ผลต่างระหว่างรุ่นของ "สมาคมประชาชาติแห่งเอเชียตะวันออกเฉียงใต้"

เขมร:	សមាគមប្រជាជាតិអាស៊ីអាគ្នេយ៍
จีน:	东南亚国家联盟
ทมิฬ:	தென்கிழக்காசிய நாடுகளின் கூட்டமைப்பு
ไทย:	สมาคมประชาชาติแห่งเอเชียตะวันออกเฉียงใต้
พม่า:	အရှေ့တောင်အာရှနိုင်ငံများအသင်း
ฟิลิปปินส์:	Samahan ng mga Bansa sa Timog-Silangang Asya
มลายู:	Persatuan Negara-Negara Asia Tenggara
ลาว:	ສະມາຄົມປະຊາຊາດແຫ່ງອາຊີຕະເວັນອອກສຽງໃຕ້
เวียดนาม:	Hiệp hội các quốc gia Đông Nam Á
อินโดนีเซีย:	Perhimpunan Bangsa-Bangsa Asia Tenggara
	ธง ตรา
	คำขวัญ: "One Vision, One Identity, One Community"; (หนึ่งวิสัยทัศน์ หนึ่งเอกลักษณ์ หนึ่งประชาคม)
	เพลงชาติ: "ดิอาเซียนเวย์"
สำนักงานใหญ่	จาการ์ตา, อินโดนีเซีย
ภาษาทางการ	ภาษาอังกฤษ
Official languages; of contracting states	10 ภาษา Burmese; Filipino; Indonesian; Khmer; Lao; Malay; Mandarin; Tamil; Thai; Vietnamese; ;
รัฐสมาชิก	10 รัฐสมาชิก กัมพูชา; ไทย; บรูไน; พม่า; ฟิลิปปินส์; มาเลเซีย; ลาว; เวียดนาม; สิงคโปร์; อินโดนีเซีย; ; ; 2 รัฐผู้สังเกตการณ์ ติมอร์-เลสเต; ปาปัวนิวกินี; ;
ผู้นำ
• ประธาน	เหงียน ซวน ฟุก
• เลขาธิการ	ลิม จก โฮย
ก่อตั้ง
• ปฏิญญากรุงเทพฯ	8 สิงหาคม พ.ศ. 2510
• กฎบัตรอาเซียน	16 ธันวาคม พ.ศ. 2551
พื้นที่
• รวม	4,479,210 ตารางกิโลเมตร (1,729,430 ตารางไมล์)
ประชากร
• 2018 ประมาณ	651 ล้านคน
• ความหนาแน่น	141 ต่อตารางกิโลเมตร (365.2 ต่อตารางไมล์)
จีดีพี (อำนาจซื้อ)	(ประมาณ)
• รวม	7.6 ล้านล้านดอลลาร์สหรัฐ
• ต่อหัว	12,160 ดอลลาร์สหรัฐ
จีดีพี (ราคาตลาด)	2015 (ประมาณ)
• รวม	2.8 ล้านล้านดอลลาร์สหรัฐ
• ต่อหัว	4,160 ดอลลาร์สหรัฐ
เอชดีไอ (2017)	0.719; สูง
เขตเวลา	UTC+6:30 ถึง UTC+9 (เวลามาตรฐานอาเซียน)
	เว็บไซต์; www.asean.org

เรียกดูประวัติแบบโต้ตอบ

← การแก้ไขก่อนหน้า การแก้ไขถัดไป →

เนื้อหาที่ลบ เนื้อหาที่เพิ่ม

เห็นภาพข้อความวิกิ

ในบรรทัด

รุ่นแก้ไขเมื่อ 15:09, 9 มีนาคม 2563

สมาคมประชาชาติแห่งเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ (อังกฤษ: Association of South East Asian Nations) หรือ อาเซียน (ASEAN) เป็นองค์การทางภูมิรัฐศาสตร์และเศรษฐกิจในเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ มีประเทศสมาชิกทั้งหมด 10 ประเทศ ได้แก่ กัมพูชา ไทย บรูไน พม่า ฟิลิปปินส์ มาเลเซีย ลาว เวียดนาม สิงคโปร์ และอินโดนีเซีย อาเซียนมีพื้นที่ราว 4,479,210 ตารางกิโลเมตร มีประชากรราว 625 ล้านคน^[6] ในปี พ.ศ. 2553 จีดีพีของประเทศสมาชิกรวมกันคิดเป็นมูลค่าราว 1.8 ล้านล้านดอลลาร์สหรัฐ^[7] คิดเป็นลำดับที่ 9 ของโลกเรียงตามจีดีพี อาเซียนมีภาษาอังกฤษเป็นภาษาทางการ^[8]

อาเซียนมีจุดเริ่มต้นจากสมาคมอาสา ซึ่งก่อตั้งขึ้นเมื่อเดือนกรกฎาคม พ.ศ. 2504 โดยไทย มาเลเซีย และฟิลิปปินส์ ต่อมาในปี พ.ศ. 2510 ได้มีการลงนามใน ปฏิญญากรุงเทพฯ อาเซียนได้ถือกำเนิดขึ้นโดยมีรัฐสมาชิกเริ่มต้น 5 ประเทศ โดยมีวัตถุประสงค์เพื่อความร่วมมือในการเพิ่มอัตราการเติบโตทางเศรษฐกิจ การพัฒนาสังคม วัฒนธรรมในกลุ่มประเทศสมาชิก และการธำรงรักษาสันติภาพและความมั่นคงในภูมิภาค และเปิดโอกาสให้คลายข้อพิพาทระหว่างประเทศสมาชิกอย่างสันติ^[9] หลังจาก พ.ศ. 2527 เป็นต้นมา อาเซียนมีรัฐสมาชิกเพิ่มขึ้นจนมี 10 ประเทศในปัจจุบัน กฎบัตรอาเซียนได้มีการลงนามเมื่อเดือนธันวาคม พ.ศ. 2551 ซึ่งทำให้อาเซียนมีสถานะคล้ายกับสหภาพยุโรปมากยิ่งขึ้น

เขตการค้าเสรีอาเซียนได้เริ่มประกาศใช้ตั้งแต่ต้นปี พ.ศ. 2553 และกำลังก้าวสู่ความเป็นประชาคมอาเซียน ซึ่งจะประกอบด้วยสามด้าน คือ ประชาคมอาเซียนด้านการเมืองและความมั่นคง ประชาคมเศรษฐกิจอาเซียน และประชาคมสังคมและวัฒนธรรมอาเซียน ในปี พ.ศ. 2558^[10]

ประวัติ

สมาคมอาสาและปฏิญญากรุงเทพ

สมาคมประชาชาติแห่งเอเชียตะวันออกเฉียงใต้มีจุดเริ่มต้นนับตั้งแต่เดือนกรกฎาคม พ.ศ. 2504 โดยประเทศไทย มาเลเซีย และฟิลิปปินส์ได้ร่วมกันจัดตั้ง สมาคมอาสา (ASA, Association of South East Asia) ขึ้นเพื่อการร่วมมือกันทาง เศรษฐกิจ สังคมและวัฒนธรรม แต่ดำเนินการได้เพียง 2 ปี ก็ต้องหยุดชะงักลง เนื่องจากความผกผันทางการเมืองระหว่างอินโดนีเซียและมาเลเซีย จนเมื่อทั้งสองประเทศฟื้นฟูความสัมพันธ์ระหว่างกัน จึงได้มีการแสวงหาลู่ทางจัดตั้งองค์การความร่วมมือทางเศรษฐกิจขึ้นในภูมิภาค "สมาคมประชาชาติแห่งเอเชียตะวันออกเฉียงใต้" และถนัด คอมันตร์ รัฐมนตรีว่าการกระทรวงการต่างประเทศของไทยสมัยรัฐบาลจอมพลถนอม กิตติขจร โดยมีการลงนาม "ปฏิญญากรุงเทพ" ที่พระราชวังสราญรมย์ เมื่อวันที่ 8 สิงหาคม พ.ศ. 2510

การขยายตัว

ในปี พ.ศ. 2519 ปาปัวนิวกินีได้รับสถานะผู้สังเกตการณ์^[11] และตลอดช่วงพุทธทศวรรษ 2510 กลุ่มประเทศสมาชิกได้มีการจัดตั้งโครงการความร่วมมือทางเศรษฐกิจอย่างจริงจัง หลังจากผลของการประชุมที่จังหวัดบาหลี ในปี พ.ศ. 2519 แต่ว่าความร่วมมือดังกล่าวได้รับผลกระทบกระเทือนอย่างหนักในช่วงพุทธทศวรรษ 2520 ก่อนจะได้รับการฟื้นฟูเมื่อปี พ.ศ. 2534 เนื่องจากไทยเสนอให้มีการจัดตั้งเขตการค้าเสรีขึ้น ต่อมา บรูไนได้เข้าร่วมเป็นสมาชิกเป็นประเทศที่หก เมื่อวันที่ 8 มกราคม พ.ศ. 2527 หลังบรูไนประกาศเอกราชเมื่อวันที่ 1 มกราคม เพียงสัปดาห์เดียว^[12]

