จังหวัดซีลางังดาเบา
ไปยังการนำทาง
ไปยังการค้นหา
จังหวัดซีลางังดาเบา | |
|---|---|
จังหวัด | |
 อ่าวปูฮาดา จังหวัดซีลางังดาเบา | |
 ธง | |
| สมญา: | |
| เพลง: Banwa na Madayaw | |
 ที่ตั้งในประเทศฟิลิปปินส์ | |
| ประเทศ |  ฟิลิปปินส์ |
| เขต | ดาเบา |
| ก่อตั้ง | 8 พฤษภาคม ค.ศ. 1967 |
| เมืองหลัก | มาตี |
| การปกครอง | |
| • ประเภท | ซังกูเนียงปันลาลาวีกัน |
| • ผู้ว่าราชการจังหวัด | Nelson Dayanghirang (PDP-Laban) |
| • รองผู้ว่าราชการจังหวัด | Niño Uy (PDP-Laban) |
| พื้นที่[3] | |
| • ทั้งหมด | 5,679.64 ตร.กม. (2,192.92 ตร.ไมล์) |
| อันดับพื้นที่ | 14 จาก 81 |
| ความสูงจุดสูงสุด (ภูเขาฮามีกีตัน) | 1,620 เมตร (5,310 ฟุต) |
| ประชากร (ค.ศ. 2015) | |
| • ทั้งหมด | 558,958 คน |
| • อันดับ | 54 จาก 81 |
| • ความหนาแน่น | 98 คน/ตร.กม. (250 คน/ตร.ไมล์) |
| • อันดับความหนาแน่น | 70 จาก 81 |
| เขตการปกครอง | |
| • นคร | มาตี |
| • เทศบาล | |
| • บารังไกย์ | 183 |
| • Districts | 1st and 2nd districts of Davao Oriental |
| เขตเวลา | UTC+8 (PHT) |
| รหัสไปรษณีย์ | 8200–8210 |
| ไอดีดี : รหัสโทรศัพท์ | +63 (0)87 |
| รหัส ISO 3166 | PH |
| ภาษา | |
| เว็บไซต์ | www |
จังหวัดซีลางังดาเบา (เซบัวโน: Sidlakang Dabaw) เป็นจังหวัดในเขตดาเบา ประเทศฟิลิปปินส์ มีเมืองศูนย์กลางคือมาตี เป็นจังหวัดที่อยู่ทางทิศตะวันออกสุดของประเทศ โดยจุดตะวันออกสุดคือแหลมปูซัน ตั้งอยู่ที่เทศบาลคารากา แหลมนี้ติดกับทะเลฟิลิปปินในมหาสมุทรแปซิฟิก
จังหวัดซีลางังดาเบามีชื่อเสียงสำหรับแหล่งเพาะปลูกมะพร้าวรายใหญ่ของประเทศ จนได้รับสมญาว่า เมืองแห่งมะพร้าวของฟิลิปปินส์[1][2]
ภูมิอากาศ[แก้]
จังหวัดซีลางังดาเบามีฤดูฝนที่ยาวนาน และมีฤดูร้อนที่สั้น ฝนตกมากในช่วงเดือนพฤศจิกายน-มกราคม โดยเฉพาะบริเวณพื้นที่ชายฝั่ง[4]
| ข้อมูลภูมิอากาศของจังหวัดซีลางังดาเบา | |||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| เดือน | ม.ค. | ก.พ. | มี.ค. | เม.ย. | พ.ค. | มิ.ย. | ก.ค. | ส.ค. | ก.ย. | ต.ค. | พ.ย. | ธ.ค. | ทั้งปี |
| อุณหภูมิสูงสุดเฉลี่ย °C (°F) | 30.5 (86.9) |
31.0 (87.8) |
32.0 (89.6) |
32.8 (91) |
32.2 (90) |
31.8 (89.2) |
31.3 (88.3) |
31.5 (88.7) |
31.8 (89.2) |
32.3 (90.1) |
31.8 (89.2) |
31.3 (88.3) |
31.69 (89.05) |
| อุณหภูมิต่ำสุดเฉลี่ย °C (°F) | 23.7 (74.7) |
23.9 (75) |
24.1 (75.4) |
24.7 (76.5) |
24.8 (76.6) |
24.6 (76.3) |
24.4 (75.9) |
24.5 (76.1) |
24.4 (75.9) |
24.4 (75.9) |
24.4 (75.9) |
24.2 (75.6) |
24.34 (75.82) |
| วันที่มีฝนตกโดยเฉลี่ย | 15 | 11 | 13 | 11 | 15 | 17 | 15 | 14 | 13 | 15 | 15 | 13 | 167 |
| แหล่งที่มา: Storm247 [5] | |||||||||||||
อ้างอิง[แก้]
- ↑ 1.0 1.1 Duallo, Neela (31 July 2009). "1st Mindanao Coconut Summit takes centerstage in coco capital of RP". PIA Archive News Reader. Philippine Information Agency. คลังข้อมูลเก่า เก็บจาก แหล่งเดิม เมื่อ 28 March 2016. สืบค้นเมื่อ 19 March 2016.
