อาณาจักรสุธรรมวดี
จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
 |
ลิงก์ข้ามภาษาในบทความนี้ มีไว้ให้ผู้อ่านและผู้ร่วมแก้ไขบทความศึกษาเพิ่มเติมโดยสะดวก เนื่องจากวิกิพีเดียภาษาไทยยังไม่มีบทความดังกล่าว กระนั้น ควรรีบสร้างเป็นบทความโดยเร็วที่สุด |
| อาณาจักรสุธรรมวดี | |||||
| သထုံခေတ် သုဝဏ္ဏဘူမိ |
|||||
| อาณาจักร | |||||
|
|||||
| เมืองหลวง | ท่าตอน | ||||
| ภาษา | ภาษามอญ | ||||
| ศาสนา | พุทธศาสนาเถรวาท | ||||
| รัฐบาล | ราชาธิปไตย | ||||
| - | ประมาณ ค.ศ. 1010-1057 | พระเจ้ามนูหา | |||
| ประวัติศาสตร์ | |||||
| - | ก่อตั้งราชวงศ์ | 300 ปีก่อนคริสต์ศักราช | |||
| - | ชาวมอญ ตั้งถิ่นฐานใน พม่าตอนล่าง | ||||
| - | สงครามกับอาณาจักรพุกาม | ||||
| - | อาณาจักรล่มสะลาย | 17 พฤษภาคม ค.ศ. 1057 | |||
สุธรรมวดี หรือ สะเทิม (พม่า: သထုံခေတ် [θətʰòʊɴ kʰɪʔ] or သုဝဏ္ဏဘူမိ [θṵwəna̰ bʊ̀mḭ]) เป็นเมืองศูนย์กลางของชาวมอญในอดีต สร้างก่อน พ.ศ. 241 มีกษัตริย์ปกครองทั้งหมด 59 พระองค์ มีการติดต่อค้าขาย ใกล้ชิดกับ อินเดีย และลังกา และกลายเป็นศูนย์กลางหลักของพระพุทธศาสนาเถรวาทในเอเชียตะวันออกเฉียงใต้
อาณาจักรสุธรรมวดี สลายลง เนื่องจากพระเจ้าอนิรุทธ์ กษัตริย์แห่ง"พุกาม" ได้ยกทัพมาตี และกวาดต้อนผู้คน ทรัพย์สมบัติ พระสงฆ์ พระไตรปิฎก กลับไปพุกาม รวมทั้ง"พระเจ้ามนูหา" กษัตริย์แห่งสุธรรมวดี
อ้างอิง[แก้]
- มอญ : ชนชาติเจ้าของอารยธรรมอันเก่าแก่ในแผ่นดินพม่า
- มอญ : ชนชาติบนแผ่นดินสุวรรณภูมิ
- มอญ : ต้นตออารยธรรมอุษาคเนย์ เรียบเรียงจากข้อเขียนของนายปันหละ พิมพ์ในสารานุกรมพม่า ฉบับที่ 10