ภูมิศาสตร์

ในปัจจุบัน สมาคมประชาชาติแห่งเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ประกอบด้วยประเทศสมาชิกจำนวน 10 ประเทศ คิดเป็นพื้นที่ประมาณ 4.5 ล้านตารางกิโลเมตร และมีประชากรประมาณ 560 ล้านคน (ข้อมูลในปี พ.ศ. 2549) ^[13] ยอดเขาที่สูงสุดในภูมิภาค คือ ยอดเขาคากาโบราซีในพม่า ซึ่งมีความสูง 5,881 เมตร และมีอาณาเขตติดต่อกับจีน อินเดีย บังกลาเทศ

ภูมิภาคเอเชียตะวันออกเฉียงใต้มีสภาพภูมิอากาศแบบร้อนชื้น อุณหภูมิอยู่ระหว่าง 27-36 °C^[14] พืชพรรณธรรมชาติเป็นป่าฝนเขตร้อน ซึ่งมีขนาดใหญ่เป็นอันดับที่สองของโลก ป่าดงดิบ ป่าเบญจพรรณ ป่าสน ป่าหาดทรายชายทะเล ป่าไม้ปลูก มีพืชเศรษฐกิจที่สำคัญ คือ ข้าว ข้าวโพด มันสำปะหลัง สับปะรด ยางพารา ปาล์มน้ำมัน และพริกไทย^[15]

วัตถุประสงค์

จากสนธิสัญญาไมตรีและความร่วมมือในเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ ได้มีการสรุปแนวทางของสมาคมประชาชาติแห่งเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ไว้จำนวนหกข้อ ดังนี้^[16]

ให้ความเคารพแก่เอกราช อำนาจอธิปไตย ความเท่าเทียม บูรณภาพแห่งดินแดนและเอกลักษณ์ของชาติสมาชิกทั้งหมด
รัฐสมาชิกแต่ละรัฐมีสิทธิที่จะปลอดจากการแทรกแซงจากภายนอก การรุกรานดินแดนและการบังคับขู่เข็ญ
จะไม่เข้าไปยุ่งเกี่ยวกับกิจการภายในของรัฐสมาชิกอื่น ๆ
ยอมรับในความแตกต่างระหว่างกัน หรือแก้ปัญหาระหว่างกันอย่างสันติ
ประณามหรือไม่ยอมรับการคุกคามหรือการใช้กำลัง
ให้ความร่วมมือระหว่างกันอย่างมีประสิทธิภาพ

การเมือง

ประธานอาเซียน

กฎบัตรอาเซียน ข้อ 31 ระบุว่า ตำแหน่งประธานอาเซียนจะเวียนกันทุกปีตามลำดับพยัญชนะภาษาอังกฤษของชื่อรัฐสมาชิก รัฐสมาชิกที่เป็นประธานจะเป็นประธานการประชุมสุดยอดอาเซียนและการประชุมสุดยอดที่เกี่ยวข้อง ได้แก่ สภาประสานงานอาเซียน สภาประชาคมอาเซียนสามสภา องค์กรระดับรัฐมนตรีอาเซียนเฉพาะสาขาและข้าราชการอาวุโส และคณะกรรมาธิการผู้แทนถาวร

สำนักเลขาธิการ

สำนักเลขาธิการอาเซียนก่อตั้งขึ้นโดยรัฐมนตรีกระทรวงการต่างประเทศของอาเซียนเมื่อเดือนกุมภาพันธ์ 2519 ในตอนนั้นตั้งอยู่ที่กระทรวงการต่างประเทศของอินโดนีเซีย สำนักเลขาธิการอาเซียนแห่งปัจจุบันตั้งอยู่ที่ 70A Jalan Sisingamangaraja กรุงจาการ์ตา ซึ่งซูฮาร์โต ประธานาธิบดีอินโดนีเซียขณะนั้น ก่อตั้งในปี 2524

หน้าที่หลักของสำนักเลขาธิการอาเซียนคือเพิ่มประสิทธิภาพการประสานงานขององค์กรอาเซียน และให้การนำโครงการและกิจกรรมของอาเซียนไปปฏิบัติมีประสิทธิภาพยิ่งขึ้น^[17]

เลขาธิการ

เลขาธิการอาเซียนได้รับแต่งตั้งโดยการประชุมสุดยอดอาเซียนเป็นระยะเวลาดำรงตำแหน่งห้าปี สมัยเดียว โดยเลือกมาจากผู้มีสัญชาติรัฐสมาชิกอาเซียนตามลำดับพยัญชนะภาษาอังกฤษ

เลขาธิการอาเซียนคนปัจจุบัน คือ ดาโตะก์ ปาดูกา ลิม จก โฮย ชาวบรูไน ซึ่งดำรงตำแหน่งระหว่างปี พ.ศ. 2561–2565

ประชาคมเศรษฐกิจ

ชาติสมาชิกอาเซียนตาม
ดัชนีการพัฒนามนุษย์^[18]^: 22–24
ประเทศ	HDI (2017)
สิงคโปร์	0.932	สูงมาก
บรูไน	0.853	สูงมาก
มาเลเซีย	0.802	สูง
ไทย	0.755	สูง
อาเซียน	0.701	สูง
ฟิลิปปินส์	0.699	ปานกลาง
อินโดนีเซีย	0.694	ปานกลาง
เวียดนาม	0.694	ปานกลาง
ลาว	0.601	ปานกลาง
กัมพูชา	0.582	ปานกลาง
พม่า	0.578	ปานกลาง

กลุ่มอาเซียนได้ให้ความสำคัญกับความร่วมมือในภูมิภาค อันประกอบด้วย "หลักสามประการ" ของความมั่นคง สังคมวัฒนธรรมและการรวมตัวทางเศรษฐกิจ^[19] การรวมกลุ่มกันในภูมิภาคได้ทำให้การรวมตัวทางเศรษฐกิจดำเนินไปอย่างรวดเร็ว ซึ่งคาดว่าจะประสบความสำเร็จในการก่อตั้งประชาคมเศรษฐกิจอาเซียนภายในปี พ.ศ. 2558^[20] ประชาคมเศรษฐกิจดังกล่าวจะมีประชากรรวมกัน 560 ล้านคน และมูลค่าการค้ากว่า 1.4 ล้านล้านดอลลาร์สหรัฐ^[19]

เขตการค้าเสรี

รากฐานของการก่อตั้งประชาคมเศรษฐกิจอาเซียนเริ่มต้นมาจากเขตการค้าเสรีอาเซียน^[20] ซึ่งเป็นการลดอัตราภาษีศุลกากรเพื่อให้สินค้าภายในอาเซียนเกิดการหมุนเวียน เขตการค้าเสรีอาเซียนเป็นข้อตกลงโดยสมาชิกกลุ่มอาเซียนซึ่งกังวลต่อผลิตภัณฑ์หัตถกรรมท้องถิ่นของตน ได้รับการลงนามในสิงคโปร์เมื่อวันที่ 28 มกราคม 2535 ประกอบไปด้วยประเทศสมาชิก 10 ประเทศ คือ บรูไน อินโดนีเซีย มาเลเซีย ฟิลิปปินส์ สิงคโปร์และไทย เวียดนาม (เข้าร่วมในปี 2538) ลาว พม่า (เข้าร่วมในปี 2540) และกัมพูชา (เข้าร่วมในปี 2542)^[21]^[22]

เขตการลงทุนร่วม

เขตการลงทุนร่วมมีวัตถุประสงค์เพื่อส่งเสริมการลงทุนหมุนเวียนภายในอาเซียน ซึ่งประกอบด้วยหลักการดังต่อไปนี้:^[23]

เปิดให้อุตสาหกรรมทุกรูปแบบเกิดการลงทุนและลดขั้นตอนตามกำหนดการ
ทำสัญญากับผู้ลงทุนในกลุ่มอาเซียนที่เขามาลงทุนในทันที
กำจัดการกีดขวางทางการลงทุน
ปรับปรุงกระบวนการและระเบียบการลงทุนให้เกิดความคล่องตัว
สร้างความโปร่งใส
ดำเนินการตามมาตรการอำนวยความสะดวกในการลงทุน

ประโยชน์ที่คาดว่าจะได้รับจากเขตการลงทุนร่วมจะเป็นการกำจัดการกีดกันในกิจการเกษตรกรรม การประมง การป่าไม้และการทำเหมืองแร่ ซึ่งคาดว่าจะสำเร็จภายในปี พ.ศ. 2553 สำหรับประเทศสมาชิกกลุ่มอาเซียนเป็นส่วนใหญ่ และคาดว่าจะสำเร็จในปี พ.ศ. 2558 สำหรับประเทศกัมพูชา ลาว พม่าและเวียดนาม^[23]

การแลกเปลี่ยนบริการ

สมาชิก 16 ประเทศของ RCEP
**Blue**: อาเซียน
**Purple**: อาเซียนบวกสาม
**Teal**: อาเซียนบวกหก

