ข้ามไปเนื้อหา

ราชอาณาจักรเยอรมนี

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
แผนที่ราชอาณาจักรเยอรมนีในรัชสมัยออทโทที่ 1 มหาราช

ราชอาณาจักรเยอรมนี (ละติน: Regnum Teutonicum) เป็นอาณาจักรอัครสังฆราชที่สืบเนื่องมาจากราชอาณาจักรแฟรงค์ตะวันออกในคริสต์ศตวรรษที่ 10[1]

ดินแดนทางตะวันออกของจักรวรรดิแฟรงค์ที่ได้รับการแยกตัวออกมาตามสนธิสัญญาแวร์เดิงในปี ค.ศ. 843 แทบจะไม่ได้เป็นของจักรวรรดิแฟรงค์อย่างเต็มตัว ที่เป็นบริเวณที่เป็นที่ตั้งถิ่นฐานของชาวแซ็กซอน, ชาวบาวารี, ชาวทูริงกี, ชาวอลามานนิ และ ชาวฟริซี เมื่อราชบัลลังก์ตกไปเป็นของราชวงศ์ที่ไม่ใช่แฟรงค์ (ลุดอล์ฟิง) คำว่า "regnum Teutonicum" (กษัตริย์ทิวทัน) หรือ "Teutonicorum" ก็เริ่มนำเข้ามาใช้อย่างไม่เป็นทางการ เมื่อมาถึงยุคกลางตอนกลาง อาณาจักรดยุคแบบเยอรมัน (เยอรมัน: Stammesherzogtum) ก็เริ่มมีลักษณะเป็นเอกลักษณ์ที่เป็นที่ยอมรับกันโดยทั่วไป

เมื่อรัฐต่างๆ ของคาโรแล็งเชียงแยกตัวออกไปจากจักรวรรดิโรมันอันศักดิ์สิทธิ์จนเหลือแต่เยอรมนี ที่มีประมุขที่ยังคงถือตำแหน่งพระจักรพรรดิแห่งจักรวรรดิ[2] ราชอาณาจักรเยอรมนีก็กลายเป็นคำที่พ้องกับจักรวรรดิโรมันอันศักดิ์สิทธิ์ เมื่อมาถึงสมัยฟื้นฟูศิลปวิทยา "จักรวรรดิโรมันอันศักดิ์สิทธิ์แห่งชาติเยอรมัน" ก็มีสองความหมายที่เป็น "จักรวรรดิ" และ "ราชอาณาจักร" เมื่อมองในบริบทนี้แล้วราชอาณาจักรเยอรมนีก็ดำรงตัวเป็นราชอาณาจักรต่อมาจนเมื่อสมเด็จพระจักรพรรดิฟรานซ์ที่ 2 สละราชสมบัติและยุบจักรวรรดิในปี ค.ศ. 1806

คำว่า "regnum Teutonicum" (กษัตริย์ทิวทัน หรือ กษัตริย์เยอรมัน) เริ่มนำมาใช้อย่างเป็นทางการในปลายคริสต์ศตวรรษที่ 11 ระหว่างที่เกิดข้อขัดแย้งในอำนาจการแต่งตั้งสงฆ์ (Investiture Controversy) ที่อาจจะเป็นการใช้เป็นเครื่องมือในการต่อต้านสมเด็จพระจักรพรรดิไฮน์ริคที่ 4 โดยสมเด็จพระสันตะปาปาเกรกอรีที่ 7[3] ในคริสต์ศตวรรษที่ 12 พระจักรพรรดิก็เริ่มใช้สร้อย "rex Romanorum" (พระมหากษัตริย์แห่งชนโรมัน) ในพระราชอิสริยยศเพื่อเป็นการเน้นพระราชอำนาจและการเปลี่ยนแปลงตำแหน่งเมื่อได้รับเลือกตั้ง โดยสภาผู้เลือกตั้งพระจักรพรรดิที่ประกอบด้วยพรินซ์อีเล็คเตอร์เจ็ดองค์ ตำแหน่งนี้ใช้ในเยอรมนี อิตาลี และ เบอร์กันดีที่เป็นรัฐที่มีราชสำนัก กฎหมาย และรัฐบาลของตนเอง แต่อยู่ในเครือข่ายของจักรวรรดิมาจนกระทั่งถึงสนธิสัญญาสันติภาพเวสต์ฟาเลียในปี ค.ศ. 1648 หรือจนเมื่อสมเด็จพระจักรพรรดิฟรานซ์ที่ 2 สละราชสมบัติและยุบจักรวรรดิในปี ค.ศ. 1806

อ้างอิง

[แก้]
  1. Gillingham (1991), p. 124, calls it "a single, indivisible political unit throughout the middle ages"; Robinson, "Pope Gregory", p. 729.
  2. Furhmann, "Quis Teutonicos", p. 348.
  3. Robinson, "Pope Gregory", p. 729.

บรรณานุกรม

[แก้]
  • Averkorn, Raphaela. The Process of Nationbuilding in Medieval Germany. A Brief Overview. เก็บถาวร 2012-02-10 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน
  • Bernhardt, John W. Itinerant Kingship and Royal Monasteries in Early Medieval Germany, c. 936-1075. Cambridge: Cambridge University Press, 1993
  • Beumann, H., "Die Bedeutung des Kaisertums für die Entstehung der deutschen Nation im Spiegel der Bezeichnungen von Reich und Herrscher", in Nationes, 1 (1978), pp 317-366
  • Fuhrmann, Horst. "Quis Teutonicos constituit iudices nationum? The Trouble with Henry." Speculum, Vol. 69, No. 2. (Apr., 1994), pp 344-358
  • Gillingham, John. The Kingdom of Germany in the High Middle Ages (900-1200). Historical Association Pamphlets, General Series, no. 77. London: Historical Association, 1971
  • Gillingham, John. "Elective Kingship and the Unity of Medieval Germany". German History, 9:2 (1991:June), pp. 124-135.
  • MacLean, Simon. Kingship and Politics in the Late Ninth Century: Charles the Fat and the end of the Carolingian Empire. Cambridge University Press: 2003
  • Mierow, Charles Christopher (tr.), The Two Cities: A Universal Chronicle to the Year 1146 A.D., by Otto, Bishop of Freising, (Records of Western Civilization), New York: Columbia University Press, 2002
  • Mitchell, Otis C. (1985). Two German Crowns: Monarchy and Empire in Medieval Germany. Lima, Ohio: Wyndham Hall Press.
  • Reindal, R., "Herzog Arnulf und das Regnum Bavariae", in Zeitschrift für bayerische Landesgeschichte, 17 (1954), pp 187-252
  • Reuter, Timothy. Germany in the Early Middle Ages, c. 800-1056. Longman, 1991.
  • Susan Reynolds, Kingdoms and Communities in Western Europe, 900-1300, 2nd Ed., (Oxford, 1997)
  • Robinson, I. S. "Pope Gregory VII, the Princes and the Pactum 1077-1080." The English Historical Review, Vol. 94, No. 373. (Oct., 1979), pp 721-756
  • James Westfall Thompson. Feudal Germany. 2 vol. New York: Frederick Ungar Publishing Co., 1928

ดูเพิ่ม

[แก้]