ธงชาติอิตาลี

สาธารณรัฐสังคมนิยมอิตาลี
การใช้	ธงราชการ และ ธงเรือราชการ
สัดส่วนธง	2:3
ประกาศใช้	ค.ศ. 1943
ลักษณะ	ธงชาติอิตาลี.
การใช้	ธงกองทัพ และ ธงนาวี
สัดส่วนธง	2:3
ประกาศใช้	ค.ศ. 1944
ลักษณะ	ธงชาติอิตาลี กลางธงมีรูปนกอินทรีสีเทาเข้มจับขวานมัดหวาย (fasci littori).

ราชอาณาจักรอิตาลี
การใช้	ธงพลเรือน และ ธงเรือพลเรือน
สัดส่วนธง	2:3
ประกาศใช้	ค.ศ. 1861 (ซาร์ดิเนีย ค.ศ. 1851)
ลักษณะ	ธงชาติอิตาลี กลางมีรูปตราอาร์มแห่งแคว้นซาวอยภายใต้มงกุฎ.
การใช้	ธงราชการ ธงเรือราชการ และ ธงนาวี
สัดส่วนธง	2:3
ประกาศใช้	ค.ศ. 1861 (ซาร์ดิเนีย ค.ศ. 1851)
ลักษณะ	ธงสามสีอันเป็นธงชาติอิตาลี กลางมีโล่จากตราอาร์มแห่ง แคว้นซาวอย.
การใช้	ธงกองทัพ
สัดส่วนธง	1:1
ประกาศใช้	ค.ศ. 1861 (ซาร์ดิเนีย ค.ศ. 1848)
ลักษณะ	ธงราชการราชอาณาจักรอิตาลี สัดส่วน 1:1

ธงชาติอิตาลี
	อิตาลี: "Il Tricolore"
การใช้	ธงชาติ
สัดส่วนธง	2:3 (ธงกองทัพ 1:1)
ประกาศใช้	1 มกราคม พ.ศ. 2491
ลักษณะ	ธงสามสีแบ่งตามแนวตั้ง พื้นสีเขียว-ขาว-แดง ความกว้างเท่ากัน
การใช้	ธงเรือราษฎร์
สัดส่วนธง	2:3
ลักษณะ	ธงชาติอิตาลี กลางธงมีภาพอย่างตรากองทัพเรืออิตาลี แต่ไม่มีรูปมงกุฎ และรูปสิงโตนั้นถือหนังสือแทนดาบ
การใช้	ธงนาวี
สัดส่วนธง	2:3
ประกาศใช้	ธงชาติอิตาลี กลางธงมีตรากองทัพเรืออิตาลี

ธงชาติ สาธารณรัฐอิตาลี (อิตาลี: Il Tricolore) มีลักษณะเป็นธงสามสี รูปสี่เหลี่ยมผืนผ้า กว้าง 2 ส่วน ยาว 3 ส่วน ภายในแบ่งเป็นสามแถบตามแนวตั้ง เป็นสีต่างๆ เรียงจากด้านคันธงตามลำดับ คือ สีเขียว สีขาว และสีแดง

วิวัฒนาการ

ยุคนโปเลียน

ราชอาณาจักรอิตาลี

ระหว่าง ค.ศ. 1848 ถึง ค.ศ. 1861, ช่วงเวลาของสงครามประกาศอิสรภาพ และ การรวมชาติอิตาลี (ประกอบด้วย แคว้นเวเนโต, รัฐพระสันตะปาปา (โรม), เตรนตีโน และ ตรีเยสเต, ภายใต้การนำของ ขบวนการชาตินิยมอิตาลี (Italia irredenta), เป็นการรวบตัวรัฐต่างๆเข้าเป็นรัฐชาติสมัยใหม่ ในปีค.ศ. 1866, 1870, และ 1918 ตามลำดับ); ในช่วงเวลาดังกล่าวเรียกว่า การวมชาติอิตาลี, เป็นปฐมบทในการใช้, ธงสามสี เป็นสัญลักษณ์ในการเคลื่อนไหวต่อสู้เพื่ออิสรภาพ และ การสร้างรัฐชาติสมัยใหม่.^[2]