ข้อตกลงการวางกรอบเรื่องการแลกเปลี่ยนบริการเริ่มต้นขึ้นในการประชุมสุดยอดอาเซียนที่กรุงเทพมหานครในเดือนธันวาคม พ.ศ. 2548^[24] ภายใต้กรอบข้อตกลงดังกล่าว รัฐสมาชิกของกลุ่มอาเซียนจะสามารถประสบความสำเร็จในการเจรจาอย่างเสรีในด้านการแลกเปลี่ยนบริการ โดยมีเป้าหมายเพื่อที่จะสนับสนุนให้มีการแลกเปลี่ยนระหว่างกันมากขึ้น ผลของการเจรจาการแลกเปลี่ยนบริการซึ่งได้เริ่มดำเนินการตามหมายกำหนดการเป็นรายเฉพาะจะถูกรวมเข้ากับกรอบข้อตกลง ซึ่งหมายกำหนดการดังกล่าวมักจะเกี่ยวข้องกับกลุ่มการแลกเปลี่ยนบริการ ในปัจจุบัน พบว่ามีกลุ่มการแลกเปลี่ยนบริการจำนวนเจ็ดกลุ่มภายใต้กรอบข้อตกลงดังกล่าว^[25]

ตลาดการบินเดียว

แนวคิดเรื่องตลาดการบินเดียวเป็นความคิดเห็นที่เสนอโดยกลุ่มงานขนส่งทางอากาศอาเซียน ได้รับการสนับสนุนในการประชุมการขนส่งอย่างเป็นทางการของอาเซียน และได้รับการอนุมัติโดยรัฐมนตรีว่าการกระทรวงการคมนาคมของรัฐสมาชิก ซึ่งจะนำไปสู่การจัดระเบียบน่านฟ้าเปิดในภูมิภาคภายในปี พ.ศ. 2558^[26] โดยตลาดการบินเดียวมีวัตถุประสงค์เพื่อเปิดการคมนาคมทางอากาศระหว่างรัฐสมาชิกเป็นไปอย่างเสรี ซึ่งสร้างประโยชน์ให้กับกลุ่มอาเซียนจากการเติบโตของการเดินทางทางอากาศในปัจจุบัน และยังเป็นการเพิ่มการท่องเที่ยว การค้า การลงทุนและการบริการให้กับรัฐสมาชิกทั้งหมด^[26]^[27] เริ่มตั้งแต่วันที่ 1 ธันวาคม พ.ศ. 2551 ข้อจำกัดเสรีภาพทางอากาศที่สามและที่สี่ระหว่างเมืองหลวงของรัฐสมาชิกสำหรับบริการสายการบินจะถูกยกเลิก^[28] ในขณะที่หลังจากวันที่ 1 มกราคม พ.ศ. 2552 จะมีเสรีภาพบริการการบินในภูมิภาค^[26]^[27] และภายในวันที่ 1 มกราคม พ.ศ. 2554 จะมีการเปิดเสรีเสรีภาพทางอากาศข้อที่ห้าระหว่างเมืองหลวงทั้งหมด^[29]

ข้อตกลงการค้าเสรีกับประเทศนอกกลุ่มอาเซียน

อาเซียนได้เปิดการค้าเสรีกับประเทศภายนอกหลายประเทศ ทั้งจีน เกาหลีใต้ ญี่ปุ่น ออสเตรเลีย นิวซีแลนด์ และล่าสุด อินเดีย^[30] ข้อตกลงการค้าเสรีกับประเทศจีนได้สร้างเขตการค้าเสรีจีน-อาเซียน ในปัจจุบัน อาเซียนนั้นกำลังเจรจากับสหภาพยุโรปในการที่จะทำการค้าเสรีด้วยกัน^[31] ผลดีของข้อตกลงนั้น คือการเปิดโอกาสการค้าของอาเซียน ให้มีศักยภาพและขยายตัวมากขึ้น รวมไปถึงการลงทุนจากต่างชาติด้วย^[32] ไต้หวันยังแสดงความสนใจที่จะทำข้อตกลงกับอาเซียน แต่ได้รับการคัดค้านทางการทูตจากประเทศจีน^[33]

ความร่วมมือด้านสิ่งแวดล้อม

เมื่อก้าวเข้าสู่คริสต์ศตวรรษที่ 21 ประเด็นปัญหาเริ่มมีความเกี่ยวข้องกับปัญหาทางด้านสิ่งแวดล้อมมากขึ้น โดยกลุ่มประเทศสมาชิกได้เริ่มเจรจากันถึงข้อตกลงด้านสิ่งแวดล้อม รวมไปถึง การลงนามในความตกลงอาเซียนว่าด้วยมลพิษจากหมอกควันข้ามแดน ในปี พ.ศ. 2545 ในความพยายามที่จะจำกัดขอบเขตของมลภาวะฟ้าหลัวในเขตพื้นที่เอเชียตะวันออกเฉียงใต้^[34] แต่ทว่าในพื้นที่ก็ยังเกิดปัญหาฟ้าหลัวในประเทศมาเลเซีย ในปี พ.ศ. 2548 และปัญหาฟ้าหลัวในเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ ในปี พ.ศ. 2549 ส่วนสนธิสัญญาฉบับอื่นที่ได้รับการลงนามโดยสมาชิกอาเซียนได้แก่ ปฏิญญาเซบูว่าด้วยความมั่นคงทางพลังงานเอเชียตะวันออก^[35] เครือข่ายกำกับดูแลสัตว์ป่าอาเซียนในปี พ.ศ. 2549^[36] และ หุ้นส่วนเอเชีย-แปซิฟิกว่าด้วยการพัฒนาความสะอาดและสภาพอากาศ ซึ่งเป็นการตอบสนองต่อปรากฏการณ์โลกร้อน และผลกระทบทางด้านลบต่อการเปลี่ยนแปลงภูมิอากาศ ใน พ.ศ. 2550 ปฏิญญาเซบูว่าด้วยความมั่นคงทางพลังงานเอเชียตะวันออก ซึ่งลงนามในกลุ่มอาเซียน ร่วมกับจีน ญี่ปุ่น เกาหลีใต้ อินเดีย ออสเตรเลียและนิวซีแลนด์ ซึ่งเป็นการสร้างความมั่นคงทางพลังงานด้วยการหาพลังงานทางเลือกเพื่อใช้ทดแทนเชื้อเพลิงซากดึกดำบรรพ์

ความร่วมมือทางวัฒนธรรม

ความร่วมมือทางวัฒนธรรมนั้น มีจุดประสงค์เพื่อที่จะช่วยสร้างภาพรวมในด้านต่าง ๆให้ดีขึ้น โดยการให้การสนับสนุน ทั้งการกีฬา การศึกษา และกิจกรรมอื่น ๆ ซึ่งได้แก่ความร่วมมือต่าง ๆ ดังนี้

รางวัลซีไรต์

ได้จัดตั้งขึ้นตั้งแต่ พ.ศ. 2522 เพื่อมอบรางวัลแก่นักประพันธ์หรือนักเขียนในเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ ที่ได้สร้างผลงานที่ดีมีชื่อเสียง ที่ประสบความสำเร็จในช่วงชีวิตของนักเขียนนั้น ๆ ผลงานนั้นเป็นผลงานเขียนทุกประเภท ทั้งวรรณกรรมต่าง ๆ เรื่องสั้น กลอน รวมไปถึงผลงานทางศาสนา ซึ่งจะมีการจัดงานที่กรุงเทพมหานคร โดยมีเชื้อพระวงศ์ของราชวงศ์ไทยเป็นผู้พระราชทานรางวัล

สถาบันเพื่อการศึกษาขั้นสูงแห่งอาเซียน

เป็นองค์การเอกชนที่จัดตั้งขึ้น ในปี พ.ศ. 2499 เพื่อที่จะพัฒนาระดับการศึกษาในระดับที่สูงขึ้น ทั้งสถาบันการศึกษาระดับสูง การสอน การบริการสาธารณะที่ดีได้มาตรฐานที่สูงขึ้น โดยสอดคล้องไปกับวัฒนธรรมและพื้นที่นั้น ๆ

อุทยานมรดก

ได้จัดตั้งขึ้นในปี พ.ศ. 2527 และเริ่มใหม่อีกรอบในปี พ.ศ. 2547 เป็นการรวมรายชื่อของอุทยานแห่งชาติทั้งหมดในเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ โดยมีจุดประสงค์ที่จะอนุรักษ์ทรัพยากรทางธรรมชาติและสิ่งแวดล้อมป่าไม้ ปัจจุบันมีรวมทั้งหมด 35 แห่ง

การประชุม

การประชุมสุดยอดอาเซียน

ประเทศสมาชิกกลุ่มอาเซียนได้จัดการประชุมขึ้น เรียกว่า การประชุมสุดยอดอาเซียน ซึ่งหัวหน้ารัฐบาลแต่ละประเทศสมาชิกจะมาอภิปรายและแก้ไขประเด็นปัญหาที่เกิดขึ้นในพื้นที่ รวมไปถึงการจัดการประชุมร่วมกับประเทศนอกกลุ่มสมาชิกเพื่อเชื่อมความสัมพันธ์ระหว่างประเทศ

