ข้ามไปเนื้อหา

วิซายัส

พิกัด: 11°00′N 123°30′E / 11.000°N 123.500°E / 11.000; 123.500
จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
วิซายัส
ที่ตั้งของหมู่เกาะวิซายัส (สีแดง) ในประเทศฟิลิปปินส์
ภูมิศาสตร์
ที่ตั้งเอเชียตะวันออกเฉียงใต้
กลุ่มเกาะประเทศฟิลิปปินส์
เกาะหลัก
พื้นที่71,503 ตารางกิโลเมตร (27,607 ตารางไมล์)
ระดับสูงสุด2,435 ม. (7989 ฟุต)
จุดสูงสุดภูเขาไฟคันลาโอน
การปกครอง
ฟิลิปปินส์
เขต
เมืองใหญ่สุดเซบูซิตี (ประชากร 922,611 คน)
ประชากรศาสตร์
ประชากร19,373,431 (ค.ศ. 2015) [1]
ความหนาแน่น292/กม.2 (756/ตารางไมล์)
กลุ่มชาติพันธุ์

หมู่เกาะวิซายัส‎ (อังกฤษ: Visayas, Visayan Islands;[2] วิซายัส: Kabisay-an; ตากาล็อก: Kabisayaan) เป็นหนึ่งในสามหมู่เกาะหลักของประเทศฟิลิปปินส์ ร่วมกับลูซอนและมินดาเนา ประกอบด้วยเกาะหลายแห่ง ซึ่งล้อมรอบด้วยทะเลวิซายัส แต่หมู่เกาะเหล่านั้นก็ถูกจัดให้อยู่ในพื้นที่ริมตะวันออกเฉียงเหนือของทะเลซูลู[3] ประชากรหลัก ๆ คือชาววิซายัส

เกาะหลักที่สำคัญ เช่น โบโฮล, เซบู, เลย์เต, เนโกรส, ปาไนย์ และซามาร์[6] ภูมิภาคนี้อาจรวมพื้นที่จังหวัดมัสบาเต, จังหวัดรอมบลอน และจังหวัดปาลาวันเข้าไปด้วย เนื่องจากประชากรส่วนใหญ่เป็นชาววิซายัส และใกล้ชิดกับภาษาวิซายัสมากกว่าภาษาหลักของเกาะลูซอน

ในหมู่เกาะวิซายัสมีเขตการปกครองหลัก 3 เขต ได้แก่ คันลูรังคาบีซายาอัน (ประชากร 7.1 ล้านคน), กิตนางคาบีซายาอัน (6.8 ล้านคน) และซีลางังคาบีซายาอัน (4.1 ล้านคน)[7]

ชื่อ

[แก้]

วิซายัส ได้รับชื่อนี้มาจากอาณาจักรศรีวิชัย (สันสกฤต: श्रीविजय) ในคริสต์ศตวรรษที่ 17[8] ในภาษาสันสกฤต คำว่า ศรี (श्री) หมายถึง "โชคลาภ," "ความรุ่งเรือง," หรือ "ความสุข" ส่วนคำว่า วิชัย (วิชย) (विजय) หมายถึง "ชัยชนะ" หรือ "ความยอดเยี่ยม" นอกจากนี้ หมู่เกาะวิซายัสและซูลู ยังเคยเป็นดินแดนของอาณาจักรแห่งนี้อีกด้วย[9]

การแบ่งเขตการปกครอง

[แก้]
แผนที่แสดงเขตของหมู่เกาะวิซายัส
  กิตนางคาบีซายาอัน
  ซีลางังคาบีซายาอัน
  คันลูรังคาบีซายาอัน
เกาะหลัก เรียงจากตะวันตกไปตะวันออก ได้แก่ ปาไนย์, เนโกรส, เซบู, โบโฮล, เลย์เต และซามาร์
แผนที่แสดงเขตของหมู่เกาะวิซายัส สมัยที่ยังมีเขตเกาะเนโกรส

