อิลยาส
อิลยาส | |
|---|---|
| إلياس เอลียาห์ | |
 อิลยาส ในการประดิษฐ์ตัวอักษรอิสลาม ตามด้วยอะลัยฮิสสะลาม (ขอความสันติจงมีแด่ท่าน) | |
| มีชื่อเสียงจาก | การเป็นนบีตามความศรัทธาของอิสลาม |
| ผู้ดำรงตำแหน่งก่อน | ซุลัยมาน |
| ผู้สืบตำแหน่ง | อัลยะสะอ์ |
อิลยาส (อาหรับ: إلياس) เป็นนบีและเราะซูลของอัลลอฮ์ ที่ได้รับการส่งมาเพื่อนำทางชาวอิสราเอล ท่านได้รับภารกิจให้มาเป็นนบีเพื่อป้องกันไม่ให้ผู้คนกราบไหว้รูปเคารพ[1] นบีอิบาสเป็นนบีก่อนนบีอัลยะสะอ์[2] นักวิชาการอิสลามบางคนเชื่อว่า นบีอิลยาสมาจากบุตรหลานของนบีฮารูน (อาโรน)[3]
ชาวมุสลิมบางคนเชื่อว่า นบีอิลยาสยังมีชีวิตอยู่และเข้าร่วมฮัจญ์ทุกปีพร้อมกับนบีคิฎิร[4] ชาวมุสลิมบางคนเชื่อว่า นบีอิลยาสจะกลับมาในวันโลกาวินาศ[5]
ชื่อ และสายตระกูล
[แก้]ชื่อของท่านนบีอิลยาสปรากฏอยู่ 2 ครั้งในพระคัมภีร์อัลกุรอาน คือในกุรอาน 37:123 และกุรอาน 6:85 และอิบน์ กะษีร กล่าวว่า อิลยาส และ อิลยาซีน เป็นสองชื่อสำหรับชายคนเดียว ดังนั้นชาวอาหรับจึงต่อท้าย "นูน" ในหลายชื่อและแทนที่ด้วยชื่ออื่น[6] โดยคำว่า อิลยาซีน (อาหรับ: إلياسين หรือ إل ياسين) มีกล่าวไว้ในกุรอาน 37:130 (ป.ล. นักแปลอัลกุรอานชาวไทยมักแปล “อิลยาซีน” ว่า “วงศ์วานของยาซีน” และนักตัฟซีรบางคนก็อรรถธิบายอย่างเดียวกัน)[ต้องการอ้างอิง] ส่วนในเรื่องเชื้อสาย หรือตระกูลของท่านนบีอิลยาส อิบน์ อิสฮาก และอัฏเฏาะบารี กล่าวว่า แท้จริงแล้วอิลยาส บุตรยาซีน สืบเชื้อสายจากฟันฮาศ (เฟเนหัส) บุตรอัลยะอาซัร (เอเลอาซาร์) บุตรฮารูน (อะลัยฮิมัสสะลาม)[7] และอิบน์ อับบาส กล่าวว่า อิลยาส เป็นลุงของอัลยะสะอ์[8]
ช่วงชีวิต
[แก้]ในแหล่งที่มาของอิสลาม ชื่อเต็มของ นบีอิลยาส คือ อิลยาส อิบน์ ยาซีน[9] เหนื่องจากใน กุรอาน 37:130 นบีอิลยาส ถูกเรียกว่า อิลยาซีน[10] เรื่องราวของนบีอิลยาส บางส่วนยังกล่าวถึงในหะดีษของอิสลามด้วย เช่นการสาปแช่งชาวอิสราเอลด้วยความแห้งแล้งโดย นบีอิลยาส,[11] การรักษานบีอัลยะสะอ์,[12] และการต่อสู้กับกษัตริย์อาหับ[13]