การประชุมสุดยอดอาเซียนครั้งแรกจัดขึ้นที่จังหวัดบาหลี ประเทศอินโดนีเซีย ในปี พ.ศ. 2519 จากผลของการประชุมสุดยอดอาเซียนครั้งที่สาม ณ กรุงมะนิลา ในปี พ.ศ. 2530 สรุปว่าผู้นำประเทศสมาชิกกลุ่มอาเซียนควรจะจัดการประชุมขึ้นทุกห้าปี^[37] อย่างไรก็ตาม ผลของการประชุมสุดยอดอาเซียนครั้งต่อมาที่ประเทศสิงคโปร์ ในปี พ.ศ. 2535 ได้เสนอให้จัดการประชุมให้บ่อยขึ้น และได้ข้อสรุปว่าจะมีการจัดการประชุมสุดยอดขึ้นทุกสามปีแทน^[37] ต่อมา ในปี พ.ศ. 2544 ผู้นำสมาชิกประเทศกลุ่มอาเซียนได้เสนอให้จัดการประชุมขึ้นทุกปีเพื่อแก้ไขประเด็นปัญหาด่วนที่ส่งผลกระทบในพื้นที่ ประเทศสมาชิกจะได้รับเลือกให้เป็นเจ้าภาพจัดการประชุมสุดยอดขึ้นเรียงตามตัวอักษร ยกเว้นประเทศพม่า ซึ่งถูกยกเลิกการเป็นเจ้าภาพการประชุมในปี พ.ศ. 2549 เนื่องจากปัญหาทางด้านสิทธิมนุษยชน ซึ่งมีแรงกดดันจากสหรัฐอเมริกาและสหภาพยุโรปมาตั้งแต่ปี พ.ศ. 2547^[38]

การประชุมอาเซียนอย่างเป็นทางการมีกำหนดการสามวัน ดังนี้

ผู้นำของรัฐสมาชิกจะจัดการประชุมภายใน
ผู้นำของรัฐสมาชิกจะหารือร่วมกันกับรัฐมนตรีว่าการกระทรวงการต่างประเทศในที่ประชุมกลุ่มอาเซียน
การประชุมที่เรียกว่า "อาเซียนบวกสาม" ผู้นำรัฐสมาชิกจะประชุมร่วมกับผู้นำสาธารณรัฐประชาชนจีน ญี่ปุ่นและเกาหลีใต้ โดยจัดขึ้นพร้อมกับการประชุมสุดยอดอาเซียน
การประชุมที่เรียกว่า "อาเซียน-เซอร์" ผู้นำรัฐสมาชิกจะประชุมร่วมกับผู้นำออสเตรเลียและนิวซีแลนด์

การประชุมสุดยอดเอเชียตะวันออก

การประชุมสุดยอดเอเชียตะวันออกเป็นการจัดการประชุมทั่วเอเชียซึ่งจัดขึ้นทุกปีโดยผู้นำเอเชียตะวันออก 16 ประเทศ หัวข้อการประชุมนั้นเกี่ยวกับการค้า พลังงานและความมั่นคง และการประชุมสุดยอดดังกล่าวยังมีบทบาทในการสร้างประชาคมภูมิภาค

ประเทศผู้เข้าร่วมประชุมประกอบด้วย ชาติอาเซียน 10 ประเทศร่วมกับจีน ญี่ปุ่น เกาหลีใต้ อินเดีย ออสเตรเลียและนิวซีแลนด์ ซึ่งมีประชากรรวมกันเกือบครึ่งหนึ่งของโลก เมื่อเดือนตุลาคม พ.ศ. 2553 รัสเซียและสหรัฐอมริกาได้รับเชิญเข้าร่วมเป็นสมาชิกเต็มตัวอย่างเป็นทางการ ประธานาธิบดีของทั้งสองประเทศเข้าร่วมการประชุมสุดยอดใน พ.ศ. 2554

การประชุมสุดยอดครั้งแรกจัดขึ้นในกัวลาลัมเปอร์เมื่อวันที่ 14 ธันวาคม พ.ศ. 2548 และการประชุมครั้งต่อ ๆ มาถูกจัดขึ้นหลังการประชุมสุดยอดผู้นำอาเซียนประจำปี

การประชุมสุดยอดเอเชียตะวันออก
ครั้งที่	ประเทศ	สถานที่	วันที่	หมายเหตุ
1	มาเลเซีย	กัวลาลัมเปอร์	14 ธันวาคม 2548	รัสเซีย ได้รับเชิญเข้าร่วมประชุม
2	ฟิลิปปินส์	มันดาเว	15 มกราคม 2550	วันที่ 13 ธันวาคม 2549 ปฏิญญาเซบู มั่นคง เอเชียตะวันออก
3	สิงคโปร์	สิงคโปร์	21 พฤศจิกายน 2550	ปฏิญญาสิงคโปร์ว่าเปลี่ยนแปลงสภาพอากาศ สิ่งแวดล้อม ก่อตั้งสถาบันวิจัยทางเศรษฐกิจอาเซียนและเอเชียตะวันออก
4	ไทย	ชะอำ,หัวหิน	25 ตุลาคม 2552	วันที่ประชุมมีเปลี่ยนแปลงหลายครั้งเดิมประชุมสุดยอดกำหนดไว้วันที่ 12 เมษายน 2552 ยกเลิกเมื่อผู้ประท้วงล้อมสถานที่ประชุม เลื่อนออกไปเป็นตุลาคม 2552 ย้ายมาเป็นชะอำและหัวหิน
5	เวียดนาม	ฮานอย	30 ตุลาคม 2553	สหรัฐอเมริกา-รัสเซีย อย่างเป็นทาง เอเชียตะวันออกอนาคต
6	อินโดนีเซีย	บาหลี	19 พฤศจิกายน 2554	สหรัฐอเมริกา-รัสเซีย เข้าร่วมประชุม
7	กัมพูชา	พนมเปญ	20 พฤศจิกายน 2555
8	บรูไน	บันดาร์เสรีเบกาวัน	10 ตุลาคม 2556
9	พม่า	เนปีดอ	13 พฤศจิกายน 2557
10	มาเลเซีย	กัวลาลัมเปอร์	21-22 พฤศจิกายน 2558
11	ลาว	เวียงจันทน์	6-8 กันยายน 2559
12	ฟิลิปปินส์	ปาไซ	13-14 พฤศจิกายน 2560
13	สิงคโปร์	สิงคโปร์	14-15 พฤศจิกายน 2561
14	ไทย	กรุงเทพมหานคร	4 พฤศจิกายน 2562
15	เวียดนาม	ยังไม่ได้กำหนด	2563

การประชุมเชื่อมสัมพันธไมตรี

การประชุมเชื่อมสัมพันธไมตรีเป็นการประชุมระหว่างประเทศเพื่อเชื่อมสัมพันธไมตรีระหว่างชาติอาเซียน ถูกจัดตั้งขึ้นเนื่องในวาระครบรอบการก่อตั้งความสัมพันธ์ทางการทูต ประเทศนอกกลุ่มอาเซียนจะเป็นผู้เชิญชวนผู้นำชาติอาเซียนเพื่อประชุมเชื่อมสัมพันธไมตรีและความร่วมมือในอนาคต

ที่ประชุมกลุ่มอาเซียน

ที่ประชุมกลุ่มอาเซียนเป็นการประชุมหลายฝ่ายอย่างเป็นทางการในภาคพื้นแปซิฟิก ในเดือนกรกฎาคม 2550 ที่ประชุมดังกล่าวประกอบด้วย ประเทศสมาชิก 27 ประเทศ; ออสเตรเลีย บังกลาเทศ แคนาดา สาธารณรัฐประชาชนจีน สหภาพยุโรป อินเดีย ญี่ปุ่น เกาหลีเหนือ เกาหลีใต้ มองโกเลีย นิวซีแลนด์ ปากีสถาน ปาปัวนิวกินี รัสเซีย ติมอร์-เลสเต สหรัฐอเมริกา และศรีลังกา จุดประสงค์ของที่ประชุมเพื่อการปรึกษาหารือ นำเสนอความไว้วางใจและธำรงความสัมพันธ์ทางการทูตในกลุ่มสมาชิก ที่ประชุมกลุ่มอาเซียนจัดการประชุมครั้งแรกในปี 2537^[39]^[40]

การประชุมอื่น

นอกเหนือจากการประชุมที่กล่าวมาข้างต้น อาเซียนยังได้มีการจัดการประชุมอื่นขึ้นอีก^[41] ประกอบด้วย การประชุมรัฐมนตรีอาเซียนประจำปี^[42] รวมไปถึงคณะกรรมการย่อย อย่างเช่น ศูนย์พัฒนาการประมงแห่งเอเชียตะวันออกเฉียงใต้^[43] การประชุมดังกล่าวมักจะมีหัวข้อการประชุมที่เฉพาะเจาะจง อย่างเช่น ความมั่นคงระหว่างประเทศ^[41] สิ่งแวดล้อม^[41]^[44] ซึ่งผู้ที่เข้าร่วมประชุมจะเป็นรัฐมนตรีแทนที่จะเป็นหัวหน้าคณะรัฐบาลทั้งหมด

