ข้ามไปเนื้อหา

ห้ามฆ่าคน

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี

ห้ามฆ่าคน[1][2] หรือ อย่าฆ่าคน[3] (อังกฤษ: Thou shalt not kill) เป็นหนึ่งในข้อบทบัญญัติสิบประการ ซึ่งพระยาห์เวห์ได้ประทานให้กับชนชาติอิสราเอลผ่านทางโมเสส ซึ่งเป็นบัญญัติข้อที่ 5 ของการจัดรูปแบบพระบัญญัติแบบออกัสตินแห่งฮิปโป แบบคำสอนพระศาสนจักรคาทอลิก และแบบลูเทอแรน และเป็นบัญญัติข้อที่ 6 ของการจัดรูปแบบพระบัญญัติแบบเซปตัวจินต์ แบบทาลมุด และแบบคริสตจักรปฏิรูป และเป็นบัญญัติข้อที่ 7 ของการจัดรูปแบบพระบัญญัติแบบไฟโล

บัญญัติข้อนี้มีบันทึกในหนังสืออพยพ 20:13 และหนังสือเฉลยธรรมบัญญัติ 5:17 ในคัมภีร์ฮีบรูหมวดโทราห์ของศาสนายูดาห์ และในคัมภีร์ไบเบิลภาคพันธสัญญาเดิมของศาสนาคริสต์

ห้ามฆ่าคน

— หนังสืออพยพ 20:13

เนื้อหา

[แก้]

ห้ามฆ่าคน บัญญัติข้อนี้เป็นข้อที่หกที่ห้ามการฆาตกรรมมนุษย์โดยเจตนา นั่นคือ การทำลายชีวิตโดยไม่มีอำนาจที่จะกระทำเช่นนั้นอย่างผิดกฎหมาย[4] พระเจ้าทรงกำหนดโทษถึงตายสำหรับผู้ที่ฝ่าฝืนบัญญัติข้อนี้[5] พันธสัญญาใหม่ไม่เพียงประณามการฆาตกรรมเท่านั้น แต่รวมถึงความเกลียดชังซึ่งเป็นสิ่งที่กระตุ้นให้คนหนึ่งปรารถนาจะให้อีกคนหนึ่งตายด้วย[6] และการกระทำหรืออิทธิพลใดที่ไม่พอพระทัยพระเจ้าที่เป็นเหตุให้อีกคนหนึ่งต้องตายฝ่ายวิญญาณ[7]

อ้างอิง

[แก้]
  1. หนังสืออพยพ 20:13, พระคริสตธรรมคัมภีร์ ฉบับมาตรฐาน 2011
  2. หนังสือเฉลยธรรมบัญญัติ 5:17, พระคริสตธรรมคัมภีร์ ฉบับมาตรฐาน 2011
  3. อพยพ 20 เก็บถาวร 2016-03-07 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน, พระคัมภีร์ภาคพันธสัญญาเดิม, คณะกรรมการคาทอลิกเพื่อคริสตศาสนธรรม แผนกพระคัมภีร์
  4. พระวรสารนักบุญมัทธิว 5:22, พระคริสตธรรมคัมภีร์ ฉบับมาตรฐาน 2011
  5. หนังสือปฐมกาล 9:6, พระคริสตธรรมคัมภีร์ ฉบับมาตรฐาน 2011
  6. จดหมายของนักบุญยอห์น ฉบับที่ 1 3:15, พระคริสตธรรมคัมภีร์ ฉบับมาตรฐาน 2011
  7. พระวรสารนักบุญมัทธิว 5:21, พระคริสตธรรมคัมภีร์ ฉบับมาตรฐาน 2011