ตามแหล่งที่มาของอิสลามและคัมภีร์ไบเบิลมากมาย นบีอิลยาส (อ.) ยังมีชีวิตอยู่และขึ้นไปบนท้องฟ้า[14] อย่างไรก็ตาม อิบน์ กะษีร ไม่ยอมรับหะดีษเหล่านี้และถือว่าหะดีษเหล่านี้อยู่ในหมู่อิสรออีลลียาต[15] ใน มุอ์ญัม อัลบุลดาน, ยากูต อัลหะมะวีย์ กล่าวถึงหลุมฝังศพของนบีอิลยาส (อ.) ในบะอ์ลาบัก[16]ต่อมามีการสร้างศาลเจ้าเหนือหลุมฝังศพนี้ แต่สร้างขึ้นเพื่ออุทิศให้แก่ "ไอลา" แม้ว่าชาวบ้านจะเชื่อว่าเป็นหลุมฝังศพของนบีอิลยาส (อ.)[17]
ความเป็นนบี
[แก้]นบีอิลยาสได้รับการกล่าวถึงเป็นครั้งแรกในฐานะนบี ในอัลอันอาม 6:85[18] ท่านเชิญชวนกลุ่มชนของท่านที่อาศัยอยู่ในบะอ์ลาบัก ให้นับถือพระเจ้าองค์เดียว เชื่อฟังอัลลอฮ์ และละทิ้งบาป[19] งานหลักของท่านคือป้องกันการบูชารูปเคารพ[20] หลังจากที่ท่านทรงเผชิญกับความอดอยากของประชาชาติของท่านเป็นเวลาหลายปี ท่านสาปแช่งพวกเขาด้วยความแห้งแล้งและประชาชาติอดอยาก[21] เรื่องเล่าของนบีอิลยาสในคัมภีร์อัลกุรอาน และความเชื่อของชาวมุสลิม ยุคหลังนั้นคล้ายคลึงกันอย่างใกล้ชิดกับในคัมภีร์ฮีบรู และวรรณกรรมมุสลิมที่บันทึกสาส์นเบื้องต้นของนบีอิลยาสว่าเกิดขึ้นในช่วงรัชสมัยของอาหับ และ เยเซเบล เช่นเดียวกับอาหัสยาห์ [a] ร่างของนบีอิลยาสได้รับการระบุร่วมกับนบี และ นักบุญ อื่น ๆ รวมทั้ง นบีอิดรีส ซึ่งนักวิชาการ บางคนเชื่อว่าเป็นอีกชื่อหนึ่งของนบีอิลยาส[24] และคิดร์[25] ต่อมา ตำนานของอิสลาม ได้พัฒนาการของนบีอิลยาส ซึ่งเสริมแต่งคุณลักษณะของท่านอย่างมาก และวรรณกรรมที่ไม่มีหลักฐานบางอย่างทำให้นบีอิลยาสมีสถานะเป็นครึ่งมนุษย์ครึ่งมะลาอิกะฮ์[26] นบีอิลยาสยังปรากฏในงานวรรณกรรมยุคต่อมา รวมทั้ง ฮัมซะนะมะ[27]
อัลกุรอาน
[แก้]นบีอิลยาสได้รับการกล่าวถึงในอัลกุรอาน ซึ่งเล่าถึงคำเทศนาของท่านอย่างรวบรัด อัลกุรอานบรรยายว่า นบีอิลยาสบอกให้กลุ่มชนของท่านมาสักการะบูชาอัลลอฮ์และเลิกนับถือบะอ์ลา ซึ่งเป็นเทวรูปหลักของพื้นที่ อัลกุรอานกล่าวว่า:[1]
และแท้จริง อิลยาสนั้นเป็นคนหนึ่งในบรรดาเราะซูล เมื่อเขากล่าวแก่หมู่ชนของเขาว่า พวกท่านไม่ยำเกรงอัลลอฮ์ดอกหรือ? พวกท่านเคารพสักการะบะอ์ลา และพวกท่านทอดทิ้งผู้ทรงเลิศยิ่งแห่งปวงผู้สร้างกระนั้นหรือ? อัลลอฮ์คือพระเจ้าของพวกท่าน และพระเจ้าของบรรพบุรุษของพวกท่านแต่เก่าก่อน
— ซูเราะฮ์ อัศศ็อฟฟาต 123–126
