4 ในปี พ.ศ. 2426 โดยมีคุณพ่อแปร์โร อธิการโบสถ์ในขณะนั้น และโจอาคิม แกรซี สถาปนิกชาวอิตาลีร่วมกันออกแบบ ตัวโบสถ์เป็นสถาปัตยกรรมฟื้นฟูโรมาเนสก์ มีหอระฆัง 1 หอ ซึ่งคล้ายคลึงกับรูปแบบโบสถ์คาทอลิกไทยทั่ว ๆ ไป เช่น วัดซางตาครู้ส วัดคอนเซ็ปชัญ ฯลฯ

วัดนักบุญยอแซฟ ถือเป็นศูนย์กลางของคริสตชนชาวสยามในสมัยกรุงศรีอยุธยา มีประวัติมาตั้งแต่ในรัชสมัยสมเด็จพระนารายณ์มหาราช เมื่อปีแยร์ ล็องแบร์ เดอ ลา ม็อต กับฟร็องซัว ปาลูว์ ได้เข้ามาทูลขอสร้างโบสถ์คริสต์และโรงเรียน สมเด็จพระนารายณ์จึงทรงพระราชทานที่ดินแปลงหนึ่งให้ ซึ่งภายหลังเป็นที่รู้จักกันในสมัยนั้นว่า “ค่ายนักบุญยอแซฟ”[5] จนถึงการเสียกรุงศรีอยุธยาครั้งที่สอง โบสถ์ได้ถูกเผาทำลายและถูกปล้นสะดมทรัพย์สินไปหมด บาทหลวงฌ็อง-บาติสต์ ปาลกัว จึงได้กลับมาบูรณะโบสถ์อีกครั้ง ในปี พ.ศ. 2374 และโบสถ์หลังปัจจุบันคือในสมัยคุณพ่อแปร์โร ที่ได้ทำพิธีเสกในวันที่ 21 พฤศจิกายน พ.ศ. 2426 โบสถ์ได้ทำการบูรณะครั้งใหญ่ในปี พ.ศ. 2547[6] ปัจจุบันตัวโบสถ์หลังปัจจุบันนี้มีอายุแล้วกว่า 140 ปี

วัดนักบุญยอแซฟ ได้รับรางวัลอนุรักษ์ศิลปสถาปัตยกรรมดีเด่น ในปี พ.ศ. 2548 จากสมาคมสถาปนิกสยามในพระบรมราชูปถัมภ์

อ้างอิง[แก้]

  1. 1.0 1.1 1.2 1.3 เกี่ยวกับวัด, jsyutya.com .สืบค้นเมื่อ 23/07/2559
  2. 2.0 2.1 2.2 แวดวงคาทอลิก : ฉลองวัดนักบุญยอแซฟ อยุธยา, อัครสังฆมณฑลกรุงเทพฯ .สืบค้นเมื่อ 23/07/2559
  3. 3.0 3.1 สถาปัตยกรรมของวัด, jsyutya.com .สืบค้นเมื่อ 23/07/2559
  4. Relation abrégée des missions..., by Mgr Pallu, published in 1668 in Paris
  5. วัดนักบุญยอแซฟ อยุธยา เก็บถาวร 2017-08-25 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน, ท่องเที่ยวสะดุดตา .สืบค้นเมื่อ 23/07/2559
  6. วัดนักบุญยอแซฟ อยุธยา จ.พระนครศรีอยุธยา เก็บถาวร 2017-06-17 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน, holidaythai.com .สืบค้นเมื่อ 23/07/2559

แหล่งข้อมูลอื่น[แก้]

พิกัดภูมิศาสตร์: 14°20′24″N 100°33′00″E / 14.340000°N 100.550000°E / 14.340000; 100.550000