ลิเกป่า

ลิเกป่า หรือ ลิเกรำมะนา หรือ ลิเกบก หรือ แขกแดง เป็นการละเล่นพื้นเมืองของชาวปักษ์ใต้ของไทย ลิเกป่านิยมแถบจังหวัดพัทลุง กระบี่ ตรัง นครศรีธรรมราช สงขลา สตูล ใช้เครื่องดนตรีประกอบด้วย กลองรำมะนา หรือ โทน 2 - 3 ใบ ฉิ่ง ปี่ ฉิ่ง 1 คู่ กรับ 1 คู่ บางคณะอาจจะมีโหม่ง และทับด้วย ลิเกป่ามีนายโรงเช่นเดียวกับหนังตะลุง และมโนราห์ และโร สำหรับการแสดงก็คล้ายกับโรงมโนราห์ ผู้แสดงลิเกป่า คณะหนึ่งมีประมาณ 6 - 8 คน ถ้ารวมลูกคู่ด้วยก็จะมีจำนวนคนพอ ๆ กับมโนราห์หนึ่งคณะ การแสดงจะเริ่มด้วยการโหมโรง "เกริ่นวง" ต่อจากเกริ่นวงแขกขาวกับแขกแดงจะออกมาเต้นและร้องประกอบ โดยลูกคู่จะรับไปด้วย หลังจากนั้นจะมีผู้ออกมาบอกเรื่อง แล้วก็จะเริ่มแสดงเลย

อ้างอิง

ลิเกป่า โดยสำนักงานวัฒนธรรมจังหวัดระนอง^{[ลิงก์เสีย]}

บทความวัฒนธรรมนี้ยังเป็นโครง คุณสามารถช่วยวิกิพีเดียได้โดยการเพิ่มเติมข้อมูล

ด ค ก มรดกภูมิปัญญาทางวัฒนธรรมของชาติ สาขาศิลปะการแสดง โดยกระทรวงวัฒนธรรม
ดนตรีและเพลงร้อง	วงสะล้อ ซอ ปิน ซอล้านนา หมอลำพื้น หมอลำกลอน ลำผญา เพลงโคราช ดิเกร์ ฮูลู ปี่พาทย์ กระจับปี่ เปี๊ยะ ขับเสภา ดนตรีของกลุ่มชาติพันธุ์ลีซู ซอสามสาย เพลงหน้าพาทย์ กันตรึม เจรียง กาหลอ วงปี่จุม วงมังคละ วงมโหรี แคน พิณ กรือโต๊ะ ลำตัด เพลงอีแซว สวดสรภัญญ์ เพลงบอก เพลงเรือแหลมโพธิ์ เค่ง เพลงฉ่อย เพลงเรือ เพลงนา แตรวง โปงลาง กลองอืด
นาฏศิลป์และการละคร	โขน หนังใหญ่ ละครชาตรี โนรา หนังตะลุง ละครใน หุ่นกระบอก ลิเกทรงเครื่อง รำเพลงช้า-เพลงเร็ว แม่ท่ายักษ์-ลิง ละครนอก การแสดงในพระราชพิธี ก้านกกิงกะหร่า ฟ้อนม่านมุ้ยเชียงตา รำฝรั่งคู่ ละครดึกดำบรรพ์ โนราโรงครู มะโย่ง รองเง็ง ฟ้อนเล็บ รำประเลง ฟ้อนกลองตุ้ม ลิเกป่า ฟ้อนโยคีถวายไฟ ระบำสี่บท รำแม่บท รำโทน หนังประโมทัย รำมอญ รำตร๊ด ลำแมงตับเต่าไทเลย
ศิลปะการแสดง ช่างฝีมือดั่งเดิม วรรณกรรมพื้นบ้าน กีฬาภูมิปัญญาไทย แนวปฏิบัติทางสังคม พิธีกรรมและงานเทศกาล ความรู้และแนวปฏิบัติเกี่ยวกับธรรมชาติและจักรวาล ภาษา มรดกภูมิปัญญาทางวัฒนธรรม