ธงแถบเขียว-ขาว-แดง, กลางมีรูปตราอาร์มแห่งแคว้นซาวอย ประกาศใช้ครั้งแรก ในฐานะธงกองทัพของกองทัพบก โดย กองทัพปิเยมอนต์แห่งราชอาณาจักรซาร์ดิเนียเมื่อ ค.ศ. 1848. ระหว่างการประกาศอิสรภาพของลอมบาร์ด-เวเนเชียน, โดยชารล์ส อัลเบิรต์แห่งซาร์ดิเนีย กล่าวว่า "... in order to show more clearly with exterior signs the commitment to Italian unification, We want that Our troops ... have the Savoy shield placed on the Italian tricolour flag."^[3] ตราอาร์มแห่งราชวงศ์ซาวอย กางเขนสีขาวบนอาร์มสีแดงภายในขอบสีน้ำเงิน, สีน้ำเงิน หมายถึง พระราชวงศ์ซาวอย, ทั้งนี้มิได้อ้างอิงตามหลักมุทราศาสตร์.^[4] ประกาศใช้อย่างเป็นทางการตามพระบรมราชโองการ ค.ศ. 1851.

ธงพระอิสริยยศสมเด็จพระราชาธิบดีแห่งซาร์ดิเนีย ค.ศ. 1834–1848
ธงพระอิสริยยศสมเด็จพระราชาธิบดีแห่งอิตาลี ค.ศ. 1861-1870
ธงพระอิสริยยศสมเด็จพระราชาธิบดีแห่งอิตาลี
ธงพระอิสริยยศมกุฎราชกุมาร

รัฐฟาสซิสต์

ข้อบังคับและธรรมเนียมปฏิบัติ

สีธง

	Number	RGB	CMYK	HSV	Hex
Fern Green	17-6153 TC	0-146-70	100-0-52-43	149-100-057	#009246
Bright White	11-0601 TC	241-242-241	0-0-0-5	120-000-095	#F1F2F1
Flame Scarlet	18-1662 TC	206-43-55	0-79-73-19	365-079-081	#CE2B37

ความหมายสีธง

การปรากฏความหมายของธงสามสีที่เป็นธงชาติอิตาลีในทุกวันนี้ เริ่มมีขึ้นครั้งแรกในธงชาติ สาธารณรัฐซิสปาดานา (อิตาลี: Repubblica Cispadana) เมื่อ ค.ศ. 1796 (พ.ศ. 2339) ซึ่งเป็นช่วงภายหลังจากการยกทัพเข้ามาในอิตาลีของกองทัพฝรั่งเศส ภายใต้การนำของนายพลนโปเลียน โบนาปาร์ต ในยุคนั้นสาธารณรัฐขนาดเล็กจำนวนมากถูกจัดตั้งขึ้นตามรูปแบบของพรรคจาโคแบงในประเทศฝรั่งเศส และเกือบทั้งหมดนั้นก็ใช้ธงของตัวเองที่มีลักษณะคล้ายธงสามสีของฝรั่งเศส ผิดกันแต่ว่ามีสีบางสีที่แตกต่างกันออกไป สำหรับสาธารณรัฐซิสปาดานานั้นเลือกใช้สีแดงกับสีขาว ซึ่งเป็นสีของธงประจำแคว้นมิลาน และสีเขียว ซึ่งเป็นสีของเครื่องแบบกองทหารแคว้นลอมบาร์เดีย ^[6]

