เลียงจิ๋ว

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
มณฑลของราชวงศ์ฮั่นตะวันออกในปี ค.ศ. 189

เลียงจิ๋ว ในภาษาจีนกลางเรียกว่า เหลียงโจว[1] (涼州) เป็นมณฑลทางตะวันตกเฉียงเหนือของจีนโบราณ ในบริเวณที่เป็นมณฑลกานซู่ในปัจจุบัน ทางตะวันออกติดกับมณฑลซือลี่[1]

ประวัติศาสตร์[แก้]

แผนที่ของสงครามฮั่น-ซฺยงหนู

การก่อตั้ง[แก้]

บริเวณที่เป็นมณฑลเลียงจิ๋วถูกยึดครองโดยชาวจีนฮั่นเมื่อราวทศวรรษ 120 ก่อนคริสตกาลในช่วงสงครามฮั่น-ซฺยงหนู และก่อตั้งในฐานะมณฑลในอีกหลายสิบปีต่อมา เส้นทางเหอซีทำหน้าที่เชื่อมจีนเข้ากับภูมิภาคตะวันตก ซึ่งช่วยรักษาส่วนสำคัญของเส้นทางสายไหมเข้าสู่เอเชียกลาง

กบฏชาวเกี๋ยง[แก้]

สิ้นสุดการปกครองภายใต้ราชวงศ์ฮั่น[แก้]

ในปี ค.ศ. 184 เกิดกบฏในมณฑลเลียงจิ๋วขึ้นในเวลาไล่เลี่ยกับกบฏโพกผ้าเหลือง[2] ราชวงศ์ฮั่นกระทำการทัพเพื่อจะชิงพื้นที่คืนแต่ยังไม่รู้ผล และในปี ค.ศ. 189 เลียงจิ๋วกลายเป็นรัฐขุนศึกอิสระโดยพฤตินัยที่ปกครองโดยหันซุยและม้าเท้ง ขุนศึกโจโฉเริ่มรุกมณฑลเลียงจิ๋วในปี ค.ศ. 211 ได้รับชัยชนะครั้งสำคัญในยุทธการที่ตงก๋วน และพิชิตทั้งมณฑลได้ในปี ค.ศ. 215

อ้างอิง[แก้]

  1. 1.0 1.1 de Crespigny, Rafe (2016). Fire over Luoyang: A History of the Later Han Dynasty 23-220 AD. Leiden: Brill. p. 26. ISBN 9789004325203. สืบค้นเมื่อ 28 April 2018.
  2. de Crespigny, p. 14.