จีนโกก้าง
ชาวจีนโกก้างหรือชาวโกก้าง (จีน: 果敢族; พินอิน: Guŏgăn Zú) เป็นกลุ่มชาติพันธุ์ในประเทศพม่า เป็นชาวจีนที่พูดภาษาจีนกลาง[1] อาศัยใน พื้นที่ปกครองตนเองโกก้าง.[2] ใน พ.ศ. 2540 ประมาณว่ามีชาวโกก้าง รวมทั้งที่อพยพมาใหม่จากยูนนานคิดเป็น 30-40 % ของชาวพม่าเชื้อสายจีนทั้งหมด[3]
ประวัติศาสตร์
[แก้]ชาวโกก้างส่วนใหญ่เป็นลูกหลานของกลุ่มชนที่พูดภาษาจีนที่อพยพเข้ามาในรัฐฉานเมื่อประมาณพุทธศตวรรษที่ 23 ในช่วงนั้น กองทัพของชาวจีนตระกูลหยางได้อพยพมาพร้อมราชวงศ์หมิงจากนานกิงมายังยูนนาน แล้วต่อมาได้อพยพมายังรัฐฉานในพม่า จัดตั้งรัฐที่เรียกโกก้าง ระหว่าง พ.ศ. 2503 - 2532 พื้นที่ถูกปกครองโดยพรรคคอมมิวนิสต์พม่า เมื่อพรรคสลายตัวไป พื้นที่นี้กลายเป็นพื้นที่ปกครองตนเอง กลุ่มนี้มีกองกำลังติดอาวุธในชื่อกองทัพพันธมิตรประชาธิปไตยแห่งชาติเมียนมาร์ ในเดือนสิงหาคม พ.ศ. 2552 กลุ่มนี้ได้ปะทะกับกองทัพพม่าในเหตุการณ์ที่เรียกเหตุการณ์โกก้าง
อ้างอิง
[แก้]- ↑ พม่ามีกลุ่มชาวจีนที่ไม่ใช่ชาวโกก้างซึ่งพูดภาษาจีนแบบยูนนาน ภาษาจีนกวางตุ้ง ภาษาฮากกา และภาษาจีนไหหลำ ดู Mya Than (1997). "The Ethnic Chinese in Myanmar and their Identity". ใน Leo Suryadinata (บ.ก.). Ethnic Chinese as Southeast Asians. Singapore: Institute of Southeast Asian Studies. pp. 117–8. ISBN 981-3055-58-8.
- ↑ Ng Han Guan. "Ethnic rebels flee Myanmar, abandoning weapons and uniforms for safe haven in south China". Chicago Tribune. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2009-09-04. สืบค้นเมื่อ 30 August 2009.
- ↑ Mya Than (1997). "The Ethnic Chinese in Myanmar and their Identity". ใน Leo Suryadinata (บ.ก.). Ethnic Chinese as Southeast Asians. Singapore: Institute of Southeast Asian Studies. pp. 119–20. ISBN 981-3055-58-8.
ดูเพิ่ม
[แก้] กลุ่มชาติพันธุ์ในประเทศพม่า | |
|---|---|
| กะชีน (12) | |
| กะยา (9) | |
| กะเหรี่ยง (11) | |
| ชีน (53) |
|
| พม่า (9) | |
| มอญ (1) | |
| ยะไข่ (7) | |
| ชาน (33) | |
| อื่น ๆ | |