มีอยู่บางกลุ่มที่ให้นิยามความหมายของสีธงชาตินี้เป็นการเฉพาะว่า สีเขียวเป็นตัวแทนของที่ราบและหุบเขาอันเขียวขจีในประเทศอิตาลี สีขาวคือสีขาวหิมะบนเทือกเขาแอลป์ และสีแดงหมายถึงเลือดที่รินไหลในสงครามประกาศเอกราชอิตาลี การให้คำนิยามธงชาติอิตาลีในอีกที่หนึ่ง ซึ่งมีความหมายค่อนข้างอยู่ในเชิงศาสนา โดยอิงจากคุณธรรม 3 อย่าง ในศาสนาคริสต์ (Theological virtues) กล่าวคือ สีเขียว หมายถึง ความหวังใจ (Hope) สีขาวหมาวถึง ความเชื่อมั่น (Faith) และสีแดงหมายถึงความรัก (Charity)

นอกจากนี้ การให้ความหมายสีธงที่ได้รับความนิยมทั่วไปอีกอย่างหนึ่ง ซึ่งถูกนำมาใช้ในบางคราวโดยบรรดาผู้ที่ชื่นชอบในอาหารอิตาลี เป็นการนิยามจากสีเครื่องปรุงที่ปรากฏในอาหารอิตาลี เช่น สีแดงเป็นเครื่องหมายของมะเขือเทศ สีเขียวคือใบโหระพา และสีขาวเป็นสีของเนยแข็งขาวมอซซาเรลลา (mozzarella) สิ่งของเหล่านี้คือสิ่งสามารถพบได้ทั่วไปในอาหารอิตาลียอดนิยมอย่างพิซซ่าและลาซาญา

อ้างอิง

↑ Regio decreto del 25 marzo 1860; see 1860 — La nuova bandiera dei Corpi di Fanteria e Cavalleria Uniformi e Tradizioni, Ministero della Difesa (retrieved 19 January 2013). Note No. 41 of 16 March 1863 (published in the Official Military Journal) is, in effect, an amendment to the 1860 decree with regard to fortresses, towers and military establishments; see 1863 — Bandiere per le fortezze, torri e stabilimenti militari Uniformi e Tradizioni, Ministero della Difesa (retrieved 22 January 2013)
↑ Ghisi, Enrico Il tricolore italiano (1796–1870) Milano: Anonima per l'Arte della Stampa, 1931; see Gay, H. Nelson in The American Historical Review Vol. 37 No. 4 (pp. 750–751), July 1932
↑ "Per viemmeglio dimostrare con segni esteriori il sentimento dell'unione italiana vogliamo che le Nostre truppe ... portino lo scudo di Savoia sovrapposto alla bandiera tricolore italiana." See Lawrence, D.H. (ed. Philip Crumpton) Movements in European History (p. 230) Cambridge University Press, 1989 for an overview
↑ Lo Statuto Albertino Art. 77, dato in Torino addì quattro del mese di marzo l'anno del Signore mille ottocento quarantotto, e del Regno Nostro il decimo ottavo (given in Turin on the fourth of the month of March in the year of our Lord one thousand eight hundred and forty-eight, and of Our Reign the eighteenth)
↑ Foggia della bandiera nazionale e della bandiera di combattimento delle Forze Armate decreto legislativo del Duce della Repubblica Sociale Italiana e Capo del Governo n. 141 del 28 gennaio 1944, XXII EF (GU 107 del 6 maggio 1944 XXII EF)
↑ http://www.quirinale.it/simboli/tricolore/tricolore.htm

ดูเพิ่ม

แหล่งข้อมูลอื่น

ธงชาติอิตาลี ที่ Flags of the World (อังกฤษ)
ธงชาติอิตาลี
รัฐบัญญัติเลขที่ 671 ลงวันที่ 31 ธันวาคม พ.ศ. 2539 (อิตาลี)
ธงชาติอิตาลี จากเว็บไซต์สำนักประธานาธิบดีสาธารณรัฐอิตาลี
Centro Italiano Studi Vessillologici (อิตาลี)
ดวงตราไปรษณียากรที่ระลึก เนื่องในโอกาสครบรอบ 200 ปี ธงชาติอิตาลี