การประชุมอาเซียนบวกสาม

ในขณะที่สาธารณรัฐประชาชนจีน ผลักดันให้จัดตั้งเขตการค้าเสรีจีน-อาเซียน เกาหลีใต้ก็ได้ผลักดันให้มีการจัดตั้งเขตการค้าเสรีเอเชียตะวันออก ด้วยการผนึกสาธารณรัฐประชาชนจีน ญี่ปุ่นและเกาหลีใต้เข้ากับกลุ่มประเทศอาเซียนที่เรียกชื่อว่า "อาเซียนบวกสาม" (APT) แต่สาธารณรัฐประชาชนจีน เดินหน้าจัดตั้งเขตการค้าเสรีจีน-อาเซียน โดยกีดกันญี่ปุ่นและเกาหลีใต้ด้วยความจงใจ แม้ว่าตามข้อตกลงในการจัดซื้อเขตการค้าเสรีจีน-อาเซียน จะมีแผนที่จะผนวกเกาหลีใต้และญี่ปุ่นเข้ามาในภายหลังเพื่อเป็นอาเซียนบวกสาม แต่มิได้กำหนดเงื่อนเวลาอันแน่นอน อันทำให้เขตการค้าเสรีอาเซียนบวกสาม

การประชุมผู้นำเอเชีย-ยุโรป

การประชุมผู้นำเอเชีย-ยุโรปเป็นกระบวนการประชุมอย่างไม่เป็นทางการ มีขึ้นครั้งแรกในปี 2538 เพื่อเป็นการเชื่อมความสัมพันธ์ระหว่างประเทศในยุโรปและเอเชีย โดยเฉพาะอย่างยิ่ง สมาชิกของสหภาพยุโรปและอาเซียน^[45] โดยกลุ่มอาเซียนจะส่งเลขาธิการอาเซียนเป็นผู้แทนเข้าร่วมประชุมร่วมกับผู้แทนอีก 45 คน และได้รับแต่งตั้งให้เป็นคณะผู้บริหารของมูลนิธิเอเชีย-ยุโรป ซึ่งเป็นองค์การความร่วมมือกันทางด้านสังคมและวัฒนธรรมระหว่างเอเชียกับยุโรป

การประชุมอาเซียน-รัสเซีย

เป็นการประชุมประจำปีระหว่างผู้นำของประเทศกลุ่มอาเซียนร่วมกับประธานาธิบดีของสหพันธรัฐรัสเซีย

การประชุมผู้บัญชาการทหารเรืออาเซียน

การประชุมผู้บัญชาการทหารเรืออาเซียน (อังกฤษ: ASEAN Navy Chiefs' Meeting หรือ ANCM) เป็นกิจกรรมทางทหารของประเทศสมาชิกอาเซียน เริ่มขึ้นในปี พ.ศ. 2544 โดยกองทัพเรือไทยเป็นเจ้าภาพ ใช้ชื่อว่า ASEAN Navy Interaction (ANI) หลังการประชุมครั้งที่ 3 ได้เว้นช่วงไประยะหนึ่ง จึงดำเนินการจัดการประชุมต่อในครั้งที่ 4 ที่อินโดนีเซีย และในการประชุมครั้งที่ 5 ได้เปลี่ยนชื่อการประชุมเป็น ASEAN Navy Chiefs' Meeting

ครั้งที่ (ปี พ.ศ.)	เจ้าภาพ	หัวข้อการประชุม
1 (2544)	ไทย
2 (2546)	มาเลเซีย
3 (2548)	สิงคโปร์
4 (2553)	อินโดนีเซีย
5 (2554)	เวียดนาม	ASEAN Naval Cooperation for Peace and Sea Security
6 (2555)	บรูไน	Friendship at Sea for Regional Maritime Peace and Security
7 (2556)	ฟิลิปปินส์	Partnership for Peace and Prosperity
8 (2557)	ไทย	ASEAN Underway Navies After 2015

ดูเพิ่ม

อ้างอิง

↑ "ASEAN Motto". ASEAN.org. ASEAN. สืบค้นเมื่อ 9 May 2015.
↑ ASEAN Charter (PDF). Association of Southeast Asian Nations. p. 29. Article 34. The working language of ASEAN shall be English.
↑ "Secretary-General of ASEAN Le Luong Minh". ASEAN.org. ASEAN. สืบค้นเมื่อ 9 May 2015.
↑ ^4.0 ^4.1 "Selected Basic ASEAN Indicators" (PDF). ASEAN.org. ASEANstats. สืบค้นเมื่อ 9 May 2015.
↑ ^5.0 ^5.1 ^5.2 ^5.3 ASEAN Community in Figures (ACIF) 2013 (PDF) (6th ed.). Jakarta: ASEAN. Feb 2014. p. 1. ISBN 978-602-7643-73-4. สืบค้นเมื่อ 9 May 2015.
↑ Selected basic ASEAN indicators. สืบค้น 05-09-2010
↑ EC.Europa.eu, European Union Relations with ASEAN. Retrieved 29 October 2010.
↑ อ้างอิงผิดพลาด: ป้ายระบุ <ref> ไม่ถูกต้อง ไม่มีการกำหนดข้อความสำหรับอ้างอิงชื่อ Eng
↑ Overview, ASEAN Secretariat official website. Retrieved 12 June 2006
↑ เคาต์ดาวน์สู่ ประชาคมอาเซียน. (8 สิงหาคม 2553). โพสต์ทูเดย์. สืบค้น 05-09-2010.
↑ "ASEAN secretariat". ASEAN. 23RD JULY 1999. สืบค้นเมื่อ 2009-01-12. {{cite web}}: ตรวจสอบค่าวันที่ใน: |date= (help)
↑ "Background Note:Brunei Darussalam/Profile:/Foreign Relations". United States State Department. สืบค้นเมื่อ 2007-03-06.
↑ ASEAN - Overview (อังกฤษ)
↑ Asean Tourism (อังกฤษ)
↑ http://ecurriculum.mv.ac.th/social/social/m1/sara4/unit4/lesson1/southeastasia1/k7.htm
↑ ASEAN at About.com:Geography (อังกฤษ)
↑ About ASEAN Secretariat ASEAN Secretariat. สืบค้น 13 เมษายน 2557.
↑ Global 2016 Human Development Report Overview - English (PDF). New York: United Nations Development Programme (UNDP). 2017. pp. 22–24. สืบค้นเมื่อ 22 March 2017.
↑ ^19.0 ^19.1 "Overview". Aseansec.org. สืบค้นเมื่อ 2008-12-21.
↑ ^20.0 ^20.1 Sim, Edmund "Introduction to the ASEAN Economic Community", http://www.asil.org/aseanevent/Sim_Intro_to_ASEAN.pdf
↑ "Agreement on the Common Effective Preferential Tariff Scheme for the ASEAN Free Trade Area, Singapore, 28 January 1992". Aseansec.org. สืบค้นเมื่อ 2008-12-21.
↑ "Overview". Aseansec.org. สืบค้นเมื่อ 2008-12-21.
↑ ^23.0 ^23.1 "Highlights of the ASEAN Comprehensive Investment Agreement (ACIA)". Aseansec.org. สืบค้นเมื่อ 2008-12-21.
↑ "ASEAN Framework Agreement on Services (1995)". Aseansec.org. สืบค้นเมื่อ 21 December 2008.
↑ "Overview". Aseansec.org. สืบค้นเมื่อ 21 December 2008.
↑ ^26.0 ^26.1 ^26.2 "Asean Single Aviation Market". The Straits Times. 2 February 2008. สืบค้นเมื่อ 26 September 2008.
↑ ^27.0 ^27.1 "Singaporean PM urges ASEAN to liberalise aviation". chinaview.cn. Xinhua News Agency. 1 November 2007. สืบค้นเมื่อ 26 September 2008.
↑ Kaur, Karamjit (25 September 2008). "Tiger offers 50,000 free seats". The Straits Times. สืบค้นเมื่อ 26 September 2008.
↑ "Three quarters of a million more seats and counting- KL-Singapore benefits from liberalisation". Centre for Asia Pacific Aviation. 28 September 2008. สืบค้นเมื่อ 26 September 2008.
↑ "Welcome to Singapore FTA Network". Fta.gov.sg. สืบค้นเมื่อ 21 December 2008.
↑ "Welcome to Singapore FTA Network". Fta.gov.sg. สืบค้นเมื่อ 21 December 2008.
↑ http://www.scb.co.th/LIB/th/article/kra/2547/k1564.html
↑ "Taipei Times - archives". Taipeitimes.com. สืบค้นเมื่อ 21 December 2008.
↑ ASEAN Secretariat. ASEAN Agreement on Transboundary Haze Pollution. Extracted 12 October 2006
↑ East Asian leaders to promote biofuel, Philippine Daily Inquirer, 13 March 2007.
↑ "ASEAN Statement on Launching of the ASEAN Wildlife Law Enforcement Network (ASEAN-WEN)". ASEAN. 1 December 2005. สืบค้นเมื่อ 2009-01-12.
↑ ^37.0 ^37.1 ASEAN Structure, ASEAN Primer
↑ Denis Hew (2005). Roadmap to an Asean Economic Community. Institute of Southeast Asian Studies. ISBN 981-230-347-2.
↑ About Us, ASEAN Regional Forum official website. Retrieved 12 June 2006
↑ Official Website of Australian Department of Foreign Affairs and Trade. Retrieved 3 August 2008
↑ ^41.0 ^41.1 ^41.2 ASEAN Calendar of Meetings and Events November 2006, ASEAN Secretariat. Retrieved 13 March 2007.
↑ ASEAN Ministerial Meetings, ASEAN Secretariat. Retrieved 13 March 2007.
↑ [1], ASEAN Secretariat. Retrieved 16 March 2007.
↑ "Malaysians have had enough of haze woes". The Malaysian Bar. สืบค้นเมื่อ 2007-03-13.
↑ Lay Hwee Yeo (2003). Asia and Europe: the development and different dimensions of ASEM. Routledge (UK). ISBN 0-415-30697-3.

