ตุนอิตั๋น
ตุนอิตั๋น (เซียนยฺหวี ตาน) | |
|---|---|
| 鮮于丹 | |
| ข้อมูลส่วนบุคคล | |
| เกิด | ไม่ทราบ |
| เสียชีวิต | ไม่ทราบ |
| อาชีพ | นายทหาร |
| ตุนอิตั๋น (เซียนยฺหวี ตาน) | |||||||
| อักษรจีนตัวเต็ม | 鮮于丹 | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| อักษรจีนตัวย่อ | 鲜于丹 | ||||||
| |||||||
ตุนอิตั๋น (มีบทบาทระหว่างปี ค.ศ. 214-226) มีชื่อในภาษาจีนกลางว่า เซียนยฺหวี ตาน (จีนตัวย่อ: 鲜于丹; จีนตัวเต็ม: 鮮于丹; พินอิน: Xiānyú Dān) เป็นนายทหารของรัฐง่อก๊กในยุคสามก๊กของจีน เคยเข้าร่วมในการทัพยึดสามเมืองทางใต้ของมณฑลเกงจิ๋วที่นำทัพโดยลิบองในปี ค.ศ. 214 ต่อมาได้เข้าร่วมรบในยุทธการที่อิเหลงในปี ค.ศ. 222
ประวัติ[แก้]
ในปี ค.ศ. 214 เล่าปี่เข้าครอบตรงมณฑลเอ๊กจิ๋ว ซุนกวนจึงให้จูกัดกิ๋นเดินทางไปพบเล่าปี่เพื่อทวงคืนมณฑลเกงจิ๋วที่เล่า "ยืม" ไป แต่เล่าปี่บ่ายเบี่ยงโดยอ้างว่าจะยึดมณฑลเลียงจิ๋วให้ได้ก่อนจึงจะคืนเกงจิ๋วให้ซุนกวน ซุนกวนจึงตั้งขุนนางไปเป็นเจ้าเมืองเตียงสา (長沙 ฉางชา) เลงเหลง (零陵 หลิงหลิง) และฮุยเอี๋ยง (桂陽 กุ้ยหยาง) แต่ถูกกวนอูที่รักษเกงจิ๋วขับไล่กลับมา ซุนกวนโกรธมาก จึงให้ลิบองพร้อมด้วยตุนอิตั๋น สฺวี จง (徐忠) ซุน กุย (孫規) และผู้ใต้บังคับบัญชาคนอื่น ๆ นำกองกำลังเข้าตีสามเมือง[1]
ในปี ค.ศ. 222 เล่าปี่นำทัพจ๊กก๊กเข้าโจมตีง่อก๊กในยุทธการที่อิเหลง ซุนกวนตั้งให้ลกซุนเป็นแม่ทัพใหญ่ (大都督 ต้าตูตู) นำทัพหลัก 50,000 นายไปต้านข้าศึก นายทหารใต้บังคับบัญชาของลกซุนในยุทธการนี้ ได้แก่ จูเหียน พัวเจี้ยง ซงเขียม ฮันต๋ง ชีเซ่ง ตุนอิตั๋น ซุนหวน และคนอื่น ๆ[2]
ในปี ค.ศ. 223 ซุนกวนให้เฮ่อ ฉี (賀齊) พร้อมด้วยบิฮอง ตุนอิตั๋น หลิว เช่า (劉邵) และนายทหารใต้บังคับบัญชาคนอื่น ๆ นำทหารยกไปโจมตีจิ้น จง เจ้าเมืองฉีชุน (蘄春) ที่แปรพักตร์ไปเข้าด้วยรัฐวุยก๊ก ในที่สุดก็เอาชนะและจับเป็นจิ้น จงได้[3][4]
ในปี ค.ศ. 226 ซุนกวนโจมตีอำเภอฉือหยาง (石陽) ในเมืองกังแฮ (江夏 เจียงเซี่ย) ของวุยก๊กที่มีบุนเพ่งเจ้าเมืองกังแฮรักษาอยู่ ซุน ฮฺว่าน (孫奐) ขุนพลของง่อก๊กส่งตุนอิตั๋นให้นำทหาร 5,000 นายไปสกัดทางหฺวายเต้า (淮道) ตัวซุน ฮฺว่านเองพร้อมด้วยอู๋ ชั่ว (吳碩) จาง เหลียง (张梁) และนายทหารคนอื่น ๆ นำทหารอีก 5,000 นายเป็นกองหน้ายกเข้าโจมตีเกาเฉิง (高城) และจับนายทหารของวุยก๊กได้สามคน[5]
ในนิยายสามก๊ก[แก้]
| ตุนอิตั๋น (ฉุนยฺหวี ตาน) 淳于丹 | |||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| นายทหารแห่งง่อก๊ก | |||||||||||||
