เฮนรี จอห์น เทมเพิล ไวเคานต์พาเมอร์สตันที่ 3
ไวเคานต์พาเมอร์สตัน | |
|---|---|
 ไวเคานต์พาเมอร์สตัน ปี 1855 | |
| นายกรัฐมนตรีแห่งสหราชอาณาจักร | |
| ดำรงตำแหน่ง 6 กุมภาพันธ์ 1855 – 19 กุมภาพันธ์ 1858 | |
| กษัตริย์ | พระนางเจ้าวิกตอเรีย |
| ก่อนหน้า | เอิร์ลแห่งแอเบอร์ดีน |
| ถัดไป | เอิร์ลแห่งดาร์บีย์ |
| ดำรงตำแหน่ง 12 มิถุนายน 1859 – 18 ตุลาคม 1865 | |
| กษัตริย์ | พระนางเจ้าวิกตอเรีย |
| ก่อนหน้า | เอิร์ลแห่งดาร์บีย์ |
| ถัดไป | เอิร์ลรัสเซลล์ |
| ข้อมูลส่วนบุคคล | |
| เกิด | 20 ตุลาคม ค.ศ. 1784 เวสต์มินสเตอร์ อังกฤษ |
| เสียชีวิต | 18 ตุลาคม ค.ศ. 1865 (80 ปี) ฮาร์ตฟอร์ดเชอร์ อังกฤษ |
| ศาสนา | คริสตจักรแห่งอังกฤษ |
| พรรคการเมือง | พรรควิก เสรีพรรค |
| คู่สมรส | เลดี แมรี่ คาวเพอร์ |
| ลายมือชื่อ |  |
เฮนรี จอห์น เทมเพิล ไวเคานต์พาเมอร์สตันที่ 3 (อังกฤษ: Henry John Temple, 3rd Viscount Palmerston) เป็นรัฐบุรุษและนักการเมืองชาวอังกฤษผู้ได้ดำรงตำแหน่งนายกรัฐมนตรีสองสมัยในช่วงกลางศตวรรษที่ 19 และยังเคยเป็นรัฐมนตรีการสงคราม รัฐมนตรีต่างประเทศ ตลอดจนรัฐมนตรีปิตุภูมิ เขามักได้รับการเรียกโดยชื่อเล่นว่า "แพม" หรือ "พังพอน"[1] เขาทำงานอยู่ในรัฐบาลเป็นระยะเวลายาวนานกว่า 58 ปี ตั้งแต่ ค.ศ. 1807 จนอสัญกรรมใน ค.ศ. 1865 โดยเริ่มงานการเมืองครั้งแรกกับพรรคทอรี ก่อนที่จะย้ายไปพรรควิกในทศวรรษที่ 1830 ในวาระที่สองของการเป็นนายกรัฐมนตรี เขาถือเป็นนายกรัฐมนตรีคนแรกจากพรรคเสรีที่จัดตั้งขึ้นใหม่
เขาดำรงตำแหน่งนายกรัฐมนตรีในช่วงที่สหราชอาณาจักรกำลังเรืองอำนาจในเวทีโลก และเป็นช่วงเวลาที่สหราชอาณาจักรมีชัยเหนือจีนในสงครามฝิ่นครั้งที่สองและเกิดสนธิสัญญานานกิง หลังจากสงครามกับจีนสิ้นสุดลง รัฐบาลของพาเมอร์สตันก็ต้องมุ่งความสนใจไปยังสงครามกลางเมืองอเมริกา โดยได้สนับสนุนฝ่ายสมาพันธรัฐอเมริกา ซึ่งต้องการแยกตัวจากสหรัฐอเมริกาที่นำโดยประธานาธิบดีอับราฮัม ลินคอล์น เนื่องจากหากสหรัฐอ่อนแอลงจะกลายเป็นผลดีต่อสหราชอาณาจักร[2][3] อย่างไรก็ตาม ข้าวโพดจากสหรัฐฯยังมีความจำเป็นต่ออังกฤษมากกว่าฝ้ายจากสมาพันธ์ฯ ดังนั้นการเปิดศึกกับสหรัฐโดยตรงอาจได้ไม่คุ้มเสีย[4] นอกจากนี้ รัฐบาลของพาเมอร์สตันได้ส่งกำลังทหารไปประจำยังมณฑลแคนาดา (ขณะนั้นเป็นส่วนหนึ่งของสหราชอาณาจักร) มากขึ้น เนื่องจากถูกชักจูงว่า สหรัฐกับสมาพันธ์อาจจับมือกันรุกรานแคนาดา
อ้างอิง
[แก้]- ↑ Illustration, "One Head Better than Two", from Punch, November 1862, reproduced in Amanda Foreman (2010), A World on Fire, New York: Random House, Part I, "Cotton Is King", Chapter 14, "A Fateful Decision", p. 327.
- ↑ Ridley, p. 552.
- ↑ Kevin Peraino, "Lincoln vs. Palmerston" in Peraino, Lincoln in the World: The Making of a Statesman and the Dawn of American Power (2013) pp 120-69.
- ↑ Thomas Paterson; J. Garry Clifford; Shane J. Maddock (2009). American Foreign Relations: A History to 1920. Cengage Learning. p. 149.
| บริเตนใหญ่ | _(St_Edwards_Crown).svg) | |
|---|---|---|
| สหราชอาณาจักร | พิตต์ ผู้เยาว์ · แอดดิงตัน · พิตต์ ผู้เยาว์ · ลอร์ดเกรนวิลล์ · ดยุกแห่งพอร์ตแลนด์ · เพอร์ซิวัล · เอิร์ลแห่งลิเวอร์พูล · แคนนิง · ไวเคานต์โกดริช · ดยุกแห่งเวลลิงตัน · เอิร์ลเกรย์ · ไวเคานต์เมลเบิร์น · ดยุกแห่งเวลลิงตัน · พีล · ไวเคานต์เมลเบิร์น · พีล · เอิร์ลรัสเซล · เอิร์ลแห่งดาร์บีย์ · เอิร์ลแห่งแอเบอร์ดีน · ไวเคานต์พาเมอร์สตัน · เอิร์ลแห่งดาร์บีย์ · ไวเคานต์พาเมอร์สตัน · เอิร์ลรัสเซล · เอิร์ลแห่งดาร์บีย์ · ดิสราเอลี · แกลดสตัน · เอิร์ลแห่งเบคอนสฟิลด์ · แกลดสตัน · มาร์ควิสแห่งซอลสบรี · แกลดสตัน · มาร์ควิสแห่งซอลส์บรี · แกลดสตัน · เอิร์ลแห่งโรสเบรี · มาร์ควิสแห่งซอลสบรี · บัลโฟร์ · แคมพ์เบลล์-แบนเนอร์มัน · แอสควิธ · จอร์จ · ลอว์ · บอลดวิน · แมกดอนัลด์ · บอลดวิน · แมกดอนัลด์ · บอลดวิน · เชมเบอร์ลิน · เชอร์ชิล · แอตต์ลี · เชอร์ชิล · อีเดน · แมคมิลแลน · ฮิวม์ · วิลสัน · ฮีธ · วิลสัน · คัลลาฮาน · แทตเชอร์ · เมเจอร์ · แบลร์ · บราวน์ · แคเมอรอน · เมย์ · จอห์นสัน · ทรัสส์ · ซูแน็ก · สตาร์เมอร์ | |
 | บทความชีวประวัตินี้ยังเป็นโครง คุณสามารถช่วยวิกิพีเดียได้โดยการเพิ่มเติมข้อมูล |