จอร์จ ไมนอต

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
จอร์จ ไมนอต
เกิดจอร์จ ริชาดส์ ไมนอต
2 ธันวาคม ค.ศ. 1885(1885-12-02)
บอสตัน รัฐแมสซาชูเซตส์ สหรัฐอเมริกา
เสียชีวิต25 กุมภาพันธ์ ค.ศ. 1950(1950-02-25) (64 ปี)
บรุกไลน์ รัฐแมสซาชูเซตส์ สหรัฐอเมริกา
สัญชาติอเมริกัน
ศิษย์เก่ามหาวิทยาลัยฮาร์วาร์ด
มีชื่อเสียงจากโลหิตจาง
รางวัลรางวัลโนเบลสาขาสรีรวิทยาหรือการแพทย์ (ค.ศ. 1934)
อาชีพทางวิทยาศาสตร์
สถาบันที่ทำงานโรงเรียนแพทย์จอห์นส ฮ็อปกินส์

จอร์จ ริชาดส์ ไมนอต (อังกฤษ: George Richards Minot; 2 ธันวาคม ค.ศ. 188525 กุมภาพันธ์ ค.ศ. 1950) เป็นแพทย์และนักวิจัยชาวอเมริกัน เกิดที่เมืองบอสตัน เป็นบุตรของเจมส์ แจ็กสัน ไมนอตและเอลิซาเบธ ไมนอต[1] ไมนอตเรียนที่โรงเรียนแพทย์ฮาร์วาร์ด ก่อนจะทำงานที่ห้องปฏิบัติการที่โรงเรียนแพทย์จอห์นส ฮ็อปกินส์ ต่อมาไมนอตทำงานที่โรงพยาบาลแมสซาชูเซตส์และเริ่มศึกษาภาวะโลหิตจาง ในปี ค.ศ. 1915 ไมนอตแต่งงานกับแมเรียน ลินซี ไมนอต มีบุตรด้วยกัน 3 คน[2] ต่อมาในปี ค.ศ. 1934 ไมนอตได้รับรางวัลโนเบลสาขาสรีรวิทยาหรือการแพทย์ร่วมกับจอร์จ วิปเปิลและวิลเลียม พี. เมอร์ฟี สำหรับการค้นพบวิธีรักษาภาวะโลหิตจาง[3] ไมนอต วิปเปิลและเมอร์ฟีพบว่าภาวะโลหิตจางอย่างร้าย (pernicious anemia) เกิดจากการขาดวิตามินบี12 ซึ่งพบมากในตับ

ในช่วงบั้นปลายชีวิต ไมนอตป่วยเป็นโรคเบาหวาน และได้รับการรักษาด้วยอินซูลินที่เพิ่งมีการค้นพบไม่นาน[4] ไมนอตเป็นอัมพาตข้างซ้ายจากโรคหลอดเลือดสมองในปี ค.ศ. 1947 และเสียชีวิตในอีก 3 ปีต่อมา[5]

อ้างอิง[แก้]

  1. "Obituary". New England Journal of Medicine. 242 (14): 565–565. April 6, 1950. doi:10.1056/NEJM195004062421414.
  2. George R. Minot - NNDB.com
  3. The Nobel Prize in Physiology or Medicine 1934, Nobelprize.org, Nobel Media AB 2014. Retrieved December 2, 2015.
  4. George Richards Minot | Britannica.com
  5. George R. Minot helped cure pernicious anemia | Hematology & Oncology - Healio

แหล่งข้อมูลอื่น[แก้]