รถไฟใต้ดินเวียนนา
| รถไฟใต้ดินเวียนนา | |
|---|---|
 โครงข่ายรถไฟฟ้าเวียนนา | |
 | |
| ข้อมูลทั่วไป | |
| ที่ตั้ง | เวียนนา |
| ประเภท | รถไฟใต้ดิน |
| จำนวนสาย | 5 |
| จำนวนสถานี | 104 |
| ผู้โดยสารต่อวัน | 1,300,000 (2009)[1] |
| ผู้โดยสารต่อปี | 534.4 ล้านคน (2010)[2] |
| เว็บไซต์ | Wiener Linien |
| การให้บริการ | |
| เริ่มดำเนินงาน | 8 พฤษภาคม ค.ศ. 1976 |
| ผู้ดำเนินงาน | Wiener Linien |
| ระยะห่าง | 2–15 นาที |
| ข้อมูลทางเทคนิค | |
| ระยะทาง | 74.6 km (46.4 mi)[1] |
| รางกว้าง | 1,435 mm (4 ft 8 1⁄2 in) |
| การจ่ายไฟฟ้า | 750 V DC รางที่สามและระบบจ่ายไฟฟ้าเหนือหัว |
| ความเร็วสูงสุด | 85 km/h (53 mph) |
รถไฟใต้ดินเวียนนา (เยอรมัน: U-Bahn Wien) เป็นระบบรถไฟใต้ดินในกรุงเวียนนา ประกอบด้วย 5 เส้นทาง รวมระยะทาง 74.6 กิโลเมตร (46.4 ไมล์)[1][3] จำนวน 101 สถานี[1] มีผู้โดยสารมาใช้บริการมากกว่า 1.3 ล้านคนต่อปี[1][2]
โครงข่าย
[แก้]มีโครงข่ายทั้งหมด 5 เส้นทาง (ยู 1 - ยู 4 และยู 6) 101 สถานี รวมสถานีเปลี่ยนเส้นทาง 9 สถานี ระยะทางทั้งสิ้น 75 กิโลเมตร (47 ไมล์)[3] นอกจากนี้ ยังมีโครงการส่วนต่อขยายที่จะทำให้เสร็จภายใน ค.ศ. 2019 อีกด้วย
| เส้นทาง | สี | สถานีปลายทาง | ระยะทาง | จำนวนสถานี |
|---|---|---|---|---|
|
แดง | รอยมันน์พลัทซ์ – เลโอพอลเดา | 14.6 กิโลเมตร (9.1 ไมล์) | 19 |
|
ม่วง | คาร์ลสพลัทซ์ – เซชตัท | 16.7 กิโลเมตร (10.4 ไมล์) | 20 |
|
ส้ม | อ็อททาคริง – ซิมเมอริง | 13.5 กิโลเมตร (8.4 ไมล์) | 21 |
|
เขียว | ฮึทเทิลด็อร์ฟ – ไฮลีเกินชตัท | 16.5 กิโลเมตร (10.3 ไมล์) | 20 |
|
น้ำตาล | ซีเบินเฮียร์เทิน – โฟลริทส์ด็อร์ฟ | 17.4 กิโลเมตร (10.8 ไมล์) | 24 |
ระบบรถไฟฟ้า
[แก้]-
รุ่นยู -
รุ่นยู 1 -
รุ่นยู 2 -
ภายในรถรุ่นยู 1 -
รุ่นวี -
ภายในรถรุ่นวี -
รุ่นอี 6/ซี 6 -
รุ่นที -
รุ่นที 1 -
ภายในรถรุ่นที 1
โครงการขยายระบบเพิ่มเติม
[แก้]การขยายครั้งที่ 4 (2010–2017)
[แก้]แผนการขยายระบบอูบานครั้งที่ 4 ของเวียนนาเริ่มต้นขึ้นในปี 2001 โดยมีโครงการย่อย 2 โครงการที่ได้รับการยืนยันคือ
- การขยายสาย U2 จากอัสเพิร์นชตราสเซอ ไปถึง ฟลุกเฟลด์ อัสเพิร์น แล้วเสร็จและเปิดให้บริการในวันที่ 5 ตุลาคม 2013[4][5]
- การขยายสาย U1, 4.6 กิโลเมตร (2.9 ไมล์)* จากรอยมันพลัทซ์ ไปถึง โอเบอร์ลา คาดการว่าจะเสร็จภายในปี 2017[6]
การขยายครั้งที่ 5