คัมภีร์กุรอานระบุชัดเจนว่าคนในกลุ่มชนส่วนใหญ่ของนบีอิลยาส ปฏิเสธนบีและยังคงปฏิบัติตามรูปเคารพ อย่างไรก็ตาม กล่าวถึงว่ามีผู้รับใช้ที่อุทิศตนของอัลลอฮ์ จำนวนน้อยในหมู่พวกเขาที่ติดตามนบีอิลยาส ศรัทธาในอัลลอฮ์และสักการะพระเจ้า อัลกุรอานกล่าวว่า "แต่พวกเขาได้ปฏิเสธเขา ดังนั้น พวกเขาจะถูกนำมาลงโทษอย่างแน่นอน นอกจากปวงบ่าวของอัลลอฮ์ผู้บริสุทธิ์ใจ และเราได้ปล่อยทิ้งไว้ (เกียรติคุณ) แก่เขาในกลุ่มชนรุ่นหลัง ๆ "[28][29] ในอัลกุรอาน อัลลอฮ์ทรงยกย่องนบีอิลยาสใน 2 ประการ:
ศานติจงมีแด่อิลยาซีน (หรือบ้างว่า วงศ์วานของยาซีน) แท้จริง เช่นนั้นแหละเราจะตอบแทนผู้กระทำความดีทั้งหลาย แท้จริง เขาเป็นคนหนึ่งในปวงบ่าวของเราผู้ศรัทธา
นักตัฟซีรหลายคน รวมทั้ง อับดุลลอฮ์ ยูซุฟ อะลี ได้เสนอความเห็นในอายะฮ์ที่ 85 โดยกล่าวว่า อิลยาส, ซะกะรียา, ยะฮ์ยา และ อีซา ล้วนเชื่อมโยงกันทางจิตวิญญาณ อับดุลลอฮ์ ยูซุฟ อะลี กล่าวว่า "กลุ่มที่สามไม่ได้ประกอบด้วยผู้ลงมือปฏิบัติ แต่เป็นผู้ประกาศความจริง ผู้ซึ่งดำเนินชีวิตอย่างสันโดษ ฉายาของพวกเขาคือ: "ผู้ชอบธรรม" พวกเขาสร้างกลุ่มที่เชื่อมต่อกันรอบนบีอีซา นบีซะกะรียาเป็นบิดาของนบียะฮ์ยาซึ่งถูกเรียกว่า "อิลยาส ซึ่งจะมาจาก" (มธ. 11:14); และกล่าวกันว่าอิลยาสได้อยู่และพูดคุยกับนบีอีซาที่การแปลงร่างบนภูเขา (มธ. 17:3)"[31]
แม้ว่านักวิชาการมุสลิม ส่วนใหญ่เชื่อว่า นบีอิลยาสเทศนาในอิสราเอล แต่ผู้วิจารณ์อัลกุรอานในยุคแรก ๆ บางคนระบุว่านบีอิลยาสถูกส่งไปยังบะอ์ลาบัก ในเลบานอน[32] นักวิชาการสมัยใหม่ปฏิเสธคำกล่าวอ้างนี้ โดยระบุว่าความเชื่อมโยงของเมืองนี้กับนบีอิลยาสน่าจะเกิดจากครึ่งแรกของชื่อเมืองว่า บะอ์ลา ซึ่งเป็นเทพที่นบีอิลยาสเตือนให้คนของเขาหยุดบูชา นักวิชาการที่ปฏิเสธการระบุเมืองของนบีอิลยาสกับเมืองบะอ์ลาบัก ให้เหตุผลเพิ่มเติมว่าเมืองบะอ์ลาบัก ไม่ได้กล่าวถึงพร้อมกับคำบรรยายของนบีอิลยาส ในคัมภีร์กุรอานหรือคัมภีร์ฮีบรู[33]
ความตาย
[แก้]เมื่อเวลาผ่านไปภัยแล้งก็ลุกลามและล้มตายเป็นอันมาก เมื่อพวกเขาเห็นว่าตนเองถูกทำร้าย เสียใจกับการกระทำที่ผ่านมา จึงหันไปหานบีอิลยาส (อ.) และตอบรับคำเชิญของท่าน[34] จากนั้นเนื่องจากดุอาอ์ของนบีอิลยาส (อ.) เกิดฝนตกหนักและแผ่นดินก็อิ่ม อย่างไรก็ตาม หลังจากนั้นไม่นาน ผู้คนก็ลืมพันธสัญญากับ พระเจ้า และกลับไปกราบไหว้รูปเคารพ เมื่อนบีอิลยาสเห็นเช่นนี้ ท่านทูลขอต่ออัลลอฮ์ถึงความตายของท่านเอง แต่อัลลอฮ์ได้ส่งราชรถเพลิงมาให้ท่านและท่านก็ขึ้นไปบนท้องฟ้าและเลือกนบีอัลยะสะอ์ ซึ่งเป็นลูกศิษย์ของท่านเป็นรอง[35] นบีอิลยาส ไม่ค่อยเกี่ยวข้องกับวันกิยามะฮ์[36] อย่างไรก็ตาม ชาวมุสลิมบางคนเชื่อว่า นบีอิลยาส จะกลับมาพร้อมกับนบีคิฎิร ในช่วงท้ายของเวลา[5]
มรดก
[แก้]วรรณกรรม และ ประเพณีของชาวมุสลิมเล่าว่า นบีอิลยาสเผยแพร่ศาสนาที่อาณาจักรอิสราเอล ซึ่งปกครองโดย อาหับ และต่อมาคือ อาหัสยาห์ บุตรชายของเขา ท่านถูกเรียกว่า "นบีแห่งทะเลทราย—เหมือนนบียะฮ์ยา " [37] เชื่อกันว่านบีอิลยาสเผยแพร่ศาสนาด้วยความกระตือรือร้นต่ออาหับและเยเซเบล ภรรยาของเขา ซึ่งตามความเชื่อของชาวมุสลิมมีส่วนรับผิดชอบต่อการบูชารูปเคารพเท็จ ในบริเวณนี้ ชาวมุสลิมเชื่อว่าเป็นเพราะคนส่วนใหญ่ปฏิเสธที่จะฟังนบีอิลยาส นบีอัลยะสะอ์จึงต้องประกาศสาส์นจากอัลลอฮ์ แก่ชาวอิสราเอลต่อไปหลังจากท่าน [38]
นบีอิลยาส กลายเป็นเรื่องตำนานและนิทานพื้นบ้านในวัฒนธรรมมุสลิม ซึ่งมักจะเกี่ยวข้องกับการพบปะกับนบีอัลคิฎิร ตามรายงานของมุสลิม นบีมุฮัมมัด ได้พบกับนบีอิลยาสในมักกะฮ์ [39] ในเวทย์มนต์ของอิสลาม นบีอิลยาส มีความเกี่ยวข้องอย่างใกล้ชิดกับนบีอัลคิฎิร หะดีษบทหนึ่งรายงานว่าอิลยาสและนบีคิฎิร พบกันทุกปีในกรุงเยรูซาเล็ม เพื่อเดินทางไปฮัจญ์ที่มักกะฮ์ [40] นบีอิลยาส ปรากฏตัวใน ฮัมซะนะมะ หลายครั้งเช่นกัน ซึ่งท่านถูกพูดถึงว่าเป็นพี่ชายของนบีคิฎิร เช่นเดียวกับผู้ที่ดื่มจากน้ำทิพย์แห่งความเยาว์วัย [41]
อ้างอิง
[แก้]- ↑ 1.0 1.1 อัลกุรอาน 37:123–126
- ↑ Ibn Kathir, Stories of the Prophets, p. 474
- ↑ Ṣadīq Ḥasan Khān, Fatḥ al-bayān, vol. 5, p. 594.
- ↑ "The relationship between Hazrat Khidr & Hazrat Ilyas". www.thesunniway.com (ภาษาอังกฤษแบบบริติช). สืบค้นเมื่อ 2021-08-11.
- ↑ 5.0 5.1 "Islamic View of the Coming/Return of Jesus". islamicperspectives.com. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 23 September 2015. สืบค้นเมื่อ 14 September 2015.
- ↑ ตัฟซีร อิบน์ กะษีร
- ↑ แม่แบบ:استشهاد ويب
- ↑ ตัฟซีร อิบน์ อับบาส
- ↑ Ṭabarī, Tārīkh al-umam wa l-mulūk, vol. 1, p. 273.
