ผลต่างระหว่างรุ่นของ "พระเจ้าตาลูน"
ลไม่มีความย่อการแก้ไข |
ไม่มีความย่อการแก้ไข |
||
บรรทัด 62: | บรรทัด 62: | ||
{{ตองอู}} |
{{ตองอู}} |
||
[[หมวดหมู่: |
[[หมวดหมู่:พระมหากษัตริย์ราชวงศ์ตองอู]] |
รุ่นแก้ไขเมื่อ 10:04, 20 ธันวาคม 2560
พระเจ้าทาลุน | |||||
---|---|---|---|---|---|
พระเจ้ากรุงหงสาวดี (ถึงพ.ศ. 2178) พระเจ้ากรุงอังวะ (ตั้งแต่พ.ศ. 2178) | |||||
พระมหากษัตริย์พม่า | |||||
ครองราชย์ | 19 สิงหาคม 2172 – 27 สิงหาคม 2191 | ||||
ก่อนหน้า | พระเจ้ามินแยไดกปา | ||||
ต่อไป | พระเจ้าพินดาเล | ||||
ประสูติ | 6 พฤษภาคม พ.ศ. 2127[1] | ||||
สวรรคต | 29 สิงหาคม พ.ศ. 2191 (63 พรรษา) อังวะ | ||||
ฝังพระศพ | 29 สิงหาคม พ.ศ. 2191 พระราชวังอังวะ | ||||
คู่อภิเษก | Khin Myo Sit[2] Khin Thet Hnin of Mone Khin Myat Hset of Pinya | ||||
พระราชบุตร | 11 พระโอรส และ 20 พระธิดา รวมถึง: พระเจ้าพินดาเล พระเจ้าปเย | ||||
| |||||
ราชวงศ์ | ตองอู | ||||
พระราชบิดา | พระเจ้านยองยาน | ||||
พระราชมารดา | Khin Hpone Myat[4] | ||||
ศาสนา | พุทธเถรวาท |
พระเจ้าทาลุน (พระเจ้าสิริสุธรรมราชามหาธิบดีตลุนมิน) เป็นพระอนุชาของ พระเจ้าอโนเพตลุน และเป็นพระโอรสของ พระเจ้าสีหสุธรรมราชา หรือ เจ้านยองยาน พระโอรสของพระเจ้าบุเรงนอง กล่าวคือพระองค์เองและพระเชษฐาธิราชต่างก็เป็นพระราชนัดดาในพระเจ้าชนะสิบทิศบุเรงนอง
พระเจ้าสิริสุธรรมราชามหาธิบดี (พระเจ้าทาลุน) (พ.ศ. 2172-2191) ทรงครองราชย์ต่อจาก พระเจ้ามินแยไดกปาผู้เป็นพระภาติยะของพระองค์ ทรงเป็นกษัตริย์ที่ได้รับการยกย่องมากองค์หนึ่งของพม่า โดยเฉพาะในด้านศาสนาและการปกครอง ทรงจัดสวัสดิการให้ประชาชน ปรับปรุงระเบียบการปกครอง ฟื้นฟูหลักพระธรรมศาสตร์ในสมัยพุกาม ทำนุบำรุงพุทธศาสนา ได้รับการยกย่องเป็นธรรมราชา
ด้านการทหาร ทรงสามารถเกณฑ์ไพร่พลเพิ่มจาก 20,000 เป็น 400,000 ได้ และต้านทานการรุกรานจากจีนได้ในปี พ.ศ. 2180 อาณาจักรของพระองค์ครอบคลุมพม่าในปัจจุบัน (ยกเว้นยะไข่) และล้านนาทั้งหมด (กล่าวกันว่ารวมถึงล้านช้างด้วย)
อย่างไรก็ดี สิ่งที่น่าสนใจคือ ที่กล่าวกันว่าพระองค์บำรุงพระศาสนานั้น อันที่จริงก็มีความเกี่ยวพันกับการเกณฑ์ทหารและแรงงาน กล่าวคือ ปีคศ. 1636 พระองค์จัดสอบเพื่อวัดความรู้พระไตรปิฎกสำหรับพระและเณร ซึ่งไม่เคยมีมาก่อนในประวัติศาสตร์ ทั้งนี้พระองค์ต้องการคัดแยกคนที่มาบวชเป็นพระเพียงเพราะต้องการหนีการเกณฑ์ไพร่พลออกไปเสีย เพราะโดยทั่วไปพระสงฆ์จะได้รับการยกเว้นไม่ต้องไปเป็นทหารในระบบ ผู้สืบราชบัลลังก์ต่อจากพระเจ้าทาลุนมิได้บังคับให้พระต้องสอบวัดความรู้ แต่ยังคงควบคุมกระบวนการเข้าระบบสงฆ์ [5]
พระองค์ทรงย้ายเมืองหลวงจากหงสาวดีกลับไปอังวะ ในปี พ.ศ. 2178 ซึ่งเป็นฐานอำนาจเดิมของพระบิดาและพระเชษฐาเนื่องจากหงสาวดีทรุดโทรมมาก (จากผลของการศึกสมัยพระนเรศวร และถูกพวกยะไข่เผา) และต้องการกลับไปยังอังวะซึ่งเป็นเมืองดั้งเดิมของชาวพม่า (หงสาวดีเดิมเป็นเมืองของชาวมอญก่อนถูกพระเจ้าตะเบ็งชะเวตี้ตีแตกและย้ายเมืองหลวงมา) รัชสมัยของพระองค์เน้นการศาสนามาก จนละเลยหัวเมืองมอญ อันส่งผลให้หัวเมืองมอญกบฏในเวลาต่อมา และเมื่อปี พ.ศ. 2191 พระเจ้าทาลุนสิ้นพระชนม์ เหล่าขุนนางเลยอัญเชิญพระเจ้าพินดาเลพระราชโอรสของพระองค์ครองราชย์ต่อไป
อ้างอิง
- Hmannan Yazawin (ภาษาBurmese). Vol. 1–3 (2003 ed.). Yangon: Ministry of Information, Myanmar. 1829.
{{cite book}}
: CS1 maint: unrecognized language (ลิงก์)
ก่อนหน้า | พระเจ้าตาลูน | ถัดไป | ||
---|---|---|---|---|
พระเจ้าอโนเพตลุน | พระมหากษัตริย์พม่า (อาณาจักรพม่ายุคที่ 2) (พ.ศ. 2172 - พ.ศ. 2191) |
พระเจ้าพินดาเล |