บทความธงขององค์กรหรือรัฐนี้ยังเป็นโครง คุณสามารถช่วยวิกิพีเดียได้โดยการเพิ่มเติมข้อมูล

[1] Regio decreto del 25 marzo 1860; see 1860 — La nuova bandiera dei Corpi di Fanteria e Cavalleria Uniformi e Tradizioni, Ministero della Difesa (retrieved 19 January 2013). Note No. 41 of 16 March 1863 (published in the Official Military Journal) is, in effect, an amendment to the 1860 decree with regard to fortresses, towers and military establishments; see 1863 — Bandiere per le fortezze, torri e stabilimenti militari Uniformi e Tradizioni, Ministero della Difesa (retrieved 22 January 2013)

[2] Ghisi, Enrico Il tricolore italiano (1796–1870) Milano: Anonima per l'Arte della Stampa, 1931; see Gay, H. Nelson in The American Historical Review Vol. 37 No. 4 (pp. 750–751), July 1932

[3] "Per viemmeglio dimostrare con segni esteriori il sentimento dell'unione italiana vogliamo che le Nostre truppe ... portino lo scudo di Savoia sovrapposto alla bandiera tricolore italiana." See Lawrence, D.H. (ed. Philip Crumpton) Movements in European History (p. 230) Cambridge University Press, 1989 for an overview

[4] Lo Statuto Albertino Art. 77, dato in Torino addì quattro del mese di marzo l'anno del Signore mille ottocento quarantotto, e del Regno Nostro il decimo ottavo (given in Turin on the fourth of the month of March in the year of our Lord one thousand eight hundred and forty-eight, and of Our Reign the eighteenth)

[Forze_Armate'_1944-5] Foggia della bandiera nazionale e della bandiera di combattimento delle Forze Armate decreto legislativo del Duce della Repubblica Sociale Italiana e Capo del Governo n. 141 del 28 gennaio 1944, XXII EF (GU 107 del 6 maggio 1944 XXII EF)

[6] ttp://www.quirinale.it/simboli/tricolore/tricolore.htm

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

ด ค ก ธงชาติของประเทศและดินแดนในทวีปยุโรป
ประเทศ	กรีซ โครเอเชีย จอร์เจีย¹ เช็กเกีย ซานมารีโน เซอร์เบีย ไซปรัส¹ เดนมาร์ก ตุรกี¹ นครรัฐวาติกัน นอร์เวย์ เนเธอร์แลนด์ บอสเนียและเฮอร์เซโกวีนา บัลแกเรีย เบลเยียม เบลารุส โปรตุเกส โปแลนด์ ฝรั่งเศส ฟินแลนด์ มอนเตเนโกร มอลโดวา มอลตา มาซิโดเนียเหนือ โมนาโก ยูเครน เยอรมนี รัสเซีย¹ โรมาเนีย ลักเซมเบิร์ก ลัตเวีย ลิกเตนสไตน์ ลิทัวเนีย สเปน สโลวาเกีย สโลวีเนีย สวิตเซอร์แลนด์ สวีเดน สหราชอาณาจักร นอร์เทิร์นไอร์แลนด์ เวลส์ สกอตแลนด์ อังกฤษ ออสเตรีย อันดอร์รา อาเซอร์ไบจาน¹ อิตาลี เอสโตเนีย แอลเบเนีย ไอซ์แลนด์ ไอร์แลนด์ ฮังการี
รัฐที่ได้รับการรับรองอย่างไม่สมบูรณ์	ทรานส์นีสเตรีย คอซอวอ อับฮาเซีย นากอร์โน-คาราบัค นอร์เทิร์นไซปรัส เซาท์ออสซีเชีย
องค์กรระหว่างประเทศ	สหภาพยุโรป
1. มีพื้นที่ทั้งในทวีปยุโรปและในทวีปเอเชีย