ข้ามไปเนื้อหา

พระเจ้าซันโชที่ 2 แห่งกัสติยาและเลออน

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
พระเจ้าซันโชที่ 2
พระเจ้าซันโชที่ 2 ในเอกสารเขียนมือภาษากัสติยา พงศาวดารกษัตริย์โดยย่อ (ค.ศ. 1312–1325) ปัจจุบันอยู่ที่หอสมุดแห่งชาติสเปน
พระมหากษัตริย์แห่งกัสติยา
ครองราชย์1065–1072
ก่อนหน้าพระเจ้าเฟร์นันโดที่ 1
ถัดไปพระเจ้าอัลฟอนโซที่ 6
พระมหากษัตริย์แห่งเลออน
ครองราชย์1072
ราชาภิเษก12 มกราคม 1072 (เลออน)
ก่อนหน้าพระเจ้าอัลฟอนโซที่ 6
ถัดไปพระเจ้าอัลฟอนโซที่ 6
พระมหากษัตริย์แห่งกาลิเซีย
ครองราชย์1071–1072
ก่อนหน้าพระเจ้าการ์ซิอาที่ 2
ถัดไปพระเจ้าอัลฟอนโซที่ 6
พระราชสมภพค.ศ. 1036/1038
ซาโมรา
สวรรคต6 ตุลาคม ค.ศ. 1072 (33–36 พรรษา)
ซาโมรา
ฝังพระศพซานซัลบาดอร์เดออญญา
คู่อภิเษกสมเด็จพระราชินีอัลเบร์ตา
ราชวงศ์ฆิเมเนซ
พระราชบิดาพระเจ้าเฟร์นันโดที่ 1 แห่งกัสติยา
พระราชมารดาซันซาแห่งเลออน
ศาสนาโรมันคาทอลิก

พระเจ้าซันโชที่ 2 หรือ ซันโชผู้แข็งแกร่ง (ค.ศ. 1036/1038 – 7 ตุลาคม ค.ศ. 1072) ครองราชย์เป็นกษัตริย์แห่งราชอาณาจักรกัสติยาตั้งแต่ปี ค.ศ. 1065 จนถึงปี ค.ศ. 1072 เป็นพระราชโอรสพระองค์โตของพระเจ้าเฟร์นันโดที่ 1

พระองค์ได้รับส่วนแบ่งเป็นราชอาณาจักรกัสติยาตามพินัยกรรมของพระราชบิดา ในขณะที่เลออนและกาลิเซียตกเป็นของพระอนุชาทั้งสอง ทรงปฏิเสธที่จะยอมรับการแบ่งส่วนเช่นนี้และปลดพระเจ้าการ์ซิอาที่ 2ออกจากตำแหน่งในปี ค.ศ. 1071 โดยใช้กำลังทหาร พระเจ้าอัลฟอนโซที่ 6ซึ่งถูกปราบที่โกลเปเฆราที่ตั้งอยู่บนแม่น้ำการ์ริออนในเดือนมกราคม ค.ศ. 1072 ลี้ภัยไปอยู่กับกษัตริย์มัวร์แห่งโตเลโด ทว่าความเกรียงไกรของพระเจ้าซันโชอยู่ได้ไม่นาน เมื่อพระองค์ถูกสังหารขณะกำลังปิดล้อมเมืองป้อมปราการซาโมราที่ก่อกบฏซึ่งอยู่ในการครอบครองของอูร์รากา พระเชษฐภคินีที่ครองเมืองในนามของพระเจ้าอัลฟอนโซ

ต้นพระชนม์ชีพ

[แก้]

พระเจ้าซันโชที่ 2 พระราชสมภพที่ซาโมรา ซันโชเป็นพระราชโอรสองค์โตของพระเจ้าเฟร์นันโดมหาราชกับซันซาแห่งเลออน[1] พระองค์อภิเษกสมรสกับอัลเบร์ตาที่ไม่มีข้อมูลอย่างอื่นนอกจากชื่อ

หลังพระเจ้าเฟร์นันโดเอาชนะและสังหารพระเชษฐาของพระมเหสีในสมรภูมิ พระองค์ได้รับการสวมมงกุฎเป็นพระมหากษัตริย์แห่งเลออนและกัสติยาและเรียกตนเองว่า จักรพรรดิแห่งสเปนทั้งหมด

หลังการสิ้นพระชนม์ของพระเจ้าเฟร์นันโดในปี ค.ศ. 1065 ราชอาณาจักรถูกแบ่งให้กับพระโอรสทั้งสาม ซันโชได้สืบทอดเป็นกษัตริย์แห่งกัสติยาต่อจากพระบิดา ขณะที่พระอนุชา พระเจ้าอัลฟอนโซที่ 1 กลายเป็นพระมหากษัตริย์แห่งเลออน และพระเจ้าการ์ซิอา พระอนุชาคนเล็กกลายเป็นพระมหากษัตริย์ของราชอาณาจักรกาลิเซียที่ได้รับการสถาปนาขึ้นมาใหม่ (แยกตัวออกมาจากเลออน) สามพี่น้องถูกรายล้อมด้วยอิทธิพลของกลุ่มอาณาจักรไตฟา

พระเจ้าเฟร์นันโดยังยกการครอบครองบางส่วนให้พระธิดาทั้งสอง อูร์รากาได้ควบคุมนครซาโมรา ส่วนเอลบิราได้ควบคุมนครโตโร ทั้งคู่เป็นดินแดนแทรกที่อยู่ในราชอาณาจักรเลออนของพระเจ้าอัลฟอนโซ