วิซายัส แบ่งเป็น 3 เขตหลัก ได้แก่ คันลูรังคาบีซายาอัน, กิตนางคาบีซายาอัน และซีลางังคาบีซายาอัน ในแต่ละเขต จะมีผู้อำนวยการเขต ซึ่งได้รับการเลือกตั้งมาจากผู้ว่าราชการในแต่ละจังหวัดของเขตนั้น ๆ

วิซายัส มีทั้งหมด 16 จังหวัด แต่ละจังหวัดปกครองโดยผู้ว่าราชการจังหวัด ซึ่งมาจากการเลือกตั้ง และดำรงตำแหน่งได้มากที่สุด 3 สมัย สมัยละ 3 ปี

คันลูรังคาบีซายาอัน (เขตที่ 6)

[แก้]

เขตคันลูรังคาบีซายาอันครอบคลุมพื้นที่เกาะปาไนย์ กีมารัส และครึ่งตะวันตกของเกาะเนโกรส ศูนย์กลางของเขตนี้คือ อีโลอีโล จังหวัดในเขตนี้ ประกอบด้วย

กิตนางคาบีซายาอัน (เขตที่ 7)

[แก้]

เขตกิตนางคาบีซายาอันครอบคลุมพื้นที่เกาะเซบู ซีคีฮอร์ และโบโฮล และครึ่งตะวันออกของเกาะเนโกรส ศูนย์กลางคือ เซบู จังหวัดในเขตนี้ ได้แก่

ซีลางังคาบีซายาอัน (เขตที่ 8)

[แก้]

เขตซีลางังคาบีซายาอันครอบคลุมพื้นที่เกาะเลย์เต, ซามาร์ และบีลีรัน ศูนย์กลางประจำเขตนี้คือ ตักโลบัน จังหวัดในเขตนี้ ได้แก่

เมืองหลักที่สำคัญ

[แก้]

ดูเพิ่ม

[แก้]

อ้างอิง

[แก้]
  1. Census of Population (2015). Highlights of the Philippine Population 2015 Census of Population. PSA. สืบค้นเมื่อ 20 มิถุนายน 2016.
  2. "Visayan Islands" Merriam-Webster Dictionary. http://www.merriam-webster.com/concise/visayan%20islands เก็บถาวร 2014-12-11 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน
  3. C.Michael Hogan. 2011. Sulu Sea. Encyclopedia of Earth. Eds. P.Saundry & C.J.Cleveland. Washington DC
  4. "Executive Order No. 429". President of the Philippines. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ July 7, 2007. สืบค้นเมื่อ May 18, 2009.
  5. "Administrative Order No. 129". President of the Philippines. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ July 13, 2009. สืบค้นเมื่อ May 18, 2009.
  6. On May 23, 2005, Palawan and Puerto Princesa City were moved to Western Visayas by Executive Order No. 429.[4] However, on August 19, 2005, President Arroyo issued Administrative Order No. 129 to hold the earlier E.O. 429 in abeyance pending a review.[5] 2010, Palawan and the highly urbanized city of Puerto Princesa still remain a part of the MIMAROPA region.
  7. "PSA Makati ActiveStats - PSGC Interactive - List of Regions". Philippine Statistics Authority. June 30, 2015. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ October 27, 2008. สืบค้นเมื่อ September 18, 2015.
  8. Jovito S. Abellana, "Bisaya Patronymesis Sri Visjaya" (Ms., Cebuano Studies Center, ca. 1960)
  9. Rasul, Jainal D. (2003). Agonies and Dreams: The Filipino Muslims and Other Minorities. Quezon City: CARE Minorities. pp. 77.

บรรณานุกรม

[แก้]

แหล่งข้อมูลอื่น

[แก้]
  • วิกิมีเดียคอมมอนส์มีสื่อเกี่ยวกับ วิซายัส
  • คู่มือการท่องเที่ยว วิซายัส จากวิกิท่องเที่ยว (ในภาษาอังกฤษ)

11°00′N 123°30′E / 11.000°N 123.500°E / 11.000; 123.500