สยามรัฐรายวัน
| นิคฺคณฺเห นิคฺคหารหํ ปคฺคณฺเห ปคฺคหารหํ (แปลว่า ชมคนที่ควรชม ข่มคนที่ควรข่ม) | |
| ประเภท | หนังสือพิมพ์รายวัน (ถึง พ.ศ. 2568) หนังสือพิมพ์ออนไลน์ (ตั้งแต่ พ.ศ. 2568) |
|---|---|
| รูปแบบ | บรอดชีต (ถึง พ.ศ. 2568) |
| เจ้าของ | ชัชวาลล์ คงอุดม |
| ผู้ก่อตั้ง | หม่อมราชวงศ์คึกฤทธิ์ ปราโมช สละ ลิขิตกุล |
| ผู้เผยแพร่ | บริษัท สยามรัฐ จำกัด |
| ประธาน | สมใจนึก เองตระกูล |
| บรรณาธิการบริหาร | วิโรจน์ วัฒนธาดากุล |
| บรรณาธิการข่าว | จินตนา จันทร์ไพบูลย์ |
| คอลัมนิสต์ | ทวี สุรฤทธิกุล 'รงค์ วงษ์สวรรค์ (เสียชีวิต)[1][2] สมัคร สุนทรเวช (เสียชีวิต) วีระ มุสิกพงศ์ |
| ก่อตั้งเมื่อ | 25 มิถุนายน พ.ศ. 2493 |
| ภาษา | ไทย |
| ฉบับสุดท้าย | 30 สิงหาคม พ.ศ. 2568 (พิมพ์) |
| สำนักงานใหญ่ | เลขที่ 1589 ถนนอรุณอมรินทร์ แขวงบางยี่ขัน เขตบางพลัด กรุงเทพมหานคร 10700 |
| ประเทศ | ไทย |
| หนังสือพิมพ์ในเครือ | สยามรัฐสัปดาห์วิจารณ์ (ถึง พ.ศ. 2568) สยามรัฐวีคลีย์รีวิว (พ.ศ. 2495–ป. 2507) |
| OCLC number | 914867479 |
| เว็บไซต์ | siamrath.co.th |
สยามรัฐ เป็นหนังสือพิมพ์ในประเทศไทย ก่อตั้งเมื่อวันที่ 25 มิถุนายน พ.ศ. 2493 โดยมีหม่อมราชวงศ์คึกฤทธิ์ ปราโมชและนายสละ ลิขิตกุล เป็นผู้ร่วมก่อตั้ง มีคำขวัญประจำหนังสือพิมพ์ว่า นิคฺคณฺเห นิคฺคหารหํ ปคฺคณฺเห ปคฺคหารหํ เป็นพุทธศาสนสุภาษิตภาษาบาลีบทหนึ่ง อ่านว่า "นิคคัณเห นิคคะหาระหัง ปัคคัณเห ปัคคะหาระหัง" แปลว่า "ชมคนที่ควรชม ข่มคนที่ควรข่ม" เมื่อแรกก่อตั้งมีราคาจำหน่ายอยู่ที่ฉบับละ 50 สตางค์
สยามรัฐ ถือเป็นหนังสือพิมพ์ที่มีอิทธิพลทางเมืองมากที่สุดฉบับหนึ่งในช่วงครึ่งหลังของศตวรรษที่ 20 และมีความเกี่ยวข้องอย่างมากกับหม่อมราชวงศ์คึกฤทธิ์ ผู้ร่วมก่อตั้ง ซึ่งต่อมาได้ปฎิบัติหน้าที่หลายตำแหน่งในหนังสือพิมพ์ฉบับนี้ อาทิ คอลัมนิสต์ เจ้าของ บรรณาธิการ และผู้อำนวยการ เป็นต้น ตัวหนังสือพิมพ์ยังเป็นที่รู้จักจากคอลัมน์ "ซอยสวนพูล" ซึ่งเขียนโดยตัวหม่อมราชวงศ์คึกฤทธิ์เอง และการมีจุดยืนวิพากษ์วิจารณ์ทหารและรัฐบาลหลายยุคหลายสมัย[3] ภายหลังหม่อมราชวงศ์คึกฤทธิ์เสียชีวิตลงใน พ.ศ. 2538 ชัชวาลล์ คงอุดมจึงได้เข้าซื้อกิจการต่อ[4]