| ชื่อภาษาจีน | |||||||||||||
| อักษรจีนตัวเต็ม | 淳于丹 | ||||||||||||
| อักษรจีนตัวย่อ | 淳于丹 | ||||||||||||
| |||||||||||||
ในนวนิยายอิงประวัติศาสตร์ในศตวรรษที่ 14 เรื่องสามก๊ก ตุนอิตั๋นมีชื่อในภาษาจีนกลางว่า ฉุนยฺหวี ตาน (จีน: 淳于丹; พินอิน: Chúnyú Dān) ปรากฏเป็นตัวละครในเนื้อเรื่องตอนที่ 84[a] เมื่อซุนกวนตั้งให้ลกซุนเป็นแม่ทัพใหญ่ในการรบต้านเล่าปี่ในยุทธการที่อิเหลง ฮันต๋ง จิวท่าย เล่งทอง และขุนพลคนอื่น ๆ อาสาลกซุนจะยกทหารไปตีค่ายของเล่าปี่ในเวลากลางคืน แต่ลกซุนปฏิเสธทั้งหมดว่าไม่ต้องไป แล้วมอบหมายให้ตุนอิตั๋นยกไปตีค่ายข้าศึกแทน
ตุนอิตั๋นนำทหารยกไปในเวลาพลบค่ำ เมื่อมาถึงค่ายของทัพจ๊กก๊กก็เป็นเวลายามสาม เปาเตียวขุนพลของจ๊กก๊กนำทหารยกออกมารบกับตุนอิตั๋น ตุนอิตั๋นสู้ไม่ได้จึงชักม้าหนี ทันใดนั้นมีเสียงโห่ร้องดังขึ้น เตียงหยง/เตียวยัง (趙融 เจ้า หรง) นำกองกำลังยกมาสกัดทางหนีของตุนอิตั๋น ตุนอิตั๋นหาทางหนีและสูญเสียกำลังทหารไปมากกว่าครึ่ง ระหว่างทางก็เจอทหารชนเผ่าลำมัน (南蠻 หนานหมาน) นำโดยสะโมโขยกจากหลังเขามาสกัดอีก ตุนอิตั๋นหนีออกตัวรอดมาได้จนอยู่ห่างจากค่ายไป 5 ลี้ สามกองกำลังจากจ๊กก๊กยังคงไล่ตามมาด้านหลัง ชีเซ่งและเตงฮองขุนพลของง่อก๊กยกทหารมาช่วยตุนอิตั๋น ตีทหารฝ่ายจ๊กก๊กจนล่าถอยไปและพาตุนอิตั๋นกลับไปที่ค่าย[7][6]
ดูเพิ่ม[แก้]
หมายเหตุ[แก้]
- ↑ ตรงกับสามก๊ก ฉบับเจ้าพระยาพระคลัง (หน) ตอนที่ 65[6]
อ้างอิง[แก้]
- ↑ (...是歳劉備定蜀。權以備已得益州，令諸葛瑾從求荊州諸郡。備不許，曰：「吾方圖涼州，涼州定，乃盡以荊州與吳耳。」權曰：「此假而不反，而欲以虛辭引歳。」遂置南三郡長吏，關羽盡逐之。權大怒，乃遣呂蒙督鮮於丹、徐忠、孫規等兵二萬取長沙、零陵、桂陽三郡；使魯肅以萬人屯巴丘〈巴丘今曰巴陵。〉...) จดหมายเหตุสามก๊ก เล่มที่ 47.
- ↑ (...黃武元年，劉備率大眾來向西界，權命遜為大都督、假節，督朱然、潘璋、宋謙、韓當、徐盛、鮮于丹、孫桓等五萬人拒之。...) จดหมายเหตุสามก๊ก เล่มที่ 58.
- ↑ (...六月，權令將軍賀齊、糜芳、劉邵等襲蘄春，邵等生虜宗。...) จดหมายเหตุสามก๊ก เล่มที่ 47.
- ↑ (...初，晋宗为戏口将，以众叛如魏，还为蕲春太守，图袭安乐，取其保质。权以为耻忿，因军初罢，六月盛夏、出其不意，诏齐督麋芳、鲜于丹等袭蕲春，遂生虏宗。...) จดหมายเหตุสามก๊ก เล่มที่ 60.
- ↑ (...黄武五年，权攻石阳，奂以地主，使所部将军鲜于丹帅五千人先断淮道。自帅吴硕、张梁五千人为军前锋，降高城，得三将。...) จดหมายเหตุสามก๊ก เล่มที่ 51.
- ↑ 6.0 6.1 "สามก๊ก ตอนที่ ๖๕". วัชรญาณ. สืบค้นเมื่อ July 3, 2023.
- ↑ สามก๊ก (ซันกั๋วเหยี่ยนอี้) ตอนที่ 84.
- ตันซิ่ว (ศตวรรษที่ 3). จดหมายเหตุสามก๊ก (ซันกั๋วจื้อ).
- ล่อกวนตง (ศตวรรษที่ 14). สามก๊ก (ซันกั๋วเหยี่ยนอี้).