เจ้าชายปีเตอร์แห่งกรีซและเดนมาร์ก

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
เจ้าชายปีเตอร์แห่งกรีซและเดนมาร์ก
Peter van Griekenland en Denemarken (1964).jpg
เจ้าชายแห่งกรีซและเดนมาร์ก
พระชายาไอรีนา โอตินนิโกวา
พระนามเต็ม
เจ้าชายปีเตอร์แห่งกรีซและเดนมาร์ก
ราชวงศ์ราชวงศ์กลึคสบวร์ก
พระบิดาเจ้าชายจอร์จแห่งกรีซและเดนมาร์ก
พระมารดาเจ้าหญิงมารี โบนาปาร์ต
ประสูติ3 ธันวาคม 2451
ปารีส ประเทศฝรั่งเศส
สิ้นพระชนม์15 ตุลาคม พ.ศ. 2523 (71 ปี)
ลอนดอน ประเทศอังกฤษ สหราชอาณาจักร

เจ้าชายปีเตอร์แห่งกรีซและเดนมาร์ก (อังกฤษ: His Royal Highness Prince Peter of Greece and Denmarkk) ประสูติเมื่อวันที่ 3 ธันวาคม 2451 ณ ปารีส ประเทศฝรั่งเศส เป็นพระโอรสพระองค์ใหญ่ใน เจ้าชายจอร์จแห่งกรีซและเดนมาร์ก และ เจ้าหญิงมารี โบนาปาร์ต เป็นพระราชนัดดาใน พระเจ้าจอร์จที่ 1 แห่งกรีซ มีพระขนิษฐา 1 พระองค์ คือ เจ้าหญิงยูจีนีแห่งกรีซและเดนมาร์ก โดยทรงสืบเชื้อสายมาจาก นโปเลียน โบนาปาร์ต ผ่านทางสายพระมารดา และยังเป็นพระญาติชั้นที่ 1 ใน เจ้าชายฟิลิป ดยุกแห่งเอดินบะระ พระราชสวามีใน สมเด็จพระราชินีนาถเอลิซาเบธที่ 2 แห่งสหราชอาณาจักร

เจ้าชายปีเตอร์ทรงเป็นสมาชิกของ ราชวงศ์ชเลสวิช-ฮ็อลชไตน์-เซอเนอร์ปอร์-กลึคส์บวร์ค ทรงเป็นพระโอรสพระองค์โตและพระองค์เดียวของ เจ้าชายจอร์จแห่งกรีซและเดนมาร์ก และเจ้าหญิงจอร์จ (มารี โบนาปาร์ต) นักเขียนและนักจิตวิเคราะห์ผู้มั่งคั่ง พระบิดาของพระองค์เป็นพระราชโอรสพระองค์ที่สองในพระเจ้าจอร์จที่ 1 แห่งกรีซ และพระมารดาของพระองค์เป็นธิดาเพียงคนเดียวของเจ้าชายโรแลนด์ โบนาปาร์ต นักพฤกษศาสตร์ชาวฝรั่งเศสและ มารี-เฟลิกซ์ บลังค์ เจ้าชายปีเตอร์ประสูติที่ปารีส โดยมิได้เสด็จกลับประเทศกรีซระหว่างปี 2455 ถึง 2478 เนื่องจากสงครามโลกครั้งที่หนึ่ง และการประกาศสาธารณรัฐเฮเลนิกที่สอง ทรงเข้าร่วมกองทหารรักษาพระองค์แห่งเดนมาร์กในปี พ.ศ. 2475 เพื่อรับราชการทหารขั้นพื้นฐาน และได้รับหน้าที่เป็นร้อยตรีในปี พ.ศ. 2477 ทรงใช้เวลาช่วงฤดูร้อนที่พระราชวังเบิร์นฟอร์ด ซึ่งต่อมาได้กลายเป็นพระบิดาของพระองค์ เจ้าชายวัลเดมาร์แห่งเดนมาร์ก พระองค์และพระขนิษฐาทรงเรียกเจ้าชายวัลเดมาร์แห่งเดนมาร์ก ว่า "ปาปาทู" ตามธรรมเนียม พระมารดาของพระองค์มิได้มีส่วนร่วมในการอบรมเลี้ยงดูของพระโอรส-ธิดา และเมื่อทรงเข้าสู่วัยหนุ่ม มีเพียงคำแนะนำของนักจิตวิเคราะห์ ซิกมุนด์ ฟรอยด์ เท่านั้นที่ช่วยระงับความรู้สึกส่วนพระองค์ ภายหลังการฟื้นฟูราชวงศืกรีซจาก สมเด็จพระราชาธิบดีจอร์จที่ 2 แห่งกรีซ ผู้เป็นลูกพี่ลูกน้องของพระองค์ เจ้าชายปีเตอร์ได้เสด็จกลับประเทศกรีซ และเข้าร่วมพระราชพิธีพระบรมศพ พระเจ้าคอนสแตนตินที่ 1 แห่งกรีซ และได้พบกับ โอลกา คอนสแตนตินอฟนา แห่งรัสเซีย และ เจ้าหญิงโซเฟียแห่งปรัสเซีย ซึ่งเป็นพระอัยยิกา (ย่า) และ พระปิตุลานี (ป้าสะใภ้) ของพระองค์ พระองค์ทรงเป็นรัชทายาทลำดับที่ 3 ในการสืบราชบัลลังก์ ถัดจาก สมเด็จพระเจ้าปัฟโลสแห่งกรีซ และ เจ้าชายจอร์จ พระบิดาของพระองค์ ด้วยเหตุนี้ พระองค์จึงเป็นสมาชิกพระราชวงศ์ที่สำคัญพระองค์หนึ่ง ในช่วงปี 2473 พระองค์อาจจะเสกสมรสกับ สมเด็จพระราชินีฟรีแดรีกีแห่งกรีซ แต่แล้ว พระนางก็ได้เข้าพระราชพิธีอภิเษกสมรสกับ สมเด็จพระเจ้าปัฟโลสแห่งกรีซ และได้เข้าขึ้นสู่ตำแหน่งสมเด็จพระราชินีแห่งกรีซ ต่อมาทรงให้กำเนิด สมเด็จพระราชินีโซเฟียแห่งสเปน สมเด็จพระราชาธิบดีคอนสแตนตินที่ 2 แห่งกรีซ และ เจ้าหญิงไอรีนแห่งกรีซและเดนมาร์ก