หนังสือพิมพ์ สยามรัฐ จัดอยู่ในประเภท "หนังสือพิมพ์ผู้นำ" อย่างเดียวกับ มติชนรายวัน ที่มีผู้อ่านแพร่หลายกว่า[5] ก่อนการยุติการเผยแพร่ในแบบรูปเล่มในเดือนสิงหาคม พ.ศ. 2568 นั้น สยามรัฐ ถือเป็นหนังสือพิมพ์รายวันภาษาไทยที่เก่าแก่ที่สุดที่ยังมีการตีพิมพ์อยู่[6]
สยามรัฐรายวันตีพิมพ์ฉบับสุดท้ายเมื่อวันที่ 29 สิงหาคม พ.ศ. 2568 ส่วนสยามรัฐสัปดาหวิจารณ์ตีพิมพ์ฉบับสุดท้ายในวันที่ 30 สิงหาคม พ.ศ. 2568[6]
อ้างอิง
[แก้]- ↑ ศรีสุวรรณ, อาชญาสิทธิ์ (20 May 2019). "รงค์ วงษ์สวรรค์ "พระรอง" จากบางลำพู สู่นักประพันธ์สำนวนเพรียวนม". The Matter. สืบค้นเมื่อ 17 August 2025.
...'รงค์ ขะมักเขม้นทำงานเขียนตามคำสั่งบรรณาธิการในสยามรัฐสัปดาห์วิจารณ์ อยู่หลายปี 'รงค์ จึงได้เริ่มต้นเขียนคอลัมน์ รำพึง รำพัน โดยใช้นามปากกาว่า "ลำพู" ถ่ายทอดผ่านลีลาและภาษาอันแปลกใหม่ไม่เหมือนใคร แล้วความโด่งดังก็มาเยี่ยมเยือนเขา ในปี พ.ศ. 2503 'รงค์ อายุ 28 ปี
- ↑ อิทธิชัยพล, ธนภาคย์ (16 January 2022). "เสียงพูดสุดท้าย 'รงค์ วงษ์สวรรค์ ปัจฉิมบทของพญาอินทรีย์แห่งโลกวรรณกรรมไทย". The Momentum. สืบค้นเมื่อ 17 August 2025.
- ↑ "Siam Rath to move completely online". ไทยพีบีเอสเวิลด์ (ภาษาอังกฤษ). องค์การกระจายเสียงและแพร่ภาพสาธารณะแห่งประเทศไทย. 7 August 2025. สืบค้นเมื่อ 10 August 2025.
One of its best known columns was ‘Soi Suanplu’, written by Kukrit himself. ‘Soi Suanplu’ was the name of the Soi where Kukrit’s residence was located. Siam Rath has been known for its critical stance toward the military and various governments.
- ↑ "Securing a media outlet". บางกอกโพสต์ (ภาษาอังกฤษ). 22 March 2007.
- ↑ แม็กคาร์โก, ดันแคน (2012). "Introduction: Politics and the media in Thailand". Politics and the Press in Thailand: Media Machinations (ภาษาอังกฤษ). เราต์ลิดจ์. ISBN 9781134568574.
- 1 2 "ปิดฉาก 76 ปี "สยามรัฐ" นสพ.เก่าแก่ที่สุดในไทย ตีพิมพ์ฉบับสุดท้าย 30 ส.ค. 68". ผู้จัดการออนไลน์. 6 สิงหาคม 2568. สืบค้นเมื่อ 2025-08-06.
แหล่งข้อมูลอื่น
[แก้] | บทความวรรณกรรมนี้ยังเป็นโครง คุณสามารถช่วยวิกิพีเดียได้โดยการเพิ่มเติมข้อมูล |