- ↑ "Surah As-Saffat - 130". quran.com. สืบค้นเมื่อ 2021-08-11.
- ↑ Kings 1, chapter 17.
- ↑ Kings 2, Chapter 2.
- ↑ Kings 1, chapter 18.
- ↑ Kings 2, Chapter 2; Quṭb al-Dīn al-Rāwandī, Qiṣaṣ al-anbīyāʾ, vol. 2, p. 119; Ṭabarī, Tārīkh al-umam wa l-mulūk, vol. 1, p. 274.
- ↑ Ibn Kathīr, Qiṣaṣ al-anbīyāʾ, vol. 2, p. 243.
- ↑ Yāqūt al-Ḥamawī, Muʿjam al-buldān, vol. 1, p. 454.
- ↑ "Religious Shrines in Lebanese Bekaa (Part 2)". Nour Al Islam (ภาษาอังกฤษแบบอเมริกัน). 2018-12-07. สืบค้นเมื่อ 2022-05-22.
- ↑ "Surah Al-An'am - 85". quran.com. สืบค้นเมื่อ 2021-08-11.
- ↑ Ashʿarī, al-Maqālāt wa l-firaq, p. 173.
- ↑ Maqdisī, al-Bidaʾ wa l-tārīkh, vol. 3, p. 99; Ṭabrisī, Majmaʿ al-bayān, vol. 8, p. 713.
- ↑ Ṭabarī, Jāmiʿ al-bayān, vol. 23, p. 59-60; Thaʿlabī, Qiṣaṣ al-anbīyāʾ, p. 223.
- ↑ 4 Kings, 2:11
- ↑ Abdullah Yusuf Ali, The Holy Qur'an: Text, Translation and Commentary, Note 4112
- ↑ Message of the Qur'an, M. Asad, Commentary on 19: 56–57
- ↑ Dimensions of Islam, F. Schuon, index. Sayyidna Khizr
- ↑ Encyclopedia of Islam, Vol. III, H-Iram
- ↑ Adventures of Amir Hamza, J. Seyller, p. 240
- ↑ Quran 37:127–128
- ↑ อัลกุรอาน 37:127–128
- ↑ อัลกุรอาน 37:129–132
- ↑ Abdullah Yusuf Ali, The Holy Qur'an: Text, Translation and Commentary, Note. 905"
- ↑ Stories of the Prophets, Ibn Kathir, Story of Elias and Elisha
- ↑ Historical Dictionary of Prophets in Islam, B. M. Wheeler, Baalbek
- ↑ Ṭabarī, Jāmiʿ al-bayān, vol. 23, p. 59-60. Thaʿlabī, Qiṣaṣ al-anbīyāʾ, p. 223.
- ↑ Ṭabarī, Jāmiʿ al-bayān, vol. 23, p. 59-60. Thaʿlabī, Qiṣaṣ al-anbīyāʾ, p. 223.
- ↑ C. Glasse. "Elijah". Concise Encyclopedia of Islam
- ↑ Abdullah Yusuf Ali, Holy Qur'an: Text, Translation, Commentary, Note on Elijah
- ↑ Stories of the Prophets, Ibn Kathir, Stories of Elias and Elisha
- ↑ Historical Dictionary of Prophets in Islam and Judaism, B. M. Wheeler, Elijah: "Muslim exegetes report that the prophet Muhammad and a band of followers once met Elijah on a journey outside Mecca. Elijah served the prophet with food from heaven and then left on a cloud heading for the heavens"
- ↑ Historical Dictionary of Prophets in Islam and Judaism, B. M. Wheeler, Elijah: "It is reported by Ibn Kathir that every year during the month of Ramadan in Jerusalem, the prophets Elijah and Khidr meet..."
- ↑ The Adventures of Amir Hamza, trans. M. A. Farooqi, cf. List of Characters: Ilyas or Prophet Elias
อ้างอิงผิดพลาด: มีป้ายระบุ <ref> สำหรับกลุ่มชื่อ "lower-alpha" แต่ไม่พบป้ายระบุ <references group="lower-alpha"/> ที่สอดคล้องกัน