แหล่งข้อมูลอื่น

เกี่ยวกับอาเซียน

ASEAN Secretariat - เว็บไซต์อย่างเป็นทางการ
ASEAN News Network
ASEAN Blog
ASEAN Regional Forum Retrieved on 13 March 2007.
BBC Country Profile/Asean Retrieved on 13 March 2007.

การประชุมสุดยอดอาเซียน

14th ASEAN Summit
13th ASEAN Summit Retrieved on 16 September 2007.
12th ASEAN Summit Retrieved on 13 March 2007.
11th ASEAN Summit 12 December-14, 2005, Kuala Lumpur, Malaysia official site. Retrieved on 13 March 2007.
11th ASEAN Summit 12 December–14, 2005, Kuala Lumpur, Malaysia. Retrieved on 13 March 2007.

องค์กรอาเซียน

[1] "ASEAN Motto". ASEAN.org. ASEAN. สืบค้นเมื่อ 9 May 2015.

[2] ASEAN Charter (PDF). Association of Southeast Asian Nations. p. 29. Article 34. The working language of ASEAN shall be English.

[3] "Secretary-General of ASEAN Le Luong Minh". ASEAN.org. ASEAN. สืบค้นเมื่อ 9 May 2015.

[ASEAN-Indicators-4] 4.0 ^4.1 "Selected Basic ASEAN Indicators" (PDF). ASEAN.org. ASEANstats. สืบค้นเมื่อ 9 May 2015.

[ACIF2013-5] 5.0 ^5.1 ^5.2 ^5.3 ASEAN Community in Figures (ACIF) 2013 (PDF) (6th ed.). Jakarta: ASEAN. Feb 2014. p. 1. ISBN 978-602-7643-73-4. สืบค้นเมื่อ 9 May 2015.

[6] Selected basic ASEAN indicators. สืบค้น 05-09-2010

[7] EC.Europa.eu, European Union Relations with ASEAN. Retrieved 29 October 2010.

[Eng-8] อ้างอิงผิดพลาด: ป้ายระบุ <ref> ไม่ถูกต้อง ไม่มีการกำหนดข้อความสำหรับอ้างอิงชื่อ Eng

[9] Overview, ASEAN Secretariat official website. Retrieved 12 June 2006

[10] เคาต์ดาวน์สู่ ประชาคมอาเซียน. (8 สิงหาคม 2553). โพสต์ทูเดย์. สืบค้น 05-09-2010.

[11] "ASEAN secretariat". ASEAN. 23RD JULY 1999. สืบค้นเมื่อ 2009-01-12. {{cite web}}: ตรวจสอบค่าวันที่ใน: |date= (help)

[12] "Background Note:Brunei Darussalam/Profile:/Foreign Relations". United States State Department. สืบค้นเมื่อ 2007-03-06.

[13] ASEAN - Overview (อังกฤษ)

[Tour-14] Asean Tourism (อังกฤษ)

[15] ttp://ecurriculum.mv.ac.th/social/social/m1/sara4/unit4/lesson1/southeastasia1/k7.htm

[16] ASEAN at About.com:Geography (อังกฤษ)

[17] About ASEAN Secretariat ASEAN Secretariat. สืบค้น 13 เมษายน 2557.

[UNDP-18] Global 2016 Human Development Report Overview - English (PDF). New York: United Nations Development Programme (UNDP). 2017. pp. 22–24. สืบค้นเมื่อ 22 March 2017.

[aseansec1-19] 19.0 ^19.1 "Overview". Aseansec.org. สืบค้นเมื่อ 2008-12-21.

[asil1-20] 20.0 ^20.1 Sim, Edmund "Introduction to the ASEAN Economic Community", http://www.asil.org/aseanevent/Sim_Intro_to_ASEAN.pdf

[21] "Agreement on the Common Effective Preferential Tariff Scheme for the ASEAN Free Trade Area, Singapore, 28 January 1992". Aseansec.org. สืบค้นเมื่อ 2008-12-21.

[22] "Overview". Aseansec.org. สืบค้นเมื่อ 2008-12-21.

[aseansec2-23] 23.0 ^23.1 "Highlights of the ASEAN Comprehensive Investment Agreement (ACIA)". Aseansec.org. สืบค้นเมื่อ 2008-12-21.

[24] "ASEAN Framework Agreement on Services (1995)". Aseansec.org. สืบค้นเมื่อ 21 December 2008.

[25] "Overview". Aseansec.org. สืบค้นเมื่อ 21 December 2008.

[ASEAN_SAM-26] 26.0 ^26.1 ^26.2 "Asean Single Aviation Market". The Straits Times. 2 February 2008. สืบค้นเมื่อ 26 September 2008.

[LHL_on_SAM-27] 27.0 ^27.1 "Singaporean PM urges ASEAN to liberalise aviation". chinaview.cn. Xinhua News Agency. 1 November 2007. สืบค้นเมื่อ 26 September 2008.

[28] Kaur, Karamjit (25 September 2008). "Tiger offers 50,000 free seats". The Straits Times. สืบค้นเมื่อ 26 September 2008.

[29] "Three quarters of a million more seats and counting- KL-Singapore benefits from liberalisation". Centre for Asia Pacific Aviation. 28 September 2008. สืบค้นเมื่อ 26 September 2008.

[30] "Welcome to Singapore FTA Network". Fta.gov.sg. สืบค้นเมื่อ 21 December 2008.

[31] "Welcome to Singapore FTA Network". Fta.gov.sg. สืบค้นเมื่อ 21 December 2008.

[32] ttp://www.scb.co.th/LIB/th/article/kra/2547/k1564.html

[33] "Taipei Times - archives". Taipeitimes.com. สืบค้นเมื่อ 21 December 2008.

[34] ASEAN Secretariat. ASEAN Agreement on Transboundary Haze Pollution. Extracted 12 October 2006

[35] East Asian leaders to promote biofuel, Philippine Daily Inquirer, 13 March 2007.

[36] "ASEAN Statement on Launching of the ASEAN Wildlife Law Enforcement Network (ASEAN-WEN)". ASEAN. 1 December 2005. สืบค้นเมื่อ 2009-01-12.

[summit-37] 37.0 ^37.1 ASEAN Structure, ASEAN Primer

[38] Denis Hew (2005). Roadmap to an Asean Economic Community. Institute of Southeast Asian Studies. ISBN 981-230-347-2.

[39] About Us, ASEAN Regional Forum official website. Retrieved 12 June 2006

[40] Official Website of Australian Department of Foreign Affairs and Trade. Retrieved 3 August 2008

[meet-41] 41.0 ^41.1 ^41.2 ASEAN Calendar of Meetings and Events November 2006, ASEAN Secretariat. Retrieved 13 March 2007.

[ministry-42] ASEAN Ministerial Meetings, ASEAN Secretariat. Retrieved 13 March 2007.

[43] [1], ASEAN Secretariat. Retrieved 16 March 2007.

[44] "Malaysians have had enough of haze woes". The Malaysian Bar. สืบค้นเมื่อ 2007-03-13.