[แก้]ในสัญญาระบบรถไฟปัจจุบัน งานออกแบบสำหรับทศวรรษถัดไปได้รับการยืนยัน โดยมีการพูดคุยเปิดประเด็นเกี่ยวกับการขยายครั้งที่ 5 ของสาย U6 ไปทางทิศเหนือออกจาก ฟลอริสดอร์ฟ [1] เนื่องจากปัญหาการจราจรที่จุดเข้าเมืองจำเป็นที่จะต้องได้รับการแก้ไข โดยอาจตะต้องดูว่าจะขยายไปถึงขอบเมืองหรือออกไปนอกเมืองอีกครั้งหนึ่ง
ดูเพิ่ม
[แก้]หมายเหตุ
[แก้]- ↑ 1.0 1.1 1.2 1.3 1.4 1.5 Hödl, J: Das Wiener U-Bahn-Netz, Wiener Linien, 2009.
- ↑ 2.0 2.1 "A Look at the Company - Wiener Linien - Abridged Annual Report 2010" (PDF). wienerlinien.at (pdf) (ภาษาอังกฤษ). Wiener Linien. 2010. p. 2. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิม (PDF)เมื่อ 2012-08-16. สืบค้นเมื่อ 2013-09-20.
- ↑ 3.0 3.1 "Wiener Linien - Company Profile" (ภาษาอังกฤษ). Wiener Linien. สืบค้นเมื่อ 2013-09-20.[ลิงก์เสีย]
- ↑ "U2 auf verlängerter Strecke unterwegs" [U2 Route Extended] (ภาษาเยอรมัน). Wiener Linien. 6 October 2013. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2014-02-03. สืบค้นเมื่อ 2014-04-05.
- ↑ "U2-Verlängerung eröffnet" [U2 extension opened] (ภาษาเยอรมัน). ORF Wien. 5 October 2013. สืบค้นเมื่อ 2014-03-09.
- ↑ "Wien metro line U1 to be extended to Oberlaa". Railway Gazette International. สืบค้นเมื่อ 2012-04-03.[ลิงก์เสีย]
อ้างอิง
[แก้]- เยอรมัน
- Johann Hödl: Das Wiener U-Bahn Netz, Wiener Linien, 2009
- Johann Walter Hinkel: U-Bahnen von 1863 bis 2010, N.J. Schmid Verlagsgesellschaft, 2004
แหล่งข้อมูลอื่น
[แก้]
- A map of Vienna's Schnellverbindungen (Quick Connections), consisting of underground lines, S-Bahn lines, the Lokalbahn Wien-Baden and the City Airport Train (CAT) is available in PDF format: www.wienerlinien.at เก็บถาวร 2011-08-12 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน
- ข้อมูลตารางเวลาและแผนก่อสร้าง[ลิงก์เสีย]
- รถไฟฟ้าเวียนนาในภาษาเยอรมันและอังกฤษ
- รถไฟฟ้าชานเมืองเวียนนาในภาษาเยอรมันและอังกฤษ
- รายชื่อสถานีรถไฟฟ้า เก็บถาวร 2011-10-03 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน (ไฟล์ pdf)
- รูปภาพของรถไฟฟ้าเวียนนา
- ภาพและข้อมูลของรถไฟฟ้าเวียนนา
ระบบขนส่งมวลชนในเวียนนา | ||
|---|---|---|
 | ||