ในปีพ.ศ. 2478 เจ้าชายปีเตอร์ทรงเริ่มมีความสัมพันธ์กับ ไอรีนา โอตินนิโกวา ซึ่งเป็นหญิงชาวรัสเซียที่อายุมากกว่าพระองค์ราว 4 ปี ในปีถัดมา เธอได้รับการหย่าร้างครั้งที่สอง และอิทธิพลของเธอที่มีต่อเจ้าชายปีเตอร์ก็เพิ่มขึ้นเรื่อยๆ ครอบครัวของเจ้าชายไม่เห็นด้วยกับความสัมพันธ์ระหว่างพระองค์และ ไอรีนาอย่างยิ่ง เจ้าชายปีเตอร์เองก็มิได้อยากตกอยู่ในสถานการณ์เดียวกับ สมเด็จพระเจ้าเอ็ดเวิร์ดที่ 8 แห่งสหราชอาณาจักร ที่ทรงสละราชบัลลังก์เพื่อทรงอภิเษกสมรสกับ วอลลิส ซิมป์สัน จนเป็นที่ฮือฮาไปทั่วโลก เจ้าชายปีเตอร์ได้เสด็จเยือน ทวีปเอเชีย ในเดือนกันยายน 2480 ทรงผ่านซีเรียและเปอร์เซีย ก่อนจะไปถึงอินเดีย เพื่อค้นหาชนเผ่าที่ทรงสามารถศึกษาได้ โดยเสด็จมาถึงที่ซึ่งปัจจุบันคือปากีสถาน ในต้นปี 2481 ทรงทำการวิจัยในภูมิภาคของลาฮอร์ กูลู เลห์ และศรีนคร ทรงเยี่ยมชมหลุมฝังศพของนักเดินทางชาวเดนมาร์ก

และเมื่อเสด็จกลับประเทศ พระองค์ตัดสินพระทัยสานสัมพันธ์กับ ไอรีนา โอตินนิโกวา ทั้งคู่เสกสมรสกันในสถานกงสุลเดนมาร์ก ในเดือนกันยายน พ.ศ. 2482 เมื่อทราบถึงความสัมพันธ์ที่ครอบครัวไม่เห็นด้วยกับความสัมพันธ์ เจ้าชายไม่ทรงสนพระทัย และประกาศให้ประชาชนทราบ ไม่กี่สัปดาห์ต่อมา เจ้าชายจอร์จทรงถูกดูหมิ่นโดยการตัดสินพระทัยของพระโอรสที่จะไม่ทูลขอพระองค์หรือพระมหากษัตริย์กรีซ ทรงเสกสมรส ทรงปฏิเสธที่จะติดต่อกับพระโอรส ในขณะที่พระมารดา ทรงติดต่อและพระราชทานเงินให้เป็นเนืองๆ อย่างไรก็ตาม ถึงแม้การเสกสมรสจะผ่านไปด้วยความยากเข็ญ แต่ทั้ง 2 ก็ผ่านมาได้ โดยเจ้าชายต้องสูญเสียสิทธิ์ในการสืบราชบัลลังก์ แต่กระนั้น ทั้ง 2 ก็ไม่มีพระบุตร

เจ้าชายปีเตอร์แห่งกรีซและเดนมาร์ก สิ้นพระชนม์ลงเมื่อวันที่ 15 ตุลาคม 2523 สิริพระชันษา 71 ปี

อ้างอิง[แก้]

  • Bertin, Celia (1982). Marie Bonaparte. Paris: Perrin. ISBN 226201602X.
  • Bharati, Agrhananda, ed. (1976). Agents and Audiences. Walter de Gruyter. ISBN 3110805847.
  • Hansen, Morgens (1978). Friends of Prince Peter. Copenhagen: Finansbanken.
  • Pedersen, Poul (2004–2005). Out of India: Prince Peter of Greece and Denmark and the Greek royal family. Copenhagen: Dansk etnografisk forening.
  • Vickers, Hugo (2000). Alice, Princess Andrew of Greece. London: Hamish Hamilton. ISBN 0-241-13686-5.
  • Peter, Prince of Greece and Denmark (1954). The Third Danish Expedition to Central Asia: Its Work in the Himalayas. Himalayan Journal.
  • Hopkirk, Peter (2001). Trespassers on the Roof of the World: The Race for Lhasa. Oxford University Press. ISBN 0192802054.