พระมหากษัตริย์แห่งเลออนและกัสติยา

[แก้]
สถานการณ์ทางการเมืองในคาบสมุทรไอบีเรียตอนเหนือในช่วงปี[ลิงก์เสีย] ค.ศ. 1065:
  ดินแดนของพระเจ้าการ์ซิอาที่ 2 (กาลิเซีย)
  บาดาโฆซ ถวายบรรณาการแด่พระเจ้าการ์ซิอา
  เซบิยา ถวายบรรณาการแด่พระเจ้าการ์ซิอา
  ดินแดนของพระเจ้าอัลฟอนโซที่ 6 (เลออน)
  โตเลโด ถวายบรรณาการแด่พระเจ้าอัลฟอนโซ
  ดินแดนของพระเจ้าซันโชที่ 2 (กัสติยา)
  ซาราโกซา ถวายบรรณาการแด่พระเจ้าซันโช

ในปี ค.ศ. 1068 พระเจ้าซันโชปราบลูกพี่ลูกน้องสองคน คือ พระเจ้าซันโชที่ 4และพระเจ้าซันโชที่ 5ในสงครามซันโชทั้งสาม ซึ่งขยายราชอาณาจักรกัสติยาของพระองค์ด้วยการพิชิตดินแดนลาบูเรบา, อัลตาริโอฆา และอาลาบาที่พระราชบิดาเคยมอบให้การ์ซิอา พระราชบิดของพระเจ้าซันโชที่ 4 เพื่อแลกกับการสนับสนุนในการปราบพระเจ้าเบร์มูโดที่ 3

ในปี ค.ศ. 1068 พระเจ้าอัลฟอนโซบุกไตฟาบาดาโฆซ รัฐบริวารของราชอาณาจักรกาลิเซียของพระเจ้าการ์ซิอาผู้เป็นพระอนุชา พระเจ้าซันโชกังวลว่าพระเจ้าอัลฟอนโซคิดจะพิชิตดินแดนของพี่น้องจึงปราบพระเจ้าอัลฟอนโซในยุทธการที่ยันตาดา

พระเจ้าซันโชอยากได้ราชอาณาจักรของพระอนุชาคนเล็ก ทรงจับมือกับพระเจ้าอัลฟอนโซในปี ค.ศ. 1071 เดินทัพข้ามเลออนไปพิชิตดินแดนทางเหนือของพระเจ้าการ์ซิอา ในเวลาเดียวกันพระเจ้าอัลฟอนโซก็พิชิตพื้นที่ทางใต้ของกาลิเซีย พระเจ้าการ์ซิอาลี้ภัยไปอยู่ในไตฟาเซบิยา ขณะที่พระเชษฐาทั้งสองแบ่งราชอาณาจักรกาลิเซียกัน

ไม่นานพระเจ้าซันโชก็หันไปจัดการพระเจ้าอัลฟอนโซ ในปี ค.ศ. 1072 ด้วยความช่วยเหลือของเอลซิด พระองค์ปราบพระเจ้าอัลฟอนโซในยุทธการที่โกลเปเฆรา ทำให้พระเจ้าอัลฟอนโซต้องลี้ภัยไปอยู่ที่ไตฟาโตเลโด[2] พระเจ้าซันโชได้รับการสวมมงกุฎเป็นกษัตริย์แห่งเลออนเมื่อวันที่ 12 มกราคม ค.ศ. 1072 ครองราชบัลลังก์ทั้งสามที่พระเจ้าเฟร์นันโดแบ่งให้พระโอรสทั้งสามเมื่อหกปีก่อน[2]

การสวรรคต

[แก้]

โตโร นครของเอลบิรา พระขนิษฐาของพระเจ้าซันโช แตกตั้งแต่ปี ค.ศ. 1072 แต่การคุ้มกันนครซาโมราของอูร์รากา พระเชษฐภคินีที่ทำได้ดีกว่าหยุดกลางคันเมื่อเบยิโด อาโดลโฟ ขุนนางซาโมรา แสร้งทำเป็นหนีทหารเข้ามาในค่ายทหารของพระเจ้าซันโช โดยขอพูดคุยเป็นการส่วนตัวกับพระเจ้าซันโชเพื่อบอกจุดอ่อนในการป้องกันตนเองของซาโมรา เมื่ออยู่ต่อหน้าพระเจ้าซันโช เบยิโดลอบสังหารพระองค์โดยใช้ดาบของตนแทงเข้าไปที่หลังของพระองค์ เบยิโดถูกเอลซิดไล่ตามไปจนถึงซาโมราแต่ก็หนีเข้าเมืองไปได้ ราชอาณาจักรของซันโชถูกสืบทอดต่อโดยพระเจ้าอัลฟอนโซ พระอนุชาที่ก่อนหน้านี้ถูกปลดออกจากตำแหน่ง[3] การ์ซิอาที่ถูกล่อหลอกให้กลับจากการลี้ภัยถูกพระเจ้าอัลฟอนโซสั่งจำคุกตลอดชีวิต ทำให้พระเจ้าอัลฟอนโซได้ควบคุมอาณาเขตที่กลับมารวมกันอีกครั้งของพระราชบิดาโดยไร้คู่แข่ง ต่อมาทรงยึดตำแหน่งของพระราชบิดาเป็นจักรพรรดิแห่งสเปนทั้งหมด

พระเจ้าซันโชถูกฝังในอารามพระผู้ช่วยให้รอดแห่งออญญา

อ้างอิง

[แก้]
  1. Reilly (1988), 3.
  2. 2.0 2.1 Reilly (1995), 41.
  3. Gerli, 792.