ข้ามไปเนื้อหา

รายพระนามพระมหากษัตริย์กัสติยา

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
พระมหากษัตริย์
แห่งกัสติยา
ราชาธิปไตยในอดีต
ตราแผ่นดิน
พระเจ้าเฟร์นันโดที่ 3
พระมหากษัตริย์แห่งราชอาณาจักรกัสติยาองค์สุดท้าย

ปฐมกษัตริย์ พระเจ้าซันโชที่ 2
องค์สุดท้าย พระเจ้าเฟลิเปที่ 5
อิสริยยศ His Majesty
สถานพำนัก พระราชวังหลวงมาดริด
เริ่มระบอบ 27 ธันวาคม ค.ศ. 1065
สิ้นสุดระบอบ ค.ศ. 1715

พระมหากษัตริย์กัสตียาเป็นพระมหากษัตริย์ที่ปกครองราชอาณาจักรกัสติยา (ค.ศ. 1035–1230) และราชบัลลังก์กัสติยา (1230–1715) ก่อนการรวมราชบัลลังก์กัสตียาและราชบัลลังก์อารากอนเข้าเป็นราชอาณาจักรสเปนที่เป็นผลของสงครามสืบราชบัลลังก์สเปน

พระมหากษัตริย์แห่งกัสตียา

[แก้]
ตราประจำพระองค์

ราชวงศ์ฆิเมเนส

[แก้]
พระมหากษัตริย์/พระราชินีนาถ พระรูป สมัญญา เริ่มรัชกาล สิ้นรัชกาล หมายเหตุ
เฟรนันโดที่ 1 (เฟอร์ดินานด์ที่ 1) มหาราช (The Great) 1037 27 ธันวาคม 1065 ทรงเป็นพระมหากษัตริย์เลออน
ซานโชที่ 2 ผู้แข็งแกร่ง (The strong) 27 ธันวาคม 1065 6 ตุลาคม 1072  
อัลฟอนโซที่ 6 ผู้กล้าหาญ (The Brave) 6 ตุลาคม 1072 30 มิถุนายน 1109 ทรงเป็นพระมหากษัตริย์เลออน
อูร์รากา   30 มิถุนายน 1109 8 มีนาคม 1126 ทรงเป็นพระราชินีแห่งเลออน

ราชวงศ์ไอเวียอา

[แก้]

ราชวงศ์นี้สืบสายมาจากพระสวามีองค์แรกของพระนางอูร์รากา เรย์มงด์แห่งบูร์กอญ

พระมหากษัตริย์/พระราชินีนาถ พระรูป สมัญญา เริ่มรัชกาล สิ้นรัชกาล หมายเหตุ
อัลฟอนโซที่ 7 พระจักรพรรดิ
(The Emperor)
10 มีนาคม 1126 21 สิงหาคม 1157 ทรงเป็นพระมหากษัตริย์เลออน
ซานโชที่ 3 ผู้เป็นที่ปรารถนา
(The Desired)
21 สิงหาคม 1157 31 สิงหาคม 1158  
อัลฟอนโซที่ 8 ผู้สูงศักดิ์
(The Noble)
31 สิงหาคม 1158 6 ตุลาคม 1214

16 July 1212 won a decisive victory for the Reconquista at the Battle of Las Navas de Tolosa

เอนริเกที่ 1 (เฮนรีที่ 1)   6 ตุลาคม 1214 6 มิถุนายน 1217  
เบเรนเกลา (เบเรนกาเลีย) มหาราชินี
(The Great)
6 มิถุนายน 1217 30 สิงหาคม 1217 สละราชสมบัติให้พระโอรส, เฟรนันโดที่ 3; สวรรคตค.ศ. 1246
เฟรนันโดที่ 3 (เฟอร์ดินานด์ที่ 3) นักบุญ
(The Saint)
30 สิงหาคม 1217 30 พฤษภาคม 1252 ทรงเป็นพระมหากษัตริย์เลออนตั้งแต่ค.ศ. 1230 ต่อมาพระมหากษัตริย์กัสติยาจะเป็นพระมหากษัตริย์เลออนเรื่อยมา
อัลฟอนโซที่ 10 The Wise ผู้ทรงพระปรีชา
(The Wise)
30 พฤษภาคม 1252 4 เมษายน 1284 ได้รับเลือกเป็น กษัตริย์แห่งชาวโรมัน ในค.ศ. 1257, ทรงอ้างสิทธิในพระยศดังกล่าวจนกระทั่งทรงสละสิทธิ์ในค.ศ. 1275
ซานโชที่ 4 ผู้กล้าหาญ
(The Brave)
4 เมษายน 1284 25 เมษายน 1295  
เฟรนันโดที่ 4 (เฟอร์ดินานด์ที่ 4) ผู้ถูกอัญเชิญ
(The Summoned)
25 เมษายน 1295 7 กันยายน 1312  
อัลฟอนโซที่ 11 ผู้เที่ยงธรรม
(The Just)
7 กันยายน 1312 26 มีนาคม 1350  
เปโดร (ปีเตอร์) ผู้โหดร้าย
(The Cruel)
26 มีนาคม 1350 23 มีนาคม 1369 ถูกปลงพระชนม์โดยพระเจ้าเอนริเกที่ 2

