หลิว เส้าฉี
| หลิว เส้าฉี 刘少奇 | |
|---|---|
| |
| ประธานแห่งสาธารณรัฐประชาชนจีน | |
| ดำรงตำแหน่ง 27 เมษายน ค.ศ. 1959 – 31 ตุลาคม ค.ศ. 1968 | |
| นายกรัฐมนตรี | โจว เอินไหล |
| รองประธานาธิบดี | ต่ง ปี้หวูและซ่ง ชิ่งหลิง |
| ผู้นำ | เหมา เจ๋อตง (ประธานแห่งพรรคคอมมิวนิสต์จีน) |
| ก่อนหน้า | เหมา เจ๋อตง |
| ถัดไป | ต่ง ปี้หวูและซ่ง ชิ่งหลิง (รักษาการแทน) |
| ประธานของคณะกรรมาธิการสามัญประจำสภาแห่งสภาประชาชนแห่งชาติจีน | |
| ดำรงตำแหน่ง 15 กันยายน ค.ศ. 1954 – 28 เมษายน 1959 | |
| ก่อนหน้า | ตำแหน่งนี้เพิ่งก่อตั้ง |
| ถัดไป | Zhu De |
| รองประธานคนที่หนึ่งแห่งพรรคคอมมิวนิสต์จีน | |
| ดำรงตำแหน่ง 28 กันยายน ค.ศ. 1956 – 1 August 1966 | |
| ประธาน | เหมา เจ๋อตง |
| ก่อนหน้า | ตำแหน่งนี้เพิ่งก่อตั้ง |
| ถัดไป | หลิน เปียว |
| สมาชิกของสภาประชาชนแห่งชาติจีน | |
| ดำรงตำแหน่ง 15 กันยายน ค.ศ. 1954 – 21 ตุลาคม ค.ศ. 1968 | |
| เขตเลือกตั้ง | ปักกิ่ง-ขนาดใหญ่ |
| ข้อมูลส่วนบุคคล | |
| เกิด | 24 พฤศจิกายน ค.ศ. 1898 Ningxiang, มณฑลหูหนาน, ราชวงศ์ชิง |
| เสียชีวิต | 12 พฤศจิกายน ค.ศ. 1969 (70 ปี) ไคเฟิง, มณฑลเหอหนาน, สาธารณรัฐประชาชนจีน |
| สัญชาติ | จีน |
| พรรคการเมือง | พรรคคอมมิวนิสต์จีน (1921–1968) |
| คู่สมรส |
|
| บุตร | Liu Yunbin Liu Aiqin Liu Yunruo Liu Tao Liu Ding Liu Pingping Liu Yuan Liu Tingting Liu Xiaoxiao |
| หลิว เส้าฉี | |||||||||||||
| อักษรจีนตัวย่อ | 刘少奇 | ||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| อักษรจีนตัวเต็ม | 劉少奇 | ||||||||||||
| |||||||||||||
หลิว เส้าฉี(pronounced [ljǒu ʂâutɕʰǐ]; 24 พฤศจิกายน ค.ศ. 1898 – 12 พฤศจิกายน ค.ศ. 1969) เป็นนักปฏิวัติ นักการเมือง และนักทฤษฏีชาวจีน เขาเป็นประธานคณะกรรมาธิการสามัญประจำสภาแห่งสภาประชาชนแห่งชาติจีน ตั้งแต่ปี ค.ศ. 1954 ถึง ค.ศ. 1959 รองประธานคนที่หนึ่งของพรรคคอมมิวนิสต์จีน ตั้งแต่ปี ค.ศ. 1956 ถึง ค.ศ. 1966 และประธาน(ประธานาธิบดี)แห่งสาธารณรัฐประชาชนจีน ประมุขแห่งรัฐโดยนิตินัยของจีน ตั้งแต่ปี ค.ศ. 1959 ถึง ค.ศ. 1968 ในช่วงที่เขาดำเนินนโยบายฟื้นฟูเศรษฐกิจในประเทศจีน
เป็นเวลา 15 ปี ประธานหลิวเป็นบุคคลที่ทรงอำนาจมากที่สุดในอันดับสามในประเทศจีน รองจากประธาน เหมาเจ๋อตง และนายกรัฐมนตรี โจว เอินไหลเท่านั้น แต่เดิมได้รับการดูแลเป็นอย่างดีในฐานะผู้สืบทอดตำแหน่งต่อจากเหมา หลิวได้ถูกทำให้เป็นปรปักษ์กับเขาในช่วงต้นปี ค.ศ. 1960 ก่อนการปฏิวัติวัฒนธรรม และตั้งแต่ปี ค.ศ. 1966 เป็นต้นมา ก็ได้วิพากษ์วิจาร์ณ จากนั้นก็ถูกกำจัดโดยเหมา หลิวได้ถูกทำให้หายสาบสูญไปจากชีวิตสาธารณะในปี ค.ศ. 1968 และได้รับการขนานนามว่าเป็น"ผู้บัญชาการแห่งกองบัญชาการชนชั้นกลางจีน" "ผู้เอนเอียงต่อทุนนิยม"(capitalist-roader) ที่สำคัญของจีน และคนทรยศต่อการปฏิวัติ
เขาได้เสียชีวิตลงจากการถูกกระทำและทรมาณอย่างโหดร้ายทารุณในช่วงการปฏิวัติวัฒนธรรม แต่ได้รับการกอบกู้ชื่อเสียงในภายหลังจากเสียชีวิตโดยรัฐบาลของนายเติ้ง เสี่ยวผิง ในปี ค.ศ. 1980 และได้รับการรำลึกถึงว่าเป็นบุคคลสำคัญของชาติ