Being the number one coconut producer in the country, the province of Davao Oriental, the local government unit of Mati and the Mindanao Business Council has taken the initiative in addressing the today's plight of the coconut industry, initiate moves to save the industry, and help the coconut farmers so they can hold on, continue to cultivate their land, and bring back the glory of the product that has given both comfort and challenge to the economic lives of the people of the province.
Unknown parameter|deadurl=ignored (help) - ↑ 2.0 2.1 "Davao Oriental Gov Malanyaon joins GMA in Spain". Mindanao News and Information Cooperative Center. Davao Oriental Information Office. 30 November 2007. สืบค้นเมื่อ 19 March 2016.
As the “coconut capital” of the Philippines, Davao Oriental produces one billion nuts annually covering a total crop area of 154,000 hectares. The major products exported by the province through the International Copra Exporter’s Corporation are crude oil and copra pellets. Records show that export of 816,863 metric tons of crude oil and pellets from 1997 to 2001 is valued at $185.7 million. Davao Oriental is also the top producer of abaca fiber in Southern Mindanao. A total of 7,110 hectares is planted to abaca with production volume of 7,500 metric tons. The provincial government says that another 200,000 hectares is being targeted for the expansion of abaca production. Abaca plantations are located in the municipalities of Manay, Baganga, Cateel, Boston, Tarragona, Lupon, Banaybanay and in the City of Mati, the proivince’s capital.
- ↑ "List of Provinces". PSGC Interactive. Makati City, Philippines: National Statistical Coordination Board. คลังข้อมูลเก่า เก็บจาก แหล่งเดิม เมื่อ 21 January 2013. สืบค้นเมื่อ 15 April 2014. Unknown parameter
|deadurl=ignored (help) - ↑ Lancion, Jr., Conrado M.; cartography by de Guzman, Rey (1995). "The Provinces; Davao Oriental". Fast Facts about Philippine Provinces (The 2000 Millenium ed.). Makati, Metro Manila, Philippines: Tahanan Books. p. 70. ISBN 971-630-037-9. สืบค้นเมื่อ 28 April 2016.
- ↑ "Weather forecast for Davao Oriental, Philippines". Storm247.com. StormGeo AS, Nordre Nøstekaien 1, N-5011 Bergen, Norway: StormGeo AS. สืบค้นเมื่อ 28 April 2016.CS1 maint: location (link)
แหล่งข้อมูลอื่น[แก้]
วิกิมีเดียคอมมอนส์มีสื่อเกี่ยวกับ จังหวัดซีลางังดาเบา
ดูข้อมูลทางภูมิศาสตร์ที่เกี่ยวข้องกับ จังหวัดซีลางังดาเบา ที่ OpenStreetMap- Davao Oriental wants Hamiguitan declared as world heritage site
- Philippine Standard Geographic Code
- News from Davao Oriental
วิกิมีเดียคอมมอนส์มีสื่อเกี่ยวกับ 
ดูข้อมูลทางภูมิศาสตร์ที่เกี่ยวข้องกับ  |
จังหวัดตีโมกอากูซัน, จังหวัดตีโมกซูรีเกา |
| ||
| จังหวัดดาเบาเดโอโร | 
|
ทะเลฟิลิปปิน | ||
| ||||
| ||||
| จังหวัดตีโมกดาเบา / อ่าวดาเบา | ทะเลฟิลิปปิน |
