ข้ามไปเนื้อหา

บ็อบบี ชาร์ลตัน

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
เซอร์
บ็อบบี ชาร์ลตัน
CBE
ชาร์ลตันในปีค.ศ. 1964
ข้อมูลส่วนตัว
ชื่อเต็ม รอเบิร์ต ชาร์ลตัน[1]
วันเกิด 11 ตุลาคม ค.ศ. 1937(1937-10-11)
สถานที่เกิด แอชิงตัน นอร์ทัมเบอร์แลนด์ อังกฤษ
วันเสียชีวิต 21 ตุลาคม ค.ศ. 2023(2023-10-21) (86 ปี)
ส่วนสูง 5 ft 8 in (1.73 m)[2]
ตำแหน่ง กองกลาง, กองหน้า
สโมสรเยาวชน
โรงเรียนอีสต์นอร์ทัมเบอร์แลนด์
1953–1956 แมนเชสเตอร์ยูไนเต็ด
สโมสรอาชีพ*
ปี ทีม ลงเล่น (ประตู)
1956–1973 แมนเชสเตอร์ยูไนเต็ด 606 (199)
1974–1975 เพรสตันนอร์ทเอนด์ 38 (8)
1976 วอเตอร์ฟอร์ด 3 (1)
1978 นิวคาสเซิลเคบียูไนเต็ด 1 (0)
1980 เพิร์ทอัซซูรี 3 (2)
1980 แบล็กทาวน์ซิตี 1 (1)
รวม 652 (211)
ทีมชาติ
1953 โรงเรียนชายอังกฤษ 4 (5)
1954 เยาวชนอังกฤษ 1 (1)
1958–1960 อังกฤษ อายุไม่เกิน 23 ปี 6 (5)
1958–1970 อังกฤษ 106 (49)
จัดการทีม
1973–1975 เพรสตันนอร์ทเอนด์
1983 วีแกนแอทเลติก (รักษาการแทน)
เกียรติประวัติ
ตัวแทนของ  อังกฤษ
ฟุตบอลโลก
ชนะเลิศ อังกฤษ 1966
ฟุตบอลชิงแชมป์แห่งชาติยุโรป
อันดับที่ 3 อิตาลี 1968
*นัดที่ลงเล่นและประตูที่ยิงให้แก่สโมสรเฉพาะลีกในประเทศเท่านั้น

เซอร์ รอเบิร์ต ชาร์ลตัน (อังกฤษ: Sir Robert Charlton; 11 ตุลาคม ค.ศ. 1937 – 21 ตุลาคม ค.ศ. 2023) เป็นอดีตนักฟุตบอลอาชีพชาวอังกฤษ ที่เล่นในตำแหน่งกองกลางตัวรุก ปีกซ้าย หรือ กองหน้าตัวกลาง ได้รับการยกย่องอย่างกว้างขวางว่าเป็นผู้เล่นที่ยิ่งใหญ่ที่สุดคนหนึ่งตลอดกาล เขาเป็นสมาชิกของทีมอังกฤษที่ชนะการแข่งขันฟุตบอลโลกปี 1966 ซึ่งเป็นปีที่เขาได้รับรางวัลบัลลงดอร์ ด้วย เขาจบอันดับสองในการลงคะแนนรางวัลบัลลงดอร์ในปี 1967 และ 1968 เขาเล่นฟุตบอลสโมสรเกือบทั้งหมดที่แมนเชสเตอร์ยูไนเต็ด ซึ่งเขาโด่งดังจากสัญชาตญาณในการรุก ความสามารถในการผ่านบอลจากกองกลาง การยิงไกลอันดุเดือดจากทั้งเท้าซ้ายและขวา ความฟิต และความแข็งแกร่ง เขาถูกตักเตือนเพียงสองครั้งในอาชีพของเขา ครั้งหนึ่งกับอาร์เจนตินาในฟุตบอลโลกปี 1966 และอีกครั้งหนึ่งในแมตช์ลีกกับเชลซี ด้วยความสำเร็จทั้งในระดับสโมสรและระดับนานาชาติ เขาเป็นหนึ่งในผู้เล่นเก้าคนที่คว้าแชมป์ฟุตบอลโลก ยูฟ่า ยูโร เปี้ยนคัพและบัลลงดอร์แจ็ค พี่ชายของเขา ซึ่งเคยอยู่กับทีมที่คว้าแชมป์ฟุตบอลโลกเช่นกัน เคยเล่นตำแหน่งกอง หลัง ให้กับลีดส์ยูไนเต็ดและเคยเป็นผู้จัดการทีมสาธารณรัฐไอร์แลนด์ เป็นเวลา 10ปี

ชาร์ลตันเกิดที่เมืองแอชิงตัน นอร์ธัมเบอร์แลนด์ ลงเล่นนัดแรกให้กับทีมชุดใหญ่ของแมนเชสเตอร์ ยูไนเต็ด ในปี 1956 ด้วยวัย 18 ปี และในไม่ช้าเขาก็ได้เป็นผู้เล่นตัวจริง ซึ่งในช่วงเวลานั้นเขาได้เป็นแชมป์ดิวิชัน 1 ในปี 1957 จากนั้นเขาก็รอดชีวิตจากเหตุการณ์ภัยพิบัติทางอากาศมิวนิก เมื่อวันที่ 6 กุมภาพันธ์ 1958 หลังจากได้รับการช่วยเหลือจากแฮร์รี เกร็กก์ ผู้รักษาประตูของทีม;ชาร์ลตันเป็นผู้รอดชีวิตคนสุดท้ายของยูไนเต็ดจากอุบัติเหตุครั้งนี้ หลังจากช่วยยูไนเต็ดคว้าแชมป์เอฟเอคัพ ในปี 1963 และฟุตบอลลีกในปี 1965 และ 1967 เขาได้เป็นกัปตันทีมแทนเดนิส ลอว์ กัปตันทีมตัวจริงที่ได้รับบาดเจ็บก่อนการแข่งขัน คว้าแชมป์ยูโรเปียนคัพที่สนามเวมบลีย์ ในปี 1968 เขาทำได้ 2 ประตูจากทั้งหมด 4 ประตูในรอบชิงชนะเลิศช่วยให้พวกเขากลายเป็นสโมสรจากอังกฤษทีมแรกที่ชนะการแข่งขัน ชาร์ลตันออกจากแมนเชสเตอร์ยูไนเต็ดหลังจบฤดูกาล 1972–73 มาเป็นผู้จัดการทีมเพรสตันนอร์ทเอนด์ในฤดูกาล 1973–74

รางวัล

[แก้]

สโมสร

[แก้]
แมนเชสเตอร์ยูไนเต็ด

ทีมชาติ

[แก้]

รางวัลส่วนตัว

[แก้]

อ้างอิง

[แก้]
  1. ↑ "Robert CHARLTON". Companies House. สืบค้นเมื่อ 1 May 2019.
  2. ↑ Strack-Zimmermann, Benjamin. "Bobby Charlton (Player)". www.national-football-teams.com (ภาษาอังกฤษ). สืบค้นเมื่อ 2022-12-12.

แหล่งข้อมูลอื่น

[แก้]
เข้าถึงจาก "https://th.wikipedia.org/w/index.php?title=บ็อบบี_ชาร์ลตัน&oldid=11934434"