[45] Lay Hwee Yeo (2003). Asia and Europe: the development and different dimensions of ASEM. Routledge (UK). ISBN 0-415-30697-3.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]

[10]

[11]

[12]

[13]

[14]

[15]

[16]

[17]

[18]

[19]

[20]

[21]

[22]

[23]

[24]

[25]

[26]

[27]

[28]

[29]

[30]

[31]

[32]

[33]

[34]

[35]

[36]

[37]

[38]

[39]

[40]

[41]

[42]

[43]

[44]

[45]

@@ บรรทัด 252: / บรรทัด 252: @@
 * การประชุมที่เรียกว่า "อาเซียนบวกสาม" ผู้นำรัฐสมาชิกจะประชุมร่วมกับผู้นำสาธารณรัฐประชาชนจีน ญี่ปุ่นและเกาหลีใต้ โดยจัดขึ้นพร้อมกับการประชุมสุดยอดอาเซียน
 * การประชุมที่เรียกว่า "อาเซียน-เซอร์" ผู้นำรัฐสมาชิกจะประชุมร่วมกับผู้นำออสเตรเลียและนิวซีแลนด์
-{| class="wikitable"
-|+ การประชุมสุดยอดอาเซียนอย่างเป็นทางการ
-|-
-! ครั้งที่ !! วันที่ !! ประเทศ !! สถานที่จัดการประชุม
-|-
-| 1 || style="text-align:right;"| 23-24 กุมภาพันธ์ 2519 || {{INA}} || [[บาหลี]]
-|-
-| 2 || style="text-align:right;"| 4-5 สิงหาคม 2520 || {{MAS}} || [[กัวลาลัมเปอร์]]
-|-
-| 3 || style="text-align:right;"| 14-15 ธันวาคม 2530 || {{PHL}} || [[มะนิลา]]
-|-
-| 4 || style="text-align:right;"| 27-29 มกราคม 2535 || {{SIN}} || [[สิงคโปร์]]
-|-
-| 5 || style="text-align:right;"| 14-15 ธันวาคม 2538 || {{THA}} || [[กรุงเทพมหานคร]]
-|-
-| 6 || style="text-align:right;"| 15-16 ธันวาคม 2541 || {{VIE}} || [[ฮานอย]]
-|-
-| 7 || style="text-align:right;"| 5-6 พฤศจิกายน 2544 || {{BRU}} || [[บันดาร์เซอรีเบอกาวัน]]
-|-
-| 8 || style="text-align:right;"| 4-5 พฤศจิกายน 2545 || {{CAM}} || [[พนมเปญ]]
-|-
-| 9 || style="text-align:right;"| 7-8 ตุลาคม 2546 || {{INA}} || [[บาหลี]]
-|-
-| 10 || style="text-align:right;"| 29-30 พฤศจิกายน 2547 || {{LAO}} || [[เวียงจันทน์]]
-|-
-| 11 || style="text-align:right;"| 12-14 ธันวาคม 2548 || {{MAS}} || [[กัวลาลัมเปอร์]]
-|-
-| 12 || style="text-align:right;"| 11-14 มกราคม 2550<sup>1</sup> || {{PHL}}<sup>2</sup> || [[เซบู]]
-|-
-| 13 || style="text-align:right;"| 18-22 พฤศจิกายน 2550 || {{SIN}} || [[สิงคโปร์]]
-|-
-|rowspan="2"| 14<sup>3</sup> || style="text-align:right;"| 27 กุมภาพันธ์ - 1 มีนาคม 2552 ||rowspan="3"| {{THA}} || [[ชะอำ]], [[หัวหิน]]
-|-
-| style="text-align:right;"| 10–11 เมษายน 2552 || [[พัทยา]]
-|-
-| 15 || style="text-align:right;"| 23-25 ตุลาคม 2552 || [[ชะอำ]], [[หัวหิน]]
-|-
-| 16 || style="text-align:right;"| 8-9 เมษายน 2553 ||rowspan=2| {{VIE}} ||rowspan=2| [[ฮานอย]]
-|-
-| 17 || style="text-align:right;"| 28-31 ตุลาคม 2553
-|-
-| 18 || style="text-align:right;"| 7-8 พฤษภาคม 2554 ||rowspan=2| {{INA}}<sup>4</sup> || [[จาการ์ตา]]
-|-
-| 19 || style="text-align:right;"| 14-19 พฤศจิกายน 2554 || [[บาหลี]]
-|-
-| 20 || style="text-align:right;"| 3-4 เมษายน 2555 ||rowspan=2| {{CAM}} ||rowspan=2| [[พนมเปญ]]
-|-
-| 21 || style="text-align:right;"| 17–20 พฤศจิกายน 2555
-|-
-| 22 || style="text-align:right;"| 24–25 เมษายน 2556 ||rowspan=2| {{BRU}} ||rowspan=2| [[บันดาร์เซอรีเบอกาวัน]]
-|-
-| 23 || style="text-align:right;"| 9–10 ตุลาคม 2556
-|-
-| 24 || style="text-align:right;"| 10–11 พฤษภาคม 2557 ||rowspan=2| {{MYA}} ||rowspan=2| [[กรุงเนปยีดอ]]
-|-
-| 25 || style="text-align:right;"| 10–12 พฤศจิกายน 2557
-|-
-| 26 || style="text-align:right;"| 26‒27 เมษายน 2558 ||rowspan=2| {{MAS}} || [[กัวลาลัมเปอร์]], [[เกาะลังกาวี]]
-|-
-| 27 || style="text-align:right;"| 18–22 พฤศจิกายน 2558 || [[กัวลาลัมเปอร์]]
-|-
-| 28 || style="text-align:right;" rowspan=2| 6–8 กันยายน 2559 ||rowspan=2| {{LAO}} ||rowspan=2| [[เวียงจันทน์]]
-|-
-| 29
-|-
-| 30 || style="text-align:right;"| 26-27 เมษายน 2560 ||rowspan=2| {{PHL}} ||rowspan=2| [[ปาไซ]]
-|-
-| 31 || style="text-align:right;"| 10-14 พฤศจิกายน 2560
-|-
-| 32 || style="text-align:right;"| 25-28 เมษายน 2561 ||rowspan=2| {{SIN}} ||rowspan=2| [[สิงคโปร์]]
-|-
-| 33 || style="text-align:right;"| 11–15 พฤศจิกายน 2561
-|-
-| 34 || style="text-align:right;" | 20–23 มิถุนายน 2562<ref>[https://www.asean2019.go.th/th/meeting/34th-asean-summit/ รายละเอียดการประชุม
-th ASEAN Summit]</ref> ||rowspan=2| {{THA}} || [[กรุงเทพมหานคร]]
-|-
-| 35 || style="text-align:right;" | 31 ตุลาคม–4 พฤศจิกายน 2562<ref>[https://www.asean2019.go.th/th/meeting/35th-asean-summit-and-related-summits/ รายละเอียดการประชุม
-th ASEAN Summit and Related Summits]</ref> || กรุงเทพมหานคร, [[นนทบุรี]]<ref>[https://www.asean2019.go.th/th/news/%E0%B8%81%E0%B8%B3%E0%B8%AB%E0%B8%99%E0%B8%94%E0%B8%81%E0%B8%B2%E0%B8%A3%E0%B8%AA%E0%B8%B7%E0%B9%88%E0%B8%AD%E0%B8%A1%E0%B8%A7%E0%B8%A5%E0%B8%8A%E0%B8%99-%E0%B8%81%E0%B8%B2%E0%B8%A3%E0%B8%9B%E0%B8%A3/ กำหนดการสื่อมวลชน การประชุมสุดยอดอาเซียน ครั้งที่ 35 และการประชุมสุดยอดที่เกี่ยวข้อง ระหว่างวันที่ 31 ตุลาคม – 4 พฤศจิกายน 2562 ณ กรุงเทพฯ และนนทบุรี]</ref><ref>[https://thainews.prd.go.th/th/news/detail/TCATG191024184104772 ประเทศไทยเป็นเจ้าภาพประชุมสุดยอดอาเซียน ครั้งที่ 35]</ref>
-|-
-| 36 || style="text-align:right;" rowspan=2| ''2563'' ||rowspan=2| ''{{VIE}}'' ||rowspan=2| ''ยังไม่ได้กำหนด''
-|-
-| 37
-|-
-| colspan="5" style="font-size:95%;" | <sup>1</sup> การประชุมเลื่อนออกไปเป็นวันที่ 10-14 ธันวาคม เนื่องจากภัยไต้ฝุ่น.
-|-
-| colspan="5" style="font-size:95%;" | <sup>2</sup> พม่าไม่ได้รับอนุญาตให้เป็นเจ้าภาพจัดการประชุมเนื่องจากความกดดันอย่างหนักจากสหรัฐอเมริกาและสหภาพยุโรป.
-|-
-| colspan="5" style="font-size:95%;" | <sup>3</sup> การประชุมถูกเลื่อนออกไปสองครั้งเนื่องจาก[[เหตุการณ์ความไม่สงบทางการเมืองในประเทศไทย เมษายน พ.ศ. 2552|การชุมนุมประท้วงของกลุ่มต่อต้านรัฐบาล]].
-|-
-| colspan="5" style="font-size:95%;" | <sup>4</sup> อินโดนีเซียเสนอแลกเปลี่ยนกับบรูไนอาจจะเป็นเจ้าภาพเอเปค (และอาจมีการประชุม G20) ในปี 2013.
-|}
 === การประชุมสุดยอดเอเชียตะวันออก ===
@@ บรรทัด 368: / บรรทัด 276: @@
 | style="text-align:center;" | [[กัวลาลัมเปอร์]]
 | style="text-align:center;" | 14 ธันวาคม 2548
