ไตรเพเลนนามีน

ไตรเพเลนนามีน
ข้อมูลทางคลินิก
ชื่อทางการค้า	Pyribenzamine
AHFS/Drugs.com	Multum Consumer Information
MedlinePlus	a601044
ช่องทางการรับยา	ปาก, ฉีดเข้าหลอดเลือดดำ
รหัส ATC	D04AA04 (WHO) R06AC04;
กฏหมาย
สถานะตามกฏหมาย	In general: ℞ (Prescription only);
ข้อมูลเภสัชจลนศาสตร์
การเปลี่ยนแปลงยา	ตับ ปฏิกิริยาไฮดร๊อกซิเลชัน และ glucuronidation
ครึ่งชีวิตทางชีวภาพ	4–6 ชั่วโมง
การขับออก	ไต
ตัวบ่งชี้
	ชื่อตามระบบ IUPAC N,N-dimethyl-N'-(phenylmethyl)-N'-pyridin-2-ylethane-1,2-diamine;
เลขทะเบียน CAS	91-81-6 ; 154-69-8 (monohydrochloride); 22306-05-4 (ไฮโดรคลอไรด์); 57116-36-6 (maleate); 6138-56-3 (ซิเตรต);
PubChem CID	5587;
IUPHAR/BPS	7318;
DrugBank	DB00792 ;
ChemSpider	5385 ;
UNII	3C5ORO99TY;
KEGG	D08645 ;
ChEMBL	CHEMBL1241 ;
ECHA InfoCard	100.001.910
ข้อมูลทางกายภาพและเคมี
สูตร	C16H21N3
มวลต่อโมล	255.365 g·mol−1
แบบจำลอง 3D (JSmol)	Interactive image;
	SMILES CN(C)CCN(CC1=CC=CC=C1)C2=NC=CC=C2;
	InChI InChI=1S/C16H21N3/c1-18(2)12-13-19(16-10-6-7-11-17-16)14-15-8-4-3-5-9-15/h3-11H,12-14H2,1-2H3 ; Key:UFLGIAIHIAPJJC-UHFFFAOYSA-N ;
(verify)
สารานุกรมเภสัชกรรม

ไตรเพเลนนามีน (อังกฤษ: Tripelennamine) เป็นยาที่ใช้เป็นยาแก้คันและยาแก้แพ้รุ่นที่หนึ่ง

ไตรเพเลนนามีนได้รับการจดสิทธิบัตรใน ค.ศ. 1946 โดย Carl Djerassi และเพื่อนร่วมงานที่ทำงานใน CIBA ที่รัฐนิวเจอร์ซีย์^[2]

ไตรเพเลนนามีนไม่มีให้บริการในประเทศสหรัฐ^[3]

อ้างอิง

↑ Goldfrank LR, Flomenbaum N (2006). Goldfrank's toxicologic emergencies. McGraw-Hill Professional. p. 787. ISBN 978-0-07-147914-1. สืบค้นเมื่อ 27 November 2011.
↑ Landau R, Achilladelis B, Scriabine A (1999). Pharmaceutical Innovation: Revolutionizing Human Health (ภาษาอังกฤษ). Chemical Heritage Foundation. ISBN 978-0-941901-21-5.
↑ "Drugs@FDA: FDA-Approved Drugs". คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ November 4, 2016.

บทความเภสัชกรรมและยานี้ยังเป็นโครง คุณสามารถช่วยวิกิพีเดียได้โดยการเพิ่มเติมข้อมูล

[GoldfrankFlomenbaum2006-1] Goldfrank LR, Flomenbaum N (2006). Goldfrank's toxicologic emergencies. McGraw-Hill Professional. p. 787. ISBN 978-0-07-147914-1. สืบค้นเมื่อ 27 November 2011.

[2] Landau R, Achilladelis B, Scriabine A (1999). Pharmaceutical Innovation: Revolutionizing Human Health (ภาษาอังกฤษ). Chemical Heritage Foundation. ISBN 978-0-941901-21-5.

[Drugs@FDA-3] "Drugs@FDA: FDA-Approved Drugs". คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ November 4, 2016.

[1]

[2]

[3]

ด ค ก สารต้านฮิสตามีน (R06)
Aminoalkyl ethers	โบรมาซีน คาร์บิน็อกซามีน คลีมาสทีน คลอร์เพน็อกซามีน ไดเฟนิลพิราลีน ไดเฟนไฮดรามีน ด็อกซิลามีน Orphenadrine Phenyltoloxamine
ทดแทน Alkylamine	บรอมเฟนิรามีน คลอร์เฟนามีน เดกซ์บรอมเฟนิรามีน (+pseudoephedrine) เดกซ์คลอเฟนิรามีน (+betamethasone) ไดเมตินดีน เฟนิรามีน ทาลาสทีน
ทดแทน Ethylenediamine	คลอโรพิรามีน ฮีสตาไพร์โรดีน เมพิรามีน เมทาพิริลีน ไตรเพเลนนามีน
Phenothiazine derivatives	อะลิเมมาซีน Fenethazine ไฮดรอกซีเอทิลโปรเมทาซีน ไอโซไทเพนดิล มีควิตาซีน เมทไดลาซีน โอโซเมมาซีน โปรเมทาซีน
Piperazine derivatives	บิวคลิซีน เซทิไรซีน เลโวเซทิริซีน คลอร์ไซคลิซีน Cinnarizine ไซคลิซีน Hydroxyzine เมคลิซีน ออกซาโตไมด์
ใช้งานทั่วกาย	แอนตาโซลีน Azanator อะซาตาดีน ไซโปรเฮปตาดีน เดปโตรพีน อีบาสทีน Emedastine อีพินาสทีน คีโตติเฟน Latrepirdine เมบไฮโดรลิน ไมโซลาสทีน Olopatadine เฟนินดามีน ไพเมตไทซีน ปิร์โรบิวตามีน Quifenadine รูปาตาดีน ไตรโพรลิดีน เฉพาะจุด (อะคริวาสทีน แอสเทมมีโซล อะเซลาสทีน Bilastine เดสลอร์อาตาดีน เฟกโซเฟนาดีน ลอราตาดีน เทอร์เฟนาดีน)
ใช้งานเฉพาะจุด	บามิพีน คลอโรพิรามีน คลอร์เพน็อกซามีน คลีมาสทีน ไดเมตินดีน ไดเฟนไฮดรามีน ไอโซไทเพนดิล เมพิรามีน โปรเมทาซีน ทีนาลิดีน