วิกฤติการณ์การสืบพระราชสันตติวงศ์

[แก้]
The Royal Bend of Castile, adopted since Alfonso XI in 1332 as a personal standard of the monarchs

หลังพระเจ้าเปโดรสวรรคต เกิดวิกฤตการณ์สืบพระราชสันตติวงศ์ ระหว่าพระอนุชาต่างพระมารดานอกสมรส เอนริเกแห่งตรัสตามาราและชาวอังกฤษจอห์นแห่งกอนต์ ดยุกที่ 1 แห่งแลงแคสเตอร์ พระราชปทินัดดา (ลื่อ) ในพระเจ้าเฟรนันโดที่ 3 แห่งกัสติยาซึ่งอ้างสิทธิ์ในตำแหน่งพระมหากษัตริย์แห่งกัสติยาและเลออนโดยสิทธิจากการสมรสจากอินฟันตาคอนสแตนซ์พระราชธิดาในพระเจ้าเปโดร พระเจ้าเอนริเกขึ้นสู่ราชสมบัติโดยกองกำลังและต้องเผชิญหน้ากับกองทัพของจอห์นแห่งกอนท์ซึ่งเป็นพันธมิตรกับพระเจ้าโจอาวที่ 1 แห่งโปรตุเกส แต่อย่างไรก็ตาม จอห์นแห่งกอนท์ก็ล้มเหลวในการอ้างสิทธิ์ เอนริเกปราบดาภิเษกและสถาปนาราชวงศ์ตรัสตามาราขึ้นปกครองกัสติยา

ราชวงศ์ตรัสตามารา

[แก้]
Royal arms of the Crown of Castile by the time of John II

พระเจ้าเอนริเกที่ 2 เป็นพระโอรสนอกสมรสในพระเจ้าอัลฟอนโซที่ 11 เดิมทีเป็นเคานท์แห่งตรัสตามารา.

พระมหากษัตริย์/พระราชินีนาถ พระรูป สมัญญา เริ่มรัชกาล สิ้นรัชกาล หมายเหตุ
เอนริเกที่ 2 (เฮนรีที่ 2) ลูกนอกสมรส
(The Bastard)
23 มีนาคม 1369 29 พฤษภาคม 1379 อ้างสิทธิในราชบัลลังก์ตั้งแต่ค.ศ. 1366
ฆวนที่ 1 (จอห์นที่ 1)   29 พฤษภาคม 1379 9 ตุลาคม 1390  
เอนริเกที่ 3 (เฮนรีที่ 3) ผู้ทุพพลภาพ
(The Infirm)
9 ตุลาคม 1390 25 ธันวาคม 1406  
ฆวนที่ 2 (จอห์นที่ 2)   25 ธันวาคม 1406 21 กรกฎาคม 1454  
เอนริเกที่ 4 (เฮนรีที่ 4) ผู้ไร้ความสามารถ (The Impotent) 21 กรกฎาคม 1454 11 ธันวาคม 1474  
อิซาเบลที่ 1 (อิซาเบลลาที่ 1) คาทอลิก
(The Catholic)
11 ธันวาคม 1474 26 พฤศจิกายน 1504 หลังทรงราชย์โดยลำพังมาเดือนเศษ พระนางตัดสินพระทัยให้พระสวามี, เฟรนันโดทรงราชย์ร่วมในราชบัลลังก์กัสติยาโดย สิทธิจากการสมรส ในพระนามพระเจ้าเฟรนันโดที่ 5
เฟรนันโดที่ 5 (เฟอร์ดินานด์ที่ 5) คาทอลิก
(The Catholic)
15 มกราคม 1475 26 พฤศจิกายน 1504 พระเจ้าเฟรนันโดประทับที่อารากอน เมื่อพระนางอิซาเบลเสด็จขึ้นครองราชย์ในวันที่ 11 ธันวาคม ค.ศ. 1474 พระองค์มาถึงเซโกเวียในวันที่ 2 มกราคม 1475 และการเจรจาเกิดขึ้นที่ถูกตัดสินโดยอาร์ชบิชอป คาร์ริโย และพระคาร์ดินาลเมนโดซา หนึ่งในจุดมุ่งหมายไม่ว่าจะเป็นพระเจ้าเฟรนันโดจะเป็นพระราชสวามีโดยjure uxorisหรือไม่ ใน Concordia de Segovia, คาริลโล และ เมนโดซา เขียนข้อเสนอแนะลงใน 15 มกราคม 1475 ว่าพระเจ้าเฟรนันโดมี สิทธิโดยการสมรส ในการเป็นพระมหากษัตริย์กัสตียาได้

