แผ่นศิลาพระโอวาท

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี

แผ่นศิลาพระโอวาท[1][2] หรือ แผ่นศิลาพระบัญญัติ (อังกฤษ: Tablets of Stone; ฮีบรู: לוחות הברית) ในคัมภีร์ไบเบิล หมายถึง แผ่น​พระ‍โอ‌วาท​สอง​แผ่น เป็น​แผ่น​ศิลา​จา‌รึก​ด้วย​นิ้ว‍พระ‍หัตถ์​ของ​พระ‍เจ้า ซึ่งพระยาห์เวห์ได้ประทานให้กับโมเสสบนภูเขาซีนาย มีบันทึกอยู่ในหนังสืออพยพ บทที่ 31 ข้อ 18

ตามที่ได้บันทึกในคัมภีร์ไบเบิล แผ่นพระโอวาททั้งสองแผ่นเป็น​พระ‍ราช‌กิจ​ของ​พระ‍เจ้า และ​อักษร​ที่​จา‌รึก​นั้น​เป็น​ลาย​พระ‍หัตถ์​ของ​พระ‍เจ้า[3] เมื่อโมเสสกลับลงมาจากภูเขาซีนาย ท่านเห็นโคและคนเต้นรำ ท่านจึงมีโทสะขึ้นจึงโยนแผ่นศิลาในมือทิ้งตกแตกที่เชิงภูเขานั้นเอง[4] ต่อมาในภายหลังพระเจ้าได้ประทานแผ่นพระโอวาทให้ใหม่[5] และเก็บรักษาไว้ในหีบแห่งพันธสัญญา

เนื้อหาในแผ่นศิลาพระโอวาท[แก้]

เนื้อหาในแผ่นศิลาพระโอวาท จารึกพระบัญญัติสิบประการไว้ ดังนี้

เราคือยาห์เวห์พระเจ้าของเจ้า ผู้​ได้​นำ​เจ้า​ออก​จาก​แผ่น‍ดิน​อียิปต์​คือ​จาก​แดน​ทาส ห้ามมีพระเจ้าอื่นใดนอกเหนือจากเรา ห้ามทำรูปเคารพสำหรับตน เป็น​รูป​สิ่ง‍ใด​ซึ่ง​มี​อยู่​ใน​ฟ้า​เบื้อง‍บน หรือ​บน​แผ่น‍ดิน​เบื้อง‍ล่าง หรือ​ใน​น้ำ​ใต้​แผ่น‍ดิน ห้าม​กราบ‍ไหว้​หรือ​ปรน‌นิ‌บัติ​รูป​เหล่า‍นั้น เพราะ​เรา​คือ​ยาห์‌เวห์​พระ‍เจ้า​ของ​เจ้า เป็น​พระ‍เจ้า​ที่​หวง‍แหน ให้​โทษ​ของ​บิดา​ตก‍ทอด​ไป​ถึง​ลูก‍หลาน​ของ​ผู้​ที่​ชัง​เรา​จน‍ถึง​สาม​ชั่ว​สี่​ชั่ว‍อายุ‍คน แต่​แสดง​ความ​รัก‍มั่น‍คง​ต่อ​คน​ที่​รัก​เรา และ​รักษา​บัญญัติ​ของ​เรา​จน‍ถึง​นับ​พัน​ชั่ว‍อายุ‍คน ห้ามใช้พระนามพระยาห์เวห์พระเจ้าของเจ้าไปในทางที่ผิด เพราะ​ผู้​ที่​ใช้​พระ‍นาม​ของ​พระ‍องค์​ไป​ใน​ทาง​ที่​ผิด​นั้น พระ‍ยาห์‌เวห์​จะ​ทรง​เอา​โทษ จงระลึกถึงวันสะบาโต ถือเป็นวันบริสุทธิ์ จง​ทำ​งาน​ทั้ง‍สิ้น​ของ​เจ้า​หก​วัน แต่​วัน‍ที่​เจ็ด​นั้น​เป็น​สะ‌บา‌โต​แด่​พระ‍ยาห์‌เวห์​พระ‍เจ้า​ของ​เจ้า ใน​วัน‍นั้น​ห้าม​ทำ​งาน​ใดๆ​ไม่​ว่า​เจ้า​เอง หรือ​บุตร‍ชาย​บุตร‍หญิง​ของ​เจ้า หรือ​ทาส​ทาสี​ของ​เจ้า หรือ​สัตว์‍ใช้‍งาน​ของ​เจ้า หรือ​คน‍ต่าง‍ด้าว​ที่​อาศัย​อยู่​ใน​ประตู​เมือง​ของ​เจ้า เพราะ​ใน​หก​วัน​พระ‍ยาห์‌เวห์​ทรง​สร้าง​ฟ้า​และ​แผ่น‍ดิน ทะเล และ​สรรพ‍สิ่ง​ซึ่ง​มี​อยู่​ใน​ที่​เหล่า‍นั้น แต่​ใน​วัน‍ที่​เจ็ด​ทรง​พัก เพราะ‍ฉะนั้น​พระ‍ยาห์‌เวห์​ทรง​อวย‍พร​วัน‍สะ‌บา‌โต และ​ทรง​ตั้ง​วัน‍นั้น​ไว้​เป็น​วัน‍บริ‌สุทธิ์ จงให้เกียรติแก่บิดามารดาของเจ้า เพื่อ​อายุ​ของ​เจ้า​จะ​ได้​ยืน‍ยาว​บน​แผ่น‍ดิน ซึ่ง​พระ‍ยาห์‌เวห์​พระ‍เจ้า​ของ​เจ้า​ประ‌ทาน​แก่​เจ้า ห้ามฆ่าคน ห้ามล่วงประเวณีผัวเมียเขา ห้ามลักขโมย ห้ามเป็นพยานเท็จใส่ร้ายเพื่อนบ้าน ห้าม​โลภ​​บ้าน‍เรือน​ของ​เพื่อน‍บ้าน ห้าม​โลภ​ภรรยา​ของ​เพื่อน‍บ้าน หรือ​ทาส​ทาสี​ของ​เขา หรือ​โค ลา​ของ​เขา หรือ​สิ่ง‍ใดๆ ซึ่ง​เป็น​ของ​ของ​เพื่อน‍บ้าน

— หนังสืออพยพ 20:2-17

อ้างอิง[แก้]

  1. หนังสืออพยพ 31:18, พระคริสตธรรมคัมภีร์ ฉบับมาตรฐาน 2011
  2. หนังสืออพยพ 31:18, พระคริสตธรรมคัมภีร์ ฉบับ 1971
  3. หนังสืออพยพ 32:16, พระคริสตธรรมคัมภีร์ ฉบับมาตรฐาน 2011
  4. หนังสืออพยพ 32:19, พระคริสตธรรมคัมภีร์ ฉบับมาตรฐาน 2011
  5. หนังสืออพยพ 35:1, พระคริสตธรรมคัมภีร์ ฉบับมาตรฐาน 2011