รถไฟใต้ดินไทน์แอนด์เวียร์
(เปลี่ยนทางจาก รถไฟใต้ดินไทน์แอนด์แวร์)
| รถไฟใต้ดินไทน์แอนด์เวียร์ | |||
|---|---|---|---|
 | |||
 | |||
| ข้อมูลทั่วไป | |||
| สถานะ | ใช้งาน | ||
| เจ้าของ | Public | ||
| ที่ตั้ง | ไทน์แอนด์เวียร์ | ||
| จำนวนสถานี | 60 | ||
| การดำเนินงาน | |||
| รูปแบบ | รถไฟใต้ดิน/รถไฟฟ้ารางเบา | ||
| เส้นทาง | สายสีเขียว (สานามบิน-South Hylton) สายสีเหลือง (St James-South Shields) | ||
| ผู้ดำเนินงาน | Tyne and Wear Passenger Transport Executive Arriva UK Trains | ||
| ศูนย์ซ่อมบำรุง | South Gosforth | ||
| ผู้โดยสารต่อวัน | 103,835 คน[1] (2011/12) | ||
| ประวัติ | |||
| เปิดเมื่อ | 11 สิงหาคม ค.ศ. 1980 | ||
| ข้อมูลทางเทคนิค | |||
| ระยะทาง | 74.5 กิโลเมตร (46.3 ไมล์)[2] | ||
| ระบบจ่ายไฟ | 1500 V DC | ||
| ความเร็ว | 80 km/h (50 mph) | ||
| |||
รถไฟใต้ดินไทน์แอนด์เวียร์ (อังกฤษ: Tyne and Wear Metro) หรือ เมโทร เป็นเส้นทางรถไฟฟ้าในอังกฤษตะวันออกเฉียงเหนือ[3][4] ให้บริการในเขตไทน์แอนด์เวียร์ เปิดให้บริการในปี ค.ศ. 1980 มีผู้โดยสาร 40 ล้านคนต่อวัน ระยะทาง 74.5 กิโลเมตร (46.3 ไมล์)[2] เป็นเส้นทางรถไฟฟ้าที่ใหญ่เป็นอันดับที่สามของอังกฤษ รองจาก รถไฟใต้ดินลอนดอน และ รถไฟใต้ดินกลาสโกว์ ดำเนินการโดย DB Regio Tyne & Wear Ltd[5]
เส้นทาง[แก้]
ดูเพิ่มที่: รายชื่อสถานีรถไฟใต้ดินไทน์แอนด์เวียร์
ปัจจุบันมี 2 เส้นทาง ได้แก่ สายสีเขียว วิ่งระหว่างท่าอากาศยานนิวคาสเซิล และ South Hylton กับสายสีเหลือง วิ่งระว่างสถานี St James และ South Shields[6]
สถานีท่าอากาศยานนิวคาสเซิล
สถานีกลางรีเกนต์
สถานี Gosforth ใต้
สถานีปีลอว์
สถานีซันเดอร์แลนด์
สถานีเซนต์เจมส์
สถานี Manors
สถานีเบนตัน
สถานีลองเบนตัน
สถานี Shields ใต้
.jpg)
ดูเพิ่ม[แก้]
อ้างอิง[แก้]
- ↑ "สำเนาที่เก็บถาวร". คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2013-07-29. สืบค้นเมื่อ 2013-10-16.
- ↑ 2.0 2.1 "Transport history - Nexus". 2013. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2013-05-17. สืบค้นเมื่อ 2013-07-24.
- ↑ "The longer term effects of the Tyne and Wear Metro". trl.co.uk. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2016-03-09. สืบค้นเมื่อ 14 March 2013.
- ↑ "Tyne & Wear Metro, United Kingdom". railway-technology.com. สืบค้นเมื่อ 14 March 2013.
- ↑ "Who is Nexus?". Nexus. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2012-08-17. สืบค้นเมื่อ 2010-11-27.
- ↑ "UrbanRail.Net - Europe - U.K. - NEWCASTLE Metro". UrbanRail.net. สืบค้นเมื่อ 2013-07-24.
แหล่งข้อมูลอื่น[แก้]
 |
คอมมอนส์ มีภาพและสื่อเกี่ยวกับ: รถไฟใต้ดินไทน์แอนด์เวียร์ |
- Tyne and Wear Metro official website เก็บถาวร 2015-04-07 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน
- Nexus - Metro operator home page เก็บถาวร 2004-04-13 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน
- Tyne and Wear Metro network map 2011 เก็บถาวร 2015-06-16 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน
- Tyne and Wear Transport Group - an unofficial Metro and transport enthusiasts group เก็บถาวร 2012-03-13 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน
- TheTrams.co.uk Tyne and Wear Metro article
- Identifont - Characters of the Calvert font used on Metro signage
- Commissioning the Sunderland Direct extension in 2002
