เขาเอ๋อเหมย์
ภูเขาเอ๋อเหมย์ หรือ ภูเขาง้อไบ๊ ตามสำเนียงอื่น (จีน: 峨嵋山; พินอิน: Éméi Shān) เป็นภูเขาห่างจากเฉินตูราว 160 กิโลเมตร ชื่อของภูเขาแห่งนี้ได้มาจากรูปทรงของภูเขาที่มีลักษณะคล้ายคิ้ว[1]
ภูเขาแห่งนี้เป็นหนึ่งในสี่ภูเขาอันศักดิ์สิทธิ์ทางพุทธศาสนาของจีน เนื่องจากเป็นสถานที่ที่พระสมันตภัทรโพธิสัตว์เคยสถิตอยู่ (ประกอบด้วยเขาอู่ไถ เขาจิ่วหัว เขาเอ๋อเหมย์ และเขาผู่ถัว) และลัทธิเต๋าโดยมีอารามต่าง ๆ 151 แห่ง แต่ส่วนใหญ่ทรุดโทรม ยังคงเหลือที่เที่ยวชมได้ 20 แห่ง เขาเอ๋อเหมย์มียอดสูงถึง 3,099 เมตร[2] ซึ่งเป็นที่ตั้งของวัดหัวจ้วง และช่วงฤดูหนาวมีหิมะปกคลุม และยังเป็นแหล่งรวมความหลากหลายทางชีวภาพของทั้งพรรณพืชและสัตว์ป่า[2]
ในนิยายกำลังภายในเรื่องมังกรหยก เขาเอ๋อเหมย์ที่เป็นที่ตั้งของสำนักชีง้อไบ๊ และปรากฏอยู่ในนิยายกำลังภายในหลายเรื่อง[2]
อ้างอิง
[แก้]- ↑ http://info.matichon.co.th/adm/tour/template1.php?idn=&selectid=2699[ลิงก์เสีย]
- ↑ 2.0 2.1 2.2 นายเฉินฉวน (2007-05-02). "เขาง้อไบ๊ (เอ๋อเหมยซาน)". โอเคเนชั่น.
ดูเพิ่ม
[แก้]- ภูเขาเอ๋อเหมย์และพระพุทธรูปเล่อชาน - แหล่งมรดกโลก
แหล่งข้อมูลอื่น
[แก้]
29°31′11″N 103°19′57″E / 29.51972°N 103.33250°E
 | บทความอาคาร หรือ สถานที่สำคัญนี้ยังเป็นโครง คุณสามารถช่วยวิกิพีเดียได้โดยการเพิ่มเติมข้อมูล |