พิณ (เครื่องดนตรีพื้นบ้านอีสาน)
พิณ เป็นเครื่องดนตรีประเภทเครื่องดีดแบบหนึ่ง มีหลายชนิดแตกต่างตามท้องที่ ในภาคอีสานของประเทศไทย พิณอาจมีชื่อเรียกแตกต่างกันไปตามท้องถิ่น เช่น "ซุง" หรือ "เต่ง" และมีลักษณะคล้าย "ซึง" ของภาคเหนือ หรือมีรูปร่างคล้ายกีตาร์แต่มีขนาดเล็กกว่า จัดเป็นเครื่องดนตรีประเภทเครื่องสาย โดยทั่วไปมี 3 สาย ในบางท้องถิ่นอาจมี 2 หรือ 4 สาย บรรเลงโดยการดีดด้วยวัสดุทีเป็นแผ่นบาง เช่นไม้ไผ่เหลา หรืออาจใช้ปิ้กกีตาร์ดีดก็ได้ สมัยก่อนจะเล่นเครื่องเดียวเพื่อเกี้ยวสาว ปัจจุบันมักใช้บรรเลงในวงดนตรีโปงลาง วงดนตรีลำซิ่ง หรือวงดนตรีลูกทุ่ง[1]ลายเดี่ยวพิณได้แก่1.ลายปู่ป๋าหลาน (ทองใส ทับถนน) 2.ลายสุดสะแนน (ทางสร้อย)
อ้างอิง
[แก้]- ↑ ความรู้ทั่วไปเรื่องพิณ, ชมรมศิลปวัฒนธรรมอีสาน จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย
ดูเพิ่ม
[แก้] | บทความเพลง ดนตรี หรือ เครื่องดนตรีนี้ยังเป็นโครง คุณสามารถช่วยวิกิพีเดียได้โดยการเพิ่มเติมข้อมูล |