-| [[รัสเซีย]]ได้รับเชิญเข้าร่วมประชุม.
+| [[รัสเซีย]] ได้รับเชิญเข้าร่วมประชุม
 |-
 | style="text-align:center;" | [[การประชุมสุดยอดเอเชียตะวันออกครั้งที่สอง|2]]
@@ บรรทัด 374: / บรรทัด 282: @@
 | style="text-align:center;" | [[มันดาเว]]
 | style="text-align:center;" | 15 มกราคม 2550
+| วันที่ 13 ธันวาคม 2549 [[ปฏิญญาเซบูว่าด้วยความมั่นคงทางพลังงานเอเชียตะวันออก|ปฏิญญาเซบู มั่นคง เอเชียตะวันออก]]
-| ถูกเลื่อนมาจากวันที่ 13 ธันวาคม 2549.<br>
-มีการลงนาม[[ปฏิญญาเซบูว่าด้วยความมั่นคงทางพลังงานเอเชียตะวันออก]]
 |-
 | style="text-align:center;" | [[การประชุมสุดยอดเอเชียตะวันออกครั้งที่สาม|3]]
@@ บรรทัด 381: / บรรทัด 288: @@
 | style="text-align:center;" | [[สิงคโปร์]]
 | style="text-align:center;" | 21 พฤศจิกายน 2550
-| [[ปฏิญญาสิงคโปร์ว่าด้วยการเปลี่ยนแปลงสภาพอากาศ พลังงานและสิ่งแวดล้อม]]<ref>{{cite web|url=http://www.asean.org/21116.htm |title=Singapore Declaration on Climate Change, Energy and the Environment |date=21 November 2007 |publisher=ASEAN |accessdate=12 January 2009 |deadurl=yes |archiveurl=https://web.archive.org/web/20110511153515/http://www.asean.org/21116.htm |archivedate=11 May 2011 }}</ref><br>
+| [[ปฏิญญาสิงคโปร์ว่าด้วยการเปลี่ยนแปลงสภาพอากาศ พลังงานและสิ่งแวดล้อม|ปฏิญญาสิงคโปร์ว่าเปลี่ยนแปลงสภาพอากาศ สิ่งแวดล้อม]]<br>ก่อตั้ง[[สถาบันวิจัยทางเศรษฐกิจอาเซียนและเอเชียตะวันออก]]
-ข้อตกลงว่าด้วยการก่อตั้ง[[สถาบันวิจัยทางเศรษฐกิจอาเซียนและเอเชียตะวันออก]]
 |-
 | style="text-align:center;" | [[การประชุมสุดยอดเอเชียตะวันออกครั้งที่สี่|4]]
 | style="text-align:center;" | {{THA}}
-| style="text-align:center;" | [[ชะอำ]], [[หัวหิน]]
+| style="text-align:center;" | [[ชะอำ]],[[หัวหิน]]
 | style="text-align:center;" | 25 ตุลาคม 2552
-| วันที่และสถานที่ประชุมมีการเปลี่ยนแปลงหลายครั้ง เดิมการประชุมสุดยอดถูกกำหนดไว้วันที่ 12 เมษายน 2552 ที่[[พัทยา]] แต่ถูกยกเลิกเมื่อผู้ประท้วงล้อมสถานที่ประชุม การประชุมถูกเลื่อนออกไปเป็นเดือนตุลาคม 2552 และย้ายจาก[[ภูเก็ต]]<ref>{{cite web|url=http://www.chinadaily.com.cn/china/2009-06/27/content_8329226.htm|title=Thai PM woos Chinese businesses|publisher=|accessdate=14 June 2015}}</ref>มาเป็นชะอำและหัวหิน.<ref>{{cite news|url=http://findarticles.com/p/articles/mi_m0WDP/is_2009_August_17/ai_n35643383/ |title=Thailand changes venue for ASEAN+3, East Asia summits |publisher=Findarticles.com |accessdate=8 August 2011}}</ref>
+| วันที่ประชุมมีเปลี่ยนแปลงหลายครั้งเดิมประชุมสุดยอดกำหนดไว้วันที่ 12 เมษายน 2552 ยกเลิกเมื่อผู้ประท้วงล้อมสถานที่ประชุม เลื่อนออกไปเป็นตุลาคม 2552 ย้ายมาเป็นชะอำและหัวหิน
 |-
 | style="text-align:center;" | [[การประชุมสุดยอดเอเชียตะวันออกครั้งที่ห้า|5]]
@@ บรรทัด 394: / บรรทัด 300: @@
 | style="text-align:center;" | [[ฮานอย]]
 | style="text-align:center;" | 30 ตุลาคม 2553
-| เชิญ[[สหรัฐอเมริกา]]และ[[รัสเซีย]]เข้าร่วมเป็นสมาชิกอย่างเป็นทางการของการประชุมสุดยอดผู้นำเอเชียตะวันออกในอนาคต<ref name="Invitation to US & Russia">{{cite web|url=http://www.asean.org/25514.htm |title=Invitation to US & Russia |publisher=Asean.org |date=30 October 2010 |accessdate=8 August 2011 |deadurl=yes |archiveurl=https://web.archive.org/web/20110511153508/http://www.asean.org/25514.htm |archivedate=11 May 2011 }}</ref>
+|[[สหรัฐอเมริกา]]-[[รัสเซีย]] อย่างเป็นทาง เอเชียตะวันออกอนาคต
 |-
 | style="text-align:center;" | [[การประชุมสุดยอดเอเชียตะวันออกครั้งที่หก|6]]
@@ บรรทัด 400: / บรรทัด 306: @@
 | style="text-align:center;" | [[บาหลี]]
 | style="text-align:center;" | 19 พฤศจิกายน 2554
-| สหรัฐอเมริกาและรัสเซียเข้าร่วมประชุม
+| สหรัฐอเมริกา-รัสเซีย เข้าร่วมประชุม
 |-
 | style="text-align:center;" | [[การประชุมสุดยอดเอเชียตะวันออกครั้งที่เจ็ด|7]]
@@ บรรทัด 410: / บรรทัด 316: @@
 | style="text-align:center;" | [[การประชุมสุดยอดเอเชียตะวันออกครั้งที่แปด|8]]
 | style="text-align:center;" | {{BRU}}
-| style="text-align:center;" | [[บันดาร์เซอรีเบอกาวัน]]
+| style="text-align:center;" | [[บันดาร์เซอรีเบอกาวัน|บันดาร์เสรีเบกาวัน]]
 | style="text-align:center;" | 10 ตุลาคม 2556
 |
@@ บรรทัด 416: / บรรทัด 322: @@
 | style="text-align:center;" | [[การประชุมสุดยอดเอเชียตะวันออกครั้งที่เก้า|9]]
 | style="text-align:center;" | {{MYA}}
-| style="text-align:center;" | [[กรุงเนปยีดอ]]
+| style="text-align:center;" | [[กรุงเนปยีดอ|เนปีดอ]]
 | style="text-align:center;" | 13 พฤศจิกายน 2557
 |
@@ บรรทัด 423: / บรรทัด 329: @@
 | style="text-align:center;" | {{MAS}}
 | style="text-align:center;" | [[กัวลาลัมเปอร์]]
-| style="text-align:center;" | 21–22 พฤศจิกายน 2558
+| style="text-align:center;" | 21-22 พฤศจิกายน 2558
 |
 |-
@@ บรรทัด 429: / บรรทัด 335: @@
 | style="text-align:center;" | {{LAO}}
 | style="text-align:center;" | [[เวียงจันทน์]]
-| style="text-align:center;" | 6–8 กันยายน 2559
+| style="text-align:center;" | 6-8 กันยายน 2559
 |
 |-
@@ บรรทัด 435: / บรรทัด 341: @@
 | style="text-align:center;" | {{PHI}}
 | style="text-align:center;" | [[ปาไซ]]
-| style="text-align:center;" | 13–14 พฤศจิกายน 2560
+| style="text-align:center;" | 13-14 พฤศจิกายน 2560
 |
 |-
@@ บรรทัด 441: / บรรทัด 347: @@
 | style="text-align:center;" | {{SIN}}
 | style="text-align:center;" | [[สิงคโปร์]]
-| style="text-align:center;" | 14–15 พฤศจิกายน 2561
+| style="text-align:center;" | 14-15 พฤศจิกายน 2561
 |
 |-
@@ บรรทัด 451: / บรรทัด 357: @@
 |-
 | style="text-align:center;" | ''[[การประชุมสุดยอดเอเชียตะวันออกครั้งที่สิบห้า|15]]''
-| style="text-align:center;" | ''{{VIE}}''
+| style="text-align:center;" |{{VIE}}
 | style="text-align:center;" | ''ยังไม่ได้กำหนด''
-| style="text-align:center;" | ''2563''
+| style="text-align:center;" | 2563
 |
 |}
@@ บรรทัด 496: / บรรทัด 402: @@
 | 7 (2556) || ฟิลิปปินส์ || Partnership for Peace and Prosperity
 |-
-| 8 (2557) || ไทย || ASEAN Underway: Navies After 2015
+| 8 (2557) || ไทย || ASEAN Underway Navies After 2015
 |}