ระบบสมาชิกเพิ่มเติม

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี

ระบบสมาชิกเพิ่มเติม (อังกฤษบริติช: additional member system, AMS) หรือนอกสหราชอาณาจักรเรียกว่า ระบบสัดส่วนที่มีสมาชิกแบบผสม (อังกฤษ: mixed-member proportional representation, MMP/MMPR)[1][2][3][4] เป็นระบบการลงคะแนนแบบผสมโดยมีสมาชิกส่วนหนึ่งมาจากเขตเลือกตั้งแบบมีผู้แทนคนเดียว และอีกส่วนหนึ่งเป็น "สมาชิกเพิ่มเติม" ที่ได้รับเลือกเพื่อทำให้ผลรวมของการเลือกตั้งนั้นมีความเป็นสัดส่วนมากขึ้น

คำว่า ระบบสมาชิกเพิ่มเติม ซึ่งถูกนิยามโดยสมาคมฮานซาร์ด ต่อมาได้ถูกแทนที่ด้วยคำว่า ระบบสัดส่วนที่มีสมาชิกแบบผสม ตามคำเรียกที่ใช้ในบทความโดยคณะกรรมการหลวงว่าด้วยระบบเลือกตั้งของนิวซีแลนด์ (ค.ศ. 1984 - ค.ศ. 1986)[5] โดยในบทความนี้มุ่งเน้นการใช้งานระบบสัดส่วนที่มีสมาชิกแบบผสม (กึ่งสัดส่วน) ซึ่งออกแบบมาเพื่อให้ผลการเลือกตั้งมีความเป็นสัดส่วนมากขึ้น คล้ายคลึงกับในระบบผสมที่ใช้ในสหราชอาณาจักร ซึ่งเรียกระบบนี้ว่า ระบบสมาชิกเพิ่มเติม

วิธีการลงคะแนน[แก้]

ในการเลือกตั้งที่ใช้ระบบสมาชิกเพิ่มเติมนั้น ผู้ลงคะแนนแต่ละคนจะต้องออกเสียงทั้งหมดสองคะแนน คะแนนแรกสำหรับผู้สมัครในแบบแบ่งเขตเลือกตั้ง (สังกัดพรรค หรืออิสระ) และอีกคะแนนหนึ่งสำหรับบัญชีรายชื่อสำหรับเขตเลือกตั้งใหญ่เขตเดียวทั้งประเทศหรือทั้งภูมิภาค คะแนนแรกนั้นใช้เลือกผู้แทนจากเขตเลือกตั้งโดยใช้ระบบแบ่งเขตคะแนนสูงสุด (ผู้สมัครรายที่ได้คะแนนนำในเขตเลือกตั้งนั้นจะเป็นผู้ชนะ) คะแนนที่สองใช้สำหรับพรรคการเมือง ในการนับคะแนนแรกจบลง คะแนนที่สองจะเริ่มมีบทบาทสำคัญ โดยพรรคการเมืองต่างๆ จะได้รับสมาชิก (ผู้แทน) เพิ่มเติมในสภาเพื่อให้สอดคล้องกับคะแนนเสียงเป็นร้อยละที่ได้รับจากการเลือกตั้ง โดยวิธีนี้มีจุดประสงค์ให้คะแนนเสียงต่อที่นั่งในสภาที่ได้มีความสมดุล และทำให้การเลือกตั้งมีความเป็นธรรมมากขึ้น

ผู้ลงคะแนนไม่จำเป็นจะต้องเลือกพรรคการเมืองเดียวกันทั้งแบบแบ่งเขตและแบบภูมิภาค หากผู้ลงคะแนนเลือกพรรคการเมืองต่างพรรคในแต่ละแบบจะเรียกว่า "การลงคะแนนเสียงแตก" (split-ticket voting) ส่วนในระดับภูมิภาคนั้น ผู้ลงคะแนนเลือกพรรคการเมืองพรรคใดพรรคหนึ่ง แต่ไม่สามารถทำการเปลี่ยนแปลงใดๆ ต่อลำดับของผู้สมัครในบัญชีรายชื่อได้ ส่วนในคะแนนเสียงแบบแบ่งเขตนั้นผู้ลงคะแนนมักจะลงคะแนนเลือกที่ตัวผู้สมัครมากกว่าพรรคการเมือง

การนับคะแนน[แก้]

การใช้งาน[แก้]

ดูเพิ่ม[แก้]

อ้างอิง[แก้]

  1. "Additional-member system: Politics". Encyclopædia Britannica. สืบค้นเมื่อ 24 March 2016.
  2. "Elections in Wales". Cardiff University. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2016-03-30. สืบค้นเมื่อ 2021-06-22.
  3. "Electoral Reform and Voting Systems". Politics.co.uk. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2020-04-08. สืบค้นเมื่อ 2021-06-22.
  4. "Mixed Member Proportional (MMP) System" (PDF). คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิม (PDF)เมื่อ 20 October 2017. สืบค้นเมื่อ 25 March 2016.
  5. Lundberg, Thomas Carl (2007). "Electoral System Reviews in New Zealand, Britain and Canada: A Critical Comparison" (PDF). Government and Opposition. 42 (4): 471–490. doi:10.1111/j.1477-7053.2007.00232.x.