การสืบราชสมบัติอารากอนในนามพระเจ้าเฟรนันโดที่ 2 ในวันที่ 19 มกราคม 1479 ขณะนั้นทรงปกครองคาบสมุทรไอบีเรียทั้งหมดยกเว้นโปรตุเกส เกรนาดา (ผนวกใน 1492) และ นาวาร์ (ผนวกใน 1515) การสร้างอย่างมีประสิทธิภาพซึ่งการรวบรวม เอสปันญาโดยพฤตินัย

ค.ศ. 1478 สถาปนาศาลศาสนาสเปนแทนที่ศาลศาสนาของพระสันตปาปา

ฆัวนา ผู้วิปลาส
(The mad)
26 พฤศจิกายน 1504 12 เมษายน 1555 ในนาม, ร่วมกับพระสวามี พระเจ้าเฟลิเปที่ 1 (1504–1506).
ระหว่างคุมขังร่วมกับผู้สำเร็จราชการ อาร์ชบิชอป ซิสเนโรส (1506-1508).
, ร่วมกับพระราชบิดาพระเจ้าเฟรนันโดที่ 5 (1508-1516).
ร่วมกับพระราชโอรส การ์โลสที่ 1 (1516–1555)

ราชวงศ์ฮับส์บูร์ก

[แก้]
Arms of Philip I
พระมหากษัตริย์/พระราชินีนาถ พระรูป สมัญญา เริ่มรัชกาล สิ้นรัชกาล หมายเหตุ
เฟลิเปที่ 1 (ฟิลิปที่ 1) ผู้รูปงาม (The Handsome) 26 พฤศจิกายน 1504 25 กันยายน 1506 เป็นพระมหากษัตริย์โดยสิทธิโดยการสมรส ร่วมกับสมเด็จพระราชินีนาถฆัวนาแห่งกัสติยา
การ์โลสที่ 1 (ชาร์ลส์ที่ 1) พระจักรพรรดิ (The Emperor) 13 มีนาคม 1516 16 มกราคม 1556 ทรงราชย์ร่วมกับพระชนนี ฆัวนาที่ 1 ซึ่งถูกคุมขังถึงค.ศ. 1555,

สละราชสมบัติให้พระโอรสในค.ศ. 1556, สวรรคต 21 กันยายนค.ศ. 1558.

เฟลิเปที่ 2 ผู้สุขุม (The Prudent) 16 มกราคม 1556 13 กันยายน 1598 พระราชโอรสในพระเจ้าการ์โลสที่ 1 กับ อิซาเบลแห่งโปรตุเกส
เฟลิเปที่ 3 ผู้เคร่งศาสนา (The Pious) 13 กันยายน 1598 31 มีนาคม 1621 พระราชโอรสในพระเจ้าเฟลิเปที่ 2 กับ อันนาแห่งออสเตรีย
เฟลิเปที่ 4 มหาราช (The Great) 31 มีนาคม 1621 17 กันยายน 1665 พระราชโอรสในพระเจ้าเฟลิเปที่ 3 กับ มาร์กาเร็ตแห่งออสเตรีย
การ์โลสที่ 2 ผู้ต้องมนต์ (The Bewitched) 17 กันยายน 1665 1 พฤศจิกายน 1700 พระราชโอรสในพระเจ้าเฟลิเปที่ 4 กับ มาเรียนาแห่งออสเตรีย

The Crown of Castile existed in its own right within the Spanish crown and with its own law until the arrival of the Bourbon dynasty after the War of Spanish Succession.

เอกสารแนะนำ

[แก้]
  • Barton, Simon. The Aristocracy in Twelfth-Century León and Castile. Cambridge University Press, 1997. Appendix I: "The Counts of Twelfth Century León and Castile and Aragon, pp. 235–302.

ดูเพิ่ม

[แก้]