เขตปกครองตนเองในมินดาเนามุสลิม
เขตปกครองตนเองในมินดาเนามุสลิม | |
|---|---|
 ธง | |
 แผนที่ของประเทศฟิลิปปินส์แสดงที่ตั้งของเขตปกครองตนเองในมินดาเนามุสลิม | |
| ประเทศ |  ฟิลิปปินส์ |
| หมู่เกาะ | มินดาเนา |
| ศูนย์กลางการบริหารเขต | โคตาบาโต(provisional and de facto seat of government) Parang (de jure seat of government, 1995–2001)[1] |
| การปกครอง | |
| • ผู้ปกครอง | Mujiv S. Hataman (LP) |
| พื้นที่[2] | |
| • ทั้งหมด | 12,535.79 ตร.กม. (4,840.10 ตร.ไมล์) |
| ประชากร (ค.ศ. 2015) [3] | |
| • ทั้งหมด | 3,781,387 คน |
| • ความหนาแน่น | 300 คน/ตร.กม. (780 คน/ตร.ไมล์) |
| เขตเวลา | UTC+8 (PST) |
| จังหวัด | |
| เมือง | |
| เทศบาล | 116 |
| บารังไกย์ | 2,490 |
| ผู้แทนราษฎร | 8 |
| ภาษา | |
| เว็บไซต์ | www.armm.gov.ph |
เขตปกครองตนเองในมินดาเนามุสลิม (ฟิลิปปินส์: Awtonomong Rehiyon sa Muslim Mindanao,[4] อาหรับ: الحكم الذاتي الاقليمي لمسلمي مندناو Al-ḥukm adh-dhātiyy al-'aqlīmiyy limuslimiyy mindanāu;[5] ตัวย่อ: ARMM) เป็นอดีตเขตปกครองตนเองบนเกาะมินดาเนา ประเทศฟิลิปปินส์ ประกอบด้วย 5 จังหวัดที่ประชากรนับถือศาสนาอิสลามเป็นศาสนาหลัก เขตนี้เคยเป็นเพียงเขตเดียวของประเทศที่มีรัฐบาลปกครองเป็นของตนเอง ศูนย์กลางการปกครองอยู่ที่โคตาบาโต
เขตการปกครองในอดีต[แก้]
ประกอบด้วย 2 นคร, 116 เทศบาล และ 2,490 บารังไก โดยเมืองอีซาเบลาและโคตาบาโต อยู่นอกอำนาจการปกครองของเขต
| จังหวัด | เมืองหลัก | ประชากร (ค.ศ. 2015) [3] | พื้นที่[2] | ความหนาแน่น | นคร | เทศบาล | บารังไก | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| ตร.กม. | ตร.ไมล์ | /ตร.กม. | /ตร.ไมล์ | |||||||||
| บาซีลัน | ลามีตัน | 9.2% | 346,579 | 1,103.50 | 426.06 | 310 | 800 | 1 | 11 | 210 | ||
| ตีโมกลาเนา | มาราวี | 27.6% | 1,045,429 | 3,872.89 | 1,495.33 | 270 | 700 | 1 | 39 | 1,159 | ||
| มากินดาเนา[a] | บูลูอัน | 31.0% | 1,173,933 | 4,871.60 | 1,880.94 | 240 | 620 | 0 | 36 | 508 | ||
| ซูลู | โฮโล | 21.8% | 824,731 | 1,600.40 | 617.92 | 520 | 1,300 | 0 | 19 | 410 | ||
| ตาวี-ตาวี | โบนเกา (จังหวัดตาวี-ตาวี) | 10.3% | 390,715 | 1,087.40 | 419.85 | 360 | 930 | 0 | 11 | 203 | ||
| ทั้งหมด | 3,781,387 | 12,535.79 | 4,836.23 | 300 | 780 | 2 | 116 | 2,490 | ||||
| ^ ไม่รวมถึงโคตาบาโตซึ่งอยู่ในเขตโซกซาร์เจน | ||||||||||||
อ้างอิง[แก้]
- ↑ Regional Legislative Assembly of the Autonomous Region in Muslim Mindanao (September 22, 1995). "An Act Fixing the Permanent Seat of Government for the Autonomous Region in Muslim Mindanao at the Municipality of Parang, Province of Maguindanao" (PDF). คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิม (PDF)เมื่อ 2016-08-29. สืบค้นเมื่อ August 9, 2016.
- ↑ 2.0 2.1 "Bangsamoro Development Plan Integrative Report, Chapter 10" (PDF). Bangsamoro Development Agency. 2015. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิม (PDF)เมื่อ 2016-03-04. สืบค้นเมื่อ 2016-05-31. See also talk page.
- ↑ 3.0 3.1 Census of Population (2015). Highlights of the Philippine Population 2015 Census of Population. PSA. สืบค้นเมื่อ 20 มิถุนายน 2016.
- ↑ Panukalang Batas Blg. 4494
- ↑ "Official Issuances". Autonomous Region in Muslim Mindanao. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2014-06-05. สืบค้นเมื่อ 2016-04-16.
แหล่งข้อมูลอื่น[แก้]
เขตปกครองตนเองในมินดาเนามุสลิม คู่มือการท่องเที่ยวจากวิกิท่องเที่ยว (ในภาษาอังกฤษ)
วิกิมีเดียคอมมอนส์มีสื่อเกี่ยวกับ เขตปกครองตนเองในมินดาเนามุสลิม- เว็บไซต์อย่างเป็นทางการ
- ข่าวและเหตุการณ์ล่าสุด
วิกิมีเดียคอมมอนส์มีสื่อเกี่ยวกับ 
 |
บทความเกี่ยวกับประเทศ ดินแดน หรือเขตการปกครองนี้ยังเป็นโครง คุณสามารถช่วยวิกิพีเดียได้โดยการเพิ่มเติมข้อมูล |